ÜMMÜ HANİ FAHITE(R.ANHA)

BİSMİLLAHİRRAHMANİRRAHİM

      Bütün övgüler ve güzellikler gerçekte Allah’a aittir.Ona hamd ediyoruz.Ona tevbe edip Ondan bizi bağışlamasını diliyoruz.Nefislerimizin şerrinden ve kötü amellerimizden Ona sığınıyoruz.Şu gerçeğe de bütün kalbimizle iman ediyoruz ki Allah bir kulunu hidayete erdirdiğinde,artık hiç kimse onu yoldan çıkaramaz. Allah’ın hidayet nasip etmediği kimse de bütün dünya uğraşsa da hidayete gelemez.Yine şu büyük hakikate şahidiz ki,Allah tekdir,Onun eşi ve benzeri yoktur.Mülkün sahibi, hamde hakkıyla layık,hem öldüren hemde dirilten ve her şeye gücü yeten Odur.O cahillerin ve müşriklerin hakkında asılsız isnatlardan ve iftiralarından beri ve çok yücedir.Bugün bizler çok yüce olan Rabbimize hakkıyla kulluk yapamadık maalesef. Dilimizle çok sevdiğimiz cennetini istediğimiz,bizleri yoktan var eden,saymaktan aciz olduğumuz kadar çok nimetler bahşeden Rabbimize hakkıyla bir kulluk yapamadık.Gene yolundan gitmediğimiz takdirde asla kurtuluşa eremeyeceğimizi söylediğimiz Hz. Muhammed(s.a.v.)e hayırlı bir ümmet olamadık ne yazık ki.Çok sahabe okuduk belki ama ne değişti ki hayatlarda?Ne aldık ki onlardan kendimize?Şöyle mücadele etmişler,şöyle malını feda etmiş yada hiç düşünmeden canını öne atmış gibi çok kesit anlatdık ve okuduk değil mi? Peki ya sonra? Sonra ne değişti senin hayatında yada kalbinde?Hiç bunu sorduk mu kendimize.

Aslında sahabeden ve onları takip edenlerden almamız gereken o kadar çok şey var ki ama biz olaylara sadece cihad meydanlarında göstermiş oldukları mücadele,yada akıtılan kan olarak bakıyoruz,önce şunu düşünmeliyiz ki onlar hiç düşünmeden canlarını verebildiler çünkü önce Allah ve Resulüne nasıl itaat edilmesi gerektiğini öğrendiler.Bunlardan sadece bir tanesi de Ümmü Hani Fahıte dir.O Ebu Talip’in kızı olup annesi de Fatıma binti Eseddir. Hz Ali, Akil ve Cafer ile anne baba bir öz kardeştirler. Ümmü Hani mert,cesur ve dürüst ahlaklı bir hanımdı. Resullah(s.a.v.)sekiz yaşından sonra amcası Ebu Talip’in evinde kaldığı için onu iyi tanıyordu ve öz kardeşi gibi seviyordu. Tabiki bu sevgi karşılıklıydı Ümmü Hanı de onu çok sever ve müşriklere karşı korumaya çalışırdı fakat kendisi henüz İslam’a girememişti çünkü kocası müşriklerdendi. Buna rağmen Resulluh’a kol kanat gererdi.

Onun bu samimi gayreti şu hadisede açıkça görülmektedir. Resulullah Taif dönüşü Ümmü Haninin evine gelmişti,kimdir o diye içeriden sorulunca amcan oğlu Muhammedim kabul edersen misafir geldim diye buyurdu. Ümmü Hani senin gibi doğru sözlü,emin,şerefli misafire can feda deyip içeri aldı.Yalnız önceden bildirseydiniz bir şeyler hazırlardım dedi.Efendimiz ise yiyecek bir şey istemem yatacak yer göster yeter dedi. Gece olup yattığında ise Cebrail a.s. cennetten bir Burak getirip onu miraca yükseltti.Sabah olduğunda Resullullah(s.a.v)olup biteni ümmü haniye de anlattı ve Kureyş müşriklerinede anlatmak istediğini söyledi ümmü hani onun elbisesine yapışarak şöyle dedi;ey Allah’ın Resulü,sakın bunları halka anlatayım deme zira sizi yalanlamaya kalkarlar ve gönlünüzü incitirler.”Resullullah(s.a.v.)ise şöyle dedi;Allah’a and olsun ki onu halka anlatacağım. buyurdu ve çıktı. Ümmü Hani Habeşistanlı hizmetçisine:”Rahmete nail olasıca haydi kalk da Resulullah’ın peşinden git onun halka ne söylediğini halkın da ona ne konuştuklarını dinle de bana haber ver”dedi.Maksadı ise Resulullah Efendimizin incinmesini önlemek için tedbir almaktı çünkü ona karşı kalbinde büyük bir sevgi vardı saygı vardı ve bağlılık hisleri taşımaktaydı.Oysaki daha İslamiyete girmememişti bile ama peygamber sevgisi kalbinde öyle bir yer etmişti ki onun bırakın işkence çekmesini incinmesine bile tahammül edemezdi.

Bur da bir durup düşünmeye ne dersiniz?Daha la ilahe illallahı dil ile söylemeyen bir kadın ama kalbinde öyle bir yer etmişti bu kelime, o dini temsil eden peygambere kötü bir söz gelecek diye üzülen bunu kendine dert edinen bir insan.Bu durum bana şunu hatırlattı ki dilleriyle binlerce kez la ilahe illallah diyenler peygamberin adı geçince elini kalbine koyup yüzüne sürenler,ama kalpleri bir kez olsun titremeyen o peygamberin yüklendiği davayı yüklenmeyen insanlar.Hatta gene adını duyduklarında salavat getiren ama kendisine o peygamberin Allah azze ve celle tarafından getirdiği hükümleri anlatınca abartma bu kadar o kadarına gerek yok vs. diyenler. Şimdi sormak lazım gerçekten hangimizin ki gerçek sevgi ve itaat diye?Gerçi biz gene her konu da kendimizi haklı çıkartmanın yolunu buluruz değil mi.Bu zamanda böyle olması gerekiyor gibi mazeretler sıralarız hemen.Ama şunu unutmayalım ki seni yaratana olan sevginin ve itaatin yolu gene peygambere tabi olmaktan geçer.”Kim Allah’a ve Resulüne itaat eder,Allah’tan korkar ve O’na karşı gelmekten sakınırsa işte onlar başarıyı elde edenlerin ta kendileridir.(nur-52)”

     Ümmü Hani de başarıya yani hidayete ulaşanlar dan olmak için gecikmedi Mekke’nin fetih günü islamiyeti kabul edip yüce bir kemale ve sahabelik şerefine ulaştı.Onun iman ettiği gün kocasının müşrikler safına geçerek firar ettiği gündü.Ne kadar tuhaf bir durum değil mi sen İslamla şereflenme yolunu seçerken eşin aynı evi paylaştığın çocuklarının babası olan kişi küfürle alçalmayı seçiyor.Ama bu durum onu mücadeleden Resullah’ın yanında olmaktan asla alı koymadı..

Fahr-i Kainat Efendimiz bir gün onun evine uğramıştı. Ümmü Hani Efendimize:”ey Allah’ın Resulü ben yaşlandım ve zayıf düştüm.Bana oturduğum vaziyette yapabileceğim bir iş tavsiye ediniz.”Resulü Ekrem(s.a.v.)şöyle buyurdu:”yüz defa Allah’ı teşbih oku.zira bu senin Hz. İbrahim’in evladından yüz köle azad etmene denk bir hayır olur.Yüz defa Allah’a hamd et zira bu kadar hamd eğerli bir yuları yüz at yükü şeyi Allah yolunda yükleyip göndermene denk olur.Yüz defa da tekbir getir Bu tekbirler boynu gerdanlıklı yüz  sığır tasadduk etmeye denk bir sevaba vesile olur.Yüz deha da tehlil yani kelime-i tevhid oku”buyurdu.

Şimdi bunu okuyan arkadaşım şurayı unutmaki Ümmü Hani bunları söyleyip evde tespihini çekip yatmamıştı o gücü kuvveti yerinde olsa da olmasa da İslam dini yücelsin diye mücadele etmişti.Belki de bu ibadetleri yapmayı isterken artık ayakları tutmuyordu çünkü yaşlanmıştı beklide eskisi gibi gözleri görmüyordu hepsi olabilir.Yaşlı bir insanın durumunu getirelim gözümüzün önüne bedeni ağırlaşır ve artık sözler ağzından zor çıkar.Fakat kalp iman ile kuşandıysa işte o hep taptaze gencecik ve diridir Ümmü Hani’nin kalbide ilk iman ettiği gün ki gibiydi ki hasta yatağında bile olsa Rabbini razı edip O’na daha da yaklaşmak için dilinden zikride eksik etmiyordu.Peki sen bunu okuyan arkadaşım sağlığına ve gençliğine rağmen Allah için onun dininin yükselmesi ve de yayılması için ne yapmaktasın.Sahabenin hayatını okuyup kendini şehitlerin arasında hayal ederken ben olsam bende yapardım derken kaç kişiye gidip İslamı anlattın ki.Yada sen ashap gibi yaşantından dolayı insanlar tarafından dışlandın mı alaya alındın mı,yada şöyle mi soralım sen iman iddiasında bulunduktan sonra ne değişti hayatında evet ben seçimimi yaptım dedikten sonra Allah ve Resulü sana herkesten ve her şeyden çok sevimli geldi mi.Sahabe gibi olmayı hayal ederken kendimizi cihad meydanlarına koymadan önce onların ahlakıyla ahlaklanmaya bakalım inşallah.Kalplerimizde Allah ve de Peygamber sevgisi mi en önde yoksa dünya sevgisi mi bir bakalım. Ümmü Hani Resullah’ın kalbinin kırılmasına bile dayanamazken bizler İslama ve Müslümanlara hakaret edildiğinde nasıl bir tavır sergiliyoruz acaba.Kendi şahsına bir şey söylendiğinde aslan kesilen kişi bir mümine laf söylenince neden kedi gibi olmakta acaba.Bu soruların cevaplarını İslama yöneltip imanımızı gözden geçirelim inşallah. Rabbim ashap gibi bu dini sahiplenen ve sıratı mustakimden sapmayan kullarından eylesin.’’Müminler gerçekten kurtuluşa ermişlerdir.(mü’minun-1)

ELHAMDULİLLAHİRABBİLALEMİN