MÜMİN DE OLMASI GEREKEN ÖZELLİK (HAŞYET)

Hamd övgü sena yücelik alemleri yoktan yaratıp takdir eden, yaşatan ve öldüren tek hüküm sahibi Allah (C.C)’a mahsustur.

Salat son nebi resul rehberimiz önderimiz Hz Muhammed (sav)’e, selam ailesi ashabı ve bütün müminlerin üzerine olsun.

Korku malum olan veya ihtimal dahilinde bulunan bir alamet vasıtasıyla bir kötülüğün beklentisi içerisinde olmak demektir, güvenin zıttıdır. Hem dünyevi hem de uhrevi konularla ilgilidir. Kötü bir şeyin olacağı beklentisi içerisinde olmak veya sevilen bir şeyin elden kaybolmasından çekinmektir. Kalbin ıstırap duymasıdır.

İbn Kudame; “korku gelecekte olabilecek bir kötülük sebebiyle kalbin elem duyması ve yanıp tutuşmasıdır.”

Eğer kişi Allah tealanin alemleri yerle bir etmesine hiçbir şeyin olmayacağını bilseydi hal ve hareketleri daha da düzelirdi. Zira Allah (C.C) yaptıklarından hesaba çekilmez. İşte korku kalplerde Allah Teâlâ’nın kahır ve cezasının farkına varmaktadır. Nitekim Allah (C.C) insanın kalbine cezalandırma korkusunu da yerleştirmiştir.

“Kulları içinde ancak alimler Allah’tan gereğince korkarlar.” (FATIR 28)

“Ben Allah’tan en çok korkan ve ona karşı en çok haşyet duyanın.” (BUHARİ NİKAH 1)

Haşyet korkudan daha özel bir durumdur. O Allah’ı gerçek anlamda bilenlere mahsus bir durumdur. Haşyet marifetle karışık bir korkudur.

Korku bütün müminler için geçerli iken haşyet sadece alimler ve arifler için geçerli bir durumdur. Korku ve haşyet insanın sahip olduğu ilim ve marifet nispetinde şekillenir.

Korkan insan kaçmaya yönelir haşyet duyan insan daha çok ilme yönelir, Rabbini tanıdıkça güveni, bağlılığı artar ve ona yaklaşır.

İbni Usaymin şöyle diyor; “Haşyet kemal ve gücünden korkulanı tanımaya onu bilmeye dayalı bir korkudur. Sana güç yetirip yetiremeyeceğini bilmediğin bir kimseden çekinmen korkudur. Ama sana güç getireceğini açıkça bildiğin bir kimseden korkman ise haşyettir.

“İşte o şeytan ancak kendi dostlarını korkutur. Şu halde eğer iman etmiş kimseler iseniz onlardan korkmayın benden korkun.” (AL-İ İMRAN 175)

Bu ayet sadece Allah’tan korkulması gerektiğini ve korkunun imanın gereklerinden biri olduğuna delildir. Kul imanın gücünü nispetince Allah’tan korkar.

Abdurrahman es Sadi ; “(Al-i İmran 175) bu ayet hakkında şöyle demiştir; Allah (C.C) kendisinden korkmamızı (haşyet duymamızı emrediyor zira korku her hayrın başıdır. Allah’tan korkmayan kimse hiçbir suçtan el çekmez ve Allah’ın emrine boyun eğmez.

Nitekim Allah teala müminleri şöyle övmektedir;

“Rablerine olan saygılarından dolayı kötülükten sakınırlar.” (MÜMİNUN 57)

Rabbim bütün müminlere haşyeti nasip etsin.

AMİN

ELHAMDULİLLAHİRABBİLALEMİN