İNSAN NİYE HADDİNİ AŞAR?

BİSMİLLAHİRRAHMANİRRAHİM

Hamd Allah(cc) zatı celaline azim olan egemenliğine yaraşır biçimde sonsuz hamdler O’na mahsustur. Salat ve Selam Hz. Muhammed (sav) Aline, Ashabına ve bütün Mü’minlerin üzerine olsun.

Bu yazımızda önemli soruya cevap bulmaya çalışacağız. Allah (cc) kullarının üzerinde Mürebbidir. Kullarını terbiye eden, onlara sınır çizendir. İnsanlar işe bu sınırı aşmada zayıf taraflarının ne olduğunu tesbit etmeye çalışacağız inşaAllah.

Bu zayıf bölgenin tedavisi, kulluğun sağlıklı adımlar üzere devam etmesine sebep olacaktır. Şeytanın bu zaafı iyi kullandığı gayet net bir şekilde ortada. İnsandaki bu zayıflığı tetikleyerek, istifade ederek, kendi sınırını aştığı gibi, arkasına başkalarını da takmaktadır. Peki bu önemli soruyu sorsak insan niye sınırını aşar? Tabi ki Müslümanın ölçüsü Kur’an ve Sünnete soracağız.

Cevap;

“Hayır, İnsan gerçekten (azar, haddini ve sınırını aşar). Kendini müstağni gördüğünden. ” (Alak 6-7)

Kur’an kulun haddini aşmasının sebebinin kulun kendisini müstağni gördüğünden kaynakladığını belirtmekte.

Müstağni; İhtiyaç duymadan, hiçbir şeye ihtiyacı olmayan gibi manalara gelir.

Allah’a (cc) karşı muhtaç olmadığını düşünmek, böyle davranmak sınırı aşmaya, haddi aşmaya götüren bir davranıştır. Bu bir yoldan çıkış istikametten ayrılıştır. Kötü akıbette, daha kötü davranışların fitilini ateşleyen kıvılcım mesabesindedir. Bu vasıflar bundan sonra ki, daha kötü durumların habercisidir.

İnsanoğlu hiç kimseye muhtaç olmadığı düşünmesi, hatta yaratıcısına karşıda hiçbir şeye ihtiyacı yokmuş gibi davranması, kendini bu konumda görmesi kendisinin her isteğini yapacak güç ve bilgi olduğunu düşünmesi. Bu vasıflardan dolayı Allah(cc) unuturlar. İlahi yasaları dinlemezler. Bu sebeple azar (haddini aşar). (Hüseyin k. ece  İslam’ın temel kavramları.)

Daha büyük tehlike ise, Allah(cc)’a muhtaç olduğunu düşünmemek. Allah’ı (cc) unutmaya götürür.

Firavun; El-Melik olarak Allah’ı (cc) unuttu, ilahlık, rablik iddiasında bulundu.

Karun; El Rezzak olarak Allah’ı (cc) unuttu, Bu malı ben kazandım dedi.

“Kendileri Allah’ı unutmuş, böylece O’da onlara kendi nefislerini unutturmuş olanlar gibi olmayın işte onlar fasıkların ta kendisidir.”(Haşr 19)

Kendini müstağni görmek bu kadar tehlikeli sonuçlar doğurmaktadır. Kulun Allah(cc) yönelmesi kulluk dairesi, şükür dairesi içinde kalması ancak Allah’a (cc) muhtaç olduğunu hatırlamasıyla mümkündür. Müstağnilik, Allah (cc) unutmayı,kulun Allah azze ve celle’nin kendisi üzerindeki hakkı unutmasına, nimeti unutmasına götürür. Bu sebeple Kur’an’da Allah (cc) İsrailoğullarını kendisine yönelmeye çağırırken.

“Ey israiloğulları size verdiğim nimetleri hatırlayın bana verdiğiniz sözü tutun ki, bende verdiğim sözü tutayım ve sadece benden korkun.”(Bakara 40)

Allah (cc) İsrailoğullarını kendisine yönelmeye çağırdığında unutmuş oldukları, verdiği nimetleri hatırlamalarını istiyor. Kulun nimetleri hatırlaması, Allah(cc) kendisi üzerindeki hakkını hatırlamaya, Allah (cc) hakkını hatırlamak, Allah(cc) muhtaç olduğunun şuuruna varmaya sebep olur. nitekim Kur’an’ı Kerim’de;

“Onlar gemiye bindikleri zaman dini yalnızca O’na halis gönülden bağlılar olarak Allah’a yalvarıp yakarırlar. Ama onları karaya çıkarıp kurtarınca hemen şirk koşarlar.”(Ankebut 15)

Evet gemi alabora olacakken kim kurtarır. Ancak o ortamda beşer gücü, çabası faydasız olduğunda Allah’a muhtaç olduklarını anlayınca hemen yöneliş söz konusu fakat, karaya basınca emniyet belirtisini hissedince Allah’a (cc) karşı muhtaçlık, güven, emniyete dönünce isyan, şirk tekrar başlıyor. Şunu hiç duymuyoruz, ben su içmeden yaşayacağım, yemeden yaşayacağım, uyumadan yaşayacağım iddiasında bulunana insanları, yaşamak adına insanoğlu yeme, içme, uyuma gibi durumlara muhtaç olduğunu anladığından dolayı Allah’ın (cc) tekvini kanunlara çok kuvvetli bağlılık söz konusu. Eğer insan oğlu teşrii kanunlara da, tekvini kanunlara olan ihtiyacı kadar ihtiyacı olduğunu anlarsa haddi aşmaktan, isyan etmekten uzaklaşır.

Allah(cc) Hakk’ı Hak bilip Hakk’a sarılan, batılı batıl bilip batıldan uzaklaşan kullarından eylesin.

Selamun Aleykum

Elhamdulillahi Rabbil Alemin

Tevfik Allah’tandır.