BİZ PEŞİN OLANI ALDIK , SONRA VERİLECEK OLANI BIRAKIVERDİK

Hamd gökleri, yeryüzünü ve ikisi arasındakileri emsalsiz(bir benzeri yok iken) yaratan, yarattıklarının üzerinde mutlak güç sahibi olan ve onları başıboş bırakmayan âlemlerin Hakim’i, Rabbi, İlah’ı itaatin ve ibadetin zatına has kılındığı Allah subhanehu ve teala’ya

Salat ve Selam son Rasul yaşayan Kur’an müminlerin önderi, müminlere karşı şefkatli merhametli kafirlere karşı şiddetli Hz. Muhammed sallallahu aleyhi ve sellem’e aline, ashabına ve müminlerin üzerine olsun.

‘’Azamet ve kerem sahibi rabbinin zâtı ise bâki kalır.’’ (Rahman 27)

‘’Hayırlı ve sürekli olan Allah’tır.” (Taha 73)

El Halimi ;Allah CC bir sebep ve öncesi olmadan var olan bir varlık olduğuna göre varlığının son bulması ve yok olması mümkün değildir.

Çünkü varlığından sonra yok olan herşey varlığının sebebinin ortadan kalkmasıyla yok olmaktadır. Kadim olan Allah CC varlığı hiçbir sebebe dayalı olmadığından O’nun varlığının son bulması yok olması düşünülemez.

İmam Gazali; “Geçmiş” ve “gelecek” bizim için geçerli olan kavramlardır.

Bize göre “geçmiş”, belirli bir sürenin geçmiş olmasını, “gelecek” ise, henüz gelmemiş zamanı ifade eder. Yani hayat bizim için kesinleşmiş geçmiş zaman, şimdiki zaman ve gelmesi muhtemel gelecek zamandan ibarettir. Halbuki Hak Teala için zaman kavramı geçerli değildir. O, zaman üstü bir varlıktır. Çünkü zamanı O, yaratmıştır. Bu nedenle zaman, O’nun zatından hiçbir şey değiştiremez. Zaman henüz yaratılmadan önce zaman diye bir şey yoktu. O halde Allah’ın varlığı, zaman yaratıldıktan sonra da ön­ceden olduğu gibi aynen devam etmektedir.

Bizler Allah’ın ezeli ve ebedi olduğuna iman ettik.

Fakat şu dünya hayatının ebedi olmadığına iman ettik mi en önemli soru bu ?

‘’her canlı ölümü tadacaktır’’

‘’Şöyle de: “Biliniz ki, kendisinden kaçıp durduğunuz ölüm, muhakkak gelip size çatacaktır. Sonra akıl ve duyularla idrak edilemeyeni de edileni de bilen Allah’a döndürüleceksiniz, O da size yapıp etmiş olduklarınızı bildirecektir.” Cuma Suresi 8. ayet:

Bu ayetler hayatlarımızın sahıbı Allah’ın kelamı’ şüphe mi duyuyorsunuz?

Yine Allah CC ;  Ey Kavmim! Gerçekten bu dünya hayatı, yalnızca geçici bir metadır. Şüphesiz ahiret ise, (gerçekten asıl) karar kılınan yurt işte odur.” Mümin 39

“Dünya Hayatı Sadece Oyun ve Oyalanmadır.
Ahiret Yurdu İse Allah’tan Korkanlar İçin Elbette Daha Hayırlıdır.
Düşünmüyor musunuz?”   (En’âm: 32)

“DÜNYA HAYATI ALDATICI ZEVKTEN BAŞKA BİR ŞEY DEĞİLDİR.” (ÂL-İ İMRÂN: 185)

Bu hayatın sahibi dünya hayatını böyle açıklıyor. Anlamıyormusunuz düşünmüyormusunuz kulak vermiyormusunuz ?.

Allah-u Teâlâ Âyet-i kerime’lerinde şöyle buyuruyor:

“Siz dünya hayatını ahirete tercih ediyorsunuz. Halbuki ahiret daha hayırlı ve daha süreklidir.” (A’lâ: 16-17)

Abdullah bin Mesud -radiyallahu anh- Hazretleri Â’lâ sûre-i şerif’inin 17. Âyet-i kerime’sini okuyarak şöyle buyurmuştur:

“Dünya hayatını ahiret hayatı üzerine tercih etmemizin sebebini bilir misiniz?

Dünya hazır önümüzde duruyor. Yiyecekleri, içecekleri, kadınları, zevk ve güzellikleri ile hemen takdim edilip bize veriliyor.

Ahiret ise önümüzde gözle görülür durumda hazır bulunmuyor.

O bakımdan biz peşin olanı aldık, sonra verilecek olanı bırakıverdik.”

Dünyayı ahirete tercih etmek; kâfirin küfründeki, münafığın nifakındaki, âsinin mâsiyetindeki gizli hastalığı gösteren bir işarettir. Onların bütün gayretleri dünya lezzetlerini elde etmek içindir. Dünyanın süsü, eğlence ve lezzetleri gözlerini kör etmiş, basiretlerini örtmüştür. Allah-u Teâlâ’ya kavuşmayı asla akıllarına getirmezler. Ahiret yerine dünya hayatına râzı olurlar, geçici olanı ebedi olana tercih ederler.

Dünya hayatı ve biz baki değiliz o zaman neden ölmeyecek ve sonumuz yokmuş gibi yaşıyoruz.!

Dünya Bîr Bekleme Odası Veya Bir Misafirhânedir:

Dünyâyı bir misafirhaneye benzetmişlerdir, ne doğru tem­sil. Yolcu oraya gelir, birkaç gün eğlenir, sonra, bırakır gider. Bu misafirhaneye binlerce asırdan beri kimler geldi, gitti, na­sıl memleketler, ne muazzam medeniyetler kurdular, şimdi ise, onların yerlerinde yeller esiyor.

İnsan ve dünyâ yüzündeki her şey böyledir. Dünyâya gelir, hayat safhaları, bebeklik, çocukluk, yiğitlik, kocalık, birbi­rini sürükler, çeker, vakti gelir ukbâya göçer gider. Dünyâda işlediklerini orada görür. Dünyânın, âhiretin tarlası olduğu­nu, dünyâda anlamamışsa âhirette anlar. Burada ne ektiyse ora­da onu toplar. Hayırsa mükâfat, şerse mücâzat görür. Bu haller arkadan gelenlerde de devam eder. Büyük bir geçit resmi gibi herkes sırasıyla gelir geçer. Dünyâ kimseye kalmaz; dünyanın kendisi de kalmaz. Her şey fânidir. Bakî Allah’tır ancak.

Kula Gereken Şey:

Bu geçici hayâta aldanıp kıymetli ömrünü boşuna telef et­memek, dünyâya niçin geldiğini öğrenip, Allah’ın rızâsını ka­zanmak üzere hayâtından faydalanmak, hâline ve mevkiine gö­re Allah’ın kullarına lütuf ile, hilm ile, adaletle muamele yap­mak, fânî hayatla bakî hayat kazanmaktır.