BEN VE BİZ

BİSMİLLAHİRRAHMANİRRAHİM

Hamd kendisinden başka ilah olmayan, mutlak manada tek güç ve kudret sahibi olan Allah’a mahsustur. Salat ve selam tüm peygamberlerin ve onları takip eden tabilerinin üzerine olsun.

Ben sadece bir cümle ama “cümle” olamayan bir cümle. İtici ve sıkıcı, basit ve banal.

Biz sadece bir cümle ama “cümle” olmuş bir cümle. Değerli ve çekici önemli ve anlamlı.

Ben yalnız bir ağaç gibi kimsesiz ve savunmasız, rüzgarlarda yıkıldı yıkılacak, köklerinden koptu kopacak.

Biz kocaman bir orman, birlikte ve güçlü. En şiddetli rüzgarlarda bile sarsılmayan, bir birine köklerinden bağlı olan.

Ben küçük bir gölet gibi, ne cesetle kokusu değişen tadı değişen, güneşte yosunlaşıp rengi değişen.

Biz kocaman bir deniz kirlenip değişmeyen. Kokusu mis, tadı leziz, rengi huzur veren.

Ben adi ve değersiz, zayıf ve aciz. Cılız bir alev gibi söndü sönecek, hevai bir rüya gibi bitti bitecek.

Biz gerçek ve değerli, güçlü ve izzetli. Hiç sönmeyen bir ateş, müjdelenmiş ilahi bir gerçeklik.

Ben yalnız ve kimsesiz, başı boş ve avare çırpınan çırpındıkça derine batan.

Biz umutlu bir kalabalık, mücadeleci bir topluluk. Çırpınan çırpındıkça yüzeye çıkan.

Ben amaçsız ve gayesiz, ipince bir urgan gibi koptu kopacak

Biz hedefe kitlenmiş zincirler gibi kopmaz ve sapa sağlam

Ben “Beni ateşten yarattın” (Sad 76) hitabıyla özdeş olan.

Biz “Allah’ın ipine toptan sarılın” (Al-i İmran 103) Emrine koşan.

Ben ben işte önüne ardına ne eklersen ekle anlamı değişmez, eksilmez, çoğalmaz. Bencillik ve epoizimden başka manası yok. yıkılmaya mahkum kayıp etmeye mecbur.

Biz biz işte önüne ardına hiçbir şey eklemesen de anlamı değişmez, eksilmez, anlamı çoğalır azalmaz. Başarıya mecbur, kurtuluşa yakın…

Ben ve biz iki basit kelime. Anlamları ayrı, manaları ayrı, amaç ve gayeleri ayrı. Ben ve biz darb-ı mesele olmuştur şimdi dinle…

Ölüm döşeğinde tecrübeli ihtiyar, çocuklarını çağırır yedi tane oğlu hepsi babalarının karşısında saygıyla dururlar. İhtiyar der onlara, hepiniz birer dal parçası alıp gelin der. Çocuklar itiraz etmeden gidip birer dal parçası alır gelirler. İhtiyar şimdi herkes elindeki dalı kırsın der, hepsi ellerindeki dalları rahatça kırarlar. İhtiyar şimdi o elinizdeki parçaları birleştirin ve iyice bağlayın der, çocuklar denileni aynen yaparlar. Bütün dallar bir arada iyice bağlanılıp hazır hale getirilir. İhtiyar şimdi tek tek kırmaya çalışın der. Fakat hiç biri bir araya gelmiş dalları kıramaz ve ihtiyar son nasihatini eder;

Eğer BEN olursanız çabucak çıt diye kırılırsınız.

Ama eğer BİZ olursanız kimse sizi kırmaya güç yetiremez.

Ben olmak kolay ve basit, zor olan biz olabilmek…

Zoru başarmak duasıyla

“Es Selamun Aleykum”