İNANDIKLARI GİBİ YAŞAMAYA ÇALIŞANLAR

05.06.2018

A⁺

A^-

BİSMİLLAHİRRAHMANİRRAHİM

İNANDIKLARI GİBİ YAŞAMAYA ÇALIŞANLAR

Hamd alemlerin Rabbi Rahman ve Rahim ,ölüden diriyi- diriden ölüyü çıkartan, geleceğinde hiç şüphe bulunmayan günün sahibi, mümin kullarına merhametli ,inkarcılara şiddetli ,indirmiş olduğu Kur’an’ ile bizlere izzet bahşeden ALLAH(CC) aittir

Salat ve selam alemlere rahmet olarak gönderilen kendi döneminde ve kendisinden sonra var kılınan mükelleflerin ona(sas) itaatten başka kurtuluşunun mümkün olmadığı önderimiz komutanımız Hz.Muhammed sas’e aline ashabına, bugünden önce yaşamış bugün yaşamakta olan ve kıyamete kadar yaşayacak, hakkın gönüllerini aydınlattığı müminlere selam olsun

İslam, Allah cc’ nun yaratmış olduğu insan oğlunu kendisi ile sorumlu tuttuğu,dünya ve ahiret kurtuluşunun ancak,kendisinin benimsenmesi ve yaşanmasıyla mümkün olduğu dinin adıdır.Hiç şüphesiz (Huzur İslam’da) sözü gereklerini ve farziyetlerini yerine getirmeyen bir fert yada toplum için cennetin anahtarı olmayacaktır.Akıllara, kalplere ve hayatlara hükmetmeyen, etkisi altına almayan, tesiri insanların amellerine yansımayan bir din İslam değildir olsa olsa insan mahsülü bir din olacaktır.

ALLAH Azze ve Celle Rasulu (sas) vasıtasıyla, bizlere hakkın ve hakikatin nasıl anlaşılıp nasıl yaşanması gerektiğini bildirmiştir. Dolayısıyla gönderilen bütün peygamberler gönderildikleri toplumlarda Tevhid inancının önderleri ve örnekleri olmuşlardır. Fakat Allah cc takdir ettiği zaman dolduğunda dünyadan göç etmişlerdir.Hülefa-i Raşidin döneminde ve sonrasında Peygamberimiz(sas) yolunu yol edinmiş önderler var olmuş ve bugünde var olmaktadır.

Meseleyi önderimiz Hz Muhammed (sas)’in şu hadisiyle anlamaya çalışalım;

“…Âlimler peygamberlerin vârisleridir. Peygamberler, ne dinar ne dirhem miras bırakırlar, ama ilim miras bırakırlar. Kim de ilim elde ederse, bol bir nasib elde etmiştir.”[1]

İnsaların karanlıklardan aydınlığa çıkmasına sebep olan ilmi anlayan ,fiilende gereğini yaşayan alimler ,evet Ebu Müslim el havlani (rha) de bu alimlerden sadece bir tanesi.

Ebu Müslim el-Havlani asıl adı Adı Abdullah b. Süveb’dir yada Abdullah b. Sevb.Yemenli olan Ebu Müslim, Yemen’den Medine’ye doğru yola çıktığı bir sırada Resul-i Ekrem’in vefat ettiğini öğrenmiştir. Hz. Ebu Bekir döneminde Medine’ye yerleştiği, daha sonradan da Dımeşk’a (Şam) gidip orada ikamet ettiği nakledilmektedir. Hadisçilere göre sika kabul edilen Ebu Müslim’in muteber hadis kitaplarında rivayetleri vardır. Tabiin neslinin efendisi, meşhur sekiz zahidinden biri olan ve güzel Kur’an okuyan Ebu Müslim 62/681- 82 yılında vefat etmiştir.[2]Muaz bin cebel ve Ubade bin samit’ten müsned hadis rivayet etti.[3]

Bu Alim’in hayatından ’nasihat’ olarak birkaç kıssa aktarmak istiyorum;””Alkame bin Mersed’den,dedi ki;Züht tabiinden sekiz kimsede zirveye yerleşti;Ebu Müslim el-Havlani onlardan biridir.Çünkü o oturduğu kimse dünyadan söz etmeye başlayınca ondan yüz çevirirdi.Bir gün mescide girdi,bir baktı birkaç kişi toplanmışlar onların ALLAH cc’ı zikredeceklerini umdu ve gidip yanlarına oturdu.Onlardan biri: kölem geldi,şöyle şöyle yaptı ,dedi.Birisi de: ben kölemi şuraya gönderdim dedi.Onlara baktı ve Subhanallah,siz ve ben neye benzeriz biliyormusunuz? Adamın biri şiddetli bir yağmura yakalandı sağına soluna baktı iki kanatlı bir kapı gördü yağmur dininceye kadar şu eve girsem ,dedi.Girdiki evin tavanı yok.Bende sizinle oturdum zikir ve hayır üzere olacağınızı umdum ,baktım ki sizde dünya adamı imişsiniz dedi.”” Evet şu yaşadığımız zaman diliminde Ahiret gününe iman etmiş müminler olarak kendi hayatlarımıza samimi bir şekilde bakalım da dakikalarca, bırak saatlerce yaptığımız dünyalık sohbetler kalplerimizi rahatsız etmiyorsa gerçekten ahiret’e hazırlanıyormuyuz?.Fikrimiz neyse zikrimizde odur. Fikrin dünyalıklarsa zikrinde o olur.Fikrin ahiret’se zikrinde Ahiret olacaktır elbette.Nasihate devam edelim;

““Yaşlanıp ta kemikleri yıprandığı zaman biri ona :”Şu yaptığın ibadet temposunu biraz düşürsen”dedi.O da :söyleyin bakalım,yarış atlarını piste soksanız ,binicisine :Onu bırak,ona yumuşak davran dersiniz.Bitiş noktasına az kaldığı zaman ,söylemedik bir şey bırakmazsınız değil mi? dedi.Onlar da evet deyince,kendisi de:İşte ben bitiş çizgisini gördüm.Her saatin bir bitiş çizgisi vardır.Her saatin bitiş çizgisi de ölümdür.Kimi geçer,kimi kalır dedi.””

Aslında bu sözler Kur’an’ın içeriğini anlayan bir insanın dilinden dökülen sözler :Kalb,söz ve eylem.Dille ekmek demek karın doyurmuyorsa,Bıçak demekle vücüdun kesilmiyorsa,Altın altın demekle zengin olunmuyorsa dillede manasını anlamadan söylediğin kelimeler fayda sağlamaz.Bakın ispatı;

Şurahbil bin Müslim el-Havlani’den ,dedi ki:Esved bin Kays el-Ansi Yemende peygamberlik iddia etti.Ebu Müslim’e haber gönderdi” Muhammed’in ALLAH’ın Rasul’ü olduğuna şehadet eder misin?” dedi.O da evet dedi.”Benim ALLAH’ın Rasul’ü olduğuma şehadet edermisin dedi: O da ,Duymuyorum dedi.O da, ” Muhammed’in ALLAH’ın Rasul’ü olduğuna şehadet eder misin?” dedi.O da evet dedi.”Benim ALLAH’ın Rasul’ü olduğuma şehadet edermisin dedi: O da ,Duymuyorum dedi.O da, ” Muhammed’in ALLAH’ın Rasul’ü olduğuna şehadet eder misin?” dedi.O da evet dedi.”Benim ALLAH’ın Rasul’ü olduğuma şehadet edermisin dedi: O da ,Duymuyorum dedi.

Diyor ki:Büyük bir ateş yakılmasını emretti,Ebu Müslim içine atıldı ateş ona zarar vermedi.Memleket halkı ona :Eğer onu ülkende bırakırsan orayı bozar,dediler.O da sürülmesini söyledi.O da, Medine’ye geldi. Resulullah(sas)dünyadan göç etmiş,yerine Hz. Ebu Bekir geçmişti.Mescidin sütunlarından birinin arkasına geçti,namaz kılmaya başladı . Onu Hz. Ömer bin Hattab gördü ’Neredensin’ dedi.O da yemenden dedi.Hz. Ömer:” O ALLAH’ın düşmanı ve arkadaşımızı ateşe atıp ona zarar veremeyen ne yapıyor” dedi.Oda Abdullah bin sevb’tir,dedi.Hz Ömer de :”Allah için olsun sen O musun?”dedi.Oda İnşallah evet,dedi.Hz Ömer onu alnından öptü,sonra onu getirip mecliste kendi ile Hz. Ebu bekir’in arasına oturttu ve: O ALLAH cc hamdolsun ki Ümmet-i Muhammed içinde kendisine İbrahim aleyhisselam’a yapılan şey reva görülen kimseyi ölmeden bana gösterdi, dedi.

İman edersin ve bundan sonra gereği olan hayatı yaşamak için azmedersin.İmam Hüseyin(RA) dediği gibi:Hayat iman ve cihat’tır.Bu hal,kabul ettiğini iddia ettiği kelime-i tevhid’in gereklerini yaşamakla baş başa kaldığında tavizler vermeyen,samimiyetle sorumluluklarını yerine getiren, sabır edip, ALLAH cc güvenen ve İman’ını şehvetlerinin önüne almış bir insanın yapabileceği bir ameldir.

Son olarak ta ““ Humeyd dedi ki :Ebu Müslim el Havlani şöyle dedi:Ne amel etti isem beni görenlerle ilgilenmedim, ancak bir insanın ailesi ile baş başa kalması veya abdest bozmak için bir yere çekilmesi hariç dedi.”” İlgi ve alaka önce kalpte başlar Allah cc ’nın rızasını ön plana almış bir kulun ALLAH cc rızasının dışında boş ve malayani işlerle ilgilenmesi düşünülemez.Bu nasihatler umuyorum ki ALLAH cc samimiyetle razı etmeye çalışan bizler için düşündürücü ve harekete dönük hatırlatmalar olacaktır İnşallah. Başarı ALLAH cc dandır.