ALLAH’IN (CC) RAHMETİNE GÖTÜREN KİTAP

BİSMİLLAHİRRAHMANİRRAHİM

Hamd alemlerin Rabbi olan Allah’a(cc) mahsustur. Salat ve Selam o alemlere rahmet olarak gönderilen Muhammed Mustafa (sav)’e onun aline ashabına ve bütün Mü’minlerin üzerine olsun inşaAllah.

Bu yazımızda Allah’ın(cc) rahmetine giden bütün yolların sadece ve sadece kendi içerisinden geçen bir kitaptan bahsedeceğim inşaAllah. Evet Allah(cc) öyle buyuruyor.

“İşte bu Kur’an bizim indirdiğimiz mübarek bir kitaptır. Buna uyun ve Allah’tan korkun ki size merhamet edilsin.”(En-am Suresi 155. Ayet)

Allah(cc) Kur’an’ın kendi katındaki değerini ifade etti. O çok bereketli, feizli, hem kalplere hem bedenlere şifa olan çok kıymetli ve çok değerli bir kitap diye Kur’an’ı bize tanıttı. Pekâlâ Kur’an’ın değerini gördük Allah katında çok değerli bir kitap pekâlâ o değerli kitap karşısında bizden istenilen ne?

Allah(cc) dedi ki: ittiba edin. İttiba: Ona uymak, ona tabii olmak, ona itaat etmek. Evet Allah(cc) Kur’an’a uyun, ona tabii olun ona itaat edin buyurdu. Okuyun demedi doğrudan doğruya ittiba edin dedi. Dolayısıyla kitabın aramızdaki varlığının sebebini Allah(cc) ona tabii olmak olarak açıkladı.

Eğer bir kişi kitabın emirlerine yasaklarına hükümlerine ve bil cümle her şeyine ittiba etmiyorsa (Kişiyi bağlayan yönleriyle) o zaman bu emrin kapsamının dışında kalır. Niye? Çünkü Allah(cc) kitaba ittibayı emretti. Niye Allah(cc) okuyun değil de tabi olun dedi.

Eğer bir kitab yönlendirici ise şunu yap bunu yapma diye bir şeyleri emrediyorsa bu kitaba tabii olunur.

Ama okuduğunuz kitap bir romansa herhangi bir yönlendirmesi yoksa kötü ayrımında adalet zulüm ayrımında kişinin önünde bir yol açmıyorsa böyle bir kitaba tabi olmaktan söz edilemez. Bu anlamda bir mesaj yok ise o sadece okunur başka bir işe yaramaz.

Fakat Allah(cc) ittiba edin diye emrettiği kitap yolun doğrusunu gösteren insanların önüne yol açan bir kitap;

“Bu kitap ki insanı en doğru ve en sağlam yola iletir.”(İsra 9)

İşte kitabın bu özelliğinden dolayı Allah(cc) okuyun demeden doğrudan doğruya ittibayı emretti.

“O’na tabi olun Allah’tan korkun ki merhamet olunasınız.”(Enam 155) İmam Taberi (Rh.A.) ona tabi olurken Allah’tan korkmayı ayetin tefsirinde şöyle açıklıyor.

“Ey Mü’minler Kur’an’a tabi olun. Onu rehber edinin kudsiyetini ihlal ederek başka hükümlerle amel etmekten kaçının ki merhamet olunasınız ve Allah’ın azabından kurtulasınız.”

Kur’an’a tabi olurken Allah’tan nasıl korkulur. Allah’ın hükümlerine emir ve yasaklarına ciddiyetle onun öfkesini üzerine çekmeyecek gazabına yol açmayacak hassasiyeti göstererek ve Allah’ın hükmünün olduğu konuda başka hükmü tercih etmeyerek. Eğer kişi bu konuda vurdum duymaz ise umursamaz bir tavır içerisinde ise kendisini tehlikeye atmış olur. Ve kişi Allah’a karşı kendisini korumamış olur.

Allah (cc)’nun bize yaşattığı bu süreç keyfiyetle yaşanacak bir süreç değil. Yani Allah(cc) bir kampanya başlatmış. Katılanlara ekstra bir şeyler var. Katılmayanlara da onların canları sağ olsun keyifleri bilir. Onlara da bir şey yok. Böyle bir şey değil. Allah’ın önümüze açtığı hayat yolu.

Dolayısı ile “Allah’tan korkun” emri bağlayıcı bir emirdir. Ben Allah’tan sakınmayacağım bir şey olmaz diyemeyiz. Sakınmak durumundayız. Sakınırsak ne olurmuş. Allah (cc) güzel tarafından bahşetti. Umulur ki merhamet olursunuz dedi.

Yani bunlar olursa Kur’an’ın içindeki hükümlerine uygun olarak yaşar ve Rabbinizden sakınırsanız o zaman Allah’ın rahmetine nail olursunuz.

Fakat şartlar ne Kur’an’a ittiba etmek ve bu konuda Allah’tan sakınmak “Eğer ittiba etmedin ve sakınmadın ve merhamet olunmak istiyorsun. O zaman şartlar yerine gelmemiştir. Çünkü Allah Rahmet etmeyi Kur’an’a ittibaya ve sakınarak ciddiyetle tabii olmaya bağlamıştır.”

O zaman başlıktaki Allah’ın Rahmetine götüren Kitap Kur’an’dır. Ve alternatifi olmayan mecburi bir istikamettir. Rabbim akledip değerlendirmeyi doğru sonuca ulaşabilmeyi nasip etsin Amin.