KALBİN İLACI

BİSMİLLAHİRRAHMANİRRAHİM

KALBİN İLACI

Yerleri gökleri ve ikisi arasındakileri yoktan var eden  ve aralarını bir nizam koyan hâkimiyetin yegâne sahibi, lütfuyla insanlara peygamberler ve kitapları gönderen Rahman, Rahim, Aziz, Cabbar, Kahhar olan Allah azze ve celle’ye yarattığı varlıklar sayısınca hamd olsun.

Salat ve selam kendisine itaat edilmedikçe kurtuluşun mümkün olmadığı son Nebi Hz. Muhammed (s.a.v)’e ehli beytine, ashabına ve onların yolundan giden adım adım izlerini takip eden tüm müminlerin üzerine olsun.

Müminlerin ayrılmaz ve en üstün vasıflarından bir tanesi de Zikrullahtır. Allah (c.c)’yu zikretmek her halde O’nu anmak kalbi hastalıklardan koruyan en etkili ilaçtır. Kibir, bencillik cimrilik, katı kalplilik, öfke gibi kötü hasletlerden kalbi muhafaza eder.

Mesela çabuk öfkelenen ve öfkesine yenilen ve bu sebeple karşısındaki insana sözlü veya fiili zarar veren bir kimse şöyle düşünse: “Benim buna gücüm yettiği gibi Allah’ın da bana gücü yeter. Ben ise merhamet edilmeye en çok muhtaç olanım.” Bu şekilde Allah’ın güç ve azametini düşünen bir kimse öfkelendiğinde öfkesini yutması ve kalbinin katılığının yumuşaması çok daha kolay olacaktır. İnşallahu Rahman.

“Zikirden gaye insanın Allah Teâlâ ile ünsiyet etmesi (yani Zikrullah ile kalbinin huzur bulması yalnızlıktan kurtulması yaratıcısına karşı saygı beslemesi) ve O’nu sevmesidir. Böyle bir mertebeyi elde etmek isteyen kişi işin başında kalbini ve dilini başka şeylerden kurtarıp Allah’ın zikrine yönelir. Eğer kendisini zorlayıp bu işi devamlı bir şekilde yapmayı başarırsa zamanla Yüce Allah ile ünsiyet kazanır ve O’nu sever. Böylelikle ilk başta zoraki yapılan zikir ısrar ettikçe artık yapılmadan durulanmayan bir iş haline gelir. Zira nimetlenmek ancak ünsiyet ve muhabbetten ortaya çıkar. Ünsiyet ise ancak zorluklar aşılıp onlar insanın tabiatının bir yanı haline gelinceye kadar onlara dayanmak suretiyle meydana gelir. Bu böyledir. Çünkü nefis kendisine dayatılan şeylere zamanla alışır. Kabirde insanoğluyla beraber ne ehli, ne malı, ne çoluk çocuğu ne de makamı kalır. Onunla beraber sadece amelleri ve Allah’ı zikri kalır.” (İmam Gazali, İhya)

Kâfirlerin küfrü, zalimlerin zulmü, Allah Teâlâ’ya ve O’nun resulüne karşı yapılan haksızlıklar arşı titretirken kötülüklerin her yanımızı sardığı kalplerin karardığı ve nefislerin tutsağı olduğumuz şu zamanda Allah Teâlâ’yı anmaya O’nun adıyla kalplerimizin pasını silmeye, ölmüş kalplerimizi diriltmeye ne kadar da muhtacız.

Her saniye O’nun verdiği nimetlerle hayatımıza devam ederken zamanımızı Allah (c.c)’yu anmadan ibadet ve itaatte bulunmadan Beyhude bir şekilde malayani işlerle harcamak ne büyük gaflet!

Yemek yemeyi unutmayan, uyumadan duramayan insanoğlunun yemeği veren Rabbini unutmayı uykuyla onu dinlendiren ve bu şekilde onu öldürüp dirilten Allah’a karşı kulluk görevini yerine getirmemesi ne kadar da hayret verici!

Zikrullah, hayatın anlamı, kalbin ilacı, kabrin nurudur. Zikrullah kalbin Allah’a bağlanması O’nu düşünmesi dilin O’nun azametini yüceliğini kudretini anması şükür ve hamdde bulunması azaların haramlardan kaçınması ibadet ve itaatte bulunmasıdır.

Bir yandan Allah Teâlâ’yı anarken diğer yandan O’nun razı olmadığı söz ve hallerde bulunmamak gerekir. Elbette yapılan zikirden kalp etkilenmez ise azalarda da bunun eseri görünmez.

Şimdi zikir ve zikrin önemini anlatan ayet ve hadislere bakalım.

Bunlar, iman edenler ve kalpleri Allah’ın zikriyle mutmain olanlardır. Haberiniz olsun; kalpler yalnızca Allah’ın zikriyle mutmain olur. (Rad 28)

Onlar, ayakta iken, otururken, yan yatarken Allah’ı zikrederler ve göklerin ve yerin yaratılışı konusunda düşünürler. (Ve derler ki:) “Rabbimiz, sen bunu boşuna yaratmadın. Sen pek yücesin, bizi ateşin azabından koru.” (Ali imran 191)

Abdullah ibn Mesud (r.a) bu ayeti şöyle yorumlamıştır. “Yani gecede gündüzde, karada denizde, hastayken sağlıklıyken, gizli açık her halükarda Allah’ı anın.”

Yedi sınıf insan vardır ki Allah Teâlâ onları kendi gölgesinden başka hiçbir gölgenin olmadığı günde gölgelendirecektir. Onlardan birisi de “Tek başına kaldığında Allah’ı anan ve gözlerinden yaşlar akıtan insandır.” (Buhari-Müslim)

“Ey iman edenler, Allah’ı çokça zikredin. Ve O’nu sabah ve akşam tesbih edin.” (Ahzab 41-42)

“Artık namazı kılınca, yeryüzünde dağılın. Allah’ın fazlını isteyip arayın ve Allah’ı çokça zikredin; umulur ki felaha (kurtuluşa ve umduklarınıza) kavuşmuş olursunuz.” (Cuma 10)

“…Allah’ı çokça zikreden erkekler ve (Allah’ı çokça) zikreden kadınlar; (işte) bunlar için Allah bir bağışlanma ve büyük bir ecir hazırlamıştır.” (Ahzab 35)

Allah Teâlâ müminlere kendisini çok zikretmelerini emretmiş ve kendisini bu şekilde zikredenleri övmüştür.

Muaz bin Cebel’den şöyle rivayet edilmiştir.

“Rasulullah (s.a.v)’den son ayrıldığımda O’na hangi amel daha hayırlı ve Allah’a daha yakındır? Diye sordum. Rasulullah (s.a.v) şöyle buyurdu: “Dilin aziz ve yüce olan Allah’ı zikretmekten dolayı ıslak olduğu halde ölmendir.” (İbn hibban)

Said el-Hudri’den rivayet edildiğine göre Rasulullah (s.a.v) şöyle buyurdu: “Baki kalacak olan Salih amelleri çoğaltın. Ey Allah’ın resulü onlar nedir? Diye sorulunca şöyle buyurdu: “Tekbir, tesbih, tehlil, tahmid, La havle vela kuvvete illa billah sözleridir.” (İmam Ahmed – Nesai)

İbni Mesud “Allah’tan hakkıyla korkun” ayeti hakkında şöyle der: “O’na itaat edilmesi, isyan edilmemesi, Zikredilip unutulmaması, şükrederek nankörlük yapılmamasıdır.”

Hasan’ı Basri (rh.a) şöyle der: “Kulları içinde Allah’a en sevimli olanları onu en çok zikredenler ve kalp olarak da ondan en çok sakınanlardır.”

Rasulullah (s.a.v)’den olduğu bilinen bir haber şöyledir: “(Miraca çıkarıldığım gece) bazı meleklerin altından, gümüşten, kerpiçlerle bir saray inşa ettiğini gördüm. Bir ara işi bıraktılar.

– Onlara bu sarayın inşasına neden devam etmiyorsunuz? Diye sordum.

– Malzememiz bitti. Dediler.

– Malzemeniz nedir? Diye sordum

– Zikrullahtır. Bu sarayın sahibi olacak kişi Allah Teâlâ’yı zikrediyordu. Allah’ı zikretmeyi bırakınca biz de inşaatı bıraktık.” (Durretul vaizin)  

Allah Teâlâ’nın da buyurduğu gibi:

“Kim ahiret ekinini isterse, Biz ona kendi ekininde arttırmalar yaparız. Kim dünya ekinini isterse, ona da ondan veririz; ancak onun ahirette bir nasibi yoktur.” (Şura 20)

Zünnûn-i Mısri der ki: “Dünya ancak O’nun Zikriyle, Ahiret ancak O’nun affıyla ve Cennet ancak O’nu görmekle güzel olur.”

Ebu Hureyre’den rivayet edildiğine göre Rasulullah(s.a.v): müferridler öne geçmiştir. Buyurdu. Ashab: Ey Allah’ın resulü Müferridler kimlerdir. Diye sorunca şöyle buyurdu: Allah’ı çokça zikreden erkek ve kadınlar. (Müslim)

Allah’ım rızasından ayrılmayan kalbi Zikrullah ile mutmain olan Salih kullarından olmayı hepimize nasip etsin.

Allah’ım senden Cenneti ve ona yaklaştıracak söz ve ameli istiyorum.

Allah’ım Cehennemden ve Cehenneme yaklaştıracak söz ve amelden sana sığınıyorum. (İmam Ahmed)

ELHAMDULİLLAHİRABBİLALEMİN