İSTEYENLER

BİSMİLLAHİRRAHMANİRRAHİM

İSTEYENLER

Hamd, görülen görülmeyen bütün âlemi yoktan var eden ve aralarında bir nizam ve intizam belirleyen, hidayete erdiren mülkün sahibi azabında tek olan yegane Rabb İlah Allah azze ve celleye mahsustur.

Salat ve selam, kedisine itaat ve ittiba gösterilmediği müddetçe Cennet’in hayal dahi edilemeyeceği, vahyin nasıl anlaşılıp nasıl yaşanması gerektiğini gösteren, rahmet ve savaş peygamberi Rasullah (sav)’e, tertemiz ehlibeytine, sahabesine ve tüm müminlerin üzerine olsun.

Günümüzde Rasullah (sav)’in herkesin hayatında bir yeri vardır.Gerek mümin olsun gerekse de kafir.Kimi karşı çıkarak hayatında bir yer ayırmıştır kimi de inanarak.Kimi de Ona inandığını söyler fakat O’nun getirdiklerine umarsızca davranarak hayatında bir yer ayırmıştır.Eveeet… şimdi elleri sıvama vakti…Bu yazımızda O’na inandığını söyleyerek umursamaz tavırlar takınanların hasletlerinden bahsedeceğiz.

Ebû Hüreyre radıyallahuanh’den rivâyet edildiğine göre Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem:

“İstemeyenler dışında, ümmetimin tamamı cennete girer” buyurdu. Bunun üzerine:

– Ey Allah’ın elçisi, cennete girmeyi kim istemez ki? denildi. Peygamber Efendimiz:

– “Bana itaat edenler cennete girer, bana karşı gelenler cenneti istememiş demektir” buyurdu. (Buhârî, İ’tisâm 2)

Sahabe sormakta ne kadar haklı değil mi ? Cennete girmeyi kim istemez? Yok yok düşündüğümüz gibi değil aslında. Onlar ağızlarıyla Cennete girmek istediklerini söylerler ama oraya girmesine sebep olacak vasıtalardan uzak dururlar.Böyle yapmakla da Rasulullah (sav)’in tabiriyle ‘Cennet’i istememiş’ olurlar.

İstemek nedir? Ya da isteyenin taşıdığı hasletler nelerdir? İstemek; talep edileni(Cennet) elde etmek için gerekli hazırlıkların yapılmasının akabinde kavuşacağı anı beklemektir. Misal; Bir erkek bir kızı ister talip olur bunun hemen akabinde ailesine danışır gerekli hazırlıklar yapılır karşı tarafın ailesinin karşısına hazırlıklı bir şekilde çıkılır ve İSTEME dediğimiz merasim gerçekleşir. Karşı taraf; talip olan erkeğin damat olma potansiyeline bakar sorar soruşturur ve kızını emanet edeceği yer için gerekli hazırlığın yapılıp yapılmadığını kontrol eder. Tüm bu araştırmaların neticesinde eğer ki talip olan erkek, kızı istediğini ispatlayabilmişse (hazırlıklarıyla) bu sefer de DÜĞÜN dediğimiz merasim gerçekleşir. Küçücük bir örnekle bile aslında istemenin (talip olmanın) ağızdan çıkan cümleyle yeterli olamayacağını anlamış olduk.

Peki ya Cennet’e ne demeli? Küçük çaplı bir İSTEME merasimi bile bu kadar hazırlığı gerektiriyorken; Allah(cc)’ın en değerli mükâfatını elde etmenin hazırlığı sadece ağızdan çıkan iki cümleyle mi sınırlıdır? O halde Cennet’i istemenin ispatı nedir? Bir örnekle izah edecek olursak;

Allah(cc) peygamberini(sav) dininin merkezine oturtmuştur. Tıpkı Samanyolu Galaksisi’nin merkezine güneşi oturttuğu gibi. İçerisinde bulunmuş olduğumuz Samanyolu Galaksisi’nde güneş önemli bir rol oynamaktadır. Bütün gezegenler onun çekim kuvvetiyle onun yakınında dururlar ve ya etrafında dönerler. Gezegenleri dış uzaya savrulmaktan koruyan etki, Güneş’in çekim gücü ile gezegenin merkez-kaç kuvveti arasındaki dengedir. Güneş sahip olduğu büyük çekim gücü nedeniyle tüm gezegenleri çeker, onlar da dönmelerinin verdiği merkez-kaç kuvveti sayesinde bu çekimden kurtulurlar. Ama eğer gezegenlerin dönüş hızı biraz daha yavaş olsaydı, o zaman bu gezegenler hızla Güneş’e doğru çekilirler ve sonunda Güneş tarafından büyük bir patlamayla yutulurlardı. Bunun tersi de mümkündür. Eğer gezegenler daha hızlı dönseler,bu seferde Güneş’in gücü onları tutmaya yetmeyecek ve gezegenler dış uzaya savrulacaklardı.Oysa çok hassas olan bu denge alemlerin Rabbi tarafından kurulmuştur ve sistem bu dengeyi koruduğu için devam etmektedir.

Subhanallah! Şu Samanyolu Galaksisi ’ne bir bakın bize nasıl dersler veriyor. Peygamberlerin insanlara misali Güneş’in diğer gezegenlere misali gibidir. Güneş’in çekim gücü Peygamberin çağırmış olduklarıdır. Onunla insanları kendine çeker davette bulunur ve yaşamış olduğu hayatla etrafa ışık saçar. Allah (cc) nasıl ki gezegenlere Güneş ile aralarındaki ilişkinin sağlıklı olabilmesi ve helake uğramamaları için onlara merkez-kaç kuvveti verdiyse İnsanlara da peygamberle sağlıklı ilişkilerinin olması ve helake uğramamaları için onlara peygambere itaat etme kuvveti vermiştir.

Nasıl ki gezegenler yapılarından farklı bir harekette bulunursa dış uzaya savruluyor ya da güneş tarafından yutuluyorsa insanlar da yapılarından ayrı harekette bulunduklarında Hak yoldan saparlar ya da aşırıya kaçtıklarında da peygamberin tehdidiyle karşı karşıya kalırlar.

Hadisten de anlaşıldığı üzere Cennet’e girmek peygambere itaat ile mümkündür. ‘Bu devirde hırsızın eli mi kesilirmiş’, ‘faiz olmadan nasıl ev sahibi olacağız’, ‘düğünlerde kadınlardan ayrı oturmak da neymiş’, ‘siz iyice kafayı yediniz, o kadar aşırıya gitmeyin’, ‘bu genç yaşta niçin sakal uzatıyorsun ilerde uzatırsın, bak evlenemezsin yoksa işte vermezler sana’, …. Demekle itaat edilmiş olunmuyor. Bu nasıl bir tezattır ki Peygamberin uygulamalarını aşırı, çağ dışı gören, zamana göre uyarlanabileceğini düşünen, yapsan da olur yapmasan da olur düşüncesiyle Sünnete bakan O’nun ümmetinden olduğunu çok rahat bir şekilde söyleyebiliyor. Şunu hiç tereddüt etmeden söyleyebiliriz ki; Peygamber(sav)’in daveti ve insanlarla arasındaki ilişki anlaşılmamış. Oysa Kur’an bize Peygamberin dindeki konumu ve insanlarla arasındaki ilişkiyle alakalı olarak şöyle buyurmaktadır;

“De ki: Allah’ı seviyorsanız bana uyun ki, Allah sizi sevsin ve günahlarınızı bağışlasın. Allah Gafur’dur, Rahim’dir.”(Al-i İmran/31)

“…Peygamber, size ne verirse onu alın, neden de nehyederse ondan sakının. Ve Allah’tan korkun. Muhakkak ki Allah; azabı şiddetli olandır.”(Haşr/7)

“Ey iman edenler, size hayat verecek şeylere sizi çağırdığı zaman, Allah’a ve Resûlü’ne icabet edin. Ve bilin ki muhakkak Allah, kişi ile kalbi arasına girer ve siz gerçekten O’na götürülüp toplanacaksınız.” (Enfal/24)

Peygambere itaat; Allah’a sevginin ispatı olduğu gibi kişinin kendini Allah’a sevdirme yoludur. Peygamberin getirdiklerinden uzak bir hayat yaşamakla hatta Onun getirdiklerini geçersiz görmekle bu itaatin neresinde kalacağımızı iyi düşünmek gerekir.O’nun (sav) kırmızı noktalarını çiğnemekle O’na muhalefet edildiğininiyi bilinmesi gerekir. O’nun yapmadığı hatta yapmayacağı şeyleri yapmakla Cennetten fersah fersah uzaklaşıldığını iyi bilinmesi gerekir…

Daha vahim olanı ise Peygamberi(sav) takip etmeye çalışanları, O’nun getirdiklerinden taviz vermemek için mücadele gösterenleri, gerici, aşırıcı ya da herhangi bir örgüte nispet etmekle itham etmenin, Peygambere açılmış bir savaş olduğunu, tüm bu yaptıklarına rağmen hala ‘İTAAT ETTİĞİNİ!’ düşünenlerin unutmaması gerekir. Peygamberin getirdiklerini uygulayanları eleştirmek Peygamberi eleştirmektir. Onlara buğz etmek, Peygambere buğz etmektir. Çünkü bunlara maruz kalmalarının sebebi Peygamberi takip ediyor olmalarıdır.

“Ey iman edenler; Allah’ın ve Rasulün ünönünden yürümeyin. Allah’tan korkun. Muhakkak ki Allah; Semi’dir, Âlim’dir.”(Hucurat/1)

İşte tüm bunları yapmak o çekim kuvvetinden hızlı hareket etmek olur ki bu da gezegenlerin dış uzaya savrulmasıyla sonuçlandığı gibi; bu fiillerde ve sözlerde bulunanlarında sonu İslam’ın dışına savrulmalarıyla sonuçlanacaktır.İşte bu Peygamberin önünden yürümektir, O’ndan aykırı hareket etmek, itaat etme kuvvetini terk etmektir.Ya da itaat etmek noktasında göstermiş olduğu vurdum duymazlıkla, gereksiz görmekle de acı bir sona doğru kendisini yaklaştırmaktadır. Güneş ile gezegenler arasındaki ilişkiyi iyi anlayıp aynı uyumun da bizim hayatımızda söz konusu olabilmesi için Güneşin ve gezegenlerin tabi olmuş olduğu Zata teslim olmaktan başka çaremiz yok. Şurası unutulmamalıdır ki onların bu eşsiz düzen içinde hareket etmelerinin en önemli sebebi Alemlerin Rabbi olan Allah (cc)’a boyun eğmiş olmaları ve O’nun emirlerine kayıtsız şartsız teslim olmalarıdır. Son olarak;

De ki: “Allah’a ve Peygamber’e itaat edin.” Eğer yüz çevirirlerse şüphe yok ki Allah kâfirleri sevmez.”(Al-i İmran/32)

TEVFİK ALLAH(CC)’TANDIR.

SELAM VE DUA İLE

VELHAMDULİLLAHİRABBİLALEMİN