HAKKINDA AYET İNEN HANIM SAHABELERDEN “HAVLE BİNTİ SALEBE”

BİSMİLLAHİRRAHMANİRRAHİM

Hamd alemlerin yoktan var eden idare eden çekip çeviren hüküm koyma yetkisi yalnız kendisine ait olan Allah azze ve celle mahsustur.

Salat ve selam Alemlere rahmet olarak gönderilen, Mü’minlerin önderi ve örneği olan Hz Muhammed sallallahu aleyhi ve sellem, Onun Ehli beytine, Ashabına ve onun izinden gitmek için mücadele eden tüm Mü’minlerin üzerine olsun inşallah.

Havle hatun, Sa’lebe b. Asram’ın kızıdır. Evs b. Es Samit  ile evlenmişti. Kur’an-ı Kerim’deki Mücadele Suresi onun için nazil olmuştur. Evs b. Es Samit çabuk öfkelenen bir kişiydi.  Bir gün bir sebeple sinirlendi, zevcesine;

“Enti aleyye ke-zahri ümmi- Sen benim üzerime anamın sırtı gibisin – haramsın” dedi.

Bu söz bir zıhardı, kocasına Havle Hatun, üzüntü ile cevap verdi;

“Allah’a andolsun, Sen çok büyük bir laf ettin. Sonunun nereye varacağını bilemiyorum.” dedi.

 Kocası ona; 

“Senin bana haram olmandan başkasını bilmiyorum.” dedi.

 Havle Hatun;

“Boşanmaktan bahsetmedin. Ancak bu söz aramızda haramlığı ifade eder. Rasûlullah’a git olanı anlat, neticeyi öğren” dedi.

                Kocası ona;

“Ben bunu Rasulullah’a sormaya utanırım. Git kendin sor. Olur ki bu hususta hakkımızda hayırlı ve bizi sıkıntıdan kurtaracak bir şeyler öğrenip gelirsin.”der.

 Havle Hatun üzerine örtüsünü aldı, sokağa çıktı, doğru hane-i saadete vardı.  Hazreti Peygamber Hz Aişe’nin hücresinde bulunuyordu. İzin alıp huzuruna girdi. Hadise’yi nakletti;

“Ya Resulullah, Bildiğiniz gibi kocam Evs, çocuklarımın babası, amcamın oğlu ve halkın bana en sevimlisidir. Aşırı yaşlılığından güç ve kuvvetinin tükendiğinden, O çok ağır bir kelam sarfetti. Sadece;

“Sen benim üzerime anamın sırtı gibisin”dedi. Ya Resulullah ne  buyuruyorsun bize.”

Rasulullah(sav);

“Sen şimdi ona haram olmuşsun”

Rasulullah ’tan bu sözleri işitince Havle Hatun inledi;

“Vah başıma gelene, vah bana, Eyvah bize!”

ZIHAR;  İslam öncesi Arap toplumunda kişi karısının herhangi bir davranışına kızdığı zaman ona; “Sen benim üzerime anamın sırtı gibisin” derdi. Bunun üzerine karısı ona haram olurdu. Fakat boşanma sayılmazdı. Aralarındaki aile Bağları kopması bile helal kabul edilmezdi. Ancak tam anlamıyla boşanma olmuş sayılmadığı için kadın başka bir yol seçemezdi.

Cahiliye toplum yapısı incelendiğinde kadınların erkekler karşısında yok denecek kadar az imtiyaza sahip oldukları görülmektedir. Hele kocasının sudan sebeplere dayanarak söylediği zarar sözü ile karşılaşan kadın tamamen yalnızlığa terkedilirdi.

Havle Hatun Peygamber ile mücadele edercesine durumunu ona tekrar tekrar arz etti.

Birden ellerini açtı, candan, samimiyetle yalvaran, yanık bir sesle dua etmeye başladı;

“Ya Rabbi! acımın şiddetini ve onun oğlundan duyduğum meşakkati sana şikayet ediyorum. Ya Rabbi, Peygamberin dili ile bize kurtuluşumuza neden olacak bir hüküm indir.”

 Hazreti Aişe ve orada bulunan herkes, Havle Hatun’a acımış onunla birlikte ağlıyordu. Hz Aişe  Resulullah’ın yüzünde vahiy esnasında gelen alameti görmüş, dikkatle ona bakıyordu.

Neticeyi beklerken, kendini tutamadı;

“Ya Havle,  vahiy geliyor. O da olsa olsa senin hakkındadır.”

 Gönül niyazına Havle Hatun devam etti;

“Ya Rabbi, hayırlı olanı lütfet. Zira ben Rasulullah’tan ancak hayrı istedim.”

 Vahiy hali geçmişti. Hz Peygamber tebessüm ediyordu.

“Ya Havle!”

Sevincinden Havle Hatun ayağa kalktı ;

“Lebbeyk!”

“  Allah senin ve onun hakkında ayet nazil etti.” buyurdu. Ve Peygamber Efendimiz ayeti kerimeleri okudu;

“Gerçekten Allah, eşi konusunda seninle tartışan ve Allah’a şikayette bulunan (kadın)ın sözünü işitti. Allah, aranızda geçen konuşmaları işitiyordu. Şüphesiz Allah, işitendir, görendir.

Sizden kadınlarına ‘zıhar’da bulunanlar (bilsinler ki, kadınları) onların anneleri değildir. Anneleri, yalnızca kendilerini doğuranlardır. Şüphesiz onlar, çirkin ve yalan söylemektedirler. Gerçekten Allah çok affeden, çok bağışlayandır.

Kadınlarına ‘zıhar’da bulunanlar, sonra söylediklerinden geri dönenlerin, birbirleriyle temas etmeden önce bir köleyi özgürlüğüne kavuşturmaları gerekir. İşte size bununla öğüt verilmektedir. Allah yaptıklarınızı haber alandır.

Ancak buna (imkan) bulamayanlar (için de) birbirleriyle temas etmeden önce, kesintisiz iki ay oruç (yüklenmiştir); buna güç yetiremeyenler altmış yoksulu doyursun. Bu (kolaylık), Allah’a ve O’nun Resûlü’ne iman etmeniz dolayısıyladır. Bunlar, Allah’ın sınırlarıdır. Kafirler içinse acı bir azab vardır.

” (Mücadele 1-4)

Kendisini dikkat ve sevinçle dinleyen Havle Hatuna Rasulullah Sallallahu Aleyhi Vesellem buyurdu ki;

“Ona söyle ki bir köle Azat etsin”

Havle Hatun;

“Hangi köleyi Ya Resulallah, Allah’a yemin olsun ki o tek köle bulamaz. Onun benden başka hizmet edeni yoktur.”

Rasulullah (sav);

“Şu halde 60 gün arka arkaya oruç tutsun”

 Havle Hatun;

“Ya Resulullah, Allah’a and olsun, buna gücü yetmez, o perişan bir halde. Eli ayağı tutmuyor, gözleri iyi görmüyor. Vücudu bir kemik yığını. Günde kaç kez su içtiğini Allah bilir.”

Rasulullah(sav);

“Altmış yoksulu doyursun.”

Havle Hatun;

“Buna da sahip bulunmuyor Ya Resulullah!“

Rasullullah (sav);

“Git ona söyle, Ümmü Münzer Binti Kays’a ondan yarım vesak hurma alsın ve onu altmış yoksula sadaka olarak dağıtsın.”

Havle binti Salebe bizlere imanın, Müslüman olmanın getirisi olan tavrı en güzel biçimde sunan iman eri kişi iman ettikten sonra yani La İlahe İllallah Muhammeden Resulullah dedikten sonra beşeri kanun ve hükümler değil de Allah azze ve celle nin hüküm ve kanunlarının Müslümanın hayatına hükmetmesi gerektiğini gösteren en güzel örneklerdendir.

Havle Binti Salebe  zamanında Allah azze ve celle nin hükümleri tastamam inmemiş Kur’an-ı Kerim tamamlanmamıştı. O bir iman  eri olarak hayatında yaşadığı ihtilafta Rabbi katında hükmün ne olduğunu bulmak için Allah ve resulüne başvurmuştur ki Allah azze ve celle Nisa 65. ayeti kerime de;

“Hayır öyle değil; Rabbine andolsun, aralarında çekiştikleri şeylerde seni hakem kılıp sonra senin verdiğin hükme, içlerinde hiç bir sıkıntı duymaksızın, tam bir teslimiyetle teslim olmadıkça, iman etmiş olmazlar.”(Nisa 65)

Bugün bize Kur’an’ın tastamamı inmiş Allah azze ve celle hükümlerini eksiksiz bir şekilde tamamlamış. Peki Allah ve resulüne iman ettiğimizi iddia eden bizler hayatımızın hangi noktasında Allah azze ve celle’nin hükümlerine başvurup Rabbim bu noktada hangi hükme razı olmuş diye araştırıp hayatlarımızı ona göre şekillendiriyoruz.

Alemlerin Rabbi olan Allah azze ve celle bugünün Müslümanlarının hayatlarında ne kadar söz sahibi?

Onların yani Sahabenin hayatları ile herhangi bir kimsenin hayatı arasında çok derin farklar mevcuttur. Bunun tek sebebi onların La İlahe İllallah deyip iman ettikten sonra Allah’ın hükümlerine teslim oluşlarındandır. Bizlerin farkı ise teslim olmaktan çok teslim almak için  uğraşmamızdandır. Rabbim Gerçekten samimiyetle teslim olabilenler arasında olmayı nasip etsin. İnşaAllah.

Havle Hatunun  acele acele yürüyerek geldiğini gören Evs, oturduğu yerden doğruldu;

“ Ya Havle ne haberlerle geldin?”

Havle Hatun;

“Hayırlı haberlerle

Rasulullah sana, Ümmü Münzer Binti  Kays’a varıp yarım vesak hurma almanı ve altmış yoksula dağıtmanın emretti.”

Evs Allah’a hamd etti, evden ayrıldı, gitti yarım vesak hurmayı aldı dağıttı.

Yaşamı boyunca, Evs zaman zaman eşine karşı duyduğu şükran hislerini ifade etmiş;

“Havle olmasaydı ben helak olurdum.” demiştir.

Halifeliği zamanında Hazreti Ömer ve beraberinde bulunan birkaç kişi yolda yürüyorlardı, yaşlı bir kadına rastladılar. Hz Ömer onunla bir hayli zaman konuştu. Yanındaki zevattan biri;

“Ya Emirel Mü’minin”dedi. “Yaşlı bir kadın için, bu kadar kişiyi beklettiğiniz. Kimdi o?”

Hz. Ömer;

“Ömer bu kadını nasıl dinlemesin? O öyle bir kimsedir ki, Şikâyetini Cenabı Hakka duyurmuş ve Yüce Allah onun hakkında Kur’an-ı Kerim’de;

“Halinden Allah’a şikâyet etmekte olan kadının sözünü onu olduğu üzere Allah dinlemiştir.” buyurdu. Allah’a yemin olsun, o durup akşama kadar benimle konuşsaydı, namazdan başka bir sebeple  kendisini bırakıp gitmezdim. Namazı eda eder, Hatta yine onun yanına dönerdim.” demiştir.

Allah azze ve celle hepsinden razı olsun. Onların samimiyetinden bizlere de nasip etsin İNŞAALLAH.

VELHAMDULİLLAHİ RABBİL ÂLEMİN.