KALBİN ARINMASI (TEVBE)

BİSMİLLAHİRRAHMANİRRAHİM

Hamd; Alemleri yoktan var eden,  Rahman ve Rahim, Din günün sahibi, kendisinden başka bir ilah bulunmayan, yarattıklarını rızıklandıran, yegâne Hakimiyetin sahibi olan Allah (Celle Celaluhu)’a mahsustur.

Salat ve Selam;  Alemlere rahmet olarak gönderilen, kendisine itaat edilmedikçe kurtuluşun asla mümkün olmayacağı, Allah (Celle Celaluhu)’ın dininden asla taviz vermeyen, , müminlere karşı şefkatli, kâfirlere karşı ise şiddetli olan Rasulullah(sav)’a, aline, ashabına ve onun izinden giden müminlerin üzerine olsun inşaAllah.
Tövbe,dinin çirkin gördüğü ve yasakladığı şeyleri terketmek,övdüğü ve emrettiği şeylere yönelmektir.Tövbe etmek, kişinin kalbinde bir değişim oluşturmasını ve gelecekte yaptığı hatalardan kaçınmak için çaba sarfetmesini gerektirir.Kirliliğin madde üzerinde olduğunu düşünmeye meyilli olsak da kalp, manevi olarak bedenin kirlendiği gibi kirlenir, katılaşır ve hastalanır.
Kalp, günahlarla kirlenir. Gözümüzle, dilimizle, kulağımızla, kalbimizle işlediğimiz günahlar kalbi kirletir. Bu kirlenme yavaş yavaş olur. İlk etapta her günahla birlikte siyah bir nokta kalbe yerleşir. İkinci günahta da ikinci nokta kalbe yerleşir. Artık her günahla noktaların sayısı artar. Arttıkça kalpteki kirlilik de artar. O kadar ki artık kalp ölecek seviyeye gelir ve kullukta yapması gereken işlevi kaybeder. Hakkı hak, batılı batıl olarak göremez. Batılı hak olarak görmeye başlar ve onun için mücadele eder. Hakkı da batıl olarak görür ve ona karşı mücadele eder.
Yaşadığımız coğrafyanın vakıası buna örnek değil midir? Bugün insanlara İslam’ı anlatmaya başlandığı zaman Allah(c.c) Resûlü(s.a.v)’ne ve onun yanındakilere olduğu gibi bugünde aynı tepkiler verilmektedir. Toplumu, inandığı İslam’a karşı bunları söylettiren veya yaptıran durum, kalplerinin günahlarla kirlenmesi ve işlevini kaybetmesidir:
“Kul bir hata işlediği zaman kalbine siyah bir nokta vurulur. Şayet günahtan vazgeçer, istiğfar ve tevbe ederse kalbi cilalanır. Böyle yapmaz da tekrar hatalara yönelirse siyah nokta arttırılır ve neticede bütün kalbini kaplar.”[Tirmizi-3334,İbni Mace-4244]
“Asla (onların söylediği gibi değil)! Bilakis işledikleri (günahlar), kalplerinde pas tutmuş (hakkı anlamalarına engel olmuştur).”[Mutaffifin 14]
Peki, kalbin manevi olarak kirlendiğini nasıl anlarız?
Evet, kalbin kirliliğini fark etmek çok önemlidir. Çünkü insan kirlendiğini fark ederse temizlenme ihtiyacı duyar. Kalbinin temiz olduğunu düşünen bir kimse onu temizlemek için bir mücadeleye girmeyecektir.Kalbin kirliliğini fark etmeye gelince, bunu uzuvlarımızın bozukluğundan anlayabiliriz. Nasıl ki kalp, hasta olduğunda diğer organlarda bozukluk başlıyorsa manevi olarak da durum aynıdır. Kalbi kirli olan, gözünü harama bakmaktan alıkoyamaz; dilini kötü kelamdan, gıybetten, nemimeden alıkoyamaz; kulağını kötü seslerden, kendisini ilgilendirmeyen konulardan uzak tutamaz. Bunu fark ettiğimizde bilmeliyiz ki kalbimiz kirlenmiştir. Temizlenmeye ihtiyacı vardır.
Allah(c.c) Resûlü (sav) bizlere bu ölçüyü şöyle bildirmiştir:
“Şunu da bilin ki insan vücudunda bir et parçası vardır. O düzgün olursa bütün beden düzelir, o bozuk olursa bütün beden bozulur, âzalar ona tabidir. Dikkat edin, o et parçası kalptir.”[Buhari-52,Müslim-1599]
Kalbini ıslah etmek ve temiz hâle getirmek isteyen kişilerin en önemli işi, uzuvlarının muhasebesini yapmaktır. Gözünü, dilini, kulağını ve diğer uzuvlarını koruma altına aldığı zaman kalp, temizliğini koruyacaktır. Aksi durumda ise kirlenmeye devam edecek ve sorumluluğu artacaktır.
“Bilgin olmayan şeyin peşine düşme! Çünkü kulak, göz ve kalp (gördüğünden, duyduğundan, niyetlenip azmettiğinden) bunların hepsinden sorumludur.”[İsra-36]
Hepimiz Allah’a (Celle Celaluhu) kul olmak için yaratıldık ve dünyada var oluşumuzun asıl sebebi budur. Kalbin kirliliği kulluğumuza zarar verir, Rabbimiz ile aramızda kalın duvarlar oluşturur.Hak ve hakikate karşı gözlerimizi kör, kulaklarımızı sağır, kalbimizi mühürlü kılar. Allah’a (Celle Celaluhu) karşı sorumluluklarımızı yerine getirmemize engel olduğu gibi amellerimizden tat almamıza da engel olur. Namaz kılmak veya başka bir ibadeti yerine getirmeye çalışırsın ancak kalbin kirlendiği için bu ameller sana ağır gelmeye başlar.
Kalbin kirliliği sadece Allah’a (Celle Celaluhu) karşı sorumluluklarımızda pürüz çıkmasına sebebiyet vermez. Davamıza, ailemize, kardeşimize, komşumuza karşı sorumluluklarda sorun yaşamamıza da sebebiyet verir. Kalbin kirlendiyse ne yapmalısın?
İnsan bedeni kirlendiği zaman onu güzel bir şekilde yıkar, sonra kokular sürerek onu üzerine elbise giyilebilecek en güzel hâle getirir. Kalp de kirlendiği zaman yıkanmalı, temizlenip kullanılır hâle getirilmelidir.
Kalbin yıkanması ve pak hâle getirilmesi ise tevbeyle mümkündür. Günahkâr kul, Allah’a (Celle Celaluhu) yönelmeli ve pişmanlıkla, yalvara yakara, kalbi korku dolu bir hâlde bağışlanma dilemeli, dilinden istiğfarı düşürmemelidir. İnsanı tövbe etmenin gereğine inandıran hususlardan biri günaha bakış tarzıdır. İyi bir kul günaha sempati duymaz. Onun çirkin bir davranış olduğunu kabul eder. Günah işlemeye devam etmenin Allah(Celle Celaluhu)’a saygısızlık olduğunu düşünür. Günahından dolayı üzülür, vicdan azabı çeker. Bu konuda büyük sahâbî Abdullah İbni Mesut’un çok güzel bir sözü vardır. Der ki:
“Mü’min kimse günahlarını hayalinde öylesine büyütür ki, sanki kendisi bir dağın eteğinde oturuyormuş da dağ üzerine çökecekmiş zanneder. Günaha düşkün kimse ise günahlarını, burnunun üstüne konan bir sinek gibi görür.” Kul üzerine düşeni yaptığında, Rabbimiz kullarına karşı merhametli olan ve kulu bağışlamayı seven Ğafûr’dur. O, kulunu bağışlayacak, kalbini temizleyecektir.Ayette de buyuruluyor ki;
“Ey iman edenler! Allah’a nasuh bir tevbeyle (günaha dönmeme azmiyle) tevbe edin. Umulur ki Rabbiniz, kusurlarınızı örter ve sizi altından ırmaklar akan cennetlere sokar. O gün Allah, Nebi’yi ve beraberindeki müminleri rezil etmeyecektir. Onların nuru önlerinde koşup (parıldar). Sağlarından (amel defterlerini almışlardır). Derler ki: ‘Rabbimiz! Nurumuzu tamamla, günahlarımızı bağışla. Çünkü sen, her şeye kadîr olansın.’ ”[Tahrim -8]
Rabbim bizleri günahının farkında olan, bağışlanmak için mücadele eden, kalbi pak olan kullarından eylesin…

VELHAMDULİLLAHİRABBİLALEMİN