BİSMİLLAHİRRAHMANİRRAHİM

GÖREBİLMEK, İŞİTEBİLMEK, AKLEDEBİLMEK – 1

Hamd Allah (c.c) zatı celaline azim olan egemenliğine yaraşır biçimde sonsuz hamd Allah (c.c) mahsustur.

Salat Hz. Muhammed (s.a.v), aline, ashabına, bütün müminlerin üzerine olsun. İnşaAllah

Bütün çabamız, gayretimiz, mücadelemiz kendimizin ve toplumun görmesi, işitmesi, akletmesi Allah (c.c)’nun verdiği vasıtaları göz, kulak, akıl gibi nimetleri kullanabilir hale getirmek ve kullanmaktır. İnsanların Allah (c.c)’yu tanımaları, iman etmeleri, yaratılış gayelerinin farkına varmalarının tek yolu budur. Akledebilen bir kişi kendine şu soruyu sorduğunda; Allah (c.c) mu daha iyi bilir yoksa başkaları mı? sorunun cevabı hiç şüphesiz Allah (c.c) demesi lazım iman ve akıl sahibi kişinin Allah (c.c) Kur-an da ve Sünnette kendisini tanıma, kişinin yaratılış gayesinin farkına varmasının metodunu belirlemiştir. Bu metodu uygulamadan uyanışların olması hayalden öteye geçmeyecektir. Bu yüzden Allah (c.c) kitabı Kur-an da imtihanı kaybedenlerin vasıflarını zikrederken görmezler, işitmezler, akletmezler gibi sık sık ayetlerde karşımıza çıkmaktadır.

Şu da bir gerçektir ki unutulmaması gereken mesele dünya çekicidir. Dünyanın süsü, büyüsü, cazibesi vardır.

“Kadınlara, oğullara, kantar kantar yığılmış altın ve gümüşe, salma güzel atlara, hayvanlara ve ekinlere duyulan tutkulu şehvet insanlara ‘süslü ve çekici’ kılındı. Bunlar, dünya hayatının metasıdır. Asıl varılacak güzel yer Allah katında olandır.” (Al-i İmran 14)

Nefs-i emmareyi sürekli dünya ve dünyalıklar tetikler radarına ve girdabına almaya çalışır. İnsan hevasına tabi olup bütün gayret ve çabasını, dünyalık nimetleri elde etmeye harcarsa bunun tehlikesini Hz. Peygamber (s.a.v) hadisinde beyan etmekte.

“Heva’dan kaçınız. Heva hem sağır eder ve hem de kör eder.” (Fet’ul kebir (suyuti) e.1 sh-491)

Heva ile fonksiyonlarını yitiren göz, kulak, akıl kişiyi şirk dolu bir hayata, ama namaz kılan, oruç tutuyor musun? Sorusunu kendine hakaret sayan, emekli olduktan sonra hafif  sakal, beyaz takkeyi takıp cami, ev arasında mekik dokuyan kişi portresini ortaya çıkartır.

“Göklerde ve yerde nice ayetler vardır ki, üzerinden geçerler de, ona sırtlarını dönüp giderler. Onların çoğu Allah’a iman etmezler de ancak şirk katıp dururlar.” (Yusuf 105-106)

Allah (c.c) tek İlah ve Rab olduğunun Kevni ayetlerle hâkimiyetin ve otoritenin yegâne sahibi olduğunu, isimlerinin kâinatta ki tecellisiyle kendisini tanıtmaktadır. Görmek, işitmek, akletmek kâinat nizamı üzerinde düşünüp Allah (c.c) tanımaya başlamak tahkiki imana ulaşmanın gereğidir.

Bir örnekle devam edecek olursak:

Evimizdeki odalarımızda veya iş yerlerimizde duvar saatleri mevcuttur. Odalara veya iş yerlerimize, ofislerimize her girdiğimizde saatin kaç olduğunu bilmeyiz. Ancak saatin kaç olduğunu merak ettiğimizde, ihtiyacını hissettiğimiz de akıl ve diğer vasıtalarla beraber (göz, kulak) bir meylediş, ilgi duyuş söz konusu olduğunda saatin kaç olduğunu öğreniyoruz. Aslında daha önceden de oda da olmana rağmen saati görmüyordun, kaç olduğunu bilmiyordun. İşte insan kâinatta ki varlıkların üzerindeki Allah (c.c)’nun Ulûhiyetinin tecellisini ancak ihtiyacını hissetme, ilgi duyma, meylediş olmadan göremez, vasıtaları sağlıklı bir şekilde kullanamaz.

Başka bir örnekte ise;

Sabah işimize gidip, akşam olunca evimize döndüğümüzde eşimiz veya annemiz oturma odasının koltuklarını, televizyonun, sehpaların yerini değiştirirse hemen fark ederiz. Odanın değişmesinden dolayı dikkatimizi çeker. Tekvini nizam Allah (c.c)’yu tanımanın ve tek ilah olduğunun delilleriyle mevcuttur. Allah (c.c) sürekli kâinatta ki varlıkların yerlerini değiştirerek mesela- Güneşin bir yörünge de devam etmesi, doğması, gündüzün olması, peşinden gecenin olması, Ayın duraklarında hareket etmesi, Kışın kar yağıp havanın soğuk olması, Sonbaharda yağmur yağması, İlkbaharda çiçeklerin açması arzın canlanması, Yazın ağaçlardan semereler meydana gelmesi havanın sıcak olması, Bu şekilde Allah (c.c) bu varlıkları hareket ettirerek insanların ilgisini çekmesi sonucu kullarının bu değişikliklerin üzerinde düşünerek, Allah (c.c) tanımaları için göz, kulak ve aklı sürekli Tekvini nizama yönlendirmiştir.

Bir örnek daha verecek olursak;

Tanıdığın, samimi olduğun bir erkek arkadaşın uzun saçlı olsa buluşacağınız saatten önce saçlarını çok kısaltsa, gelse hemen arkadaşında ki değişikliği hemen fark edersin. Tanımadığın biriyle buluşacağında aynı şekilde uzun saçlı olup saçlarını kısaltıp gelse buluşmaya kişide değişiklik olmasına rağmen, sen kişiyi tanımadığın için fark edemezsin. İnsanların birbirini tanıması vakit geçirerek, sohbet ederek olur. Allah (c.c) ancak kâinatta ki varlıkların üzerinde ki isimlerinin tecellisiyle tanırız. Allah (c.c)’yu tanıyan kâinatta ki değişiklikleri varlıkların bir nizam ve intizam içinde hareket ettiğinin farkına varır.

Kâfirin kâinata baktığında ki ile Müslümanın bakması arasında gördükleri, işittikleri, aklettikleri arasında ki fark en az cennet ve cehennem kadar olmalı. Allah (c.c) korusun güneşi ikisi de ısı ve ışık kaynağı olarak görürse aralarında pek fark kalmamış demektir.

2. Bölümü İnşaAllah diğer yazımızda olacaktır.

Tevfik Allah’tandır

VELHAMDULİLLAHİRABBİLALEMİN