AHZAP 72 -3-

BİSMİLLAHİRRAHMANİRRAHİM

Hamd âlemlerin Rabbi, Maliki, ölümü ve hayatı biz kullarının hangisinin daha iyi amel işleyeceğini belirlemek için yaratan, yolundan gidildiği takdirde emniyetin elde edildiği Allah (cc)’a aittir.

Salat ve selam rehberimiz ve önderimiz, âlemlere rahmet olarak gönderilen Hz. Muhammed (sav)’e onun ehli beytine, dinin yaşanması konusunda bizlere örneklik teşkil eden Ashabına, bugüne kadar yaşamış ve yaşamakta olan tüm Müslümanların üzerine olsun

Ahzab 72: Gerçek şu ki, biz emaneti göklere, yere ve dağlara sunduk da onlar bunu yüklenmekten kaçındılar ve ondan korkuya kapıldılar; onu insan yüklendi. Çünkü o, çok zalim, çok cahildir.

Ahzab 72; onu insan yüklendi.

Ayete dikkat edecek olursak insan yüklendi diyor, ALLAH (c.c.) insana yükledi demiyor, insan kendi iradesiyle yüklendi çünkü ALLAH (c.c.)  buradaki teklifi emri ihtiyaridir yani muhatabına seçme hakkı tanıyor yoksa ALLAH (c.c.)  bir şey emredecek  dağlar gökler yer bunu kabul etmeyecek bu söz konusu bile değil işte o yüzden insan isteyerek bilerek emaneti yüklendi.

Ahzab 72: Çünkü o, çok zalim, çok cahildir.?

(el- Haşr, 21) Biz bu Kur’ân’ı bir dağa indirseydik Allâh korkusundan onu baş eğmiş, parça parça olmuş görürdün. Bu misâlleri düşünsünler diye insanlara veriyoruz.” 

âyet-i kerîmesinden de anlaşıldığı gibi cemâdâttan olan dağlar bile ilâhî emirlere karşı hissî ve fiilî Tepki, reaksiyonda bulunabilecek varlıklardır.

Bu Kur’an’ı bir dağa indirseydik muhakkak onu Allah korkusundan başını eğmiş ve parça parça olmuş görürdün.” Yani Kur’an-ı Kerim’in bela­gatı, azameti ve kalpleri eriten nasihatlar ihtiva etmesi o kadar yüksek bir mertebededir ki şayet bu Kur’an bir dağa indirilse ve ona insan gibi akıl verilmiş olsaydı son derece sert ve katı olmasına rağmen onu Allah korku­sundan, Allah’ın kelâmına hakkıyla tazim edememe korkusundan zillet içinde başını eğmiş, boyun kırmış ve parça parça olmuş görürdün

Kur’an, Âdemoğluna indirildi. O ise Kur’ani hafife alır, ondaki emir ve öğütlerden yüz çevirir oldu. İşte biz, insanla­ra, hissetme duygusuna sahip olmayan dağların, Allanın emirlerine nasil boyun eğdiklerini misal veririz ki düşünsünler ve hakka boyun eğsinler.

Cenâb-ı Hak, insanın çok zâlim ve çok câhil olduğu için mes’ûliyetten korkmadığını ve “emânet”i yüklendiğini bildiriyor. Yoksa emaneti yüklenen zalim ve cahil olacak değildir

ALLAH(cc) insanı yaratırken fıtratına zalim ve cahillik ve bunun gibi vasıfları yerleştirmiş Kur’an’ı Kerimde bunların zıddı olan adalet ve ilim vermiştir ki insan ilahi tekliflere boyun eğdiğinde aklını kullandığında zalimliğin yerini adalet cahilliğin yerini ilim alır. Zalim ve cahil insanda asıldır adalet ve ilim arizidir sonradan elde edilir

Zalim demek kendine zulmeden anlamındadır yani hakkı olana hakkını vermemek tir Adalet demek hakkı olana hakkını vermektir kişi ALLAH’ın hakkını kitabın hakkını peygamberin hakkı müminlerin hakkını yerine getirmeyince zülmetmiş oluyor ki zalim oluyor ama bu hakları yerine getirdiğinde emaneti yüklenmiş olur ki adalet sahibi olur

Cahil demek bir şey bilmeyen anlamındadır ki insan dünyaya geldiğinde hiçbir şey bilmiyor

Nahl 78.  Ve Allah sizi analarınızın karınlarından hiçbir şey bilmez olduğunuz halde çıkarır. Ve size şükür edesiniz diye kulaklar, gözler ve kalpler verdi.

Cahil olarak dünyaya gelen insan Bun­dan sonra onlara sesleri idrâk edebilecekleri kulak, görünenleri hisse­debilecekleri gözler, akıllar bahsetmiştir. Aklın, merkezi, sahîh olan görüşe göre kalptir.

İnsan ALLAH’ın kendisine iman etsin cahilliği bitsin ilim sahibi olsun diye verdiği kulakları gözleri kalbi doğru kullanmadığında o fıtrı olan cehalet hiçbir zaman bitmez ve cahil olarak geldiği dünyada tekrar cahil olarak  Rabbinin huzuruna gider ALLAH muhafaza

İlim cehaleti bitirir bizler bu ilmi dünyalık ilimler olarak alırsak doktor öğretmen olursak ama ALLAH’ı tanımazsak  biz cahillikten kurtulmuş mu oluruz tabi ki hayır onun cehaleti hiç bitmez  ALLAH’ın ilimden kastı ilk önce ALLAH’ı tanımaktır sonra ona iman etmektir sonra salih ameller işlemektir

Allah dolayısıyla sizleri yanlış yol doğru yol nedir, hiç düşünmeden her sapık yolu takip etmekle görevlendirilmediniz. Allah size duyma yeteneğini (sem’) , doğru yolu anlatan kimseleri duyabilmeniz ve doğru yolda yürümeye karar verebilmeniz için vermiştir. Yine size görme yeteneğini (ebsâr) kainattaki, Allah’ın birliğine işaret eden her türlü tezahüratı görerek, ardında bir yaratıcının olduğunu anlayın diye vermiştir. Size anlama yeteneğini (ef’ide) , bu yeteneği kullanıp doğru ve yanlışı ayırabilesiniz diye ihsan etmiştir. Ancak, Allah sizlere bu ilm, akıl, görme, duyma nimetlerini Hakkı bilmeniz için lütfetmiş olmasına rağmen, sizler onları her işte kullanıyor ama hakkı öğrenmede kullanmayarak, nankörlük yapıyorsunuz.

Bakın ALLAH bilen(ilimsahibi) ile bilmeyeni (cahili) bize ayette bildiiyor

Zümer 9- Yoksa o, gece saatinde kalkıp da secde ederek ve kıyama durarak gönülden itaat (ibadet) eden, ahiretten sakınan ve Rabbinin rahmetini umut eden (gibi) midir? De ki: “Hiç bilenlerle bilmeyenler bir olur mu? Hiç şüphesiz, temiz akıl sahipleri öğüt alıp-düşünmektedir.

Burada, biri kendisine bir musibet geldiğinde sadece Allah’a rücu eden, başka zamanlarda O’nun dışındaki kimselere kulluk yapan kimseler, diğeri her türlü halde Allah’a yönelen kimseler olmak üzere iki tip insan arasında bir mukayese yapılmaktadır. Bu birinci grubu Allah Teâlâ, cahil, ikincileri ise, alim olarak nitelemektedir. Bunlar okuma yazma bilmeseler de âlimdirler, zira asıl ilim, hakikatin ilmidir ve bu ilme göre amel etmektir. İnsanın kurtuluşu buna bağlıdır. Sanki şöyle denmek isteniyor “Bu iki grubun eşit olması mümkün mü?” Bu insanların dünyada bir araya gelmeleri nasıl mümkün değilse, ahirette de bir araya gelmeleri mümkün olmayacaktır.(MEVDUDİ)

ALLAH (cc) bizlere emaneti gereği gibi yüklenen ilmin hakikatini anlayıp amel eden kullarından olmayı nasip etsin. AMİN