Ümmetin Yıldızlarından Süheyb Bin Sinan R.a

Hamd alemleri rabbi ALLAH(C.C.)’ya selat ve selam Hz.Muhammed(S.A.V.) ve onun ehli beytine ve ashabı güzinine olsun.

ALLAH ‘u Teala’nın(C.C.) davasının hayat nasıl geçirilmesi noktasında dersler almamız gereken bir sahabeden daha bahsetmeye başlayalım. Bu sahabe canını ve malı ortaya koyarken düşünme olayını kaldırmış ve bizzat hayata geçirmiş.Çünkü şunu çok iyi anlamıştı ki düşünerek kaybedecek bir zaman dilimi yoktu hem olması gereken hayata geçmeli ve bizzat yaşanmalı idi.

Şimdi ondan bahsedelim Süheyb küçük yaşlarda dedesinin yönetiminde olan Musul tarafındaki Übülle şehrinde yaşıyordu.Bir gün bizanslıların saldırmasıyla çok kişi esir düştü bunlardan biride küçük Süheyb’di.Uzun zamanlar rumların elinde esir kaldığından Rumi diye anılır.

Bir gün köle pazarına çıkarıldığında Mekkeli Abdullah b.Ced’an tarafından satın alındı. Mekke’deki güzel tavırları sebebiyle onu çok seven ibn.Ced’an bir süre sonra onu azat etti. Çok zeki ve çalışkan olan Süheyb kendi imkanlarıyla çok kısa zamanda kendini toparladı ve güzel bir servet sahibi oldu. Peygamberimiz önceden de kendisiyle arası iyi olan Süheyb’i  çok severdi.Süheyb bir gün olanları net öğrenmek ve gerekirse tabii olmak için Erkam’ın evinde güvenle toplanan müslümanların yanına gitmeye karar verir.  Oraya vardığında evin etrafındaki Ammar b.Yasir’i görür . Sen burada ne yapıyorsun? diye bir soru gelir kendisine karşıdan o sen ne arıyorsun? diye soru yönelterek karşısındaki kişinin niyetini öğrenmeye çalışır Ammar ben Muhammed’e (s.a.v.) tabi olmak için geldim deyince Süheyb bende dinleyip tabi olmaya geldim. İkisi birden içeri girdiler.Ve  Hz. Muhammed (s.a.v.) içerdeydi hemen dizlerinin dibine oturak dinlemeye ve dinledikten sonrada iman ederek oradan ayırdılar. Süheyb b. Sinan (r.a.) aynı Hz. Ebu Zerr gibi dinini gizlemedi ve açıkladı işte olanlar olmaya başladı.Kendisini çok sevdiği için  azat eden Abdullah b.Ced’an ona işkence etmeye ve diğer müşriklerinde etmesi için uğraşlara başlamıştı.İşte hakla yaşamak isteyen herkesin başına gelenler önceleri severler ama hakla yaşamaya karar verdin mi. Başlarlar bu kadar insan yanlış mı biliyor,birsen mi doğrusun,sen bizim büyüklerimizi yalanlıyorsun.Onlar ALLAH dostu sanki geriye kalanlar kendiside dahil olmak üzere düşmanmış gibi söylenmeye ve düşman olmaya artık sizinle onların arası açılmıştır.Ta ki siz onların dinine girinceye veya söylemlerini kabul edinceye kadar gider.

Evet Süheyb’in hayatından bazı dersler almalı ve ona göre hareket etmeli Müslüman herhangi bir yerde gördüğü kişiyi normal hayatınızda tanıyorsanız bile bazı şeyleri aleni söylemek yerine karşıdakinin niyetini öğrenmeye çalışmalı ve ona göre hareket etmeliyiz.Bizlere hak nereden gelirse gelsin onu mütevazi bir şekilde almak ve hayat geçirmek zorundayız.İşte Süheyb’in hayatı bizlere yine örneklerle devam ediyor.Bir gün yine Habbab b. Eret , Ammar b. Yasir beraber Mekke sokaklarında gezerken müşrikler  onları alaya alarak işte Muhammed’in tabileri olanlar geçiyor dediler ve bazı uygunsuz sözler söylediler.Süheyb onlara öyle bir cevap verdiki; Evet ALLAH’ın peygamberine tabi olanlar ve bununla mutluluk duyanlar bizleriz. Hz. Muhammed’e biz inandık, siz inanmadınız. Biz O’nun söylediklerinin, bildirdiklerinin hepsinin doğru olduğunu kabûl ettik. Siz yalanladınız. Bütün üstünlük ve fazîletler İslâmiyette, bütün zillet ve felâketler de müşrikliktedir. Müslümanlıkta aşağılık, müşriklikte üstünlük yoktur.

Hz. Süheyb böyle söyleyince inanmıyanlar üzerine saldırdılar. Hz. Süheyb bin Sinan’ı dövdüler. Öyle ki, konuşamıyacak, ne söylediğini bilemiyecek hâle geldi.

Hz. Süheyb bütün bu işkencelere tahammül ediyordu. Yapılan eziyetler onun için, hak yolda sabır ve sebât için bir teşvik oluyordu. Îmânı kat kat artıyor, müşriklerin onu hak yoldan döndürme gayretleri boşa gidiyordu.

İşte iman böyle bir şey birileri seni bu davadan ve hak yoldan saptırmaya çalışır ama karşısında dağ gibi bir imanla karşılaşır ve zamanla artık usanmaya başlar.Biz sana zülmetmekten  bıktık sen azap görmekten bıkmadın mı  evet yine tüyleri ürperten bir cevap sizler ne yaparsanız yapın ben ölene kadar yaparsınız.Ama şunu unutmayın ki cennette ALLAH’ın cehennemde, hesap günün sahibide odur.

İşte hayatını iman ettikten sonra büsbütün ALLAH’a adayan hayatların değişim böyle oluyor.

Zaman işkencelerle dolu dolu geçerken Müslümanlara hicret emri geliyor.Herkes yavaş yavaş Medine’ye doğru peygamberin emrine itaat ederek gidiyordu.ALLAH’ın resulü Mekke’de kendisi içinde gelecek emri bekliyorken niyahet o emir gelmiş ve yola doğru çıkılmıştı artık Medine’ye doğru gidiliyor.Arkalarda öyle bir sahabe kalmıştı ki ümmete ALLAH için maldan ve candan nasıl geçileceğini öğretecek ve kıyamete kadar müminlere yol gösterecek kitapta kendisiyle namaz kılınacak bir ayetin  inmesine sebep bir hareket nasıl olması gerektiğini bizzat yaşayarak gösterecekti.

Süheyb  Hz.Muhammed’in hicret ettiğini öğrenince hemen yola koyunur daha yolu bile yarılamamışken müşrikler onun hicret edeceğini haber alınca hızlı bir şekikde hareket ederek ona yetişirler.Ve yolu keserler ona şöyle derler;

Sen Mekke’ye fakir olarak geldin. Çok mal ve servete kavuştun. Şimdi hem kendin gideceksin, hem bunca malı götüreceksin buna izin vermeyiz.

Hz. Süheyb, onlara buyurdu ki:

– Ey müşrikler. Beni iyi tanırsınız ki, çok iyi ok atarım. Eğer üzerime gelirseniz, ok çantamdaki okların hepsini size atarım ve sonra kılıcımı çekerim. Bunlardan biri elimde bulundukça bana birşey yapamazsınız, kendiniz bilirsiniz.

Fakat Hz. Süheyb’in, Peygamber efendimize olan muhabbeti, bağlılığı ve O’na kavuşmak arzûsu ve Medîne-i münevvereye gidip ibâdetlerini rahatça edâ edebilmek isteği o kadar çoktu ki, yanında bulunan bütün mallarının ve alacaklarının, Peygamber efendimizin sevgisi yanında hiç kıymeti yoktu. Bu sebeple hiç vakit kaybetmemek, bunlarla oyalanmamak için onlara dedi ki:

– Yanımdaki ve Mekke’de bulunan mallarımı size verirsem önümden çekilir misiniz, yolumu açar mısınız?

Hak ve hakikatlerden nasîbi olmayan müşriklerin de arzûsu buydu. Hemen kabûl ettiler. Hz. Süheyb, yanında bulunan bütün mallarını verdi, Mekke’deki mallarının da yerini tarif edip müşriklerin elinden kurtuldu ve hiç parasız olarak yoluna devam etti.

Mekke ile Medîne arasındaki yolda binbir zahmet, tahammülü mümkün olmayan güçlüklerle karşılaştı. Fakat sevgili Peygamberimize kavuşmanın heyecanı ile bütün sıkıntılardan zevk alarak yoluna devam etti.

Peygamberin yanına geldiğinde olayı olduğu gibi anlatırken ALLAH (c.c.) peygamberine şu ayeti nazil etmişti;İnsanlardan öyleleri de var ki, Allah’ın rızasını almak için kendini ve malını feda eder. Allah da kullarına şefkatlidir.(Bakara 207) Peygamberimizin ağzından her Müslüman’ın duymak isteyeceği şu sözler döküldü;Süheyb kazandı,Süheyb kazandı,alış verişin karlı oldu Ebu Yahya kazandın.

Evet kardeşler bizler alışverişimizin sahih olmasını istiyorsak İslam’a düzgün bir şekilde yaklaşmalı ve alimler Peygamberlerin varisleridir hadisini hayata geçirmeli ve onlara kavuşmak için mücadelemizi düzgün bir şekilde vermeli ve bir bütün olmalıyız.İnsan sattığı bir şey hakkında tasarruf sahibi değildir.

O zaman mallarımızı kalbimize değil de elimizde tutmalıyız ki istendiğinde veya ihtiyaç olunduğunda verebilelim.

Hayatlarımızı ALLAH (c.c.)emrettiği şekilde yaşamayı ALLAH (c.c.) cümlemize nasip etsin.

Dua buyurun,tevfik ALLAH’tan.