YIKILMAK İÇİN İNŞA ET, ÖLÜM İÇİN DOĞUR

BİSMİLLAHİRRAHMANİRRAHİM

Hamd Alemlerin Rabbi Allah Subhanehu ve Tealaya mahsustur. O İlahlığında, hakimiyetinde, yönetmesinde, idaresinde tektir, ortağı, şeriki, erbabı ve endadı yoktur. O Subhanehu ve Tealayı bütün eksikliklerden tenzih ederiz.

Salat ve Selam Rasulullah(sav)’a, Aline, Ashabına, onlara tabi olan tüm Mü’min ve Mü’minelerin üzerine olsun inşaAllah…

Dünya, Allah Subhanehu ve Teala’nın dostlarına düşmandır. Onlara karşı türlü süslere, kendi parlaklığı ile onları kuşatıp aldatmaya çalışır. Kimileri de onun bu tuzağına yuvarlanır.

“Onlar ahirete karşılık dünya hayatını satmış kimselerdir. Bundan dolayı kendilerinden azap kaldırılıp hafifletilmeyecek, onlara yardımda edilmeyecektir.”(Bakara 86)

Dünyaya onun güzelliğine, aldatmacasına kanan herkes zillete mahkumdur. Zira onun vadettikleri hoşumuza giden yanları gelip geçicidir. Nasıl ki gece yattığında görmüş olduğun rüya uyandığında bitmek zorundaysa dünyada ölümle son bulacaktır. Nasıl ki rüyanın hoşnutluğu uykunun bitimine kadarsa dünyanın cazibesi ise nefesinin kesilip ölümün başına darbesini vurana kadardır. Aynı şekilde uyandığında uykunun kısalığını nasıl idrak ediyorsa, ölüm geldiğinde de dünyanın kısalığını idrak edecektir, ancak içinde yaşarken bunu günahkârlar anlayamaz. Ne zaman ki ölümün pençesine düşer o zaman vahlanmaya başlar “Yazıklar olsun. Veyl olsun bana” diye söylenir. Fakat iş işten geçmiştir. Ölüm gelmeden oda yalancı dünyanın yalanlarına kanmış ve artık yalanla geçen günlerin hesabı tek tek verilecektir. Halbuki insan bir durup düşünseydi mutluluğu kederle karışık, kolaylığın sonunda zorluk, huzurun sonu huzursuzluk, sağlığın sonu hastalık, gençliğin sonu yaşlılıktır. Güzel deyip kandığı her şey acı kederle son  buluyor.

O seni görünce güler arkandan tuzağına çekmeye çalışan hilebaz bir büyücüden daha hilekar.

Allah Rasulu (sav) buyurmaktadır ki:

“Dünya Mel’un, dünyada olan her şey mel’undur. Yalnız Allah için olan müstesnadır.”(Tirmizi)

Dünya yaratılışı itibariyle mel’unluğunu gizler, güzelliğiyle karşılar, kendine çeker sonra esiri yapar arkasından helak eder. Niceleri vardır ki bu hilesini çözemez. Kendisini gösterdiğinde ona bağlanır sonra da kapılır hülyasına gider. Kimileriyse kapıldığını fark etmeden savrulduğunu anlamadan ayakları yere basıyormuşçasına kılıflar uydurur. Bu kimi zaman mal, mülk, zenginlik, gibi fark edilebilecek fulyalar olduğu gibi kimi zaman HIRS, HASED, ÇEKEMEMEZLİK gibi gizli, saklanılan ama insanı fersah fersah cehenneme sürükleyen dünya zehirleridir ki işte bunlar bala karışmış zehir misali tatlı tatlı helak eder insanı. Bu aldatmacalarda dünya gibi vaad eder fakat sözünde durmaz, yakın gözükür uzaktır, Allah için dersin ama apaçık şeytan (Aleyhila’ne) içindir.

“Dünya hayatının hali, ancak gökten indirdiğimiz bir yağmurun hali gibidir ki insanların ve hayvanların yedikleri yeryüzü bitkileri onunla yetişip birbirine karışmıştır. Nihayet yeryüzü bütün zinet ve güzelliklerini alıp süslediği ve sahipleri de onun üzerine kadir olduklarını sandıkları bir sırada, geceleyin ya da güpegündüz ansızın ona emrimiz geliverir de bunları sanki dün yerinde hiç yokmuşçasına kökünden yolunmuş bir hale getiririz. İşte düşünen bir toplum için, ayetleri böyle açıklıyoruz. ”(yunus 24)

Allah Subhanehu ve Teala bize bir misal vererek dünyanın durumunu açıklamaktadır. Akıl sahipleri bunun üzerinde düşünmelidir. Verilen örnekte dünyaya ve onun içerisinde gelip geçici zevklere takılıp kalındığında insanın varacağı son nokta hatırlatılmaktadır. Değerli, kalıcı, şeref ve izzetin olduğu asıl yurttan hiçbir şey eden ancak dünyalığı elde eder o da geçicidir. İnsan kendisi, kalıcı değilken tamah ettiğimi kalıcı olacak? İnsan boşa kürek çeker; yapar bozulur, inşa eder yıkılır, yer açıkır, su içer susar, nefesi alır geri verir, doğar ölür… Ekin eker kurur Allah Subhanehu ve Teala’nın dünya ve içerisindekilere koyduğu nizam bu olur. şimdi yok olan, yıkılan kaybolan sebebiyle mi ebediyetini helak edecek, bu hiç akıl karı mıdır?

“Ebedi olan ahirete inandığı halde mesaisini aldatıcı olan dünyalık için harcayana şaşarım”(İbni Ebi’d – Dünya – İbni Cerir’den riayet etmiştir.)

Gökten su indiriliyor, bitki onu emrediyor, bereketleniyor, açılıp saçılıyor. Sahipleri onunla övünüyor sanki kendileri elleriyle yapmış gibi, onlar büyütmüş gibi tam o sırada bir anda, bir çırpıda toptan hepsi helak oluyor. İçine dalıp durdukları, bolluğunun sarhoşluğuna kapıldıkları ekinler hiç yerinde yokmuşçasına yok olur. işte dünya budur.

Orada kalıcılık yok, ebedilik yok, sebat, istikrar yok. Güven yok. Huzur yok. Bizler onun hiçbir şeyine sahip olamayız. Allah Subhanehu ve Teala ise Darus Saade’ye çağırır.

“Allah insanları esenlik yurduna çağırır. Dilediği kimseleri doğru yola iletir.”(Yunus 25)

İşte asıl akıbet, asıl kurtuluş buradadır.

Rasulullah(sav) buyurdu;

“Servet çokluğu sizi gaflete düşürdü. İnsanoğlu malım, malım der durur. Halbuki senin servetinden senin için ancak yeyip içmek suretiyle yok ettiğin giymek suretiyle eskittiğin vardır ki bunların ikisi de yok olup gitmiştir. Ondan biride Allah için tasadduk ettiğin vardır ki ebedileştirdiğin.”

Dünya hayatından geriye kalan az yiyip biriktirdiklerin, harcamayıp dizdiklerin değildir. Onlar ancak suyun üzerine yapılan inşaya benzer yıkılmaya yok olmaya mahkûmdur. Asıl başarı Allah (Subhanehu ve Teala)’ya makbul bir iman, ardından ihlasla yapılmış ameller, yalnız ve yalnız Allah Subhanehu ve Teala için harcanan mal, dininin hakimiyeti için mücadele, cennet için düzeltilen ahlak ve ilahiri…

Menfaatini, faydasını düşünen kimse dünyaya buğz edip ona ait beklentilerini ahirete erteleyerek Allah’a ve Rasulune itaat etsin.

“Ey iman edenler! Size ne oluyor ki?… Yoksa siz ahiretten vazgeçip dünya hayatını mı seçtiniz? Oysa ahirete göre dünya hayatının yararı, pek az bir şeydir.”(Tevbe 38)

Her kim ki Allah’a ve ahiret gününe inandığı halde dünyalık az bir metaı ahiretin ebedi saadetine tercih ederse bu gerek dünyalık hırsların üstün gelmesi, gerek amellere sıkça günahın karışması, gerek cihaddan geri durmak, gerekse dünyalıklara meyli artan ahireti unutursa o kimsenin inancında mutlaka bir zayıflık vardır. O zayıflık teşhis edilip tedavi edilmezse Allah muhafaza iman vasfının kaybedilmesi ya da ondan daha az şerli olan günah üzere ölüm gelecektir. Allah Subhanehu ve Teala ise bu halin daha hayırlısının haberini veriyor.

“De ki: Size ondan daha hayırlısını haber vereyim mi? Allah’a karşı gelmekten sakınanlar için Rablerinin katında, içinden ırmaklar akan, içinde ebedi kalacakları cennetler, temiz eşler, Allah’ın rızası vardır. Allah kullarını hakkıyla görendir.”(Al-i İmran 15)

İlim ehlinin şu dünya benzetmelerini naklederek nakillerden ders çıkartmayı ona aldanmamayı Rabbim tüm insanlara nasip etsin. Allahumme AMİN!

Hasan ibni Ali(r.a.);

“Ey devamı olmayan dünya zevklerine aldananları geçici gölgeye güvenmek ahmaklıktan başka bir şey değildir.”

İmam-ı Gazali(Rh.a.);

“Dünya süratle yokluğa sürüklemektedir; yakında yok olacaktır. Sana beka’yı vaad eder fakat sözünde durmaz. Onu yerinde sabit duruyor sanırsın halbuki o şiddetle seyrine devam eder. Ne yazık ki ona bakanlar onun süratli hareketinin farkında olamaz da ona bağlanırlar. Ancak sonu geldiği zaman iş işten geçmiş olur.”

Ali(r.a.);

“Dünya yılan gibidir. Cildi yumuşak fakat, zehri öldürücüdür.”

Rasulullah(sav);

“Dünyaya meyleden suda yürüyen insan gibidir. Suda yürüyen kimse ayaklarını ıslatmadan suda yürüyebilir mi?”

İsa (as);

“Dünya  peşinde   koşan kişi deniz suyu içen gibidir. İçtikçe harareti artar ve nihayet helak olur. ”

Elhamdulillahi Rabbil Alemin!