NEYİ BEKLİYORSUN? ÖLÜMÜ MÜ?

Bismillahirrahmanirrahim

Hamd, Alemleri yoktan var eden, aralarına düzen ve intizam koyan bizim, bizden öncekilerin ve sonrakilerin ilahı olan, insanlara doğru yolu bulmaları için Peygamberler ve kitaplar gönderen Allah c.c.’ye mahsustur. Salat, Selam alemlere rahmet olarak gönderilen, tek önderimiz ve liderimiz yaşayan Kur’an kendisine itaat edilmedikçe kurtuluşun asla mümkün olmayacağı Hz. Muahmmed s.a.v’e aline ashabına, bugün yaşayan bizden önce yaşamış ve bizden sonra yaşayacak olan derdi Allah’ın dini, gayesi O’nun dinini ikame etmek olan tüm mü’min ve mü’minelerin üzerine olsun İnşallah.

Bunca yanlışlıkların içinden sıyrılıp hakikati görmen için gözlerindeki perdeleri azda olsa aralyıp sana lutfeden Rabbine karşı bu umursamaz tutumun neden?

Ben hiçbirşey biliyormuşum deyipte yıllarının boşa geçtiğine yanan sen, bildikten sonra hayatından neyi çıkarttın ve neleri koydun. Bilmeden önce ile bildikten sonraki fark sadece bilgi çokluğu mu? Yoksa bilmeyi amelden mi saydın? Öğrediğinde amel etmedikten sonra o bildiğin seni kurtaracakmı sandın? Sen bildiklerinle amel etmediğin sürece hala o cahiliyyenin karanlıklarında bocalayan birisin ve hala yenbi bilgiler edinmektesin, bilginin üzerine bilgi katıyorsun ama neden hala hayatına sirayet etmiyor? İnsan yanlış bildiği bir şeyin doğrusunu öğrendikten sonra o doğruyu pratiğe dökmemesinin nedeni nedir? Neyi bekliyorsun, ölmeyi mi?

İşini çok iyi bilen ve o işte usta olan bir mühendis bu işi en iyi bilen olmasına rağmen çalışmıyor, bu kişi maaş almaya hak kazanabilirmi? Ben çalışmadım ama işin en ince ayrıntılarına kadar en güzelini ben biliyorum dese ve maaş almaya hakkı olduğunu söylese, bir ay boyunca ter döküp çalışanlara haksızlık olmazmı?

Neden öğrendiklerimiz hayatımıza sirayet etmiyor, çünkü biz büyük olsun küçük olsun öğrendiğimiz gibi amel etmeye, hayatımıza geçirmeye çalışmıyoruz. Her bir erteleme, nefisle bocalama, nefsin isteklerini yerinew getirme içindeyiz. İşte bunun içinde bir adım öteye geçemiyoruz.

‘’ Sen bildiklerinle amel et, Allah sana bilmediklerini öğretecektir.’’ (Hz. Muhammed s.a.v) Bir adım öteye geçememizin sebebi bildiklerimizle amel etmemek. Biz bilgi birikimi yapıyoruz ve bu bilgiler amel edilmediği sürece üzerimize yük oluyor, sonrasındada bunları hayatımıza geçirmekte zorlanıyoruz.

Düşünelimki; Evde oturuyorsun, koltuğun yastıkları dağıldı, toplamadın, sonra örtüleri dağıldı, toplamadın, sonra odanın içine kırıntılar döküldü toplamadın derken bu şekilde bütün ev dağıldı. Artık o evi toplayıp temizlemek insanın gözünde dağ gibi büyür. Halbuki tek tek, yastık dağıldığında düzeltseydin, örtü bozulduğunda düzeltseydin, neresi dağıldıysa orayı düzeltseydin bu senin için hem kolay olacaktı hemde gözünde büyümeyecekti.

İşte aynen bu şekilde öğrenilen ilim hayata geçmeyince üst üste gelen diğer bilgilerde hayata geçmeyecektir. Ve buda bizim ilerlememizi engelleyecektir.

‘Kendilerine Tevrat öğretildiği halde, onun gereğini yapmnayanların durumu, sırtına kitap yüklü eşeğin durumu gibidir.’ (Cuma 5)

‘Onların hali eşekten daha kötüdür. Çünkü eşekte zaten anlama kabiliyeti yoktur. Ama bunlar anlama kabiliyeti olduğu halde kullanmıyorlar. (Tefsirül Münir)

Sonra neden dinlediklerim kalbime sirayet etmiyor? Neden Allah sevgisinin önüne başka sevgileri geçiriyorum diye sorup duruyoruz. Biz önce bir nefsimizin esaretinden kurtulalım, kıralım o zincirleri ve salim bir kalple yaklaşalım bakalım o zaman ne olacak. Biz önce bir kalbimizi temizleyelim, pisliklerle kirlenmiş o kalbe Allah c.c.’nin sevgisinin yerleşeceğini nasıl düşünürüz. Biz bir beşer olarak pis bir yerde bulunmak istemezken Allah c.c’nin de pis bir kalbe gireceğini nereden çıkardık. Bak ne buyuruyor Allah c.c. ;

‘’Allah bir insanın göhüs boşluğunda iki kalp yaratmamıştır.’’ (Ahzab 4) Kalbimizde ya Allah sevgisi, ya da Allah’ın dışındakilerin sevgisi olur. ‘Bu yüzden insanın izleyeceği yol bir tanedir. Tek ve ortaksa Allah c.c.’ye teslim olmalıdır. Çünkü bir kalp iki ilaha birden kulluk yapamaz, iki efendiye hizmet edemez, aynı anda iki yolu izleyemez, iki merciye yönelemez. (Seyyid Kutub)

Nefsimizle mi boğuyoruz, onu mu yenemiyoruz şunu unutmayalumki ya nefsimize hizmet edeceğiz ya Allah c.c.’ya, bu ayrımı yapabiliyorsak eğer asıl hizmet edeceğimiz mercinin Allah c.c. olduğunu biliyorsak, o zaman teslim olmak için neyi bekliyoruz? Haydi kıralım şu nefsimizin esaret zincirlerini…

Ölümü beklemeyelim, çünkü o zaman bizim için çok geç olacak ‘’Sonunda onlardan biri ölümün eşiğine geldiğinde derki; Ya rabbi; Beni geri çeviriniz ki ihmaller davrandığım konularda iyi ameller işleyelim. Asla bu söz boş yere söylenmiş yararsız bir laftır. Yeniden dirilecekleri güne kadar onların önünde geçit vermez bir engel vardır.’’ (Mü’minun 99,100)

Doğrular İslam’a yanlışlar şahsımıza aittir.

VelhamdulillahirabbilAlemin.