BİSMİLLAHİRRAHMANİRRAHİM

“Ey kalbleri halden hale evirip çeviren Allah’ım, benim kalbimi de dinin üzere sabit kıl.”

Hamd, alemleri yoktan var eden yegane hâkimiyetin sahibi, bizleri yediren içiren, sayısız nimetler bahşeden, varlığı Vacibu’l Vucud olan din günün sahibi, Allah (cc)’a mahsustur.

Salat ve selam, hidayet önderi, hatemu’l enbiya, rahmet ve savaş peygamberi Hz. Muhammed (sav)’e, tertemiz ehl-i beytine, sahabesine, tabiine, teb-i tabiine ve bütün müminlerin üzerine olsun.

Bir insan düşünün ki yeryüzünde  Allah’a en sevgili olan, O’nun uğrunda en fazla mücadeleyi veren, ayakları şişse de sabahlara kadar namaz kılan, yaşı elliyi altmışı geçse de buna aldırış etmeden atın sırtına çıkıp i’lây-ı kelimetullah için kılıç kuşanmaktan çekinmeyen ama tüm bunlara rağmen Allah’tan en çok korkan, cehennemden en çok endişe eden ölümü en çok hatırına getiren…( O kadar çok özelliği var ki (kul olarak) saymakla bitiremiyorum)

Düşündük mü bu insanı ? Sanki kim olduğunu da bulduk gibi… Yok yok ‘gibi’ de değil şek ve şüphe duymadan bu kimsenin Allah’ın Rasulu Muhammed b. Abdullah (sav) olduğuna kanaat getirdik.Özelliklerini saydıkça başlar öne eğilmeye, hayıflanmaya, utanmaya, mahcub olmaya başladık değil mi ? Ama ne yazık ki özellikleriyle bile dini anlatan, başımızı öne eğdiren bu kıymetli insanı (sav) ne yazık ki anlayamadık… (İtaat şöyle dursun)

“Andolsun ki; Allah’a ve ahiret gününe kavuşmayı umanlar ve Allah’ı çokça zikredenler için Rasulullah’ta güzel bir örnek vardır.” (Ahzab/21)

Heyhat… Hani örnek alan, nerde getirdiklerini canı pahasına hayatına geçirmek için uğraşan. Ben ümmet-i Muhammed’denim demek, benim tek örneğim tek önderim, izinden gittiğim tek kişi O (sav) demektir. Canı pahasına her ne olursa olsun, isterse bütün nefsi istekleri, canı, malı, evlatları, vs karşısında dursun kendisini O(sav)’nun ümmetine nispet edenlerin yapacağı şey; O’nun getirdiklerinden şaşmamaktır…

Öyle ya Allah kendisine Cennet’i vaad ettiği için O’nu en sevgili kulu seçtiği için, çeşitli nimetleri O’na bahşettiği için vs. bunlara karşı minnetini, şükrünü ifa edebilmek için her şeyden vazgeçiyordu. O’nda güzel örnekler vardır derken ne anlıyoruz Allah aşkına hele bi nefsimize soralım. Bu kıymetli insan (sav), 23 sene boyunca sadece takke mi taktı, misvak mı kullandı, sarıkla mı gezdi, bol mu giyindi… Koskaca 23 senelik nübüvvet hayatı… 23 koca sene… Ama ümmeti ise O’nun getirdiklerini 23 saniye bile üstünde taşıyamıyor ya da tenezzül etmiyor…

Bu yazımızda 23 sene dolu dolu geçen bu hayatın içerisinde Rasulullah (sav)’in Allah (cc)’a niyazda bulunmuş olduğu bir duadan bahsedeceğiz.

Bana ve kendine hayır duasında bulun ve bu duaya iyi kulak ver ; “Ey kalbleri halden hale evirip çeviren Allah’ım, benim kalbimi de dinin üzere sabit kıl.”(Tirmizi/Deavat/125)

Seçilmiş bir kul iken, korunmuş bir kişi iken, Cennet’e gideceği kesin iken, bu duayı niçin etmiş dersin ? Derdi neydi ? Neyden korkuyordu ?

O (sav) değil miydi Hz Aişe ‘ye şunu söyleyen “Ey Aişe! Cehennem ateşi uykumu kaçırıyor” diyen…

Hz. Aişe (r.ah.) şöyle anlatır:Allah Resulü (a.s.) namazı kıldığı zaman ayakları çatlayıncaya kadar kıyam yapardı. Aişe “Ey Allah’ın Resulü! Senin gelmiş geçmiş bütün günahların mağfiret edildiği halde, bunu niçin yapıyorsun?” diye sordu. Peygamber: “Ey Aişe! Ben Allah’a çok şükreden bir kul olmayayım mı?” buyurdular.(Sahih-i Müslim’deki hadis numarası: 5046)

Peki senin derdin ne ?… Kalbin için bu dua da bulundun mu ? Ya da kaybolmasından endişe ettiğin bir imanın var mı ?

Yoksa tüm bunların yerini farklı dertler mi aldı ? Dünyanın zevkini nasıl çıkarırım. Bugün hayattan nasıl zevk alırım. Daha fazla nasıl para kazanırım. Hangi şehirdeki üniversiteye gidersem kafama göre takılabilirim. Bu dertlerle boğuşurken hatıra Cehennem getirildiğinde “yanar yanar çıkarız”, “hem bi kere La İlahe İllallah diyen Cennet’e gidecekmiş” sözleri dökülür ağızdan…

Cehennem ateşinden dolayı uykusu kaçan Peygamber (sav)’e bak bir de Cehennem’i umursamayan babasının çiftliğiymiş gibi ya da Cehennem’in çok rahat bir yer olduğu düşünülerek (haşa) “yanar yanar çıkarız” diyen ümmete(!) bak…

Ya da Allah’tan kalbinin dini üzere sabit kalması için niyazda bulunan Peygambere bak bir de tüm duaları istekleri arzuları dünya üzerinde sabit kalması üzerine olan ümmetine(!) bak…

Peki bu duanın mahiyeti nasıl anlaşılmalıdır ? Şu soruyu sorarak izah etmeye ve anlamaya çalışalım. Devamlı dönen değişkenlik gösteren bir kalbin sabit kalmasını istemekten murad nedir ?

Bunu şu örnekle izah edebiliriz : Dünya devamlı olarak kendi etrafında dönen yerinde sabit durmayan bir mefhumdur. Ancak kendi etrafında dönmesine rağmen sabit olarak ilerlediği bir yörünge vardır.Eğer dünya kendi etradında dönmekle beraber kendisine tayin edilen yörünge üzerinde hareket etmezse Güneş’ten uzaklaşarak karanlık içerisinde kalır ve içerisinde yaşamsal fonksiyonlar sona erer. İşte devamlı dönen değişkenlik gösteren kalbin sabit kalması dünyanın misali gibidir. Nasıl ki dünya Alemlerin Rabbinin kendisine tayin ettiği yörüngeden şaşmıyorsa kalp de gitmesi gereken istikamette hareket etmelidir. Aksi takdirde vahiyden yoksun olan kalp karanlıklar içerisinde kalacaktır.Kalp vahyin belirlemiş olduğu yörüngede ilerlerse ancak sıhhate ve kurtuluşa erişebilir.

Nasıl ki Dünya istikametten saptığında işlevselliğini yitirecekse, kalp için de aynı şey geçerlidir. Kalbin gaflet içinde olmasının önemli sebebi de budur. Işığını (vahyi) kaybetmiş kalp karanlıklar içinde yüzerek; uyumuş ve faaliyetini kaybetmiş bir durumdadır.

Senin peygamberin (sav) Allah’tan uyanık bir kalp istiyorken, senin o kalbi gaflet içerisinde bırakman ; ya da kalbi neler öldürür, uyutur diye düşünmemen, O’na karşı samimi olmadığının en bariz ifadesidir.

Sen “Muhammedun Rasulullah” dedin bir kere o iş bitti. Ya bu kelimenin hakkını ver ya da ver… Başka yolu yok eğer kurtuluş arıyorsan… Ya bu deveyi güdersin ya da bu diyardan gidersin yok bizim literatürümüzde o deve güdülecek! Zira kalp devamlı değişen, değişkenlik gösteren bir yerdir.Ona karşı uyanık olmalısın ve onu öyle bir hale getirmelisin ki sabit kaldığı yer akıbetin hakkında sana hayırları getirsin…

“Kim, ahiret ekinini isterse; onun ekinini arttırırız. Kim de dünya ekinini isterse; ona da bundan veririz. Ancak onun ahirette bir nasibi yoktur.”(Şura/20)

Ne istediğine ya da neyi ektiğine bir bak… Senin peygamberin (sav) ne istemen gerektiğini hatta nasıl istemen gerektiğini dahi öğretmiştir ve en önemlisi nasıl yaşaman gerektiğini…

Selam ve Dua ile…

Tevfik Allah’tandır…

VELHAMDULİLLAHİRABBİLALEMİN