The post BİR GÜNAHIN YETMİŞ ZARARI appeared first on Ebrar Medya.
]]>Günahlar hem dünya ve hem de ahirette kalbe ve bedene zarar verir. İşlenmiş olan kötülüklerin o kadar kötü ve çirkin etkileri vardır ki onların tamamını ancak Allah bilir.
İşlenen günahların zararları saymakla bitmez.
Birinci Zarar: Günahların insana vermiş olduğu zararların ilki “İlimden mahrum” bırakmaktadır.
Çünkü ilim Allah’ın kalbe atmış olduğu bir nurdur. İşlenen günah ise bu nuru söndürür. İmam Şafii(rh.a) küçüklüğünde İmam Malik(rh.a)’in önüne oturup kendisinden ders almaya başlayınca keskin ve parlak zekası, hızlı ve üstün anlayışı İmam Malik’in çok hoşuna gitti. İmam Şafii’ye: “Allah Teala’nın senin kalbine bir nur atmış olduğunu görüyorum. Sen onu asla günah karanlığıyla söndürme.” Dedi.
İkinci Zarar: Günahın zararlarından biri de “rızıktan mahrum bırakmaktır.”
Rasulullah(sav) şöyle buyurdu: “Şüphesiz bir kul işlemiş olduğu bir günahtan dolayı rızıktan mahrum bırakılır.” Nasıl takva rızkı celp ediyorsa takvanın terki de fakirliği celb eder. Rızkı celp etmede günahları terk etmekten daha etkin bir şey yoktur.
Üçüncü Zarar: Günah işleyen kimse kendisiyle Rabbi arasında hiçbir lezzetle kıyas edilmeyecek kadar “Kalbinde büyük bir soğukluk ve yalnızlık hisseder.”
Kişi öyle bir hale gelir ki dünyanın tüm lezzetleri kendisine verilse bile kalbinde ki bu yalnızlığı ve soğukluğu gideremez. Elbette bu kalpteki soğukluğu da ancak kalbinde bir parça iman sebebiyle hayat olan kişi hisseder.
“Ölmüş olan kimseye yaralamalar hiçbir acı vermez.”
Dördüncü Zarar: İşlenen günahlar kişiyle diğer insanlar ve özellikle de hayırlı kimseler arasında soğukluk meydana getirir. Bu soğukluk ne kadar güçlenirse onlardan ve onlarla oturup kalkmaktan o kadar uzaklaşır. Nitekim onlardan istifade bereketinden mahrum kalır.
Seleften bir zat şöyle demiştir: “Ben Allah’a karşı bir günah işliyorum. Nihayet işlemiş olduğum günahın etkisini bineğimin ve hanımının davranışlarında hissediyorum.”
Beşinci Zarar: Bütün işler kişiye zor gelir. Kişi hangi işi yapmaya kalksa kapıların yüzüne kapandığını veya zorlaştığını görür. Zira her kim Allah’tan gereğince sakınırsa Allah(C.C) işlerini o kişiye kolaylaştırır. Sakınmayı terk ederse Allah o kişiye işlerini zorlaştırır.
Altıncı Zarar: Kişi işlediği günahların etkisini “gecenin karanlığını hissettiği gibi hakiki olarak kalbinde ve gözlerinde hisseder.”
Abdullah B. Abbas(r.a) şöyle demektedir: “Salih ve güzel amel yüze parlaklık, kalbe nur, rızka bolluk/bereket, bedene güç, insanların kalbine ise sevgi ve yakınlık verir. Kötü amel ise yüzde siyahlık, kalpte karanlık, bedende zayıflık, rızıkta darlık ve insanların kalbinde ise nefret oluşturur.”
Yedinci Zarar: Günahlar “Kalbi ve bedeni zayıflatır.” Şu bir gerçektir ki Müminin asıl gücü kalbindedir. Dolayısıyla Müminin kalbi güçlü olduğu oranda bedeni de güçlenir. Günahkar kimse ise beden olarak güçlü olsa da ihtiyaç duyduğu zaman gücü son derece zayıftır. Tarihte bunun örneği çoktur. Müminler imanlarından gelen güç ile kafirlere karşı galip gelmişler ve onları hezimete uğratmışlardır. O halde gerçek güç iman gücüdür. Günahlar ise bu gücü zayıflatır.
Sekizinci Zarar: Günah işleyen kimse itaat ve ibadet etmekten, ibadetin lezzetinden mahrum kalır. Şayet günah işleyen kimseye verilen ceza tek bu olsaydı şüphesiz bu bile o kimseye ceza olarak yeterdi. Bir de başka salih amellerin önüne de engeldir. Bu aynı kişinin yediği bir yiyecekten dolayı hastalanmasına bundan dolayı da hoş ve lezzetli bir çok yiyecekten mahrum kalmasına benzer. Yardım ancak Allah(C.C)’tandır.
Dokuzuncu Zarar: Günahlar ömrü kısaltır ve bereketini götürür. Hakiki hayat bedenin değil kalbin hayatıdır. Günah ise kalbi öldürür ve kişi ölülerden sayılır. Yaşadığı hayatı boş ve beyhude yaşamış olur.
The post BİR GÜNAHIN YETMİŞ ZARARI appeared first on Ebrar Medya.
]]>The post NEFİSLER İSRAFA DOYMUYOR appeared first on Ebrar Medya.
]]>
Hamd ancak Allah’adır. O’na hamd eder O’ndan yardım dileriz, O’ndan bizi hidayete erdirmesi ister ve O’ndan bağışlanmamızı isteriz, nefislerimizin şerlerinden, amellerimizin kötülüklerinden Allah’a sığınırız.
Salat ve selam ölü kalpleri dirilten karanlığı aydınlatan Hakk’ı ve batılı birbirinden ayıran kitabın kendisine nazil edilen son nebi Hazreti Muhammed (s.a.v)’e Kur-an’ı anlama ve yaşama da öncü olan ashabına, ölene kadar onların izinden ayrılmayan müminlerin üzerine olsun inşallah.
Bu yazımızda İnşallah hayatımızın bir parçası haline gelen israftan bahsetmeye çalışacağız
İsraf; ihtiyaçtan fazla tüketmek, gereksiz yere harcama yapmak, savurganlık yapmak gibi anlamlara gelir. İsraf yapanlara müsrif denir.
Abdullah ibni Mesud (r.a): “İsraf hak dışında sarf edilen her şeydir.” diyerek israfın genel tanımını yapmıştır.
Başta israf için hayatımızın bir parçası dedim. Çünkü neredeyse hepimizin içine düştüğü, şeytanın dostluğuna götüren çok tehlikeli bir durum. Hem de hayatımızı öyle bir çevrelemiş ki yediden yetmişe herkes şeytanın amellerinden biri olan israfı benimsemiş. Yemek, içmek uyumak gibi israfta hayatımızda normal bir hal almış. Küçücük beş altı yaşındaki çocuk bile evde o kadar oyuncağı olmasına rağmen dışarı çıktığında bir oyuncak görse sanki hiç oyuncağı yokmuş gibi ısrarla onu istemekte. Fakat hata çocukta değil, Hata çocuğa örnek olan her istediğini alıp her dediğini yapan böylece çocuğu doyumsuzluğa ve israfa alıştıran anne ve babalarda.
Hak yolunda olmaksızın yapılan harcama sarfedilen mal, vakit ve söz israftır. Malını, vaktini ve sözlerini Hakk’ın dışında başka bir yolda harcayan herkes şeytana kardeş olmuştur. Yeme içmede israf olduğu gibi vaktin ve sözünde israfı olur.
Şimdi bunları tek tek anlamaya çalışalım
YEME İÇMEDE İSRAF
“ Ey Âdemoğulları her mescide gidişinizde temiz ve güzel elbiselerinizi giyinin. Yiyin için fakat israf etmeyin Çünkü Allah israf edenleri sevmez.” (1)
Allah Teâla Helal olan ne varsa yiyin için diyor, ama israf etmeyin saçıp savurmayın aşırıya kaçmayın diye de uyarıyor.
Peygamber (s.a.v) Efendimiz şöyle buyurmuştur: “İnsanoğlu karnından daha kötü bir kap doldurmamıştır. İnsanoğluna belini doğrultacak birkaç lokma yemesi yeter. Şayet karnını mutlaka dolduracaksa o zaman üçte birini yemek, üçte birine su, üçte birini de nefes ile doldursun.” (2)
Bir bu hadise baktım, bir de sofralarımızı düşündüm ve durumumuzun içler acısı olduğunu gördüm. Milyonlarca aç insan varken bizler yemek seçiyoruz bugün pişen yemeği yarına kaldı mı yemeyip çöpe atıyoruz. Hele Ramazan sofralarımız dillere destan acaba kaç kişi Rasulullah (s.a.v) gibi sofradan doymadan kalıyor. Yoksa karınlarımız patlarcasına yiyor muyuz? Evet yiyoruz tıka basa dolduruyoruz mideyi sonra nefes bile zor alıyoruz. Yedikçe nefisler besleniyor, nefis beslendikçe azgınlaşıyor, nefisler azgınlaştıkça haramlar işleniyor.
MAL İSRAFI
“Elini bağlı olarak boynuna asma (cimri olma) onu büsbütün de açıp savurma ( israf etme) sonra kınanmış bir halde oturup kalırsın.”(3)
Allah azze ve celle ne cimriliği nede savurganlığı hoş görmez. Bu ikisinden de Âdemoğlunu sakındırmıştır. Kazanma ve harcamaya endekslenmiş hayatlarımız. Bir yandan dur durak bilmeden hep kazanma kenara mal yığma derdindeyiz. Bir yandan da modaya uyma, çevremizdekilere gösteriş yapma, nefislerimizin bitmek bilmeyen istekleri bizi sürekli harcamaya itiyor. Bu sene aldığımız kıyafetin seneye modası geçiyor ya da ondan sıkılıyoruz bir daha giymiyoruz. Dolaplar dar gelir olmuş kıyafetlerimize. Yarısını da bazanın altına dolduruyoruz. Her kıyafete ayrı ayakkabılarımız da çabası. Dahasını saymıyorum siz düşünün…
Bunlara harcanan paranın hesabını yapmak da zor
Bakıyorum da İnsanoğlu her arzusunu bu dünyada yaşamak istiyor ahirete hiçbir şey bırakmıyor adını. Malını cennetten bir köşk almak için sarf etmiyor da dünyada ikinci bir ev almanın derdine düşüyor. Çorap değiştirir gibi evindeki tülleri, koltukları değiştiren insanlar var hayatta. Çarşı pazarda harcanan paraların zaten haddi hesabı yok ama zekât deyince sadaka deyince nedense kalp sıkışıyor eller titriyor.
Düğünlerde yapılan harcamaları saymadım bile… Bir düğün salonunun sadece birkaç saatlik kirasına 50 bin TL ödeniyorsa gerisini siz düşünün artık.
Müsriflikte sınır tanımıyoruz. Kimse benden çok harcayamaz yarışına girmişiz resmen. Kim ne kadar harcarsa o kadar beğeniliyor ne de olsa. Fakat unuttuğumuz bir şey var o da o gün bütün nimetlerden hesaba çekileceğimiz.
“Bugün bütün nimetlerden hesaba çekileceksiniz.” (4)
VAKTİ VE SAĞLIĞI İSRAF ETMEK
“ iki nimet vardır ki insanların çoğu bu nimetleri kullanmakta aldanmıştır. Bunlar sağlık ve boş vakit.” (5)
İmam İbnu’l cevzi der ki: kimi zaman insan sağlıklı olur. Fakat maişet Uğraşısından uzak kalamaz. Kimi zaman da zengin olur. Fakat sağlıklı değildir. Bu ikisine de sahip olduğu halde Allah’a itaatte tembellik gösteren kişi aldanmıştır. Gerçek şu ki Dünya ahiretin tarlasıdır ve dünyadaki ticaretin kârı ahirette ortaya çıkar, dünya malına Allah’a itaat de kullanan kimse imrenilecek kimsedir. Allah’a İsyanda kullanan ise aldanmıştır. Zira boş vakti, meşguliyet sıhhati ise hastalık takip eder.(6)
Zamanın boşa harcanıp israf edilmesi en büyük pişmanlık sebeplerindendir. Nitekim Allah Rasulu (s.a.v): “Cennet halkı başka bir şeye değil, sadece dünyada Allah’ı zikretmeksizin geçirdikleri anlara hasret ve pişmanlık duyacaklardır.” buyurarak vakitlerin ebedi hayat sermayesi olacak Hayırlı amellerle geçirilmesi gerektiğini hatırlatmıştır.(7)
Çarşılarda eğlence mekânlarında vakit öldürenler bütün günlerini temizlikle geçirenler dünya ve ahiretlerine hiç bir faydası olmayacak boş işlerle uğraşanlar bilsinler ki geri kazanılması mümkün olmayan sağlık ve zaman nimetini israf etmekteler.
Şunu Unutmayalım ki: “kıyamet gününde dört şeyden hesaba çekilmedikçe kulun ayakları yerinden oynaması;
1- Ömrünü nerede tükettiğinden
2- Gençliğini nerede çürüttüğünden
3 – Malını nereden kazanıp nereye harcadığından
4- İlmi ile ne gibi amel işlediğinden.
“İslam insan hayatına her konuda bir denge getiriyor, inançta, amellerde, ahlakta, mal kazanma ve harcamada, nefret ve sevmede hep orada yolu tavsiye ediyor. Ne aşırılık ne de tembellik. Ne israf ne de tefrit. İslam ümmeti vasat bir ümmettir, yani orta yolu izleyen dengeli olan bir ümmettir.” (8)
Rabbim bizleri her konuda dengeli olan kullarından eylesin İnşaAllah. Malımızı canımızı vaktimi de Hak yolunda kullanabilmeyi nasip etsin. İnşaAllah. (Âmin)
The post NEFİSLER İSRAFA DOYMUYOR appeared first on Ebrar Medya.
]]>The post YENİDEN ALLAH(C.C)’A DÖNMELİYİZ appeared first on Ebrar Medya.
]]>Salat ve Selam rahmet ve cihat peygamberi son Nebi Hz. Muhammed(sav)’e, Ehl-i Beytine, Ashabına ve bütün Müminlerin üzerine olsun İnşaAllah.
İçinde bulunmuş olduğumuz durum herkesin malumudur. İnsanların her kesiminden bir şikayet ve sızlanma dile gelmektedir. Kimileri maddi imkansızlıktan, kimileri haksızlığa uğramaktan, kimileri adaletsizlikten, kimileri toplumda huzur ve güvenin olmayışından, kimileri ekip bakımını yaptığı ürünlerden mahsul olmayışından vs. herkesin sızlandığı söylendiği bir şey mutlaka vardır.
Fakat şöylede bir gerçek var kimse çözüm arayışına girmiyor. Neden bu haldeyiz, nasıl düzeltiriz diyen yok. Aksine her geçen gün daha da kötüye giden haline “Rabbim bu günümüzü aratmasın” diye şükreden bir toplum var.
Bütün bunların tek bir açıklaması var o da Allah(C.C)’tan uzak, dinden uzak, kitabından uzak oluşumuz.
“O ülkelerin halkı inanıp kötülüklerden korunsalardı elbette üzerlerine gökten ve yerden bollukları açardık. Fakat yalanladılar. Biz de onları kazandıklarıyla yakaladık.” (Araf 96)
“Halkı uslu kimseler olsaydı Rabbin o kentleri zulüm ile helak edecek değildi.” (Hud 117)
Allah(C.C)’a karşı çok büyük günahlar ve isyanlar edildi. Allah(C.C)’ın gazabı ve cezası da bize geldi. Allah(C.C)’ın nimetlerine karşı nankör olduk, o nimetleri yerinde doğru kullanamadık, isyan içinde harcadık. Üzerimize düşen şükrü eda edemedik. Allah(C.C)’ın bize haram kıldığı içki, kumar, zina, faizi helal gibi serbestçe uyguladık. Adeta Allah(C.C) ve Resulü(sav)’ne savaş ilan ettik.
“Ey inananlar Allah’tan korkun eğer inanıyorsanız faizi almaktan vazgeçin. Eğer böyle yapmazsanız Allah ve Resulüne savaş açtığınızı bilin.” (Bakara 278)
Yüce Allah(C.C) bizlere Kur’an’da başka bir milleti örnek göstererek doğruları bildirmiştir.
“Allah şöyle bir kenti misal olarak anlattı: Güven ve huzur içindeydi her şeyden rızkı bol bol kendine geliyordu. Fakat Allah’ın nimetlerine nankörlük etti. Bunun üzerine yaptıklarından ötürü Allah ona açlık ve korku elbisesi tattırdı.” (Nahl 112)
“İnsanların elleriyle kazandıkları yüzünden karada ve denizde fesat çıktı. Belki dönerler diye Allah onlara yaptıklarının bir kısmını tattırıyor.” (Rum 41)
Bu Allah(C.C)’ın yarattıkları üzerindeki bir adetidir. Asla değiştirilmez.
Eğer bizler içinde bulunduğumuz halin değişmesini istiyorsak, gerçekten bu isteğimizde samimi isek, huzur refah dolu bir toplum olmak istiyorsak mutlaka her şeye kadir olan Allah(C.C)’a yeniden dönmemiz gerekmektedir. O’nunla aramızı düzeltmeliyiz. Bundan başka çözüm yolu kurtuluş yolu yok. Yaratanımıza dönmeli, O’na teslim olmalıyız. Bizi ondan daha iyi tanıyan yok.
Yeryüzünde beşerin beşere hükmettiği topluluklarda nasıl bir ortamın ortaya çıktığını gördük görüyoruz. Her yerde isyan, kan gözyaşı anarşi haksızlıklar zulümler ve dahası… Allah(C.C)’ın kitabı ise doğruluk ve adalet bakımından tastamamdır. Havaya, suya ne kadar muhtaç isek Allah(C.C)’ın kanunlarına da en az o kadar muhtacız. Huzur onda, doğruluk onda, adalet ondadır. Gerçekten halimizin değişmesini istiyorsak Allah(C.C)’ın dininin hakim olmasını arzulamak ve bunun için çalışmalıyız. İnsanın insana hükmetmesini asla kabul etmemeli ve rıza göstermeliyiz.
“Bir toplum kendi durumlarını değiştirmedikçe Allah’ta onların durumlarını değiştirmez.” (Rad 11)
“Çünkü Allah bozguncuların işini düzeltmez.” (Yunus 81)
Mutlaka Allah(C.C)’a yeniden dönmeliyiz. Tam bir tevbe ile O’ndan af istemeliyiz.
Ey İnsanlar dünya ve ahiret mutluluğu Allah(C.C)’a iman etmek, Allah(C.C)’ın bütün emirlerine uymak ve bütün yasaklarından sakınmakla mümkündür.
Toplulukları fitne ve fesada sürükleyen bütün beşeri düzenleri red etmek, kendisi de bir yaratılmış olduğunu unutarak hakimiyet hakkını kendinde gören tüm tağutları red etmek kurtuluşa giden ilk adımımız olacaktır.
Bizler hayatımızın bütün yönlerini Rabbani bir metoda oturtmak zorundayız. Ölçümüz Allah(C.C)’ın kitabı olmalıdır.
Eğer ürünlerimizin mahsulümüzün azlığından, ektiğimizin karşılığını olamadığımızdan şikayet ediyorsak; göklerden ve yerden bizleri Allah(C.C)’tan başka kim rızıklandıracak?
Hastalık ve belalardan şikayet ediyorsak bunlardan bizleri Allah(C.C)’tan başka kim iyileştirip kurtaracak?
Kalplerin katılığından ve fitne fesadın çokluğundan şikayet ediyorsak, kalplerimizi Allah(C.C)’tan başka kim yumuşatıp birleştirecek?
Sömürücü devletlerin istilasından, borcundan ve zulmünden şikayet ediyorsak bütün bunlardan Allah(C.C)’a sığınıp O’na yönelmekten başka çaremiz var mıdır?
Allah Teâlâ’dan başkasına yönelirsek kölelikten, fakirlikten, güçsüzlükten asla kurtulamayacağız.
Doğu siyasetinden bıktık batı siyasetine yöneldik. Sonra tekrar ondan da bıktık tekrar doğu siyasetine özendik yöneldik. Bir sağ bir sol derken ıstırap ve çilelerimiz hep arttı. Başımız sağa sola dönmekten iyice yorgun düştü. Hep cehaletin ya sağında ya solunda yer aldık ama Allah(C.C)’a İslam’a Kur’an’a dönmeyi hiç düşünmedik.
Ey İnsanlar müşrikler dahi başları dara düşünce hemen Allah(C.C)’a yöneliyorlardı.
Allah(C.C) onların denizdeki halini şöyle anlatıyor;
“Birden gemiye şiddetli bir kasırga gelip de her yerden dalgalar onları sardığı ve kendilerinin bir daha kurtulamayacaklarını sandıkları zaman dini yalnızca Allah(C.C)’a has kılarak O’na şöyle yalvarmaya başlarlar: “Andolsun eğer bizi bundan kurtarırsan şükredenlerden olacağız.” (Yunus 22)
Görüldüğü gibi dünyadaki sıkıntılara karşı karşıya kalındığında insanın fıtri yönü ağır basıyor ve Allah(C.C)’a yöneliyor.
Şuan mevcut yaşantımızdan gidişattan mustaribiz o halde hala Allah(C.C)’a yönelmeyecek miyiz?
Evet şeytan boş durmuyor insanları kötülüğe çağırıyor ama sen Rabbine dön ve tevbe et.
“Ey nefislerine karşı aşırı giden kullarım. Allah’ın rahmetinden umut kesmeyin. Allah bütün günahları bağışlar. O çok bağışlayan ve esirgeyendir.” (Zümer 53)
Allah(C.C)’ın dinine sarılıp O’na yönelmekten başka çaremiz yoktur. Gidilecek tek yol budur.
“Allah tevbe edenleri sever. Temizlenenleri sever.” (Bakara 222)
ELHAMDULİLLAHİRABBİLALEMİN
The post YENİDEN ALLAH(C.C)’A DÖNMELİYİZ appeared first on Ebrar Medya.
]]>The post SAHABE GİBİ YAŞAYAN KALMADI DENMESİN appeared first on Ebrar Medya.
]]>Göklerin ve yerin Rabbi, Rahman, Rahim, Din gününün sahibi olan ALLAH Azze ve Celle’ye sonsuz hamd olsun. Önderimiz, rehberimiz kendisine iman ve itaat edilmedikçe kurtuluşun asla mümkün olmadığı son Nebi Hz. Muhammed(sav)’e, O’nun ehli beytine, kıyamete kadar eskimeyen hayatlarıyla örnek olmaya devam eden Sahabe-i Kirama ve Tevhid Ehli bütün Müslümanlara Salat ve Selam olsun.
Peygamber Efendimiz(sav)’den sonra bu dini anlamada ve yaşamada sahabeler en güzel örnektir. Gerçekten eskimeyen hayatların sahibi onlardır. Asırlar geçmesine rağmen canlılığını ve etkisini kaybetmeyen, kıyamete kadar örnek olmaya devam eden yıldız İnsanlar onlar.
Bu ay ki yazımızda İnşaAllah onların hayatından bir kesit olacak.
Hz. Ömer(r.a)’in hilafeti zamanında bir köylü delikanlı cins bir ata binecek Medine’ye gelir. Delikanlı abdest tazelemek için hurma bahçelerinin bulunduğu mahalle iner. Atını bu hurma bahçelerinde bir çite bağlar, abdest olmaya koyulur. O sırada at boynunu uzatıp çitin öte tarafındaki bir hurma dalını koparır ve yemeye başlar. Bahçenin sahibi olan ihtiyar adam ise bunu görmüştür.
Yaşlı adam sinirinden öfkeyle yerden bir taş alır ve olanca gücüyle ota doğru fırlatır. Taş atın tam alnına isabet eder ve ölümüne sebep olur.
Delikanlı durumu görünce dehşete kapılır. Canı kadar sevdiği, ihtimamla baktığı besleyip kullandığı atı artık ölmüştür. Delikanlı sinirlerine hakim olamaz ve aynı taşı yerden kaptığı gibi ihtiyara fırlatır. Taş ihtiyar adamın başına isabet eder ve eceli gelen adam oracıkta yere yığılır.
Delikanlı bu durumdan sonra kaçmak istemez. Bir müddet öyle kalakalır. Az ötede bulunan yaşlı adamın iki oğlu durumu fark ederler ve delikanlıyı tutup halife Ömer(r.a)’in huzuruna götürürler.
Yaşlı adamın oğulları Hz. Ömer(r.a)’e hitaben;
-Ey Emirel Mü’minin bu gördüğünüz adam biraz evvel babamızı öldürdü. Davacıyız kısas isteriz.”
Hz. Ömer(r.a) delikanlıya döner ve doğru olup olmadığını sorar. Delikanlı hemen cevap verir;
-Doğrudur Ya Emirel Mü’minin der ve olayı teferruatıyla anlatır. Sonra şöyle der;
-Ya Emirel Mü’minin biliyorum bana bunun cezası kısastır. Bunu bildiğim halde kaçmadım. Beni alıp cezamı vermeniz için huzurunuza getirdiler. Ancak infazdan evvel sizden bir ricam vardır. Benim üzerimde bir yetimin hakkı vardır. Büyüyünce ona verilmek üzere bana para bırakılmıştı. Bende onu toprağa gömdüm. Şimdi onu benden başka kimse bilmiyor. Müsaade ederseniz onu oradan alıp sahibi olan yetime teslim edip geleyim. Bu da ancak üç gün sürer.
Hz. Ömer(r.a) şöyle der;
-Seni ancak yerine bırakacağın bir kefil karşılığında salıveririm.
Delikanlı orada bulunanlara göz gezdirir. Fakat tanıdık bir simaya rastlamaz. Kimseden ses çıkmayınca en sonunda Ebu Zer Gıfari(r.a) kefil olduğunu söyler.
Hiç tereddüt göstermeden delikanlıya kefil olur. Delikanlı da böyle serbest bırakılır.
Bu sırada Medine’de herkes merakla üç günün sonunda neticeyi beklemektedir. Çünkü delikanlı gelmezse Ebu Zer(r.a)’e onun yerine kısas yapılacaktır. Rasulullah(sav)’in arkadaşı sahabenin önde gelenlerinden birine bu nasıl yapılır. Herkes akşamına doğru vakit ilerlerken delikanlı ortada yoktur.
Herkesi telaş almıştır. Bu sırada ölen adamın çocukları da Ebu Zer(r.a)’e hitaben;
-Ey Ebu Zer sen tanımadığın adama ne diye kefil oldun adam hiç geri döner mi?
Vaktin dolmasına yakın bir sırada uzaktan birisi toz, toprak içinde onlara doğru gelmektedir. Biraz yaklaşınca o delikanlının olduğu anlaşılır.
Herkeste bir şaşkınlık, hayranlık ve hayret…
Delikanlı toplantı yerine gelir gelmez Hz. Ömer(r.a)’e hitaben;
-Ya Emirel Mü’minin işte geldim. Cezam neyse bana tatbik et. Benim gelmeyeceğimden mi korktunuz? Bu dünyanın bir de ötesi var. Hem ben “AHDE VEFA KALMADI” sözünü söyletir miyim hiç?
Ebu Zer(r.a)’de;
-Bende bu delikanlıya kefil olmayıp “Bu dünyada fazilet, birbirine güven kalmadı” sözünü söyletir miyim? Dedi.
Bunun üzerine babaları öldürülen gençler de;
-Bizde bu ulvi hal karşısında “Bu dünyada ihsan, merhamet sahibi kalmadı” dedirtir miyiz hiç? Bu delikanlıyı affediyoruz. Dediler.
Böylece delikanlı serbest bırakılır.
Olaya baktığımızda aslında bugün görmeye pek alışık olmadığımız, toplum nazarında unutulmaya yüz tutmuş çok önemli vasıflar görüyoruz. Kendisine kısas uygulanacağını bildiği halde kaçıp gitmeyen, verdiği söze VEFA gösteren delikanlı… Hiç tanımadığı halde, böylesi bir durumda GÜVEN kavramının içini dolduran Ebu Zer(r.a)…
Yaşadıkları acıya rağmen Müslüman bir kimseye iyilik eden merhamet edip affeden Müslümanlar…
Bunlar gibi alınacak dersler olmakla birlikte benim asıl söylemek istediğim şu ki; Sahabenin hayatlarını kitaplardan hayranlıkla okuyoruz, dinlerken gözlerimiz doluyor o halde neden sahabe gibi olmuyoruz ki. Gelin onlar gibi olalım, onlar gibi ALLAH(C.C)’a iman edelim. Onlar gibi Peygamber(sav)’i sevelim, onlar gibi Kur’an’a sarılalım, onlar gibi itaat edelim, onlar gibi mücadele edelim, onlar gibi kardeş olalım, onlar gibi bu dini yaşayalım…
Öyle bir yaşayalım ki İslam’ı “DÜNYADA SAHABE GİBİ YAŞAYAN KALMADI” denmesin.
VELHAMDULİLLAHİRABBİLALEMİN
The post SAHABE GİBİ YAŞAYAN KALMADI DENMESİN appeared first on Ebrar Medya.
]]>The post EL-İNSAF appeared first on Ebrar Medya.
]]>Alemlerin Rabbi, ilahı, din gününün sahibi, Rahman ve Rahim olan ALLAH TEALA’ya Hamdü Senalar olsun. Salat ve Selam kendisine iman ittiba ve itaat edilmedikçe kurtuluşun asla mümkün olmadığı son Nebi Hz. Muhammed(s.a.v)’e, O’nun ehli beytine, ashabına ve tüm Müminlerin üzerine olsun inşaAllah.
İnsaf; Lugatta bir şeyi iki yarım parçaya bölmek ve eşitliği sağlamak demektir. Başka bir ifadeyle insaf; hakları müstakim bir ölçü ile yerine getirmektir. Yani adaletsiz söz söylememek ve iş yapmamaktır.
İslam öyle bir din ki ALLAH(C.C) o dinin maksatlarını, hedeflerini insanları diğer dinlerin zorbalığından kurtarmak, onları İslam’ın adaletine ulaştırmak olarak belirlemiştir. O dinin mensuplarının da dostuna, düşmanına, Müslümana, kafire herkese karşı adalet ve insafla donanması gerekir.
İnsaf adaletin terazisidir. Bir kavme olan kinimizin bizi adaletsizliğe sevk etmemesidir.
Biz Müslümanların kulluk kitabı Kur’an Müminlerin haklı gerekçelerle kin besledikleri müşriklere karşı dahi adaletsizlik yapmamalarını, aşırı gitmemelerini, haklıyken haksız duruma düşmemelerini öğütleyen bir kitaptır. İnsaf Hakk’a şahid olan bu ümmetin bir süsüdür. ALLAH TEALA buyuruyor;
“Ey İman edenler, ALLAH(C.C) sizi hakkı ayakta tutanlar ve adaletle şahidlik yapanlar olunuz. Bir kavme olan kininiz sizi adaletsizliğe sevk etmesin. Adaletli olun çünkü o takvaya daha yakındır. ALLAH(C.C)’tan korkun. Şüphesiz ALLAH(C.C) yaptıklarınızdan haberdardır.” (MAİDE 8)
Ayet müminlerin haklı gerekçelerle kin besledikleri müşriklere karşı dahi adaletsizlik yapmamalarını, aşırı gitmemelerini istemektedir.
Böyleyken Müslümanların birbirlerine karşı insaflı olmaları daha elzemdir. İmam Şevkani (rh.a) Müslümanları insaf çizgisinden uzaklaştıran sebepleri zikretmiş kitabında. Onlardan birkaç tanesi şunlardır;
3- İnsanların, batıl olduğu açığa çıktıktan sonra, vermiş olduğu fetvadan veya desteklemiş olduğu bir görüşten veya meşhur oldukları düşünceden rücu etmede zorlanmaları bu zorluğu kaldırmak için taassubiyet gösterilmesi insafı bitirir.
İster itibar görme hırsıyla, ister meşhur kimselerin yanında bulunabilme veya gözünden düşmeme arzusuyla, ister bir bilenin karşısında kendini savunma hırsıyla, isterse tartışma sırasında kendi savunduğu görüşün yanlış olduğu ortaya çıktıktan sonra düşüncesinden vazgeçmekte zorlanma sebebiyle yani hangi sebeple olursa olsun insaftan ayrılmak nefsinden kaynaklanan bir hastalıktır. Haksız davranmak adaletli olmamak hakkın karşısında hak çizgisinden sapmak nasıl hastalık olmasın ki.
İbn Abdi’l Berr der ki; İlmin bereketinden ve adabından biriside ilimde insaf sahibi olmaktır. İnsaf sahibi olmayan bir kimse ne kendisi bir şey olanlar, ne de başkasına bir şey anlatabilir.
İbn Vehb şöyle diyor; Ben Malik bin Enes (rh.a)’in şöyle dediğini dinledim; “Bizim çağımızda insaftan daha az hiçbir şey yoktur.”
Acaba İmam Malik bizim zamanımızı görse ne derdi?
Bugün Müslümanlar birbirlerine bir şey söyleyemez olmuş. Acaba şu Müslümana şu yaptığının doğru olmadığını söylesem, bana ne der nasıl tavır alır diye düşünür olmuşuz. Yaptığımız hataya ortaklar sebepler bulmaya kendimizi bir şekilde aklamaya çalışır olmuşuz. Yanlışı söylesek Müslüman hatayı örter niye söyledin diyoruz söylemesek gördün de niye uyarmadın diyoruz. Yanlışımızı kabullenmekte zorlanıyor, hakka teslim olmada zorlanıyoruz. Tartışmalarımızda hak çizgisinde değil nefsimizle tartışıyoruz.
Günümüzün bu durumları nerede sahabenin durumu nerede?
Hz. Ömer(r.a)’den gelen şu rivayete bir bakın Hz. Ömer dedi ki; “Kadınlara vereceğiniz mehirler kırk ukyeden fazla olmasın. Her kim bundan fazla mehir verecek olursa bu fazlalık beytül mal’e konulacaktır. Kadınların tarafından bir kadın kalktı ve; Senin böyle bir şeye hakkın yoktur dedi. Hz. Ömer(r.a); Nedenmiş o dedi. Kadın da; Çünkü yüce ALLAH(C.C) “ Onlardan birisine yüklerle mehir vermiş olsanız bile ondan geri hiçbirşey almayın.” (Nisa 20) diye buyurmaktadır. Bunun üzerine Hz. Ömer; Bir kadın isabet etti Ömer ise yanıldı dedi.
Yine adamın birisi Hz. Ali(r.a)’a bir meseleye dair soru sorar. Hz. Ali(r.a)’de o hususta cevabını verince adam şöyle der; Durum böyle değil Ey Müminlerin emiri aksine durum şöyle şöyle olmalıdır. Hz. Ali(r.a) şu cevabı verir; Evet sen isabet ettin ve ben hata ettim. “ Her bilenin üstünde daha iyi bir bilen vardır.” (Yusuf 76)
Günümüzde Müslümanlar arasındaki birçok ihtilafın sebebi insafın olmamasıdır. Müslümanlar insafı, kendi aleyhinde dahi olsa hakkı itiraf edip kabul etmeyi kuşanmadıkları sürece ihtilaftan kurtulamaz.
Belki de düşman değil ihtilaftır tek derdimiz. Unutmayın ki insafı kaybetmiş dostlar, düşmanı aratmazlar!
The post EL-İNSAF appeared first on Ebrar Medya.
]]>The post SALİHLERLE BERABER OLMANIN ÖNEMİ appeared first on Ebrar Medya.
]]>İnsanlığın kurtuluşu için rahmet peygamberi olarak gönderilen, kendisine iman, ittiba ve itaat edilmedikçe kurtuluşun asla mümkün olmadığı son Nebi olan Hz. Muhammed (s.a.v)’e Salat ve Selam olsun. Selam O’nun ehline, ashabına ve tüm inananların üzerine olsun İnşaAllah.
İsrail oğulları Kur’an-ı Kerim’de pek çok ayetle kınanan yerilen lanetlenen bir toplum olmakla beraber aralarında salih kimselerde vardı. Bunlardan 3 tanesini Peygamber Efendimiz bir hadisinde şöyle anlatıyor;
Abdullah B. Ömer (r.a)’den rivayetle Rasulullah (s.a.v) şöyle buyuruyordu; “ Üç kişi beraber yürümekte iken yağmura tutuldular, bunun üzerine bir dağdaki mağaraya sığındılar. Mağaranın ağzına dağdan kapanan bir kaya parçası düştü ve üzerlerini kapattı. Biri diğerlerine: ALLAH (C.C) yaptığınız amellere bir bakın, onları vesile edinerek yüce ALLAH(C.C)’a dua edin. Belki ALLAH(C.C) bu kayayı üzerinizden açar. Dedi.
Bunun üzerine biri şöyle dedi: ALLAH(C.C)’ım benim yaşlı anne babam vardı. Karım ve küçük çocuklarım vardı. Onlar için develerimi otlatırdım. Davarlarımı meradan getirdiğimde süt sağar ve önce annem babamla başlar çocuklarımdan önce onlara süt içirirdim. Bir gün otlar yer bulamadığım için uzağa gittim. Akşam oluncaya kadar gelemedim. Döndüğümde her zamanki gibi davarları sağdım ve sütü getirdim, onların uyuduklarını gördüm. Onları uyandırmak istemedim başuçlarında durdum. Onlardan önce çocuklarıma da içirmeyi hoş görmedim. Çocuklar ise açlıktan bağrışıyorlardı. Gün doğuncaya kadar bu halimiz devam etti. Rabbim eğer benim bu işi senin rızan için yaptığımı biliyorsan bu kayayı üzerimizden kaldır. Dedi. Hemen ALLAH(Celle Celaluhu) kayayı bir miktar açtı. O açılan yerden semayı gördüler.
Diğeri dedi ki; ALLAH(C.C)’ım benim bir amcakızım vardı. Onu erkeklerin kadınları sevdikleri en aşırı derecede sevdim. Kendisinden nefsini, bana ait olmasını istedim. Lakin teklifimi kabul etmedi. Sonra bir kıtlığa uğrayınca bana başvurdu. Kendisini bana teslim etmesi şartıyla ona yüz dirhem vereceğimi söyledim. Çaresiz kabul etti. Kendisine yaklaşacağım sırada “Ey ALLAH(C.C)’ın kulu ALLAH(C.C)’tan kork ve haksız bir şekilde mührümü bozma.” Dedi. Ben de ALLAH(C.C)’tan korkarak bu çok sevdiğim kadından derhal uzaklaştım. Rabbim eğer benim bu işi senin rızan için yaptığımı biliyorsan bunun bir kısmını bize aç dedi. ALLAH(C.C) kayayı onlara açtı. Ancak yine çıkabilecek derecede değildi.
Diğeri de şöyle dua etti: ALLAH(C.C)’ım ben bir ücret karşılığında bir işçi çalıştırdım. İşini bitirince ücretini almadan gitti. Bende onun ücretini ürettim. Onun hesabına mal çoğaldı. Bir müddet adam yanıma gelerek: Ücretimi ver dedi. Bende: Şu gördüğün deve, koyun senin onları al dedim.
Adam: Benimle alay etme dedi.
Ben: Alay etmiyorum bunları al dedim.
O da hepsini alıp götürdü. Rabbim eğer benim bu işi senin rızan için yaptığımı biliyorsan şu kayayı bizim için aç dedi. ALLAH(C.C)’ta kalan kısmını açtı.” (BUHARİ-MÜSLİM)
“Mezhep alimlerimiz insanın sıkıntılı hallerinde ve daha başka dualarda salih amellerini söz konusu ederek dua edip, salih ameli ile ALLAH(C.C)’a tevessül etmenin müstehap olduğuna bu hadisi delil göstermişlerdir. (Müslim ile ilgili hadisin şerhi)
Bu hadis bir yönüyle de ALLAH(C.C) rızasını hayatında ön planda tutan salih kimselerin ilahi lütfa mazhar olacaklarına dair bir misaldir. Başka bir açıdan bakacak olursak bu hadis salih kimselerle bir arada olmanın önemini de ortaya koymaktadır.
Düşünsenize o mağaradaki üç kişiden biri Salihlerden olmasaydı ALLAH(C.C) o kayayı oradan kaldırır mıydı?
Özellikle hidayeti isteyen kimselerin kimlerle arkadaşlık kurup, kimlerle oturup kalktığına dikkat etmesi gerekmektedir.
Peygamberimizin (sav) dediği gibi iyi arkadaş misk satan kimse gibi ondan sana güzel şeyler bulaşır. Kötü arkadaş ise demir körükçüsü gibidir ondan sana pis şeyler pis koku ve pas bulaşır.
Rabbim bizi Salihlerden eylesin ve salih zümresinden ayırmasın. (AMİN)
SELAM VE DUA İLE
The post SALİHLERLE BERABER OLMANIN ÖNEMİ appeared first on Ebrar Medya.
]]>The post ALLAH(C.C)’I NASIL TESBİH ETMELİYİZ ? appeared first on Ebrar Medya.
]]>Zikirmatiği bilirsiniz, bilmeyenler içinde ben söyleyeyim hani şu parmağa takılan, çarşıda pazarda alışveriş yaparken vitrinlere bakarken nefis dünyalıklarla meşgul iken zikir sözlerini söyleyip bastığımız, otobüste, sokakta, yanımızdakiyle muhabbet ederken orada tıkladığımız, sayı doldurmaya çalıştığımız ( çünkü ne kadar çok basmışsak o kadar çok övüneceğiz) işte böyle küçük bir alet. Şimdi son çıkanlarda var incilerle pullarla süslenmiş. Gördüğümde hay ALLAH(C.C)’ım bize ne oldu böyle, zikrimizi halimizi kulluğumuzu güzelleştirmemiz gerekirken biz zikirmatikleri, seccadeleri, camileri süsler olmuşuz. Süslü zikirmatiklerle şuursuzca söylenen lafızlar, bakmaktan kendini alamadığın seccadelerde huşusuzca kılınan namazlar ALLAH(C.C)’ı böylemi razı edeceğiz? ALLAH(C.C) bizden bunları mı bekliyor?
Peygamber Efendimiz (sav) buyuruyor ki; “İki kelime vardır ki bunlar dilde hafif terazide ağır, Rahman’ın yanında da sevimlidirler. Bunlar; Subhanellahi Ve Bi Hamdihi: Allah(c.c)’ım seni tesbih ederim. Subhanellahil Azim: Yüce olan Allah(c.c)’ım seni tesbih ederim. Sözleridir.” (MÜSLİM, BUHARİ, TİRMİZİ)
Kelime-i Tevhid cümlesi içinde Rasulullah(sav) aynı şeyi söylüyor. La İlahe İllallah kelimesi mizanda tek başına ağır basacak. Evet bu böyle fakat soruyorum size Subhanallah ya da La İlahe İllallah cümlelerini lafzen tekrarlamak mıdır ağır basmasına sebep olan yoksa dilinle söylediğine uygun bir hayat yaşamak mıdır?
Bu kelimelere o ağırlığı veren ne bunu düşünmeliyiz ve ona uygun söylemeliyiz.
ALLAH(C.C)’ı nasıl tesbih edeceğiz?
Tesbih; ALLAH (Celle Celaluhu) O’na yakışmayan şeylerden tenzih etmektir. Bir anlamı da ALLAH(C.C)’ı büyük tanıma, O’na noksan sıfatları yakıştırmama ve O’na ( c.c) ibadet etmektir.
ALLLAH TEALA yücedir, uludur. Hiçbir şey onun benzeri ve dengi değildir. O en yüce sıfatlara sahiptir. İnsanların aklına gelebilecek bütün eksik ve noksanlıklardan kusurlardan uzaktır. ALLAH(Celle Celaluhu) hakkında insanlara ait şeyler düşünülmez.
Talha B. Ubeydullah (r.a) diyor ki; Peygamberimize (sav) “Subhanallah” ın tefsirinden sordum. Buyurdu ki; O ALLAH(C.C)’ı, O’nun dışındaki her şeyden tenzih etmedir. (KURTUBİ)
İnsan dışında bütün mahlukat kusursuz bir şekilde ALLAH(Celle Celaluhu)’ı tesbih ediyor;
“ Göklerde ve yerde olan her şey ALLAH(C.C)’ı tesbih eder.” (HADİD 1)
“ Havada kanadını çırparak uçan kuşlar bizzat ALLAH(C.C)’ı tesbih ederler. Her biri duasını da, tesbihini de bilir. ALLAH(C.C) onların yaptıklarını hakkıyla bilendir.” (NUR 41)
“ O’nu gökgürültüsü övgü ile melekler korku içinde tesbih ederler. Noksanlıklardan uzak tutarlar.” (RAD 13)
“Göklerde ve yerde bulunanlar ve onların gölgeleri de ister istemez sabah akşam ALLAH(C.C)’a secde ederler.” (RAD 15)
Onlarda insanlar gibi mahlûkturlar. Fakat onlar ALLAH(Celle Celaluhu)’ın büyüklüğünü ve var oluş gayelerinin ALLAH(C.C)’a kulluk olduğunu biliyorlar.
Dikkat edersek insan dışında tüm canlılar ve cansız varlıklar ALLAH(Celle Celaluhu)’a zikrediyor gölgeleri de dâhil. Bu varlıkların teşbihi secdesi nedir; ALLAH(C.C)’a kulluk etmeleri, koyduğu kanuna isteyerek boyun eğmeleri demektir.
Bunun dışında bu varlıkların ALLAH(C.C)’ı nasıl tesbih ettiklerini bilmiyoruz. Zaten bunu anlama gibi bir görevimizde yok. Bize düşen bunu bilmek inanmak ve onlarla beraber teşbihte bulunmaktır.
İnsan kâinattan ayrı bir parça değildir. Bilakis kâinatın bütünlüğünü sağlayan parçalarından biridir. Bu sebeple insan bu bütünlüğü bozmadan kainatın teslim olduğu itaat ettiği merciye itaat etmesi ve onların tesbih ettiği gibi tesbih etmesi gerekmektedir. Kainatta düzenin bozulması fesadın yaygınlaşmasının sebebi insanın kainatın boyun eğdiği Rab’den başkasına boyun eğmiş olmasıdır.
“Ey iman edenler ALLAH(C.C)’ı çokça zikredin ve O’nu sabah akşam tesbih edin.” (AHZAB 41,42)
ALLAH(Celle Celaluhu) her vakitte kendisini hatırlamamızı zikretmemizi istiyor, her an her yerde ALLAH(Celle Celaluhu)’a iman, kulluk şuuruyla yaşamamızı istiyor.
Namazda Subhane Rabbiyel Ala, Subhane Rabbiyel Azim diye kimi tesbih ediyorsak, namaz dışında da o zata O’nun mükemmel dinine teslim olarak sözümüzde ve özümüzde bir olmamız gerek.
Her namaza başladığımızda önce Subhaneke duasını okuyoruz. Yani ilk önce ALLAH(Celle Celaluhu)’ı tenzih ediyoruz, onu övüp yüceliğini ifade ediyoruz. Namazın başında kimi tenzih edip övdüysem namazın sonrasında da kulluğum O’nadır. Subhanallah demek budur bunu gerektirir. Tenzih ettiğim ALLAH(Celle Celaluhu)’ın dininin kitabınında kusursuz olduğu bilmem anlamam ve beğenerek razı olmam gerek.
Ama Subhanallah diye tesbih ettiğim Rabbin hükümlerini beğenmezsem helalini, haramını hoş görmez, zamana uygun bulmazsam, O zata eşler, ortaklar koşarsam bunun neresi tesbih olur ki, bu olsa olsa dilinle tenzih ettiğin zata fiillerinle yaşantınla kusurlar noksanlıklar izafe etmektir.
“Üstünlük ve güç sahibi ALLAH(C.C) Subhan’dır. Onların nitelendirmekte olduklarından yücedir.” (SAFFAT 180)
Özetle ALLAH(Celle Celaluhu)’ı tesbih etmek onu Tevhid etmeyi O’na kul olmayı gerektirir. Bunun dışındaki tesbih tesbih değildir. ALLAH(C.C) indinde bir makbuliyeti yoktur. Bizler ALLAH(C.C)’ı hakkıyla ve layıkıyla övemeyiz, ancak O’nun istediği şekilde kulluk yapabiliriz. O kendisini övdüğü gibidir.
ELHAMDULİLLAHİRABBİLALEMİN
The post ALLAH(C.C)’I NASIL TESBİH ETMELİYİZ ? appeared first on Ebrar Medya.
]]>The post NEFSİNİ TEMİZLE-2 appeared first on Ebrar Medya.
]]>Hamd alemlerin Rabbi ALLAH Teala’ya mahsustur. Salat ve Selam alemlere rahmet olarak gönderilen Resul-i Ekrem (s.a.v)’e, aline, ashabına ve tüm Müslümanların üzerine olsun.
İslam insanları “cahiliyye” anlayışının her türlü zulüm ve pisliklerinden temizleyip onları tertemiz kılmak istemektedir. ALLAH( Celle Celaluhu) hem maddi hem de manevi olarak temizlenenleri sever. İslam dini temizlik dinidir denilse yanlış olmaz. Bütün hadis ve fıkıh kitaplarında bir taharet (temizlik) bölümü vardır.
Nübüvvetin ilk yıllarında inen ayetlerde de temizliğin emredildiğini görmekteyiz.
“Ey bürünüp örtünen, kalk ve uyar, Rabbini yücelt, elbiseni temizle, pislikten kaçınıp uzaklaş.” (MÜDDESİR 1-5)
Küfür ve şirkten vazgeçerek İslam’ı kabul etmek, kötü ahlakı bırakarak güzel ahlak edinmek, kötü amelleri terk ederek iyi ameller işlemek suretiyle nefsini arındıranlarında kurtulacakları haber verilmiştir.
“Doğrusu temizlenip arınan felah bulmuştur.” (ALA 14)
Nefis hem isyan hem de itaat edebilecek bir özellikte yaratılmıştır. Bundan sonra kim nefsini tezkiye ederse (temizlerse) kurtulur, onu günahla kirletende hüsrana uğrar.
Nefsin hangi yolla ve nasıl temizleneceğini ancak ALLAH TEÂLA bilir. Günahtan, isyandan sakınabilmenin ve doğru yola girebilmenin yöntemini O (Celle Celaluhu) bilir. ALLAH TEALA’nın bildirdiği bu tezkiye yoluna uymayıp da kendini temize çıkaranlar, Kur’an’a, peygambere uymadığı halde kalplerinin temiz olduğunu sananlar maalesef ki yanılıyorlar.
“Nefislerini temizleyenleri görmedin mi? Hayır, ALLAH(C.C.) dilediğini arındırır.” (NİSA 49)
ALLAH TEALA, insanları Peygamberle, kitapla temizler. Bildirdiği emir ve hikmetlerle insanların nefislerini her türlü İslam dışı şeylerden temizler.
“Kendi içinizden size ayetlerimizi okuyacak, sizi tezkiye edecek, size kitap ve hikmeti öğretecek ve bilmediklerinizi bildirecek bir peygamber gönderdik.” (BAKARA 151)
Dikkat edilirse tezkiye Kur’an’ın emirlerinden ve faaliyet olanlarındandır. Bu anlamda temizlenebilmek, takvaya ulaşabilmek için bir çaba, insanı ALLAH(C.C.)’tan uzaklaştıracak her şeyden kaçma ve nefsi kötülüklerden alıkoymaya gayret göstermek gerekir. Nefsin temiz olduğuna hükmetmek yani onu hep temize çıkarmak yanlıştır.
“ Nefsinizi tezkiye etmeyin (temize çıkarmayın) ALLAH(C.C.) takva sahibini (günahlardan korunanı) daha iyi bilir.” (NECM 32)
Takva sahibi olmadan, ALLAH(C.C)’ın emir ve yasaklarını yerine getirmeden (kalbim temiz) diyenlerin yanlış yaptıkları açıkça görülmektedir.
İslam’ın açık emirlerine uyanlar, ALLAH(C.C)’ın koyduğu sınırlara dikkat edenler, helali bilip haramdan uzaklaşanlar şüphesiz temiz kalbe sahip olurlar. Mü’minler yanılma veya hata sonucu bir günaha bulaşırlarsa hemen pişman olup tevbe ederler, itaate dönerler dua ile nefislerini arındırırlar.
Yazımızı Peygamber Efendimiz’in (sav) şu duasıyla bitirelim İNŞAALLAH.
“ALLAH’ım benim nefsime takvasını ver ve onu temizle. Sen onu temizleyenlerin en hayırlısısın. Sen onun velisi ve mevlasısın.” (Müslim,Zikir,Dua)
The post NEFSİNİ TEMİZLE-2 appeared first on Ebrar Medya.
]]>The post CENNETİ KAZANDIRAN AMEL appeared first on Ebrar Medya.
]]>“Biraz sonra yanınıza cennet ehlinden biri gelecek onun sakallarından abdest suyu damlamakta ve ayakkabıları sol tarafındadır.”
Rasulullah (sav)’in tarif ettiği bu özelliklere sahip olan biri gelip selam verdikten sonra aramıza oturdu. Ertesi gün Rasulullah (sav) aynı sözleri söyledi ve biraz sonra aynı kişi gelip aramıza oturdu. Üçüncü gün aynı olay tekrarlandı. Adam kalkıp giderken Abdullah b. Amr b. As yanına varıp onunla birlikte çıktı ve ona şöyle dedi;
“Babamla aramızda bir tartışma meydana geldi ve ben üç gece eve uğramayacağıma yemin ettim. Beni evinde misafir etmeyi kabul edersen seninle gelmek istiyorum.
Adamın evet demesi üzerine Abdullah b. Amr b. As onunla evine gitti.
Enes B. Malik diyor ki; Abdullah b. Amr b. As o gece yaşadıklarını şöyle anlattı;
“Cennet ehlinden olan ev sahibi sabaha kadar ibadet için hiç kalkmadı. Ancak yatağında sağa sola dönerken ALLAH(Celle Celaluhu)’ı zikredip tekbir getiriyordu. Sabah kalkıncaya kadar bu böyle devam etti. Sabah olunca abdestini alıp namazını kıldı ve kahvaltı yaptık, yani oruç ta tutmuyordu.
Abdullah b. Amr b. As sözlerine devamla şöyle dedi;
“ Onu tam üç gece izledim ama ilk gece yaptığından farklı bir şey yaptığını görmedim. Ancak kendisinden hayırdan başka sözde işitmedim.
Üç gün dolduğunda yaptığı amelleri küçümseyerek ona dedim ki;
“Babamla benim aramda bir anlaşmazlık yoktu. Ben sana bu sebeple misafir olmadım. Asıl sana misafir olmamın sebebi şudur;
“Rasulullah (sav)’in üç gün aynı mecliste şöyle dediğini işittim; “Aranıza cennetliklerden biri gelecek.”
Bu sözün söylenmesinden sonra sen geldin. Bende bu sebeple seninle beraber olmak istedim ki hangi amelleri yaparak cenneti kazandığını göreyim ben de bu ameller de sana tabi olayım. Fakat doğrusu şaşırdım. Zira sen çok fazla amelle meşgul değilsin. Peki, seni bu dereceye ulaştıran amel nedir?
Cennetlik olan şöyle dedi;
“ Gördüklerin dışında bir amelim yoktur.”
Bunun üzerine ben çıkıp gidiyordum ki beni çağırıp şunları söyledi;
“ Gördüğün şeylerden başka bir amelim yoktur. Ancak HİÇ BİR MÜSLÜMANA KARŞI İÇİMDE BİR KÖTÜLÜK BESLEMEM VE ALLAH(C.C.)’IN VERDİĞİ BİR İYİLİK SEBEBİYLE HİÇBİR MÜSLÜMANI KISKANMAM.
Bu sözleri işitince ona şöyle dedim;
“İşte sana cenneti kazandıran ve bizim yapmaya muvaffak olamadığımız şey bu olsa gerektir. (AHMED B. HANBEL MÜSNED 12720)
Hz. Hasan (r.a) tarafından rivayet edilen bir hadiste Rasulullah (sav) şöyle buyurdu;
“Şüphesiz kin ve haset tıpkı ateşin odunu yakıp kül ettiği gibi iyilikleri yer bitirir.”
Hikmet ehli kişilerden biri şöyle demiştir;
“Hasetten sakının. Çünkü haset gökyüzünde ALLAH(C.C.)’a karşı işlenen ilk isyandır. Yeryüzünde de ALLAH(C.C.)’a karşı işlenen ilk günah hasettir.”
Rabbim şeytanın ameli olan bu iki kötü hasletten kalplerimizi uzak eyle, kalplerimizde hiçbir Müslüman’a karşı kin ve haset duygusu bırakma ve bizi birbirimize sevdir. Amin.
The post CENNETİ KAZANDIRAN AMEL appeared first on Ebrar Medya.
]]>The post NEFSİNİ TEMİZLE appeared first on Ebrar Medya.
]]>Rahmet ve cihad peygamberi, güzel ahlakın tamamlayıcısı, önderimiz, ümmeti olmakla övündüğümüz son nebi Hz. Muhammed (sav)’ e Salat ve Selam olsun. Ehli beytine, ashabına ve tüm mümin kullara da selam olsun İNŞAALLAH.
“ Temizlik imanın bir parçasıdır…” (MÜSLİM, TAHARE / İBN MACE)
Bu hadis-i şerifi bilmeyenimiz yoktur herhalde. Zira bu hadis ile temizliğe alıştırıldık. Temizlik imandandır diyerek kirlere savaş açtık. Hatta öyle ileri gittik ki temizlik hastası olduk. Özellikle kadınlar olarak temizliği çok severiz öyle ki çevremizdekilerle yarışırız bu konuda.
Ve hiç sonu gelmez temizliklerimizin; Yaz temizliği, kış temizliği, bahar temizliği, bayram temizliği, misafir temizliği, düğün temizliği, gün temizliği, canım sıkıldı temizliği, misafir arkası temizliği ve daha aklıma gelmeyen.
Şöyle bir düşünürsek ömrümüz temizlik yapmakla geçiyor. Evet temizlik önemli, sonuçta imanın bir parçası..! Fakat ömrünün yarısı temizlikle geçen, temiz olmayı seven bizler bir şeyin temizliğini unutmuşuz, gözden kaçıvermiş. Bunca temizliğin arasında onu temizlemeyi ihmal etmişiz. Ya da onun temizliğine yeterince önem vermemişiz. Aslında en çok temizlenmeye ihtiyacı olan, halımızdan, koltuğumuzdan, mutfağımızdan daha önemli, her şeyden daha çok temiz olması gereken, nedir o?
Kalp ve nefis temizliği! Nefsi temiz olmayanın evi temiz olsun ne önemi var!
O halde biz temizliği eksik ve yanlış anlamışız. İmanın bir parçası olan temizlik, tül perde temizliği midir sizce? Sadece elbise ve beden temizliği midir? İç sesiniz olarak ben cevap vereyim Hayır.
İslam dini temizliğe önem veren bir dindir. Peki, İslam’ın önem verdiği birçok ayet ve hadislerde zikredilen temizlik nedir?
Arapçada temizlik taharet kelimesi ile ifade edilir. Tahera; temizleme, tatahhur; temizlenme, tahir; temiz manalarına gelmektedir.
Taharet iki kısımdır;
1-) Cisim temizliği
2-) Nefis temizliği
Cisim temizliğini iyi bildiğimizi düşünüyorum, bu sebeple ona değinmeyeceğim. Yanlış anlaşılmasın gereksiz gördüğüm için değil, bilakis Müslüman her yönden temiz olması, düzenli, tertipli olması gerekir.
Bizim asıl ihtiyacımız olan ve çoğunlukla ihmal ettiğimiz nefis temizliği, zira ayetler de ifade edildiği gibi nefsini arındıran kurtulacak.
İslam insanların cahiliye anlayışının her türlü zulüm ve pisliklerinden temizleyip onları tertemiz yapmak istemektedir. Cahiliye anlayışına uygun olan şirk, küfür, günah, haram fiilleri yapma, putlara tapma, isyan, tuğyan etme ve benzeri işler rics (pis)tir. İslam bu kirlerden insanları temizlemek için gönderilen bir dindir.
Bakın nasıl ki bir evi günlerce süpürüp temizlemediğinizde her yerde tozlar birikiyor, uçuşmaya başlıyor mutfaktaki bulaşıkları bir gece bıraksan nasıl hemen kötü kokular yayılıyorsa şirk, isyan, günah gibi fiillerin işlenmesiyle de kişinin kalbinde kararmalar gündeme gelir. Hatta öyle ki bir iş yerinin zarar ede ede iflas edip mühürlenmesi gibi bu kalpte artık mühürlenir iş göremez hale gelir.
Dikkat edin kalbin ölmesi demiyorum kalbin çalışır haldeyken işlevini kaybetmesinden bahsediyorum. Nedir kalbin işlevi? Her uzvun bir görevi vardır; gözün işlevi görmesi, kulağın işlevi işitmesi, elin işlevi tutması vs. Kulağın işitme duyusunu kaybetmesi işlevini kaybetmesi demektir. Kalbin işlevi ise Rabbini bilmesi, tanıması, O’na iman etmesi, O’nu sevmesi, O’ndan korkmasıdır. İşte küfürle, isyanla, günahla kirlenen, kararan ve bu sebeple mühürlenen kalp artık işlevini yerine getiremez. Bu sebeple en çok kalp ve nefis temizliği üzerinde durmamız gerekmektedir.
Taharet deyince akla küçük veya büyük hacetten temizlenmek geliyor. Oysa taharetin ( temizliğin) anlam sahası bu kadar dar değildir. Taharet maddi kirlerden arınmayı anlattığı gibi, ALLAH(Celle Celaluhu)’ın yasakladığı günahlardan kaçınıp emirleri yerine getirmek yoluyla temizlenmeyi de ifade eder.
Herkesin yöneldiği, çaba harcadığı beden ve elbise temizliği, temizlik derecelerinin en aşağısıdır. Herkes tarafından görülebildiği için cisim temizliği fazla rağbet görmüştür.
Fakat kalbi riya, kendini beğenme, dünya sevgisinden temizleme ve bedeni günahlardan arındırma. İnsanlar bunu görmediği için herkes buna rağbet etmez. Nasılsa gizlemesi kolaydır. Kişi bunlardan nefsini arındırmak yerine nefsinde bunları gizlemeyi tercih eder. Bu durumu ifade eden çok güzel bir söz var;
“Temiz olmak isteyen halının altını süpürür, temiz görünmek isteyen halının altına süpürür.”
“ Ey örtüye bürünen, kalk ve uyar. Rabbini tekbir et. Elbiseni de temizle.” (MÜDDESİR 1-5)
Nübüvvetin ilk başlarında inen bu ayet-i kerimelerde temizliğin konu edilmesi, temizlik meselesinin basite alınamayacağını gözler önüne sermektedir.
“ Nefse ve onu biçimlendirene, sonra da ona kötülük ve takva kabiliyetini verene yemin olsun ki elbette nefsini temizleyip arıtan kurtulmuştur. Onu kirletip örtende ziyan etmiştir.” (ŞEMS 7-10)
İNŞAALLAH bir sonraki yazımızda devam edeceğiz.
İşimizin başı ve sonu ALLAH(Celle Celaluhu)’a hamd etmektir.
The post NEFSİNİ TEMİZLE appeared first on Ebrar Medya.
]]>
