ALLAH’I (C.C.) UNUTANLAR

BİSMİLLAHİRRAHMANİRRAHİM

Hamd Alemlerin Rabbi olan Allah’a (c.c.) mahsustur. Salat ve Selam Alemlere Rahmet olarak gönderilen Hz. Muhammed (s.a.v.)’e olsun. Ve O’nun (s.a.v.) Hidayet’e tabii olanların üzerine de Selam olsun inşaAllah.

Bu yazımızda şeytanın insana yapabileceği en büyük düşmanlıklardan bir tanesini izah etmeye çalışacağım. Nedir bu büyük düşmanlık desek;

“Şeytan onlara baskın gelip Allah’ı anmayı unutturmuştur. İşte onlar şeytanın taraftarlarıdır. İyi bilin ki şeytanın taraftarları muhakkak hüsrana uğrayanların kendileridir.” (Mücadele 19)

İşte en büyük düşmanlık en büyük vereceği zararlardan belki de en baştakilerden. Allah’ı anmayı, ona itaati ve ona karşı sorumluluklarımızı unutturmak. Gaflete düşürmek için;

“Onları mutlaka saptıracağım, olmayacak kuruntulara boğacağım.” (Nisa 119)

Onları olmayacak emellerin peşine takarak ta ki ecellerini gelip emellerini kesinceye kadar onları oyalacağım. İşte bu belki de bir insanın içine düşebileceği en büyük tuzak. Bugün bu gerçeklik ile yaşaması gerekirken tam tersine sanki kalıcı olan hayat burasıymış gibi sınav değilmiş gibi hareket etmelerinin sebebini birçok kereler düşündüm. Nasıl olurda kafa yorup bir kimse sınavın sorularını okuması ve şıkların arasında kafa yorup hangisi doğru acaba diye mesaide olması gerekirken sınavın sorularını bile okumaya tenezzül etmez. Yığınlar halinde batılların etrafında kümelenip nefsinin esiri olup dünyanı kendisine süs olarak yaratılmış ziyaretlerinin peşine düşer. İşte bu büyük sorunun cevabını yine hidayet rehberinden aldım.

“Onlar Allah’ı anmayı unuttular. Allah’ta onları unuttu.” (Tevbe 71)

Allah yoktan var edip sahaya sınamak için koyduğu yiyeceğini ve içeceğini takdir eden Allah(c.c.) fabrikadaki seri üretimdeki zayi olma durumu gibi kulunu istemsiz olarak unutur zayi eder mi? Haşa.

“Musa (as) firavuna dedi ki; “Benim Rabbim şaşırmaz da. Benim Rabbim unutmaz da”” (Ta-ha 52)

Ama şeytan insanlar için planlarını devreye sokup Allah’ın zikrinden yani O’nun kitabında, O’na itaatten, O’nu hatırlamaktan gaflete düşürüp bunu da devamlı hale getirince çıkarıp onsuz onu ilkeleri, hükümleri emir ve yasakları olmaksızın bir hayat arzulamaya ve uygulamaya başlanınca böyle bir tercihte bulunca. Allah’ta (c.c.) böyle insanları unutunca işte o yığınlar bakmışsın şutbel stadyumunda, bir bakmışsın sahil kenarında, bir bakmışsın konserde şarkıcı peşinde yada bir bakmışsın batıl ideolojiler peşinde işte bunlar Allah’ın (c.c.) arzında O’nun toprağında O’nun itaatinden yüz çevirmenin sonucu Allah’ın(c.c.) kullarını unutmasının sonucu yani Allah’ın (c.c.) unutması insanın üzerindeki desteğini korumasını çekerek onu nefsiyle başbaşa bırakması demektir. Bu da insan için en büyük hüsrandır.

“Şayet Allah’ın sizin üzerinizde Lütuf ve Rahmeti bulunmasaydı hiç biriniz ebediyyen temize çıkamazdı. Ancak Allah dilediğini temize çıkarır. Ve Allah işitendir. Bilendir.”(Nur 21)

Yani Allah (c.c.) bizi Rahmetiyle kuşatmazsa bizim korunmamız mümkün değildir. İşte Allah(c.c.) sen beni unuttun mu. O zaman bende seni unutuyorum seni nefsinle başbaşa bırakıyorum diyor.

Allah(c.c.) insana kendisini unutmasından dolayı kendi nefisini unutturuyor.

“Sakın ha Allah’ı unutupta bu yüzden Allah’ında onlara kendilerini unutturduğu kimseler gibi olmayın”(Haşr 19)

İnsanın kendisini unutması söz konusu olabilir mi? yani ben burada oturuyorsam yaşıyorsam kendimi unutmam mümkün değildir. O zaman kulun kendini unutması insanın kendine faydalı olan şeyleri unutturmasıdır.

Nerden geldim, ne yapmalıyım ve nereye gidiyorum hep bu büyük soruların cevaplarını unutturur. Ve aynı hayvanlar gibi bir hayat yaşar. İnsanla hayvanın ortak noktası nedir?! İkisinin de bir takım ihtiyaçları vardır. Yemek , içmek, uyumak ve çoğalmak fakat insanın hayvandan farkı nedir? Rabbine karşı sorumluluklarının farkında olur ve şuurlu bir şekilde yaşar. Allah’ın kulu olduğunun bilincindedir. Hayvansa sadece dünyalık ihtiyaçlarını karşılamak için yaşar. İşte insanın hayvanlar seviyesine düşmemesi için şeytanın bu unutturma hilesine karşı uyanık olup devamlı Allah’ı (c.c.) zikredip onu hatırlayıp ona karşı uyanık olup devamlı Allah’ı (c.c.) zikredip onu hatırlayıp ona karşı sorumluluklarımız olduğunu kendimize hatırlatmamız gerekir. Eğer vahyi bırakır hevamıza uyacak olursak şeytan üzerimizde sultanlığını kuracak ve Allah’ı (c.c.) unutup da Allah’ın (c.c.) kendilerine kendilerini unutturduğu kimseler haline geleceğiz. Allah (c.c.) muhafaza. O’nun için vahye sımsıkı, bilinçli ve şuurlu bir şekilde sarılmalıyız. Rabbim bizi bunda muvaffak kılsın inşaAllah.

Selam ve Dua ile…