ALLAH(C.C)’A İTAAT EDEN KALPTİR!

Hamd Âlemlerin Rabbi, Rahman, Rahim, Din Gününün Sahibi, Bizden Öncekilerin ve Sonrakilerin Yegâne İlahı, Kulluk Yapılmaya Layık Olan Tek Mabud Allah Subhanehu ve Teâlâ ‘ya mahsustur. O’nun (Subhanehu ve Teâlâ) Kendisini bize bildirdiği şekilde bilir, Öyle Tevhid Eder, Herhangi Bir Ortağının Olmadığını Bilip Öyle İman Ederiz. Kulluğu, İbadeti, Yardımı Yalnız O’na (Subhanehu ve Teâlâ) Has Kılar, Nefislerimizin Şerrinden Amellerimizin Fenalığından O’na (Subhanehu ve Teâlâ) Sığınırız.

Salat ve Selam Âlemlere Rahmet, İnsanlığa Hidayet Olarak Gönderilen Vahyin Elçisi, Nübüvvet Kandilinin Son Işığı, İslam Ümmetinin Lideri, Mücahidlerin Kumandanı, Başkomutan Rasullullah (sav)’e, Kıymetli Ev Halkına, Güzide Ashabına, Onları Takip Eden Tabiilerine, Ardından Geçmişte Yaşamış, Bugün Yaşayan Kıyamete Kadar Yaşayacak Olan Tüm Mü’min ve Mü’mine’lerin üzerine olsun İnşaAllah.

İnsanın şerefi ve bütün yaratıklara kendisini üstün kılan fazileti, Allah Subhanehu ve Teala’nın  marifetine hazırlanmakla elde edilir. Öyle marifet ki dünyada, dünyanın güzelliği, ahiretin azığıdır. İnsanoğlu ancak kalbiyle Allah Subhanehu ve Telala’nın marifetine hazırlanabilir. O halde Allah Subhanehu ve Teala’yı bilen, Allah Subhanehu ve Teala’ya yaklaştıran, Allah Subhanehu ve Teala için çalışan ve Allah Subhanehu ve Teala için gayrette bulunan kalptir. Bu bakımdan Allah nezdinde makbul olan kalptir. Ancak o kalp Allah Subhanehu ve Teala’nın gayrisinde herşeyden boş olmalıdır.

Haşr 18-19: “Ey iman edenler, Allah’tan korkun. Herkes yarın için neyi takdim ettiğine baksın. Allah’tan korkun. Hiç şüphesiz Allah, yaptıklarınızdan haberdardır. Kendileri Allah’ı unutmuş, böylece O’da onlara kendi nefislerini unutturmuş olanlar gibi olmayın. İşte onlar, fasık olanların ta kendileridir.”

Aslı itibariyle Allah Subhenahu ve Teala’ya itaat eden kalptir. Allah’a karşı inat ve isyan bayrağını açan kalpten başka hangi aza olabilir?

Azalara sirayet eden fuhşiyat ancak onun eseridir. Zahirin güzellikleri ve çirkinlikleri ancak ve ancak kalbin karanlık ve aydınlık olmasından ileri gelir. Her kalp, içindekini dışarıya sızdırır. Kalp, öyle bir şeydir ki insanoğlu onu tanıdığı zaman, muhakkak nefsini tanımıştır. Nefsini tanıdığı zaman muhakkak rabbini tanımıştır. Rabbini tanıdığında ise O’ndan gerektiği gibi korkup O’nu gerektiği gibi sevmiş  yani gereği gibi kulluk yapmıştır.

Allah Subhanehu ve Teala insanları onların kalplerine yerleştirdiği İslam fıtratı ile yaratmıştır. Kalp, doğası itibariyle kötülüklerden uzak saf ve selim bir varlıktır. Beş duyu organı gördükleri, hissettikleri ve hakkında bilgi edindiklerini kalbe iletir ve onları kalbe işler. Tıpkı görme organı gözün ışıkları, renkleri nesneleri ayırt edip onların bilgisini beyindeki işleme mekanizması sayesinde görüntü zihinde oluşur ve böylece görme fiili gerçekleşir. Tüm görme, duyma, koklama, tat alma, hissetme vasıtalarından alınan bilgiler kalbe gönderilir kalp bunlarla bir şeylere yönelir bir takım kararlar alır ve kanaatler oluşur. O halde fitnelere sebep olacak yolları kapayarak kalbin koruma altına alınması gerekir. Eğer kalp fitnelerle meşgul olursa yaratılış sebebi olan; Allah Subhanehu ve Teala’yı yüceltmekten, O’nun razı olacağı işleri yapmaktan vazgeçer.

Bedene saplanan okların ölüme sebebiyet vermesi gibi kalbde kendisine her taraftan oklar yağdırılan hedeftir. Saplanan nice fitneler, kalbin helak olmasına sebep olur.

Enes Bin Malik’ten rivayetle Rasulullah (sav) buyurdu ki “Kalp, çöldeki tüy yumağı gibidir. Rüzgar onu istediği gibi savurur.” İbni Mace 88 (Ebu Musa ve bir çok kişi de böyle rivayet etmiştir. )

Yine kalbin misali, bir kalenin misaline benzer. O kaleyi ya Hakk fetheder ya da batıl. Şeytan, kaleye girmek isteyen bir düşmandır. Onu kuşatıp sahip olmak ister. Kaleyi düşmandan korumak ancak kapılarını, giriş noktalarını kapatmak ve kalede açılan gedikleri sağlamlaştırmak suretiyle mümkündür. Kalenin kapılarını bilmeyen bir kimse, o kapıların nöbetçiliğini yapamazsa kalbinde kapıları, girişleri, çıkışları, gedikleri bilinmediği müddetçe korunamayacak batıl kaleyi fethedecektir. Bu bakımdan kalbi, korumak farzdır. Hem de her mükellef kulun üzerine farz-ı ayındır.  Muhafaza edilmeyen kalp önce hastalanacak ardından her boş iş ile hastalığı artıp helak olacak, kalbi batıl fethedecek ve sahibinin cehenneme gitmesine sebebiyet verecektir.

Yahya Bin Muaz  der ki, “Bedenin hastalanması ağrı ve sancılarla olur. Kalbin hastalanması günahlarla olur. Nasıl ki beden hastalandığında yediğinden tad almazsa kalpte hastalandığı zaman ibadetin tadını alamaz.”

Kalp yaratılış amacına uygun kullanılmazsa, çalışmaz hale gelir. Kalp doğru çalışmazsa mühürlenmesine sebep olacak işler yapar, çok içer , çok yer, çokça gaflete düşer. Üzeri paslanmış ve çürümüş demir gibi olur.

Ameş anlatıyor , Mücahid’in yanındaydık dedi ki; kalp şunun gibidir –avucunu açtı- kişi günah işlediğinde şöyle olur –bir parmağını büktü- başka bir günah daha işlediğinde şöyle olur, dedi ve ikinci parmağını büktü ve sonra üçüncü ve dördüncü parmağını. Beşinci günahta baş parmağını avucunun içine soktu ve kalbe mühür vurulduğunu gösterdi. Sonra Mücahid dedi ki; hanginiz kalbinize mühür vurulmadığını zannediyor?

Hakikatten hala kalplerimizin mühürlü olmadığını mı düşünüyoruz?

Hamd, Alemlerin Rabbi olan Allah’a Mahsustur. Allah bize kâfidir ve O ne güzel vekildir!

VELHAMDULİLLAHİ RABBİL ALEMİN