AHZAB SURESİ 72
BİSMİLLAHİRRAHMANIRRAHİM
Hamd âlemlerin Rabbi, Maliki, ölümü ve hayatı biz kullarının hangisinin daha iyi amel işleyeceğini belirlemek için yaratan, yolundan gidildiği takdirde emniyetin elde edildiği Allah (cc)’a aittir.
Salat ve selam rehberimiz ve önderimiz, âlemlere rahmet olarak gönderilen Hz. Muhammed (sav)’e onun ehli beytine, dinin yaşanması konusunda bizlere örneklik teşkil eden Ashabına, bugüne kadar yaşamış ve yaşamakta olan tüm Müslümanların üzerine olsun
İnsanın yaratılış gayesi baktığımızda diğer bütün yaratılmışlardan üstün olduğunu insanın en güzel şekilde yaratıldığını bize bildiren ALLAH cc
Tin 4= Doğrusu, biz insanı en güzel bir biçimde yarattık.
Elmalı Hamdi yazır:Gerek insanın fiziki cismanı bakımından gereksede Ahlak ve maneviyat bakımından en güzel şekilde yaratılmıştır
Fahreddin Razi:İnsanın aklının kabiliyetinin edebinin ilminin ve kavrayışının mükemmelliğiyle yaratıldığını söylemiştir
Tin 5:Sonra aşağıların aşağısına çevirdik
Bakıldığında üstün yeteneklerle yaratılan insan hayvandan daha aşağı hale düşüyor cehenneme gidiyor cehenneme gidenlere baktığımızda karşımıza iki sınıf insan çıkıyor
1:Kafir,ALLAH (cc) hiçbir emrini yerine getirmeyen hiçbir amel işlemeden dünyada rahat yaşayıp ahirette ebedi azap görür
“Dünya Müminin Zindanı ve Kâfirin Cennetidir.” (Müslim; Tirmizî).
2:Amel işleyip cehenneme gidenler
Hz. Ömer bir rahibin yanından geçerken (herhalde bu hadise Şam’a sefer yaptığı zaman olmuştur) durdu ve rahibi çağırdı. Ona “Bu müminlerin emiridir!” denilince rahib kilisesinden çıktı. Hz. Ömer, hastalanmış, benzi beti kaçmış, yorgun, dünyayı terketmiş bir kişi ile karşılaştı. Onu gördüğünde Hz. Ömer ağladı. Hz. Ömer’e onun hristiyan olduğunu, onun için niçin ağladığını hatırlatan bir kişiye “Bunu biliyorum. Fakat ona acıdım ve Cenabı Hakk’ın (Gaşiye suresinin 3-4.) ayetlerini hatırladım. Onun yorgunluğuna, bitkinliğine rağmen, ateşe girecek oluşuna acıdım” dedi
GAŞİYE 2:O gün, öyle yüzler vardır ki, ‘zillet içinde aşağılanmıştır.
3:Çalışmış, boşuna yorulmuştur
4:Kızgın bir ateşe yollanırlar.
O yüzlerin sahipleri dünyada hayırlı ameller de yapıyorlardı, kendilerini ibadetle yoruyorlardı, ama o yaptıklarının ecri yoktur. Çünkü onlar küfür ve sapıklıkta idiler. Allah’a ve Rasulüne (s.a.v) iman amellerin kabulü için şarttır
Çünkü onlar ALLAH (cc) halis bir Tevhid ile kamil bir ihlas üzere kurulu olan İslam dininin dışında, kendi nefislerinin istedikleri gibi amel işlerler
ALLAH (cc) sadece kendisinin rızası için yapılan amelleri kabul eder
Kehf 103:De ki: “Davranış (ameller) bakımından en çok hüsrana uğrayacak olanları size haber vereyim mi?”
104: “Onların, dünya hayatındaki bütün çabaları boşa gitmişken, kendilerini gerçekte güzel iş yapmakta sanıyorlar.”
Bilgisizlik ve ahmaklık: “De ki: Ameller bakımından en çok kayıpta bulunanları haber verelim mi? Onlar iyi iş yaptıklarını sandıkları halde dünya hayatındaki çalışmaları boşa gitmiş olanlardır.” Ey Muhammed! Onlara şöyle söyle: Ey insanlar! Sizlere insanlar arasında amellerini en ileri derece kaybeden ve hesaplarında en büyük yanılgıya düşmüş olanların kimler olduklarını bildirelim mi? Bunlar dünya hayatında sapan ve razı olunan ve makbul bir şeriata bağlı olmayıp batıl işler, işleyen ve hiç bir fayda sağlamayacak işlerle kendilerini yoran, bunun sonucunda da helak olan, amellerinin semerelerini, meyvelerini kaybeden kimselerdir. Bunlar aynı zamanda içinde bulundukları hale aldanan bir topluluktur. Bu işi yaparken iyilik yaptıklarını zannederler. Bunun sonuçlarından yararlanacaklarını, makbul kimseler olup sevineceklerini zannederler. Ayet-i kerime onlara şiddetli bir azarlamayı da ifade eder.(Tefsir’ül Münir)
Bu yüzden hiçbir amel yok ki iman olmadan ALLAH (cc) katında kabul bulsun
Soru: kimin ameli kabul olacak kim cennete gidecek?
Kehf 107- Muhakkak ki, iman edip salih ameller işleyenlerin konakları Firdevs cennetleri olacaktır.
ALLAH’a(cc) iman olmadan amellerin kabul olmaz, ben ALLAH Rasulune iman ettim demekle iman olmaz
İman edecek olan bir kişi ilk önce düşünecek ?
1:nerden geldiğini
2:nerde olduğunu
3:nereye gideceğini
1:nerden geldik
Araf 172: Hani Rabbin, Adem oğullarının sırtlarından zürriyetlerini almış ve onları kendi nefislerine karşı şahidler kılmıştı: “Ben sizin Rabbiniz değil miyim?” (demişti de) onlar: “Evet (Rabbimizsin), şahid olduk” demişlerdi. (Bu,) Kıyamet günü: “Biz bundan habersizdik” dememeniz içindir.
İnsan dünya hayatına gelmeden önce ALLAH (cc) bir söz vermiş evet Rabbimiz sin dedik işte insan bunu düşünecek Rab nedir? Sonra bir emanet yüklendik
Ahzab 72: Gerçek şu ki, biz emanetleri göklere, yere ve dağlara sunduk da onlar bunu yüklenmekten kaçındılar ve ondan korkuya kapıldılar; onu insan yüklendi. Çünkü o, çok zalim, çok cahildir.
Peki emanet nedir?
(İnşallah devamı gelecek)