ZİKRİN ÖNEMİ

BİSMİLLAHİRRAHMANİRRAHİM

ZİKRİN ÖNEMİ

Hamd Sena yücelik kâinatı yoktan var eden yaratmış olduğu mahlûkata sayısız nimetler veren Aziz cebbar hâkimiyeti elinde bulunduran Allah (c.c) mahsustur.

Salat ve Selam Son nebi ve Rasul olan Hz. Muhammed (s.a.v)’e sahabesine ve bütün müminlerin üzerine olsun inşallah.

Allah (c.c) şöyle buyurmaktadır.

“Siz beni anın ki bende sizi anayım, buna şükredin, sakın nankörlük etmeyin.” (Bakara 152)

Sabit-ül Bürani (r.a) der ki: “Ben Rabbimin beni ne zaman anacağını bilirim” onu diyenler şaşırarak bunu nasıl bilebilirsin diye sorarlar cevaben.

Der ki: ben onu ne zaman anarsam o da beni anar der.

-Bizler üst mertebede gördüğümüz bir şahsın bizim hakkımızda konuştuğunu duyduğumuzda bir sevinç bir mutluluk oluşur bizde çünkü onun senden bir beklentisi yok senin karlı çıkma ihtimalin var. Bu işçi patron olabilir. Baba, evlat, v.b oysaki Rahman’ın bizi anması ne kadar onur verici her şeyi yoktan var eden ve yaratılmışlara hüküm koyan bütün noksan sıfatlardan uzak Rabbimiz kendisine değer verene ancak değer vereceğini açıklamıştır.

Öyleyse değerli olabilmek nasıl mümkün olur onun yolunu bulalım.

Bu derin düşünceliler ayakta, oturarak ve yanları üstü uzanmışlarken Allah’ı anarlar ve ey Rabbimiz, sen bütün bu varlıkları boşuna yaratmadın. Seni böyle bir isnattan tenzih ederiz.

Onlar, ayakta iken, otururken, yan yatarken Allah’ı zikrederler ve göklerin ve yerin yaratılışı konusunda düşünürler. (Ve derler ki:) “Rabbimiz, sen bunu boşuna yaratmadın. Sen pek yücesin, bizi ateşin azabından koru.” (Ali imran 191)

-İbn Abbas (r.a) Ayeti tefsir ederken “Yani gece gündüz denizde karada, evde yolda, varlıkta darlıkta, hastalıkta sağlıkta gizli açık her zaman ve her yerde Allah’ı anın.

-Bizlerin Allah’ı anma anlayışının ne kadar kısır ve yetersiz olduğunu görmekteyiz ibni Abbas’ın (r.a) saymış olduğu durumlar insanın hayatının tamıdır ve bu kul Allah” kesintisiz bağlantı halindedir demek oluyor oysaki bizler Ya namaza, hastalıkta veya topluluklarda anmayı yapan bir zihniyetle yetiştirildik bunların yetersiz olduğunu hayatlarımızda ki bozukluklardan fark ediyoruz ancak bir de şu ayete muhatap olma durumu çıkar Rabbim muhafaza etsin.

Nisa 142 de “Allah’ı çok az anarlar” bu ayeti kerime nifak ehlinden söz etmektedir. Allah’tan ümidi olmayan adamlar bunlar

Rasulullah (s.a.v) zikrin öneminden bahsederken şöyle buyurmuştur.

“Gafiller arasında Allah’ı anan kimse, kuru otlar arasında ki yeşil otlar gibidir. (Tirmizi)

-Allah (c.c) şöyle buyuruyor: (Kutsi Hadiste)

“Kulum beni içinden anınca ben onu içimden anarım. Beni kalabalık arasında anarsa bende onu daha hayırlı kalabalıkta anarım, bana bir karış yaklaşırsa bende ona bir dirsek boyu yaklaşırım, bana bir dirsek boyu yaklaşırsa bende ona bir kulaç yaklaşırım, bana doğru yürüyünce ben ona doğru koşa koşa giderim.” (Buhari-Müslim)

-Hasan-i Basri (r.a) der ki: Allah’ı anmak iki türlüdür.

Birincisi: Allah ile aranda kalacak şekilde onu anmandır. Bu üstün olandır.

İkincisi: Allah’ın haram kıldıklarını görünce onu anmandır. Bu daha üstündür. Çünkü kişi harama yaklaşmadan onu elde edemez, öyleyse burada ki hikmet bu haramdan uzaklaşmak için Allah (c.c)’ya sığınmaktır.

-Muaz bin Cebel (r.a) der ki: “Cennetlikler sadece Allah’ı anmadan geçirdikleri bir saate hayıflanırlar.”

-Oysaki bizler Allah’ın kitabını öğrenip yaşamak için haftada iki akşam üç akşam 2 veya 3 saat ayırdığımızda bizlere ne kadar çok büyük bir iş yaptığımız zannı galip geliyor. Oysaki 24 saatin 2 saatini ayırmak Rabbim bizi bu gafletten uyandırsın yardımıyla bizlerin kalplerini diriltsin.

“Rabbim bizi bu dünyada da iyilik ver Ahirette de bizi cehennem azabından koru.” (Âmin)

ELHAMDULİLLAHİRABBİLALEMİN