“Yeryüzünü ilk Sakinleri Hz. Adem ve Hz. Havva”

BİSMİLLAHİRRAHMANİRRAHİM

1. Bölüm

Bütün hamd ve Senalarımız Allah’u Teala Hazretlerinedir.  salat ve  selamlarımız da sevgili Peygamberimize,  O’nun ehli beytine  Ashab-ı Kiram’a ve bütün Müslüman kardeşlerimize olsun.

Hz Adem ve Hz Havva dünyanın ilk Sakinlerindendir.

Yeryüzünde ilk olarak, bitkiler, sonra hayvanlar, Daha sonra da Cinler ve insanlar yaratılmıştır. melekler, Hz Adem’den(as)  ve Hz Havva’dan önce yaratılmış, sayısı belirli yıllar, evrende  yaşamışlardır.  yeryüzünde ilk yerleşenler Cinler olmuştur. fakat zamanla fesat çıkarmış, kan dökmüş, birbirlerini katletmişlerdir. Onların bu halleri üzerine Cenâb-ı Hak yeryüzünün sahipliği makamını onlardan almış yeni bir varlık yaratmayı murad etmiştir. İnsan daha önce kendi cinsinden başka bir varlık yokken yaratılmıştır.

“İnsan vaktiyle hiçbir şey değilken, kendisini yoktan var ettiğimizi düşünmüyor mu?”(Meryem 67)

İlk insan Hz. Adem’dir. Hz. Adem Kur’an-ı Kerim’de belirtildiği üzere seçkin kişiler arasında sayılmaktadır. Safiyullah ünvanıyla anılmıştır. Ayrıca dikkat edersek bütün insanlara hitap edilirken “Beni Adem” denir. Bundan dolayı Hz. Adem’e “Ebul Beşer” lakabı verilmiştir. Vahiy kaynaklı diğer dinlerin, kutsal kitaplarından’da Hz. Adem, ilk insan olarak geçer.

Allah’u Teala O’nunla beraber bulunan meleklere “Ben yeryüzünde bir halife yaratacağım”(Bakara 30) Buyurmuştur.

Meleklere: “Orada bozgunculuk yapacak kan dökecek kimseyi mi yaratacaksın. Oysa biz seni överek tesbih ediyor ve seni takdis ediyoruz? demişlerdir. Allah’ta (cc): Şüphe yok ki sizin bilemeyeceğiniz şeyleri ben bilirim.” Buyurmuştur.

Buradaki halife’den kasıt sadece Hz. Adem değildir. Halife kelimesi halefe’den türemiştir. Halefe geride kaldı, sonradan geldi anlamındadır. Aynı zaman da bu kelimenin kapsamı içinde vekalet ve yöneticilik de vardır.

Burada  maksadımız ilk yaratılan insandır ayetleri daha iyi anlayabilmemiz için tefsirlere müracaat etmemiz gerekmektedir. Biz sadece kısaca değineceğiz. Şunu da söylemekte  fayda vardır ki Bakara 30. Ayeti kerime aslında insanın hayatını 180° derece değiştirecek bir ayettir. Öyle ki insanın dünya’ya geliş amacını hangi konumda ve ne gaye ile yaratıldığını bizlere anlatmaktadır. Arz üzerindeki bütün güçler, bütün tabiat yasaları insana boyun eğmiş ve insan, bunları kendi yararına kullanmak kabiliyetinde yaratılmıştır. Yeryüzündeki diğer yaratıklar insana boyun eğdirmiştir. İnsan, dünya üzerindeki canlıların hiçbirinin yapamayacağı işleri yapmaktadır.

Bu özellikleri insanın halife olarak yaratılmasındadır. “O ki sizi yeryüzünün halifeleri kıldı”(En’am 165) Bu ifadeler insanın halife kılınarak bir imtihana tabi tutulduğunu belirtmektedir. İmtihansa elbette irade sahibi olmayı gerektirmektedir. İrade seçme özgürlüğü demek olduğundan insanın isteği şekilde hareket edebileceğini ortaya çıkmaktadır. İrade sahibi bir varlığın iyilik yapabileceği gibi kötülük de yapabileceği kolayca anlaşılır.

İnsanın yaratılışına devam ettiğimizde Hz. Adem bizzat Yüce Allah tarafıdan toprağın çeşitli merhalelerden geçirilmesiyle yaratılmıştır.

“Andolsun ki biz insanı (pişmiş) kuru bir çamurdan şekillenmiş cıvık bir balçıktan yarattık.”(Hicr-26)

Müslim’in sahihin’de ve Ahmed bin Hanbel’in Müsnedinde Hz. Aişe (ra)’den rivayet edilen bir hadisi şerifte “Melekler nurdan, cinler ateş alevinden yaratılmıştır. Adem de size tarif edilen şeyden yaratılmıştır.” Buyurmaktadır.

Allah biz insanın aslını, topraktan yapılıp ateşte pişirilmiş, vurulduğu zaman ses veren kerpice benzer kuru bir çamurdan yarattı. Bu teşbih insanın sağlamlığını ve parçalarının ayrılmaz olduğunu ifade etmeyi amaçlamaktadır.

Şimdi akli melekelerini kullanabilen insanın şunu kendine sorması lazım ki “Sen kim oluyorsun da yeryüzünde büyüklük taslıyor; İlahlık iddia ediyor, ya da seni yoktan var eden Rabbini bırakıp başkalarının kulu kölesi oluyorsun. Ve gene sen kim oluyorsun ki gayeni unutuyor nefsin ne dese, şeytan ne emrederse onu yapıyor seni bir çamurdan var eden Rabbinin seni öldürüp sonra tekrar diriltip seni hesaba çekeceğini bildiğin halde bu kadar rahat ve vurdum duymaz oluyorsun. Evet biz kimiz ki kendi iradesiyle gözünü dahi açıp kapatamayan aciz varlıklarız. Peki ne oldu da bize yaratılışımızı ve gayemizi unuttuk…

Hemen şeytana uyduk deriz değil mi? Peki… Allah azze ve celle onun bizim ebedi düşmanımız olduğunu bir çok ayetinde bildirmedi mi de  hala ona uyduğumuzu söyleye biliyoruz. O değil mi ki daha insanın ilk yaratılmasın da ona düşmanlık ve ebedi kin besleyen.

“Andolsun ki, sizi yarattık. Sonra size şekil verdik, sonra da meleklere dedik ki Adem’e secde edin. Hemen secde ettiler. Ancak iblis müstesna. O secde edenlerden olmadı”

Buyurdu ki: Sana emretmişken secdeden seni alıkoyan nedir. Dedi ki ben ondan daha hayırlıyım. Beni ateşten yarattın, onu ise çamurdan yarattın.

Buyurdu ki öyleyse in oradan, artık büyüklenmek sana düşmez. Hemen çık sen alçaklardansın”(Hicr 11-13)

Ben ondan daha hayırlıyım diyen özrü kabahatinden büyüktür. Sanki o, üstün olan kendisinden daha aşağı olana secde ile emredemezmiş gibi Allah’a onun bu emrine uymamıştır. Lanetli iblis yaratıldığı asıl unsura bakmış ateşi üstün görmüş, Allah’ın şerefli kılmasına hiç bakmamıştır. Allah’ın şerefli ruhundan üfürmüş olmasıdır.

Lanetli iblis yaptığı kıyasta hata etmiştir. Çünkü çamurun özelliği vakar, ağır başlılık, hilim ve sebattir. Çamur bitkilerin, gelişmesinin, artmanın ve ıslahın yeridir.ateşin özelliği ise yakma, hafiflik ve sürattir. İblis kıyas yapanların ise ilkidir.

Burada yazımızın daha faydalı ve anlaşılır olması için bitiriyoruz. Bir daha ki yazımızda Hz. Havva’nın yaratılışını anlatmaya çalışacağız inşaAllah bu süre zarfında verilen ayetlerin üzerinde durup araştıralım ve gayemizi tekrar hatırlayalım…

Elhamdulillahirabbilalemin.

Kaynaklar:

İslam Ansiklaopedisi

Tefsirul Munir

İbni Kesir Tefsiri