VAR OLABİLMENİN DENGESİ

BİSMİLLAHİRRAHMANİRRAHİM

VAR OLABİLMENİN DENGESİ

Bütün hamdlar Allah(Subhane ve Teaya)’ya mahsustur. O’na hamd ederiz ve ondan yardımı dileriz. Mağfirerti ondan ister, doğru yola iletilmemizi ondan bekleriz. Nefislerimizin şerrinden ve amellerimizin fenalığından Endadı olmayan Orabbe (Subhane ve Teala) sığınırız.

Allah subhane ve Teala kimi hidayette kılmış ise, artık o kendisi için bir dost ve yardımcı bulamaz.

Şehadet ederiz ki Allah Subhane ve Teala’dan başka bir ilah yoktur ve onun eşi benzeri, şeriki, endadı ve erbabı asla yoktur. Muhammed (s.a.v), O (Subhane ve Teala)’nın kulu ve Rasulüdür. Salat ve Selam O’na(s.a.v) tabi olmuş bu kutlu davanın erlerine olsun İnşaAllah. Rabim bizleri de onlardan kılsın. Allahumme Amin!

“İnsan düşünen bir hayvandır.” (Emile Durkheim)

“Ben kimim?” sorusuna yıllardır düşünürler, filozoflar, bilim insanları vs. bütün insanlar değersiz cevaplar vermiştir. Fakat insanlar sorunun cevabını bulmak yerine verdikleri cevaplarla farklı farklı soruların meydana gelmesine sebebiyet vermiştir.  Bununla  birlikte karmaşık olan bu dünya hayatı daha da içinden çıkılmaz bir hale gelmiş oldu. Her kafadan çıkan farklı “Bence”leri diğer akıl kabul etmedi. Böylece asırlardır süre gelen “varlık dengesi” idrak edilemedi. Hikmeti idrak edilemeyen insanda savruldukça savruldu, akıntıya kapılanın misali bir fulyaya kapıldı, gözünü açtığında ise daha da derinlerleydi.

Şimdi bu kaybolmuş insanlık nasıl bir kıyı bulur diye düşünmek yerine bulduğu kıyıya nasıl sımsıkı tutunur diye düşünmek gerekir. İşte bu sakinlik bu dalgalanmanın tam zıddı olan varlık dengesinin kurulabilmesinin yolu kendi kimliğini, nasıl yaratıldığını, dünyaya gönderilişini ve gerisin geriye dönüşünü vahiyden öğrenecek  bu sancılar yerini “Uluhiyyet, Rububiyyet, Ubudiyyet bilincine” bırakacak. Böylece de insan vahyin hakikatin en büyük eğiticisi olduğunu fark edecek İnşallah-u Rahman.

Bu İlk insandan son insana, kadınından erkeğine, zamandan yada mekandan değişiklik arzeden bir Adetullah olarak karşımıza çıkmaktadır. Bu biraz irdelediğimizde vahiy hayatlardan çekildiği durumda insanın üzerindende hangi sıfatların çekildiğine birlikte şahit oluyoruz.

İlk insanı ve onlardan hâlk edilen ilk nesli düşünelim: Adem, Havva, Habil, Kabil. İlk cemiyete gözler çevrildiğinde Allah cc ‘nun vahyi gereği Habil ile Kabilin karındaşı, Kabil ile de Habil’in karındaşı evlenecekti. Kabil buna razı olmadı ve kardeşi Habili katletti.  Adalet, merhamet,  kardeşlik hukuku, aile hukuku,uhuvvet, futuvvet, sıfatları çiğnendi yerini zulüm, canilik, katletme, haksız cana kıyma vs. fesad sıfatlarının tohumları atıldı.Yusuf(as)’ın kardeşlerini kuyuya atması kıssasında yalancılık, arkadan iş çevirme, insan kandırma vs. İsrailoğullarına gönderilen tebliğcileri katletmelerinde, İsa (as) çarmığa gerilme girişiminde, İbrahim(as)’ın ateşe atılmasında, Musa (as)’ın kızıl denize kadar kovalanmasında vs. hep insan olmanın ahsenliğine yakışmayacak kavramlar çıkmakta karşımıza.

Mekkenin risalet öncesine değindiğimizde, sahabenin sahabe olmadığı, toplumun karanlıkta debelendiği, debelendikçe daha çok battığı bu süreçte insanlar “Ben kimim? Ne için varım? Nereye gidiyorum” sorularının cevabını bulamadığı bu zaman diliminde insanların özgürleşemediği, nefislerin ve sistemlerin boyunduruğu altında soruların tek cevabı olan vahyi bulamamaları için olağan üstü çaba sarf eden kafirlerinde sömürü çarklarını kurmalarına fırsat oldu. Kafalara vurulan prangalar sebebiyle fertler insan olmanın ahsenliğinden uzak sürü misaline çevrildi. Fitne iktidar oldu, zulüm yeryüzünü sardı kanlar söküldü…

Şimdi o zaman diliminden bu zamana uzanalım. Ömer’in kızını diri diri toprağa gömmesinden; kadının karnından atıp emriyonun toprağa gömülmesine, fuhuş yapılan evlerin önüne bayrak asılıp ifşa edilip şehrin öteki ucunda yapması istenmesinden; her mahallede, her sokak başında yapılan fuhşiyata, İnsanların eğlence zamanların içtiği alkolden; ayık gezilmemesine, faizin sık olmadığı zamandan; faizsiz ekonomi olmaz denilen zaman dilimine, teneke çalınan dönemden; bağımlılık yapan maddelerle adeta beyinlerin hipnoze edildiği döneme ve dahi niceleri… Allah’ın dininin hakim olmadığı, fıtrata aykırı hayatların ayyuka çıktığı sürecin anlaşılması bizlere çok uzak gelmemeli. Zira penceresini açıp kapısının önüne bakan, kapısını açıp komşusuna bakanın görmemesi için kör ve sağır olması gerekir.

Şimdi İsraioğullarını, Firavunu, Nemrudu, Karunu, Ebu Lehebi ötelemek yersiz olacaktır. Onlar haddi aşmış, Allah’a isyan etmiş, savaş açmıştı bugünde aynı bizlerinde onların yolundan giderek sınırları aşıp Firavunlaşaya aday olduğunun farkına varılmalıdır.

İstikamet ve akıbet bakımından farklı olmak isteyenler içinse geriye tek doğru kalmaktadır ki o İslamdır.  İnsanın aradığı gerçek İslam, İslam’ın aradığı ise teslim olan insandır.. İslam sonradan ortaya çıkan bir fazlalık değil fıtrattan gelen bir yöneliştir.. Bu fıtratın özelliği zihnin ve kalbin üzerine çöken kiri, pası temizlemesidir.

İslam bizatihi insanı damıtır, arıtır, ıslah eder, törpüler, vahiy kalıbına sokar.

Et ve tırnak, toprak ve su gibi birbirine bağımlı ve uyumlu bu iki hakikat beşeri sistemler tarafından tarumar edilmiştir. Sürüler ise boyunlarına geçirilmiş halkalardan hiç rahatsız olmadan onları her zaman varmış ve her daim olacakmış gibi benimsemiş. Boyunlarına biraz elini götüren yada sınırdan çıkmaya çalıştığında kafasına inen balyoz ile dirilmeye çalışanların, böyle olmaz diyenlerin dillerinden düşen “Kahrolsun beşeri düzenler yıkılsın engeller!” slogandan ibaret kalmakta, onları kahretmeye,engelleri yıkmaya yönelmemekte ki böylece fiiliyatı ile söylediğini yalanlamakta.

 Selam olsun beşeri sistemleri yıkıp, İslam’ın hakimiyeti için kıyam edenlere.!

ELHAMDULİLLAHİRABBİLALEMİN