PEKİ YA ALLAH’IN HAKKI?

 BİSMİLLAHİRRAHMANİRRAHİM

Hamd alemlerin Rabbi, Maliki, ölümü ve hayatı biz kullarının hangisinin daha iyi amel işleyeceğini belirlemek için yaratan, yolundan gidildiği taktirde emniyetin elde edildiği Allah (cc)’a aittir.

Salat ve selam rehberimiz ve önderimiz, alemlere rahmet olarak gönderilen Hz. Muhammed (sav)’e onun ehli beytine, dinin yaşanması konusunda bizlere örneklik teşkil eden Ashabına(rae), bugüne kadar yaşamış ve yaşamakta olan tüm Müslümanların üzerine olsun.

İnsanoğlu, elindekilerin kıymetini kaybedince anlar. Ne tuhaftır ki sahip olduğu şeyler elindeyken, sanki hiç kaybetmeyecekmiş gibi hareket eder, Allah (cc)’ın lütfettiği iki gözünü kaybedince fark eder ki bahşedilen o gözler gidince değeri anlaşılıyor, yine o muazzam kabiliyette olan vücudunda bir parça eksilse, anlar ki kaybettiği nimet yerine koyulmayacak harikulade bir hediyeydi ona. İşte insan kendisinin olmayan bu eşya ve hediyelere o kadar çok ehemmiyet veriyor ki elinden gitmesi onu bunalım ve karamsarlığa sokuyor şayet bilse ki bu eşya ve hediyeler onun değil de kendisini yaratan Allah (cc)’ın işte o zaman kaybettikleri için üzülmez aksine Rahman’ın rızasına uygun kullanamadıkları için üzülür.

İnsanoğlu tasarrufu altındaki eşyalar için hep bir hak talebinde bulunur. Alacağı varsa peşini bırakmaz neden? Çünkü hakkı olduğu için. Hak; gerçek, sabit, varlığı kesin olan şeydir. Rağıb el-isfehani hakkın ‘Mutabakat ve muvafakat’ anlamına geldiğini yani uyumluluk, uygunluk, anlaşma gibi manalara geldiğini söyler. Örneğin sandalyenin uyumlu olabilmesi için 4 ayaklı olması gerekir eğer daha az ayağı olursa burada uygunluktan, uyumluluktan söz edemeyiz. Hak kelimesi için tanım olaraksa ‘Gerçeğe uygun olan hükümdür. ‘Daha da açacak olursak her şeyin yerli yerince olması diyebiliriz.

Şahsi haklarını savunmak için her türlü mücadeleyi veren insanoğlu kendisini yaratan Allah (cc)’ın hakkı yokmuş gibi davranmakta, halbuki Rasulullah (sav)’in şu hadisi bizlere her şeyi açıklıyor;

‘Hz. Peygamber (a.s.m), Muaz b. Cebel’e hitaben; “Muaz! Allah’ın kulları üzerindeki hakkının ne olduğunu bilir misin?” diye sordu. Muaz: “Allah ve Resulü bilir.” dedi. Hz. Peygamber (a.s.m) şöyle devam etti: “Allah’ın kulları üzerindeki hakkı, ona ibadet etmeleri ve hiçbir şeyi ona ortak koşmamalarıdır. Peki, bu görevlerini yerine getiren kulların Allah’ın üzerindeki haklarının ne olduğunu bilir misin?” Muaz: “Allah ve Resulü bilir.” dedi. Hz. Peygamber (a.s.m): “Onların Allah üzerindeki hakları, Allah’ın onlara azap etmemesidir.’ (Buhari, Tevhid,1)

Nasıl ki kulun kendi hakları varsa bunun gibide Allah (cc)’ın da kulları üzerinde hakları var. İman etmemiş bir kimsenin iman etmesi ve İman edenlerin ise kulluklarını yerine getirmeleri. Bunlar Allah’a karşı sorumluluklarımız.

EL-HAK olan ALLAH hakkını ister vermeyeni ise cezalandırır. Başında da dediğimiz gibi nasıl ki bizler haklarımızı aramak için her türlü mücadeleyi veriyorsak Allah (cc)’da hakkını vermeyenlere azap edecektir ve bu da O’nun vaadidir. Nitekim Allah(cc) Kur’an’da;

‘Kim Allah’a ve elçisine isyan eder ve onun sınırlarını aşarsa, onu da içinde ebedi kalacağı ateşe sokar. Onun için alçaltıcı bir azab vardır’ (Nisa/14)

Buyurarak isyankarların akıbetini bizlere bildirmektedir.

Daha birçok ayet Allah’ın hakkını vermeyenleri tehdit etmekte, akıbetlerini bildirerek onları uyarmakta.

 Allah (cc)’ın hakkını yerine getirmekte Müslümanlarda görevlidirler çünkü iman etmek bir son değil aksine başlangıçtır nitekim Allah (CC);

 ‘İnsanlar sırf `inandık’ demekle; hiçbir sınavdan geçirilmeksizin bırakılıvereceklerini mi sanıyorlar?”’ (ankebut/2)

Buyurarak bizlere bunu ifade etmektedir. Iman’ın bir aksiyon olduğunu söylemek bizlere bu gerçeği anlatmaktadır çünkü iman, kişiyi harekete geçiren bir etkendir şayet hareketsiz, mücadelesiz bir hayatı ifade etseydi imtihanın gereği ortadan kalkardı. EL-HAK olanın hakkını ifa etmek isteyen biz Müslümanların yapması gereken kulluğumuzun gayesini yerine getirmek ise o halde bu sorumluluklarımızın bütününü kapsamaktadır. İlim ise ilim, sukut ise sukut, müşahede ise müşahede fark etmeksizin yapmamız gereken her şey. Harekete geçmek sadece maddi olarak değil manevi olarak da algılanmalı, kalbin harekete geçmesi de bunun içine girmektedir. Kalbin iman ateşi ile kavrulması, Allah’ın her an zikirde kalması da bir hareket çeşididir zaten bu aşamayı başaramayanlar maddi alanda da pek bir hareket sergileyemezler.

Kim Allah’ın hakkını yerine getirirse bu da bize bir vaattir ki Allah (cc)’ın azap etmemesi, o kuluna lütfetmesi kulun bir hakkı olarak karşımıza çıkmaktadır.;

‘İman edip iyi ameller işleyenler de orada ebedi olarak kalmak üzere Cennetliktirler’ (bakara/82)

Son olarak Seyyid Kutub’un bu ayet hakkındaki tefsirini paylaşmak istiyorum;

‘Buna göre, kalpten salih amel biçiminde dışa yansımak, imanın gereklerindendir. İmanlı olduklarını iddia edenlerin bu realiteyi kavramaları gerekir. Müslüman olduğunu söyleyen bizler, şu gerçeğin bilincine varmaya ne kadar muhtacız! Dışarıya iyi amel biçiminde yansımayan imanın varlığından sözedilemez. Buna göre, “Biz Müslümanız” dedikten sonra toplumda bozgunculuk çıkaranların ve ideal düzenin ilk şartı olan yüce Allah’ın önerdiği hayat tarzını topluma vurgulamanın, O’nun şeriatını hayata egemen kılmanın ve O’nun teklif ettiği ahlâkı insanlara benimsetmenin karşısına dikilenlerde imanın zerresi bile yoktur; bunlar Allah katında hiçbir sevap payı beklememelidirler; onları yüce Allah’ın azabından hiçbir şey kurtaramaz. Böylelerinin yukardaki ayetlerde bize anlatıldığı türden yahudî hayallerine kapılmaları, bu tür asılsız kuruntularla Ahirete dönük beklentiler beslemeleri hiçbir anlam taşımaz.’

Allah (cc)’ın hakkı ona iman ve itaattir. Bu hakkı yerine getirmek ise aksiyon ve hareket ister, atılan her adımda şevk ve iştiyak artışı ister aksi halde çürümeye yüz tutmuş bir yemeğin gün gün küflenmesi gibi kalplerde küflenir.

Allah(cc) bizleri hakkını ifa eden kullarından eylesin.

ELHAMDULİLLAHİRABBİLALEMİN