GÖZ ÇUKURU

Alemlerin Rabbi, Meliki, İlahı Allah azze ve celle’ye yarattıkları sayısınca hamd olsun. Rahmet ve Cihad Peygamberi son Nebi Hz. Muhammed s.a.v’e salat ve selam olsun. O’nun ehline ashabına ve onların izinden giden tüm mümin kullarada selam olsun.

‘’Gökte ve yerde olanları hepsini sizin hizmetinize vermiştir. Doğrusu bunlarda düşünen kimseler için dersler vardır. (Casiye 13)

Allah Teala şu kainatta ne varsa hepsini insan için yaratmıştır. Güneş insana hizmet ediyor, bitkiler, hayvanlar, rüzgar, yağmur kısacası herşey insan için var kılınmış.

İnsan kainata düşünen bir akıl ile bakarsa her bir varlığın bir gayeye yönelik hareket ettiğini ve onları sevk ve idare eden bir iradenin olduğunu görecektir. Buda onun kendisini sorgulamasına sebep olacaktır. Bir inek süt veriyorsa, bir arı bal yapıyor. Ağaçlar meyvelerini veriyorsa peki ben ne için bu dünyada varım diye kendine sorması gerekiyor.

Allah Teala hiç şüphesiz insanıda ancak kendisine kulluk etsin diye yaratmıştır. İhsana da düşen herşeyi kendisine hizmet için yaratan Rabbine teslim olmasıdır. Bir kahveye bile kırk yıl hatır biçen insan bir sor kendine bunca nimeti veren Allah’a karşı bunların hatrı nedir?

İnsan bunları düşünmezde hiç ölmeyecekmiş gibi aç gözlülükle dünyayı elde etmeye çalışırsa hiç şüphe yokki imtihanı kaybedecektir. İnsan önce kul olduğunun farkına vararak Rabbini razı etmeye çalışmak sonrada dünyadan nasibini aramalıdır.

‘’Namazı kıldıktan sonra yeryüzüne dağılın ve Allah’ın lütfundan nasibinizi arayın.’’ (Cuma 10)

Önce Allah’a ibadet sonra dünya ve iş…

İnsanın aç gözlülüğle ilgili şöyle güzel bir kıssa anlatılır.

Halinden yoksul olduğu anlaşılan bir adam, deniz kenarında oltayla balık tutuyordu. Oradan geçmekte olan ülkenin padişahı bu gariban adamla ilgilendi ve ona ‘Oltana ben burada iken ilk takılan şey ne olursa sana onun ağırlığınca altın vereceğim’ dedi. Biraz sonra oltaya takıla takıla ortası delik bir kemik takıldı. Hükümdar balıkçıya: ‘ Ne yapalım, şansın bu kadar oltana ağır bir şey takılmadı.’ Diyerek alıp saraya götürdü. Saraya varınca adamlarına balıkçıya elindeki kemiğin ağırlığınca altın vermelerini emretti. Kemiği terazinin kefesine kaydolur, öbür kefesinede altın koymaya başladılar. Beş, on, yirmi, elli diyerek altınları koydular ama kemik yerinden oynamıyordu. Görünüşte dört beş altını zor tartacak görünen kemik, tahminlerin on misli üzerinde altın koydular. Fakat kemik bana mısın demedi. Altını doldurmaya devam ettiler, terazinin kefesi doldu taştı ama kemik tarafı yerinden oynamıyordu. Bunda bir sır olduğunu anladılar. Bir bilgeyi çağırıp bunun sırrını sordular. Bilge kemiği eline alıp şöyle bir baktıktan sonra şu açıklamada bulundu.  Bu kemik açgözlü bir insanın göz çukurudur.

Size bunu tartmak için bütün hazineyi koysanız yine yerinden oynamaz. Çünkü doymaz. Ama bir avuç toprak bunu doyurur Dedi. Nitekim bir avuç toprak alıp terazinin kefesine koydu ve kemik yukarı kalktı.

Peygamberimizinde bir hadisinde buyurduğu gibi İnsanoğlunun bir vadi dolusu altını olsa bir vadi daha ister. Onun gözünü toprak başka bir şey doyurmaz. (Buhari-Müslim)

Rabbim ihtirasla dünyanın peşinden koşan değil, ihlasla rızanı arıyan rızan peşinde koşan kullarından olayı bize nasip et.

ElhamdulillahirrabbilAlemin.