O KAÇA BU KAÇA YOK, BEDAVA AL KISSADAN HİSSEYİ TALUT – CALUT KISSASI (1)

BİSMİLLAHİRRAHMANİRRAHİM

Hamd sena Yücelik Alemleri yoktan var eden yarattıkları üzerinde tek idare ve söz söyleme yetkisi kendisinde bulunana kainatın Hakim’i Allah(cc)’ya Hamd ve Şükürler olsun

Salat ve Selam son Nebi ve Rasul Hatemul enbiya Hz. Muhammed (sav)’e, Selam bütün Müslümanların üzerine olsun

Son Kitabımız Kur’an-ı Kerime baktığımız zaman içerisinde bir takım kıssalardan haber verilmektedir. Bunlardan bir tanesi olan Bakara Suresinin 246 ve 251. Ayetleri arasında bulunan Talut ve calut kıssasıdır. Bu kıssa Musa (as)’dan sonra Yuşa (as) zamanında olduğu Rivayet edilmektedir. Aslında yerin ve zamanın çokta önemi yok sebep yaşanan olay ve o olayı Allah(cc) Kitabı Kerim’inde bir ders öğüt tehdit olarak düşünen aklını vahye göre programlayan düzenleyen Müslüman kişilere çok büyük bir nimettir.

Kıssaya girmeden bu açıklamayı yapmamızın sebebi bu olayları insanların arasındaki masallar gibi algılanmaması Alemlerin Rabbi olan Allah(cc)’dan bir uyarı ikaz olarak algılanmasıdır. Rabbimiz buyuruyor;

“Şüphesiz biz bu Kur’an-ı öğüt olsun diye indirdik öğüt alan yok mu?” (Kamer 17)

Bu ayet Kamer suresinde Peygamberlerin kıssaları öz bir şekilde anlatılıp diğerine geçerken tekrarlanmaktadır.

Bizlerde hitaba muhatap olan Müslümanlar olarak buyur ya Rabbi emret ya Rabbi diyerek kıssamızdan hissemizi alalım;

“Musa’dan sonra İsrailoğulları Peygamberlerine Allah’a dua et de bize bir komutan göndersin dediler Peygamberler savaş size far olursa ya savaşmazsanız onlar bize ne oluyor ki yerimizden sürüldük çocuklarımızdan ayrıldık bu haldeyken neden Allah yolunda savaşmayalım”(Bakara 246)

“Peygamberleri onlara Allah size hükümdar olarak Talutu seçti biz ondan bu işe daha da layığız mal makam bakımından daha güçlüyüz dediler. Peygamberleri Allah onu seçmiş bilgi ve güç bakımından sizden üstünlük vermiştir dedi. Allah dilediğine mülkünden verir o her şeyi bilir.”(Bakara 247)

“Peygamberleri onlara onun hükümdarlığının (Komutanlığının) alameti, size o tabutun gelmesidir. Onda Musa ve Harun ailelerinin bıraktıkları kalıntılar vardır. Eğer iman etmiş kimselerseniz bunda sizin için kesin bir ibret ve delil vardır.”(Bakara 248)

Şimdi kıssanın bu bölümüne kadar olan kısmını açıklayacak olursak Tefsir ve Tarih kitaplarının açıklamalarında şöyle geçmektedir.

İsrailoğulları kitaplarına ve peygamberlerine yani Allah’a ve Rasulüne tabi iken onun hayat modelinin onaylayıp uydukları zamanlarda savaşlarda Allah’ın izni ile bu delil olarak gösterilen tabutla girdikleri her savaşları kazanıyorlardı ancak ne zaman Allah’ın deliline itibar zayıflayıp zaferi kendilerine nispet ettiklerinde Allah(cc) onlara bir imtihan musibet verdi. Diğer kitap ehli olmayan topluluklar birleşerek onları mağlup edip calut’da başlarındaydı ve tabutu ellerinden alarak kendilerine götürüp kötü çirkin bir yere attılar.

İsrailoğullarının mallarını yağmalayıp kadınlarına el koyup çocuklarını götürdüler ve onlarda bu hazin sonun girdabında ne yapacağını bilmeyen şanını şerefini izzetini kaybettiklerini anlayınca Yuşa (as)’dan dua isteyerek bir komutan talep ettiler ancak kalpleri kaypaklıkla meşhur olan bu topluluk o halde bize seçilen bu mu işe madde gözüyle bakan örümcek kafalılar. Allah’ın yardımına karşı bahane uydurdular Rabbimiz onlara itiraz yollarını kapatarak olaya son verdiriyor.

Calutun memleketi o tabutun gittiği günden sonra türlü doğa felaketi ile musibetlendiriliyor ve onlar birleşip onu o çirkin yerden çıkararak bizden uzak olsun diyerek iki hayvanın arkasına takarak oradan başlarında hiçbir yönlendirici olmadan İsrailoğullarının memleketine gelmiş ve onlarda hayrete kapılarak Talut’un komutanlığını kabul etmek zorunda kalmıştılar.

Bizim kıssanın bu bölümüne kadar alacaklarımız neler asıl mevzu bu olmalı;

• Bizlerde kitap ehliyiz ve bizleri zaferlerden zafere götüren atamız Osmanlı hilafet döneminde olduğun gibi dünyaya yön verirken, şimdi yönlendirilen aşağılanan itilen kakılan yuhalanan duruma geldik. Neden Kur’an’ın ahkam yönü idare yönü kaldırıldı elimizden alındı buna layık olamadık, ondan sonra yaşadığımız yerler batılılaşma yağmacılığıyla yağmalandı. Çocuklarımız ve kadınlarımız, basın yayın medya denilen çevre denilen faktörlerle bedenleri kalsa da fikirleri gasp ediliyor.
• Avrupalaşma zihniyeti ile coni Angelalara özenerek onların düşünce fikirleriyle sabah akşam zamanları ömür sermayeleri bitiyor.
• Allah tanımayan Peygamber tanımayan Kur’an-ı tanımayan onunla hiçbir işi olmayan Aile kadın çocuk eş vb. şimdi bizlerinde duaya ihtiyacı var.

Rabbim bizleri izzetimizin şerefimizin olduğu o Hulafe-i Raşidin dönemini yaşamayı nasip etsin. Amin

Kıssanın devamı, gelecek yazımızda İNŞALLAH.

SELAM VE DUA İLE