MÜSLÜMANIN SEVGİSİ

BİSMİLLAHİRRAHMANİRRAHİM

 MÜSLÜMANIN SEVGİSİ

Hamd, sena ve övgülerin en güzeli, ezelde ve ebedde var olan, lütfuyla kâinatı ve bizleri yaratan, sayısız nimetler bahşeden, kâinatın hâkimi tek ve yegâne İlah ve Rab olan ALLAH cc mahsustur.

Salat ve selam, yaratılmışların en şereflisi, hatemul enbiya, kendisine tabi olunmadıkça cennetin imkânsız olduğu, müminlere karşı şefkatli, kâfirlere karşı  şiddetli olan, Hz Muhammed (s.a.v)’e aline, ashabına ve onun yolunu izlemeye çalışan tüm Müslümanların üzerine olsun.

İnsanoğlu yaratılış hikmetinin gereği diğer insanlarla beraber ve birlikte yaşamaya muhtaç bir varlıktır. İnsanlar diğer insanlarla beraber hayatlarını ifa ederken ister istemez, çevresinde beraber yaşadığı ya da kendisiyle kan bağı bulunan kimselere yani akrabalarına karşı sevgi beslemektedir. Sevgi Allah (cc) ‘ın insana vermiş olduğu nimetlerden biridir. Nasıl ki tüm nimetleri insanın hizmetine sunan Allah cc ise sevgi nimetini de insana bahşeden Allah (cc)’dur. ALLAH azze ve celle ‘nin tüm insanları verdiği nimetlerden hesaba çekeceğini bizlere; Kur’an-ı Kerim’de bildirilmiştir. “Sonra andolsun siz nimetlerden elbette hesaba çekileceksiniz”( Tekasur 8). Dolayısıyla bizlerde Allah cc’ ın bizlere verdiği bu sevgi nimetini tüm nimetlerde olması gerektiği gibi yine Allah cc’ın rızası doğrultusunda kullanmalıyız çünkü ALLAH azze ve celle tüm konularda kullarına bir sınır belirlemiştir, kullara da düşen bu sınırlara uymaktır.  Allah Rasul’ü s.a.v buhari de geçen bir hadisinde şöyle buyurmaktadır; “İmanın en sağlam kulbu Allah için sevmek, Allah için buğzetmektir.” bu hadisten de sevgi nimetinin aslında iman ile ne kadar bağlantılı olduğunu görmekteyiz. Yine ibni hacer in fethül bari adlı eserinde şöyle geçmektedir;

“Allah İçin sevmek ve Allah için buğzetmek de imandandır” sözü, Ebû Davud’un, Ebû Ümâme ve Ebû Zer’den rivayet ettiği bir hadistir. Bu hadisin tam metni şöyledir: “Amellerin en faziletlisi Allah için sevmek ve Allah için buğzetmektir”. Ebû Umâme’nîn hadisinin metni ise şöyledir: “Kim Allah için sever, Allah için buğzeder, Allah için verir ve Allah için men ederse imanı tamamlamış olur.”

Allah için sevebilmek için öncelikle ALLAH ‘I sevmeliyiz eğer bizler Allah’ı seversek ondan sonra O’nun için sevebiliriz, O’nun için buğzedebiliriz. Allah’ı sevdiğimizin göstergesi ise O’nu tevhid edip bize yazmış olduğu kadere razı olmak verdiği nimetlere gerektiği gibi şükredebilmek gibi bir çok yolu vardır. “De ki; Eğer Allah’ı seviyorsanız, bana (Hz. Muhammed’e)uyun ki, Allah ‘da sizi sevsin ve günahlarınızı bağışlasın. Çünkü Allah çok bağışlayandır, çok merhamet edendir”. (Ali-imran 31)

Hepimiz kabul ederiz ki sevmenin bir takım gereklilikleri vardır, sadece dil ile sevdim demekle olmaz, elbette ispat ister. Örnek: Nasıl bizler kendisini hiç aramadığımız halini, hatırını sormadığımız bir arkadaşımızı gördüğümüzde onu sevdiğimizi söylersek o buna hiç ama hiç inanmaz. Der ki eğer gerçekten sevsen bir kez olsa da arardın ne arıyorsun ne soruyorsun böyle sevmek mi olur gibi birçok kelime söyleyebilir. Bir insan dahi böyle bir sevgiden razı olmuyorsa sen Allah’ın kitabına göre hayatını şekillendirmeden, O’nun yasak(haram) ve serbestlerine(helal) aldırış etmeden, gönderdiği peygamberi takip etmeden bir hayat yaşayıp nasıl olurda Allah’ı sevdiğini söyleyebilirsin. Böyle bir sevgiden biz insanlar bile razı değilken nasıl olurda kâinatın hâkimi, mülkün tek sahibi, sevgilerin en güzelini hak eden yüce Allah’ın razı olacağını düşünürsün. Dediğimiz gibi Allah’ı seviyorum demek peygamberini takip etmeyi O’na uymayı beraberinde getirir. Zaten Allah cc bir kuluda ancak o gönderdiği Rasul’e uyunca sever ve ondan razı olur.

ELHAMDULİLLAHİRABBİLALEMİN