وَلَوْ اَنَّا كَتَبْنَا عَلَيْهِمْ اَنِ اقْتُلُٓوا اَنْفُسَكُمْ اَوِ اخْرُجُوا مِنْ دِيَارِكُمْ مَا فَعَلُوهُ اِلَّا قَلٖيلٌ مِنْهُمْؕ وَلَوْ اَنَّهُمْ فَعَلُوا مَا يُوعَظُونَ بِهٖ لَكَانَ خَيْراً لَهُمْ وَاَشَدَّ تَثْبٖيتاًۙ

“Eğer onlara kendinizi öldürün yahut yurtlarınızdan çıkın diye emretmiş olsaydık, pek azı müstesna bunu yapmazlardı. Eğer kendilerine verilen öğüdü yerine getirselerdi, bu onlar için hem daha hayırlı hem de (imanları için) daha sağlamlaştırıcı olurdu.”

(NİSA 66.AYET)

GÜNÜN HADİSİ

32-“Âişe (R.ANHUMA) şöyle demiştir: Peygamber (S.A.V) bir iş yaptı da o hususta ruhsat verdi. (Birtakım insanlar Peygamber’in yapıp da ruh­sat verdiği o iş kendisine hâstır zannedip) o işi yapmaktan çekindi­ler. Onların bu çekinmesi Peygamber’e ulaşınca, Allah’a hamdettikten sonra:

— “Birtakım topluluklara ne oluyor ki, onlar benim yapmakta olduğum birşeyi yapmaktan çekiniyorlar! Allah’a yemîn ederim ki, ben onların Allah’ı en çok bilenleri ve Allah’tan en çok korkanlarıyımdır!” buyurdu.”

KİTÂBU’L-İTİSÂM Bİ’L-KİTÂBİ VE’S-SÜNNETİ

(Allah(C.C)’ın Kitâbı’na ve Peygamberin(S.A.V) Sünnetine Sımsıkı Yapışıp Tutunmak Kitabı)

-BUHARİ– 32. HADİS