يَٓا اَيُّهَا النَّاسُ اعْبُدُوا رَبَّكُمُ الَّذٖي خَلَقَكُمْ وَالَّذٖينَ مِنْ قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَۙ

GÜNÜN HADİSİ

88.-……Ebû Hureyre (R.a) şöyle demiştir: Bir Yahûdî ticâret eş­yasını satışa arzederken, bu eşyaya mukaabil hoşlanmadığı birşey ve­rilmişti. Bunun üzerine:

Bu sözü Ensâr’dan bir kimse işitti. Kalkıp Yahûdî’ye bir tokat vurdu ve:

— Peygamber (S.a.v) aramızda bulunduğu hâlde sen Musa’yı beşer üzerine tercîh eden Allah’a yemîn ederim diyorsun öyle mi? dedi.

Bunun üzerine Yahûdî, Peygamber’e gitti ve:

— Yâ Eba’l-Kaasım! Muhakkak ki benim için bir zimmet ve ahid vardır. Fulan kimseye ne oluyor ki, o benim yüzüme tokat vurdu? dedi.

Peygamber o sahâbîye:

— “Bunun yüzüne niçin tokat vurdun?” buyurdu.

Ensârî, Yahudi’yle olan işini zikretti. Bundan dolayı Peygam­ber öfke izi yüzünde görülecek derecede öfkelendi. Sonra şöyle buyurdu:

— “Allah’ın peygamberleri arasında üstün kılmalar yapmayı­nız. Şunda hiç şübhe yok ki: Sûra üfürülmüş, artık Allah ‘in diledik­leri müstesna olmak üzere göklerde kim var, yerde kim varsa hepsi düşüp ölmüştür. Sonra bir daha üfürülmüştür. Ben ilk diriltilen ola­cağım. O anda bir de bakacağım ki, Mûsâ, Turu Sînâ günündeki çar­pılması ile muhasebe mi olundu, yoksa benden evvel mi diriltildi; bil­miyorum. Ve ben: Muhakkak bir kimse Yûnus ibn Mettâ’dan daha faziletlidir, sözünü de söylemem”

(KİTABU’L ENBİYA – BUHARİ – 88. HADİS)