GELİN MÜSLÜMAN OLALIM

بِسْمِ اللهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ

Hamd; gökleri ve yeri yaratan, göklerde ve yerde hamd ile tesbih edilen, ezeli ve ebedi hayat sahibi âlemlerin Rabbi, İlah’ı ve mabudu Allah’adır. Salat ve Selam son Rasul yaşıyan Kur’an âlemlere Rahmet olarak gönderilen Hatemul Enbiya Hz. Muhammed’e (sallallahu aleyhi ve sellem) aline, ashabına ve müminlerin üzerine olsun.

GELİN MÜSLÜMAN OLALIM?

“Allah evlat edinmemistir; O´nunla beraber hiçbir ilâh da yoktur. Aksi takdirde her ilâh kendi yarattigini sevk ve idare eder ve bir gün mutlaka onlardan biri digerine galip gelirdi. Allah, onlarin yakistirdiklari seylerden münezzehtir.” Muminun 91. Ayet

ESMA’UL HUSNA

El-Hayy ;

Yüce Allah’ın sıfatı olarak El- Hayy; diri olan, canlı olan, yaşıyan, daimi var olan, baki olan, Hayat sahibi ve ölümlü olmayan demektir. Yüce Allah’ın El-Hayy sıfatı Kur’an-ı Kerimde yaklaşık olarak 30 yerde geçmektedir. Bunlardan bazısı Allah için, bazılarıda yaratılmış mahlûklar için geçmektedir. Yüce Allah için zikrolunanlardan iki ayeti okuyalım.

” Sen, O ölümsüz ve daima diri olana (Allah’a) tevekkül et. O’nu her türlü övgüyle yücelterek tesbih et. Kullarının günahlarından hakkıyla haberdar olarak O yeter.” Furkan Suresi 58

” O, hay (diri) olandır, O’ndan başka ilah yoktur; öyleyse dini yalnızca kendisine has kılanlar olarak O’na dua edin. Âlemlerin Rabbine hamd olsun.” Mumin Suresi 65

Yüce Allah’ın El- Hayy ismi, her yönüyle tam bir hayata sahip olmak manasını içermektedir. Yani eksiksiz bir hayatın bütün anlamlarını kendinde toplayan demektir. Kul için gereken şey Allah’a ve sıfatlarına inanıp teslim olmaktır. Bilmek ise bu teslimiyeti güçlendirmek ve şuurlandırmak için gereklidir. Hayat Yüce Allah’ın uluhiyyet alametlerindendir. İnsana yaraşan da hayat sahibi ve hayat veren Allah’a kulluk etmektir.

El -Azim;

Lügatte Azim; Yüce, büyük, ulu, güçlü, aciz ve muhtaç olmayan gibi anlamlara gelir.                     Yüce Allah’ın sıfatı olarak El- Azim; Yüce Allah şanı büyük, çok yücelik sahibi, her büyükten daha büyük, azamet ve kibriya sahibi olandır.

Azim mutlak olarak kendisinden kaçınmak ve uzak durmak mümkün olmayandır. Çünkü bir toplumun büyüğü, o toplumun bütün işlerini üstlenen, kendisine karşı çıkılamayan ve emirlerine aykırı davranılamayandır. Ancak gerçek mahiyeti böyle olmakla beraber bu kimse, çeşitli bela ve musibetler nedeniyle zayıf düşebilir ve gücü elinden gidebilir. Bu durumda kendisine karşı çıkılabilir, hatta mağlup edilip saltanatı yok edilebilir. Oysa Allah teala mutlaka güç sahibidir ve hiçbir şey O’nu güçsüz kılıp aciz düşüremez. Karşı çıkılıp mahlup edilemez, emirlerine karşı konulamaz, O gerçek ve en büyük olandır. Bu ismin başkaları için kullanılması mecazi anlamdadır. Kur’an-ı Kerimde Yüce Allah için El- Azim ismi ayetlerde ifade olunmakla beraber izafi olarak bazı mahlûkat ı içinde kullanılmıştır. Bu hususta iki ayeti okuyalım.

” O halde sen, O Azim olan Rabbinin adını tesbih ve tenzih et.” Vakıa Suresi 74

Yüce Allah büyüktür,her büyükten daha büyüktür. Hiç bir akıl O’nun büyüklüğünü kavrayamaz. Kainatta büyük olarak bilinen her şey O’nun var kılmasıyla var olmuş, O’nun büyütmesiyle büyük olmuştur. O kendisinden başka bütün büyükleri küçültür, dilerse yok eder.

Kur’an-ı Kerimde 109 defa geçmektedir. Bunlardan altısı Allah’ın sıfatı olarak geçer. Diğerlerinin bir kısmı mecaz bir kısmı da hakiki manasıyla başka varlıkların büyüklüğünden bahsetmektedir.  Bir misal ;

” Eğer aldırmazlarsa deki; bana Allah yetişir O’ndan başka ilah yoktur. Ben O’na dayanmaktayım ve O, büyük arşın sahibidir.” Tevbe Suresi 129

El- Aliyy;

Yüce Allah’ın sıfatı olarak El- Aliyy; şanı yüce, kadri yüce, en şerefli, en yüce, kudreti üstün olan, noksan sıfatlardan münezzeh olan, gücü ile herşeyden üstün olan demektir. Aliyy; alçaklığın zıddı olan bir yüceliktir ki noksanlık ve özürlerden çok uzak olan ulviyeti ifade eder. Akıl sahipleri ulviyetin mahiyeti akıllar tarafından anlaşılamaz çünkü O akıllarında üstündedir. Yüce Allah’ın diğer sıfatlarında olduğu gibi El- Aliyy sıfatının keyfiyyetini, mahiyetini, cemalini ve celalini anlamakta akıllar aciz kalır. Allah kendi zatında yücedir. O, ilimde, kudrette, hayatta, cömertlikte, merhamette ve diğer bütün sıfatlarında kusursuz ve mükemmel olduğu gibi yücelikte de eksiksiz ve kusursuzdur. Bu O’nun akli derecelerde bütün varlıklardan üstün olduğunu ispatlamaktadır. O’nun bu yüceliği cihet ve mekân bakımından değildir. Zira O cihet ve mekândan münezzehtir.

El- Aziz;

Lugatta; kadri yüce, güçlü, izzetli, kahreden, üstün gelen, şerefli, yüce, galebe çalan gibi manalara gelir. Yüce Allah’ın sıfatı olarak El-Aziz; en güçlü, kuvvetli, üstün gelen, daima galip olan, asla aciz olmayan, şerefli, kahhar, melik ve ulvi değerde olandır. Elif lam takısıyla marife olarak Allah (c.c)’a has bir isim olur. Aynı zamanda kudret sıfatına racidir. Yani misli, benzeri bulunmayan manasına gelir. O mutlak galibiyetin yegâne sahibidir. İzzet sahibi, mağlup edilmesi imkânsız olan, her şeye galip olandır. Aziz adı izzetten türemiştir. Anlamı güçlü bir mevkide bulunma anlamınada gelmektedir. Daha açık bir ifadeyle güçlü olup hüküm koyan anlamına da gelmektedir.

Yüce Allah’ın sıfatı olarak bir çok ayet-i kerimede geçmektedir. Bunlardan birtanesini okuyalım.

” Göklerde ve yerde olanların tümü Allah’ı tespih etmiştir. O üstün ve güçlüdür, hüküm ve hikmet sahibidir.” Saf Suresi 1

El-Aziz Yüce Allah’ın sıfatı olarak; eşi ve benzeri olmayan, kendisine herşeyin şiddetle muhtaç olduğu ve ulaşılması zor olan manasındadır. Bütün varlıklar herşeyde Yüce Allah’ın zatına, sıfatlarına, fiillerine ve bekasına muhtaçtırlar, hiç kimse O’nun gücüne erişemez, lakin O’nun gücü herşeye yeter, akıl O’nun gücünü kavramaktan aciz, gözler O’nun yücelik ve azametini görmekten acizdir. Bütün bu sıfatlar sadece Allah (c.c)’hu içindir. Aziz kelimesi Kur’an-ı Kerim içinde geçmiştir. Bu hususda da bir ayeti kerime okuyalım.

” Şüphesiz kendilerine zikir gelince onu inkar edenler (ateşin içine bırakılırlar); oysa o, aziz (şerefi yüksek, üstün) bir kitaptır.” Fussilet Suresi 41

Üstün, değerli, güçlü ve eşsiz manalarına gelen El-Aziz ismi Kur’an-ı Kerim de 90 defa geçmektedir. Kur’an-ı Kerim Allah kelamı olması nedeni ile El-Aziz kelimesi Kur’an-ın sıfatı olarak gelmiştir. Tevbe 128. Ayette de peygamber efendimizin sıfatı olarak kullanılmıştır.

“Allah evlat edinmemistir; O´nunla beraber hiçbir ilâh da yoktur. Aksi takdirde her ilâh kendi yarattigini sevk ve idare eder ve bir gün mutlaka onlardan biri digerine galip gelirdi. Allah, onlarin yakistirdiklari seylerden münezzehtir.” Muminun 91. Ayet

Yukarıda zikredilen Allah teala’nın isimleri aklın sınırlarının ötesinde mükemmellik yücelik içermektedir. Ehli kitap (yahudi ve hristiyan) bazıları Allah teala’ya peygamberleri Allah’ın oğlu (haşa) melekleride Allah’ın kızları olarak nispet etmişlerdir. Bu batıl ve cahilene tutumu Allah teala kendisinden başka ilah’ın olmadığına düşünmeye akletmeye sevk etmiştir. oğullar yada kızlar edinmek acizliğin göstergesidir. Krallar hüküm sürdükleri ülkelerde kendilerinden sonra yerlerine ve krallıklarının devamı için evlatlara ihtiyaç duyarlar. Evet ayet hükmetmek mutlak otorite ve yönetim ile alakalıdır.

İLAH NEDİR?

Tevhid inancını ve onun karşıtlarını yeterince bilmek için bu kavramı iyi anlamak gerekir. Esasında yeryüzünde insanlar iki cephe iki yol üzeredir; İMAN CEPHESİ VE KÜFÜR CEPHESİ SIRATI MUSTAKİM YOLU İLE İMAN EHLİ VE DELALET YOLU İLE KÜFÜR EHLİ. La ilahe illallah kelimesinde yer alan bu kavram küfür ile iman arasında ki farkı ortaya koyar.

Sözlük anlamı; kuluk edilen, mabut haline getirilen, yönelinen, alışılan, düşkün olunan demektir. Kendisinden türediği elihe fiili; yönelmek, düşkün olmak, kulluk yapmak, örtmek-gizlemek, alışmak gibi anlamlara gelmektedir.

Kavram olarak; kendisine ibadet edilen, mabut sayılan her şey, her şeyden çok sevilen, tazim edilen kutsal varlık (saygıyla önünde boyun eğilen )

Peygamberlerin anlattığı Allah inancından uzak topluluklar ve insanlar, pratik hayatlarındaki bir ilaha bağlanma ihtiyacını başka şekillerde giderirler. Tarihte ve günümüzde dinsiz insan olmadığı gibi ilahsız insanda yoktur. Kimileri hiç bir ilaha inanmadığını söylese bile onun içerisinde sığındığı, bağlandığı, yardım istediği, her şeyden çok sevdiği, her şeyden çok büyük saydığı bir şey mutlaka vardır. İşte o şey onun için bir ilahtır.

Bir takım insanlar kendi görüşlerini, kendi isteklerini, kendi emirlerini en üstün ve doğru görürler. Bir dinin emrine uymayı bırakın, toplumda geçerli hiç bir kural onları bağlamaz. Bu tip insanlar bir çeşit kendi keyiflerine uyarlar. Kendi arzularından (hevalarından) başka kutsal, kendi istek ve görüşlerinden üstün güç ve doğru kabul etmezler. Bu tür insanlar için Kur’anı Kerim ;

” Gördün mü o kendi hevasını (istek ve arzularını) ilah edinen kimseyi, şimdi onun üzerine sen mi bekçi olacaksın. Furkan Suresi 43

Kendi hevasını (istek ve arzularını) ilah edinen bir melun da Fravundur. bununla ilgili ayetleri okuyalım;

Firavun dedi ki: “Ey önde gelenler, sizin için benden başka ilah olduğunu bilmiyorum. Ey Haman, çamurun üstünde bir ateş yak da, bana yüksekçe bir kule inşa et, belki Musa’nın ilahına çıkarım çünkü gerçekten ben onu yalancılardan (biri) sanıyorum.” Kasas 38

“Firavun derhal (adamlarını) topladı, (onlara) bağırdı ve: “Ben, sizin en yüce Rabbinizim! dedi.” (Naziat/23,24)

Bu iki ayetin ifadesine göre, Firavun açıkça ilahlık ve rablik iddia etmiştir. Acaba onun iddia ettiği bu ilahlık ve rabliğin hakikati nedir? Firavun’un bu iddiasının kendisinin göklerin, yerin, dağların, bitkilerin ve insanların yaratıcısı anlamına gelmediği, böyle bir iddianın ancak kendisinde delilik bulunan bir insandan sadır olabileceği çünkü fravunun yaratıcı olmadığını biliyorlardı ve fravundan daha yaşlı olanlar vardı , Firavun’un bu ilahlık iddiası :“Hiç kimse üzerinde, benden başkasına ait emir ve yasak koyma hakkı yoktur.”

Firavun, kendi kavmi içinde bağırdı; dedi ki: “Ey kavmim, Mısır’ın mülkü ve şu altımda akmakta olan nehirler benim değil mi? Yine de görmeyecek misiniz?” (Zuhruf 51)

Evet iddiası mısırın üzerinde söz sahibi benim burada sizin üzerinizde benim dediklerim olucak. Gönderilen Rasuller ve elçiler Allah’dan başka yaratıcı,rızık verici, terbiye eden,ihsanda bulunan, idaresi altına alan, yol gösteren, üstün olan, sahip ve malik, itaat edilen (RABB) olmadığını ve bütün hakimiyetin göklerde ve yerde tek ilah olan Allah’a ait olduğunu açıklamışlar ve mücadele etmişlerdir.

Mesela bu Allah düşmanlarının ilahlık iddialarını daha iyi anlayabilmek adına bir ayet daha okuyalım;

 “Allah kendisine mülk (hükümdarlık ve zenginlik) verdiği için şımararak Rabbi hakkında İbrahim ile tartışmaya gireni (Nemrut´u) görmedin mi! İşte o zaman İbrahim: Rabbim hayat veren ve öldürendir, demişti. O da: Hayat veren ve öldüren benim, demişti. İbrahim: Allah güneşi doğudan getirmektedir; haydi sen de onu batıdan getir, dedi. Bunun üzerine kâfir şaşırdı kaldı. Allah zalim kimseleri hidayete erdirmez. Bakara 258

İnsanları Allah’ın indirdikleri dururken uydurdukları kanunlarla sevk ve idare eden bütün kâfirlerin şaşa kaldığı hakikat; Benim Rabbim güneşi doğudan getirir haydi sende onu batıdan getirsene? Yani insanlar üzerinde belirledikleri kanunlar ile hüküm süren Allah düşmanı, şeytanın dostları, yeryüzünü ve nesilleri helake sürükleyen kâfirler eğer bu iddianızda doğru iseniz Allah yeryüzüne insanların hayatlarına karışmaz diyorsanız haydi siz gökyüzüne karışın güneşi batıdan getirin kâfirler şaştı kaldı. Neden Güneş? Neden onu batıdan getirsene? insanıda güneşide ve diğer bütün mahlûkatı Yaratan Allah subhanehu ve teala seni güneşin istikametine karıştırmıyorsa senin buna gücün yetmiyorsa nasıl olurda Allah tealanın yarttığı insanı sevk ve idare edebilceğini iddia ediyorsun kendi uydurduğun kanunlarla? Bu düpe düz ahmaklıktır. Bu hakikati idrak edemeyen ve günümüz fravunlarına itaat eden onların hâkimiyetine destek verenlerin ahmaklığına ne demeli?

“Firavun, böylece halkını ahmaklaştırdı ve onlar da sonunda boyun eğdiler: çünkü onlar, aldatılmış, ayartılmış bir halktı! zuhruf 54

Daha önce ki fravunların zulmü altında ezilen ve baş kaldırmayanlar soğan sarımsak ekmek kısaca karın ve kursak derdine düşmüşlerdi  bir ayet daha okuyalım ;

“Ey Musa! Bir çeşit yemeğe dayanamayacağız, bizim için Rabbine yalvar, bize, yerin bitirdiği sebze, hıyar, sarımsak, mercimek ve soğan yetiştirsin” demiştiniz de, “Hayırlı olanı daha düşük şeyle mi değiştirmek istiyorsunuz? Bir şehre inin, şüphesiz orada istediğiniz vardır” demişti. Onlara yoksulluk ve düşkünlük damgası vuruldu, Allah’ın gazabına uğradılar. Bu, Allah’ın ayetlerini inkar etmeleri ve haksız yere peygamberleri öldürmelerindendi; bu, karşı gelmeleri ve taşkınlık yapmalarındandı. Bakara suresi 61

Allahu ekber Allahu ekber Allahu ekber

Ey Tağutların zulmü altında fesada uğrayanlar bu günde sizi soğanla sarımsakla ekmekle tağutlara bağlıyorlar siz yine ekmek sarımsak soğan için bir tağutu bırakıp diğerine sarılacaksınız. Kendilerini İslam’a nispet eden ve Allah’a ve Rasullerine iman ettiğini iddia edenler şunu iyice idrak edip anlamalı ki Allah’ın indirdiği ile hükmetmeyen idarecilere destek veren, sevgi besleyen ve onlardan razı olanlar Allah’ın ayetlerini ve peygamberlerini inkarkar edenlerdir.

Peki, soğandan ekmekten sarımsaktan vazgeçmek kurtuluş için yeterli mi? Okuyalım…

MEKKEDE MÜSLÜMANLARA AMBARGO

Nihayet içlerinden birisinin teklifi üzerine bütün müşrikler arasında şu maddeleri haiz olan bir anlaşmayı imzalamaya karar verdiler…

1. Haşim ve Muttalib oğullarından asla kız alınmayacak…

2. Haşim ve Muttalib oğullarına asla kız verilmeyecek…

3. Haşim ve Muttalib oğullarına hiçbir şey satılmayacak…

4. Haşim ve Muttalib oğullarından hiçbir şey satın alınmayacak.

Bu dört ana hükümden başka, anlaşma birçok hâllerde müşriklerle bu ailelerin aralarındaki bazı hısımlık bağları dolayısı ile bir arada oturmalarını, görüşmelerini, hatta acıma ve saygı bağlarını bile koparmayı emrediyordu… Ayrıca bu anlaşmanın Efendimiz AleyhisSelâm ölünceye kadar yahut kendilerine teslim edilinceye kadar sürdürüleceği de yazılı idi… Bu anlaşma, aşağı yukarı 80 aile reisi tarafından imzalanmış ve gücü herkese ispat edilsin diye de Kâbe’nin içine asılmıştı… Müşriklerin bu anlaşmayı ilan etmeleri üzerine Ebu Talib bir manzume ile bütün Haşim ve Muttalib oğullarını bir araya toplanmaya davet etti… Bu toplantı mahalli Ebu Talib’in Şi’bi idi… Bu davet üzerine bir kısmı müslüman olan, diğer kısmı da akrabalık gayretiyle olmak üzere bütün Haşim ve Muttalib oğulları, bugün Şibi Ali diye bilinen Mekke’nin bir mahallesine toplandılar… Ve hep bir arada yardımlaşarak yaşama yolunu tuttular… Fakat artık bu; bir arada yaşamaktan çok daha öte, tam bir muhasara altına alınmanın ifadesi idi… Bu bir araya toplanma hareketinin hemen ertesinde müşrikler mahalleyi gerçek bir iktisadî ve içtimaî muhasara altına aldılar… Mahallenin giriş ve çıkışlarını dikkatli nöbetçilerle kontrol ediyorlar, böylece müslümanlara bir yardım malzemesi götürülmemesi için ellerinden geleni ardlarına koymuyorlardı… Bu muhasara İslâm’ın doğuşunun tam yedinci senesinin Muharrem ayı başlangıcına rastgelmiş ve tam üç sene devam etmişti… Bu süre zarfında Efendimiz’e bir kötülük yahut bir suikast yapılmasından çekinen Ebu Talib mutlaka her gece Efendimiz AleyhisSelâm’ın yanına bir nöbetçi koyardı… Hatta bazı geceler kendi yanında alıkoyup, evine dahi gitmesine müsaade etmediği olurdu… Bu muhasara yıllarında Şi’bi’ye ne bir yiyecek, ne de bir içecek girmesine müsaade etmeyen müşrikler, onların Hac aylarında dahi dışarı çıkıp rahatlıkla alışveriş yapmalarına müsaade etmiyorlardı… Hac aylarında ne zaman bir müslüman çarşıya alışverişe inse, derhâl ondan evvel bir müşrik pazarcının önüne koşuyor ve mal satmaması için kendisini tehdit ediyordu… Bu durum karşısında o müslüman pazardan bir şey almaksızın elleri boş, mahalleye dönmek zorunda kalıyordu… Mahallede yaşayan müslümanlar arasında öylesine bir kıtlık başlamıştı ki, bu asla kaleme gelmezdi… Müslümanlar çoğu zaman yiyecek bir şey bulamazlar, ağaç kabuklarını yahut deri parçalarını kaynatıp onlarla karınlarını doyurmaya çalışırlardı… İcabında günlerce tek bir lokma yemedikleri olurdu, bu müslümanlarla onları korumak isteyen akrabalarının çocukları açlıktan saatlerce ağlar, sonunda yorgun ve bitap bir hâlde susarak uyuya kalırlardı… Bu ağlama ve yakınma sesleri mahallenin civarından geçen müşriklerin kulağına gider ve onları büyük bir sevince gark ederdi… Zira böylelikle müslümanlar ile akrabalarını yola getireceklerini sanırlardı… Bu süre zarfında birkaç defa, Hişam adındaki müşrik içeride yaşamakta olan bir akrabasına bir deve yükü yiyecek yollamış, ancak bu daha sonra diğer müşrikler tarafından tespit edilmişti… Efendimiz AleyhisSelâm bu zaman zarfında hanımı Hazreti Hatice’tül Kübra validemizle birlikte ellerindeki bütün serveti harcamış, açlıktan inleyen müslümanların bu sıkıntılarının hiç olmazsa bir parça hafifletmek için ellerinden gelenleri ardlarına koymamışlardı… Buna rağmen gene de sıkıntılar bitmiyordu… Bu süre zarfında bir defasında da Hakim bin Hizam akrabası olan Hazreti Hatice’ye bir deve yükü buğday yollarken Ebu Cehil tarafından görülmüş ve mâni olunmuştu… Bu durum karşısında Hakim, elindeki deve çenesi kemiği ile Ebu Cehil’in kafasını yarmış ve yüzünü kan içinde bırakmıştı… Bu zaman zarfında dahi Efendimiz AleyhisSelâm Risâlet vazifesini ifa etmekten kaçınmıyor; beraberinde bazı aileler olduğu hâlde Mekkelileri İslâm’a davet ediyordu… Ancak bu davetler maalesef çoğu zaman bir netice görmüyordu… Bu zamanın son günleri yaklaşmaya başlamıştı ki Cebrâil AleyhisSelâm Efendimiz AleyhisSelâm’a bir haber getirdi:Bu habere göre, Kâbe’nin içinde asılı bulunan antlaşmanın yazılı olduğu sayfaya bir kurt musallat olmuş ve sahifenin en başında bulunan: “ Bismikallâhumme = İsminle başlarım Allâh’ım” yazılı kısım hariç bütün yazıyı yiyip bitirmişti…

Bildiğimiz üzere Paygamberimizin amcası ebu Talib Mekke’li müşriklerin yürürlüğe koyduğu ambargoda yeğeninin yanında yer almış yıllarca süren sıkıntılara katlanmış ve yiğenini onlara teslim etmemiş buna rağmen ebu Talib kazanamadı.. Peygamberi üzen bizide üzüyor fakat bu cereyan eden hakikati değiştirmiyor. Bugün vatan perverlik uğruna kavmiyetçilik uğruna cenk edip uğraşlar mücadeleler verenler ya da vericek olanlar iyice bilmeli ki Allah için yapılmayan ve Allah için olmayan mücadelede kurtuluş yok…

Daha iyi anlaşılabilir olması için iki misal daha okuyalım..

“Gerçekten ben, onlara hükmetmekte olan bir kadın buldum ki, ona herşeyden (bolca) verilmiştir ve büyük bir tahtı var.””Onu ve kavmini, Allah’ı bırakıp da güneşe secde etmektelerken buldum, şeytan onlara yaptıklarını süslemiştir, böylece onları (doğru) yoldan alıkoymuştur; bundan dolayı onlar hidayet bulmuyorlar.”Ki onlar, göklerde ve yerde saklı olanı ortaya çıkaran ve sizin gizlediklerinizi ve açığa vurduklarınızı bilen Allah’a secde etmesinler diye (yapmaktadırlar).” “O Allah, O’ndan başka İlah yoktur, (Neml Suresi 22-26)

SABA KRALİÇESİ BELKIS VALİDEMİZ

GÖNDERİLEN MEKTUP

“Gerçek şu ki, bu, Süleyman’dandır ve ‘Şüphesiz Rahman ve Rahim Olan Allah’ın Adıyla’ (başlamakta)dır.”(İçinde de:) “Bana karşı büyüklük göstermeyin ve bana Müslüman olarak gelin” diye (yazılmaktadır). (Neml 30-31)

TAHTIN GETİRİLMESİ VE SORULAN SORU

Dedi ki: “Onun tahtını değişikliğe uğratın, bir bakalım doğru olanı bulabilecek mi, yoksa bulmayanlardan mı olacak? Böylece (Belkıs) geldiği zaman ona: “Senin tahtın böyle mi?” denildi. Dedi ki: “Tıpkı kendisi. Bize ondan önce ilim verilmişti ve biz Müslüman olmuştuk.”

FİRAVUNUN SİĞİRBAZLARI

Sihirbazlar, Firavun ve Mısır halkının önünde yere birkaç değnek ve ip atmışlardı. Onlar da kıvrılıp yılan gibi görülmeye başlamıştı. Ancak emr-i ilâhî ile Mûsâ -aleyhisselâm- asâsını atınca, o, kocaman bir ejderhâ olup meydandaki bütün sihir âletlerini yuttu. Sihirbazlar, bu hâlin beşerî bir sanat ve mârifet değil, ilâhî bir mûcize olduğunu anladılar. Çünkü sihir olsaydı, atılan değnek ve ipler, sihir bozulduğunda yerinde kalırdı. Hâlbuki sihirbazların sihirleri bozulup iptâl edildiği gibi, aynı zamanda değnek ve ipler de ortadan kaybolmuştu:

“Böylece gerçek ortaya çıktı ve onların yapmakta oldukları yok olup gitti.” (el-A’râf, 118)

Mûsâ -aleyhisselâm-’ın asâsı sihirbazların sihir âletlerinden ne varsa hepsini yutmuş, fakat asâda hiçbir farklılık olmamıştı. Allâh -celle celâlühû-, bunun beşerî bir hüner olmadığını, bilâkis kudret-i ilâhî olduğunu sihirbazlara göstermeyi murâd etmişti. Zîrâ o esnâda sihirbazların yaptığı şey beşerî bir hüner ve kâbiliyete dayanan bazı oyunlardan ibâretti. Mûsâ -aleyhisselâm-’ın asâsında zuhûr eden hârikulâde hâdise ise Allâh Teâlâ’nın kudretinin tecellîsinden başka bir şey değildi. Onun için sihirbazların alelâde hünerlerini yok ediyordu. İşte bunun içindir ki Hazret-i Mûsâ’nın beşerî bir hüner sâhibi mi olduğunu, yoksa semâvî bir kudretle mi desteklendiğini anlamak isteyen sihirbazların reisi, arkadaşlarından birine şöyle dedi:“_Bu işler olurken Mûsâ’ya dikkatle bak bakalım, o anda ne gibi bir hâl içinde olacak?”Arkadaşı da öyle yaptı. Mûsâ -aleyhisselâm-’ın hâl ve tavırlarını dikkatle süzdü. Durumu baş sihirbaza şöyle bildirdi:“_Hâdise meydana gelirken Mûsâ’nın rengi atıyor, haşyetullâh içerisinde ve ilâhî bir tecellîye mazhar durumda, fakat asâ işine devâm ediyor…”Bunu öğrenen sihirbazların reisi şunları söyledi:“_Öyleyse bu tecellî Allâh’tandır, Mûsâ’nın işi değildir. Zîrâ bir sihirbaz kendi sihrinden korkmaz. Hiçbir sanatkâr kendi sanatından korkmaz, bilâkis onu kolayca ve rahatlıkla icrâ eder.”Bunları söyleyen sihirbazların reisi, daha sonra Mûsâ -aleyhisselâm-’ın hak peygamber olduğuna îmân etti. Diğer sihirbaz arkadaşları da kendisine tâbî oldular ve îmân ile şereflendiler.

Kur’ân-ı Kerîm’de buyrulur: “(İşte bu mûcizeyi gören) sihirbazlar, derhal secdeye kapandılar:

«–Âlemlerin Rabbine, Mûsâ ve Hârûn’un Rabbine îmân ettik!» dediler.

AKLI KULLANABİLMEK VE VAHY KARŞISINDA TESLİMİYET GÖSTERMEYE ÖRNEKLER SUNDUK

Belkıs validemize tahtının sorulmasında verdiği cevab bu benim tahtım değil yada bu benim tahtımdır bilakis şu cevabı veriyor ona benziyor yani oda olabilir olmayada bilir. Bu cavabı inceleyen alimler belkıs validemizin aklının kemaline işaret ediyor yani aklını kullanabilen ve bunun neticesinde de önceki hayatını şu sözleriyle

“(Melîke:) “Rabbim! Gerçekten ben nefsime zulmetmişim! Artık Süleymân’la berâber âlemlerin Rabbi olan Allah’a teslîm oldum!” dedi. neml suresi 44

Siğirbazlarda karşılaştıkları mucize karşısında akıllarını kullanarak vahy teslim oldular ve secdeye kapandılar.

ŞİMDİ SİZE BİR SORU?

El- Hayy (daima diri olan) El- Azim (çok yüce), El-Aliy (gücü ile herşeyden üstün),El-Aziz; en güçlü, kuvvetli, üstün gelen, daima galip olan, asla aciz olmayan, şerefli, kahhar, melik ve ulvi olan Allah teala’nın sözleri Kur’an-ın ve Allah’ın Rasulu Hz Muhammed (s.a.v) çağrısı karşısında aklınızı kullanıp teslim olup secde edenlerden misiniz? İnkar edip yüz çevirenlerden mi?

EN DOĞRUSUNU ALLAH TEÂLA BİLİR.

ELHAMDULİLLAHİRABBİLALEMİN