Dönüşü Olmayan Yolculuk

Hamd Alemlerin Rabbi ve tek ilahı olan Allah (c.c) olsun.Selatüselam Bu alemlere Rahmet olarak gönderilen son Rasul ve son Nebi olan Muhammet Mustafa (s.a.v) üzerine olsun inşallah.

Bu ayki yazımda dönüşü olmayan tek yolculuğu ve onun yolcusu olan insanın yolculuğunu anlatmaya çalışacağım inşaallah.Evet Allah (c.c) bizden misak aleminde aldığı söz ile başlayan ve sonu iki durakta biten yolun yolcusu değimliyiz ki ? ElestübiRabbikum sorusuna Galu  Bela cevabıyla bu yolun yolcusu olmuyormuyuz? Bu cevaba gösterilecek sadakat bizim son durağımızı belirlemiyecek mi? Bu gerçeklerle çıkıyoruz yola.İlk durak kim olduğunu bile seçemediğimiz bir annenin rahmi olmuyormu ? soruyorum kim ailesini seçebilmiş ki ? Ya da yerini ve zamanını.Öyleyse bu yolculuğu kimlerle beraber yapacağımıza bile biz karar veremiyoruz.Tüm bunlarda göstermektedir ki yolculuğa ne kendi isteğimizle çıktık. Ne de duraklarını belirleyebiliyoruz. Öyleyse şunu iyi anlamalıyız ki yolculuğun başlangıcını ve duraklarını tayin eden bu yolculuğun kurallarınıda mutlaka belirlemiştir.İşte ilk durak olan anne rahminde insanın bu yolculuğun şartlarına riayet edebilmesi için gerekli olan beden emaneti verilmektedir.Ki yolculuğun kurallarına uygun araçları elde etmiş olsun.Gerekli şartlar olgunlaştıktan sonra insanın ikinci durağı ve en önemli durak dünya hayatı bizi karşılamaktadır.Ve artık otobüslerde biletsiz yolculuk yapamıyacağımız yaşa geldiğimizde bizede artık bilet almamız gerektiği söylendiğinde anlamalıyız ki bizde artık bu yolculuğun kurallarına uymak zorunda olan bir mükellefiz.Ve anne rahmin de verilen o yetenekleri kullanmak zorundayız. Çünkü bu durak (dünya) kim bu kurallara uyacak yada uymayacak bunun ortaya çıkarılması için düzenlenmiş bir duraktır. Öyle bi düzenki ‘’O Gökte ve yerde ne varsa hepsini kendi katından bir lütuf olmak üzere size boyun eğdirmiştir. Elbette bunda düşünen bir toplum için ibretler vardır.’’(Casiye 13) İşte bu düzende bize göstermektedir ki bütün bu varlıkların bize boyun eğmesinin sebebi bunları bize boyun eğdirene karşı boyun eğişin gerekliliğidir.Çünkü yolculuğun son durağını belirleyecek olan işte bu boyun eğiş olacaktır.Bu yolculuğun kurallarına uyabilmek için verilen en üstün yetenek ise düşünebilen bir akıldır.Az önceki ayetin sonuna baktığımızdada bunu görmekteyiz.’’Elbette düşünen bir toplum için bunda nice ibretler vardır.’’öyleyse bu yeteneğimizi kullandığımızda anlıyoruz ki gökte ve yerdeki bütün bu  varlıkların bize boyun eğmesindeki hikmet bu yolculuğa çıkarken Rabbimize verdiğimiz söze sadakat göstermek.Çünkü bu kadar varlık yaratıcısından bir lütuf olmak üzere sözüne sadakat göstermeyen bir insana boyun eğmez yada eğdirilmez.Çünkü Allah (c.c) ‘’Biz gök yer ve bu ikisi arasında ne varsa hepsini oyun ve eğlence olsun diye yaratmadık buyurmaktadır.’’(Enbiya 16) Öyleyse boyun eğilecek itaat edilp kulluk edilecek tek merci bizi bu yolculuğa çıkaran ve yolculuğun kurallarını belirleyen Alemlerin Rabbi ve tek İlahı olan Allah (c.c) ‘ dur. Çünkü gökte ve yerdeki bu cüssece benden katlarca büyük olan bu varlıkları bana boyun eğdiren ondan başkası değildir.İtaati,boyun eğilişi,en çok sevilmeyi,en çok korkulmayıda en çok hak eden O’ndan başkası değildir. Herşey bi yana beni bu arzın üzerinde eşref-i mahluk olarak yaratması bile tek başına ona boyun eğmeye yetmezmi ? Hangimiz kendimizin yerde sürünen bir sürüngen yada toprağın altındaki bir solucan olarak yaratılmamıza engel olabilirdi ki : Tin süresinde ‘’Biz insanı en güzel surette yarattık.’’ Buyuran Allah (c.c) verdiği bu emsalsiz nimeti bize hatırlatmakta ve onu gereği gibi taktir edemeyip ona ortaklar koşanları yarattığı bu makamdan aşağı esfelesafiline aşağıların aşağısına attığını beyan etmektedir.İşte bu küfrani nimettir.Ve nimete küfrün karşılığı olan cezadır.Meryem süresinde’de Allah’a gereği gibi takdir edemeyen insanlar Rahmana çocuk isnad ettiler.Allah (c.c) Meryem süresi 90.ayetinde o kendinden lütuf olmak üzere bize boyun eğen gök ve yer için bakın ne diyor.’’Bundan dolayı neredeyse gökler çatlayacak yer yarılacak dağlar yıkılıp düşecekti’’ İşte bu naslarda göstermektedir ki :Allah’a ortak koşan bir insana gök ve yer kendinden bir lütuf olmak üzere boyun eğmez yada eğdirilmez.Öyle ise bu dünya durağının asıl yaratılma ve insanında bu duraktaki yolculuğu Rabbini tanımak ve ona hiç bir şeyi ortak koşmamaktır. Enes bin Malik (R.a)’den nakledilen Buhari ve Müslimde geçen bir hadisi şerifte Rasulullah (s.a.v) şöyle buyuruyor . ‘’Allahu Teala cehennemliklerin en hafif azaplarına ‘’Dünya ve dünyadaki her şey senin olsa şu azaptan kurtulmak için onu fidye olarak verirmiydin der.O kul :’’Evet fidye olarak verirdim’’ der. Bunun üzerine Alahü Teala sen Ademin sülbünde iken ben senden şimdi göze aldığın bu fedakarlıktan daha kolay bir şey istemiştim.Oda Bana hiçbişeyi ortak koşmamandı.Fakat sen Bana ortak koşmaya devam edip durdun.’İşte bu naslarda göstermektedirki dünya hayatındaki en önemli imtihan yolculuğa çıkarken verilen söze sadakat gösterip göstermemektedir.Söze sadakat göstermenin ispatı da verilen sözün mahiyetini öğrenmek ve gereğini yerine getirmekle başlar.Gerçekten dünyadaki en büyük imtihanın söze sadakat olduğunun diğer bir delilide kabir hayatındaki ilk soru men Rabbuke sorusudur.

Bera ibn.Azib’den demiştir ki :Rasulullah (s.a.v) ile birlikte ensardan bir adamın cenazesinde bulunarak defnetmek üzere Baki mezarlığına doğru yola çıktık daha kabrin kazılması tamamlanmadan kabre vardık.Rasullullah(s.a) oturdu.Kabrin etrafına bizde oturduk.Sanki başlarımızın üzerinde birer kuş varmış gibi sakin duruyorduk.Hz.Peygamber elindeki bir çöple yeri karışırıyordu.Derken başını kaldırdı iki yada üç defa ‘’Kabir Azabından Allah’a sığınırız dedi,buyurdu.İbn-i Cerir’in rivayetinde şu ilave vardır.Hz.Peygamber şöyle buyurdu.Muhakkak ki ölü kendisini defnedenler dönüp giderken soru meleği tarafından kendisine Ey Adem.Rabbin kimdir ? Dinin nedir? Peygamberlerin kimdir ? diye sorulduğu sırada onu defnedip gidenlerin ayak sesleri işitir.

Allah (c.c) Rabbim Allah’tır deyip dosdoğru olmayı nasip etsin inşallah.Bir sonraki yazımda insanın dönüşü olmayan yolculuğuna devam edeceğiz inşallah.

SELAMUNALEYKUM