BOŞ SÖZÜN DEVASI SUSMAKTIR

Hamd alemleri yoktan var eden rüzğarları estiren bulutları sevk eden mutlak Hakim Allah azze celle’ye mahsustur.Salat ve Selam yaşayan Kur’an Hz.Muhammed (s.a.v.)e aline,ashabına ve tüm müminlerin üzerine olsun.

Kuran’ı Kerim inananları,azılı bir düşmana karşı sürekli uyarır ve onun hilelerini de ifşa eder bizlere gösterir.

Onun oyunlarından bir tanesi de kişiyi boş ve manasız konuşmalara itmektir.

Üzerine hayırlı bir amel bina edilmeyen ve bir maslahatı yerine getirmeyen her söz,boş ve faydasız konuşmadır.Böyle sözlerle geçirilen zaman da boşa geçirilmiş olur.

İmam İbnu’l Kayyim’in dediği gibi;

Zamanı boşa geçirmek ölümden daha beterdir.Zira zamanı boşa geçirmek insanın Allah ve ahiret yurduyla arasını ayırır.Ölüm ise,insan ile dünya ve dünya ehlinin arasını ayırır.

Faydasız konuşmalara dalmak,şeytanın nefse nüfuz için kullandığı ve neticede insanı dalalete kadar sürüklediği,en önde gelen sebeplerden biridir.İnsanoğlu nice sözler sarfeder ki,aslında dediği şeye kendide önem vermez.Fakat o sözleri sebebiyle cehennem ehli olur.

Müslim de geçen bir hadiste Resulullah (s.a.v.)şöyle buyurmuştur:

   Kul ne söylediğini düşünmeksizin bir takım sözler sarf eder bu sözleri sebebiyle,cehennemde doğu ile batı arasında ki mesafeden daha büyük bir derinliğe düşer.

  Allah’ın (c.c.) Resulü ashabını her daim şeytanın hilelerine karşı uyarmış ve onların cehennem yoluna gitmelerine engel olmaya çalışmıştır.Şimdi de bizlerin bugün çağrıya kulak vermesi gerekir.Gene başka bir hadisin de ise şöyle buyurmuştur;

Bir adam:Allah’a yemin olsun ki Allah filan kişiyi asla affetmez,demiş.Bunun üzerine Allah buyurdu ki;Filan kişiyi asla affetmeyeceğime dair adıma yemin eden kimse,bilki ben onu affetdim ve senin amellerinide boşa çıkardım.(müslim)

  Evet Allah azze ve celle bu kimsenin bütün amellerini,önem vermediğive tartmadan söylediği tek bir söz sebebiyle boşa çıkarmıştır.Peygamber (s.a.v.) ümmetinin bu hataya düşmemesi için büyük bir gayret sarfetmiş ve müslümanlara kıyamete kadar tatbik edecekleri bir kural sunmuştur.Buyurmuştur ki;

Allah’a ve ahiret gününe iman eden kimse,ya hayır konuşsun ya sussun.(buhari)

Susmanın dört faydası vardır. El-Ahnef b.Kays bunları şu sözünde birarada zikretmiştir.

Susmak;yanlış sözden emin olmaktır,kaypak konuşmaktan uzak durmaktır,boş kelamdan selamette olmaktır ve susan için heybet demektir.

Hz.Ömer (r.a.)bir gün ona şöyle demiştir; Ey Ahnef çok konuşan,çok hata eder.Çok hata edenin haya duygusu azalır.Haya duygusu azalanın,takvasıda azalır.Takvası azalanın ise kalbi ölür.

    Bir çok kimse,bu sözü olduğu gibi alıp hem hak,hem de batıl hususlarda susup,böylelikle dilin afetlerinden kurtulduklarını sanıyorlar.Dilin bir başka afetine düçar olduklarını hissedemiyorlar.

İmam İbn Kayyim diyor ki;

Dilin iki büyük afeti vardır.Kul bunların birisinde kurtulsa da ikincisinde kurtulmaz.Konuşmanın afeti ve susmanın afeti.Zamanın da yapılmaması halinde her ikisinin de günahı diğerinden daha büyük olur.Hakkı söylemek hususunda susan kimse dilsiz şeytandır ve Allah’a isyan etmiştir.

  Bunu bir korku sebebiyle yapmasa da gösterişçi ve yağcıdır.Batıl konuşan bir kimse ise konuşan bir şeytandır ve Allah’a isyan etmiştir.

 İnsanların çoğu hem konuşmak hem de susmak konusunda hata etmektedirler.Mutlaka bu iki aşırı uçtan birisinde bulunurlar.

  Orta yolda olanlar ise sırat-ı mustakim ehlidir.Onlar dillerini batıldan korurlar ve ahiretde fayda verecek şeyleri konuşurlar.

  Ahirette kendilerine zarar verecek şeyleri konuşmak bir yana,faydasız ve boş mevzuları konuşmaktan bile kaçınırlar.(el-cevabu’l kafi)

   Peki ya söylediği her sözün aleyhine kaydedildiğini bilmek,bir mümin için yeterli değil midir?Şu ayet müminlere kafidir.

Biz insana şah damarından daha yakınız.Sağında ve solunda onunla beraber bulunan yaptıklarınıı tespit eden iki melek vardır.Yanın da hazır birer gözcü olarak,söylediği her sözü zaptederler.(kaf-16)

                         VELHAMDULİLLAHİRABBİLALEMİN