BELKİDE ALAY EDİLEN DAHA HAYIRLIDIR

Hamd alemlerin Rabbi, din gününün sahibi, kainatın efendisi olan ALLAH Azze ve Celle’ye mahsustur. Salat ve Selam Mü’minlerin önderi ve örneği olan son Nebi Hz. Muhammed (sav)’e O’nun aline, ashabına ve onun yolundan giden tüm Mü’minlere olsun İnşaALLAH.

Bütün peygamberler getirmiş oldukları davetin sonrasında kavimleri tarafından alaya alınmışlardır.

“Yazıklar olsun şu kullara kendilerine hangi elçi geldiyse onu alaya aldılar.” (YASİN 30)

İnkarcıların peygamberlerin getirdiği emirler karşısında ki en belirgin ve net tavırları, inkar etmenin yanı sıra bu emirleri alay konusu yaparak eğlenmeleriydi.

Önceki kavimlerden bazıları, kendilerine gelen peygamberi ve onun uyarılarını alaya almalarından dolayı başlarına gelen felaketler neticesinde helak olmuşlardır.

Ad, Semud ve Lut kavimleri, Firavunun kavmi Hz. Nuh(a.s)’un kavmi, bu alaycı tavırları yüzünden helake uğramamışlar mıydı?

Mekkeli müşriklerde Hz. Peygamber(sav)’e ve Mü’minlere karşı aynı tutum ve tavrı sergilemişler, Resulullah(sav)’ın ve diğer Müslümanların kişiliklerini, inanç ve değerlerini, ibadet ve yaşamlarını özellikle de ALLAH(C.C)’ın ayetlerini sürekli olarak alaya almışlardı.

Fakat ALLAHU TEALA onların bu yaptıklarının asla karşılıksız kalmayacağını şöyle bildirmektedir;

“Şüphesiz günahkarlar iman edenlere gülüyorlardı. Mü’minler yanlarından geçtiğinde, birbirlerine kaş göz ederek onlarla alay ediyorlardı. Ailelerine dönerken zevk ve sefa içinde gülüşe gülüşe dönüyorlardı.

Mü’minleri gördükleri vakit, “Hiç şüphe yok şunlar sapık kimselerdi.” Diyorlardı.

Halbuki onlar, Mü’minlerin başına bekçi olarak gönderilmemişlerdi. İşte bugün de Mü’minler kafirlere gülerler. Koltuklar üzerinde etrafı seyrederler. Nasıl kafirler yapmakta olduklarının karşılığını buldular mı?”     (MUTAFFİFİN 29-36)

İslam toplumu içerisinde dini değerlerle ve Mü’minlerle alay etmek, münafıkların bir tavrı olarak karşımıza çıkmaktadır.

Kişinin şahsıyla, söz ve davranışlarıyla inancıyla, görünüşüyle alay etmeye istihza denilmiştir.

Bir Müslümanın şaka niyetiyle de olsa dini değerlerle dalga geçmesi ve bunları alay konusu yapması, asla kabul edilmeyecek bir durumdur.

Bu tür bir davranış iman etmiş bir kişiyi küfre götürebilecek kadar tehlikelidir. Çünkü ALLAH(C.C)’a itaatle O’nun dinini alaya almak aynı kalpte bir arada bulunmaz.

İslam dininde Müslümanların birbirleriyle olan ilişkilerinde de istihza yasaklanmıştır. Her insanın onuru, haysiyeti ve şerefi vardır. Her ne olursa olsun hiç kimse bu değerlerle alay etme ve insanları kırma rencide etme hakkına sahip değildir.

Hz. Peygamber(sav)’in bu konuda tavrı çok açıktır. Hz. Aişe (r.anhuma) bir taklidini yaparak birini tarif ettiğinde o şöyle demiştir;

“Karşılığında bana dünyayı verseler bile, kimsenin taklidini yapmam, bundan asla hoşlanmam.”

 Başkasının söz ve davranışlarını kusurlu görmek veya göstermek amacıyla alay ederek onu küçümsemek, toplumda kardeşlik bağlarını zedeleyen Müslümanların birbirleriyle olan ilişkilerine zarar veren tehlikeli bir durumdur. İnsanlarla bu şekilde eğlenen kişi, aynı durumun kendi başına gelmeyeceğini nereden bilir?

“Kardeşinin başına gelen bir şeye sevinip gülme. Sonra ALLAH(C.C) ona merhamet edip seni o şeyle imtihan eder.” (TİRMİZİ)

Biz buna halk içinde şöyle de deriz; “gülme komşuna gelir başına..”

İnsanların fiziksel durumlarıyla alay etmek ise, adeta ALLAH(C.C)’ın takdirine karşı gelmek gibidir. Kim kendisinin boyuna, rengine, diline hükmedebilir ki başkasıyla bu konuda alay eder?

Hz. Aişe (r.anhuma) bir defasında Resulullah(sav)’a eliyle kısa oluşunu göstererek, “ Ey ALLAH(C.C)’ın Resulü, Safiyye şöyle bir kadındır.” Demiş bunun üzerine Resulullah(sav) ona;

“Öyle bir söz ettin ki o söz denize karıştırılsaydı denizin suyu değişirdi.” (TİRMİZİ) diyerek uyarmıştır. Bu da meselenin ne kadar ciddi olduğunu göstermektedir.

Müslümanlar birbirlerini hoşlanmadığı bir isimle çağırarak toplum içinde yalnızken de küçük düşürücü alay edici tavırlardan kaçınmalıdırlar.

Bu tür küçümseyici davranışlar imanla bağdaşmayan bir durum olarak görülmüş ve Müslümanların birbirleriyle alay etmeleri, birbirlerine çirkin lakaplar takmaları yasaklanmıştır.

“ Ey iman edenler bir topluluk bir diğerini alaya almasın. Belki onlar kendilerinden daha iyidirler. Kadınlarda diğer kadınları alaya almasın. Belki onlar kendilerinden daha iyidirler. Birbirinizi karalamayın, birbirinizi kötü lakaplarla çağırmayın. İmandan sonra fasıklık ne kötü bir namdır. Kim de tevbe etmezse, işte onlar zalimlerin ta kendileridir.” (HUCURAT  11)

ALLAH AZZE VE CELLE AMEL EDENLERDEN EYLESİN. AMİN.