AMR BİN AS (R.A)

Hamd bütün kainatı emsalsiz yaratan ve yöneten, bizlere her türlü nimeti bahşeden  yaratığı her şey kendisine itaat eden isyan eden olduğunda ona Halim sıfatıyla müsaade veren ALLAHazze ve celle’yemahsusur.Salat veselam bizlere örnek ve önder olan Rasulune(s.a.v.) aline ve ashabına olsun.

Hayatın bütün alanında her şey itaat halinde ya bizler ne haldeyiz.Bulutlar suyunu dökeceği zamanı kendileri belirlemiyor nasıl oluyorda biz insanlarda itaat edeceğimiz zamanı belirleyebiliriz.Evet böyle biriydi kendisine bir görev  verildiğinde nasıl söylenmişse öylece yerine getiriyordu.Hayatını Allah’ a adamış ve resul yolundan asla ayrılmazdı .Kim bu insan ki bu kadar itaatkar.Aslın bu söylemi şöyle geçire bilseydik benden bahsediyor.Yani biz Müslüman olduğu söyleyenler kendilerini bir oto kontrolden geçirmeliyiz.Bedensel hastalıkların tespiti için kontrol yaptırdığımız gibi manevi hastalıklarımızıda gözden geçirmeliyiz.

Evet şimdi Amr b. AS r.a. biraz bahsetmeye çalışalım:

Hudeybiyeandlaşmasından sonra Müslüman olan sahabi. Amr b. el-Âs b. Vâil b. Hişâm b. Saîd b. Selhem b. Amr b. Kusay b. Ka’bb.Lüey.

Adı, Amr, künyesi Ebu Abdullah veya Ebu Muhammed’dir. Babası Âs, annesi Nâbiğa’dır. Amr’ın soyu Ka’b b. Lüey’de Hz. Peygamber (s.a.s.)’le birleşir. Kureyş kabilesinin Sehmoğullarındandır. Sözü dinlenen ve çevresini rahatlıkla etkisi altına alabilen bir kişiliğe sahipti.

Amr, müşriklerin zulmünden uzaklaşmak için Habeşistan’a hicret eden Müslümanların tekrar Mekke’ye geri gönderilmesi maksadıyla Necâşi’ye gönderilen elçi heyetine başkanlık etti. Fakat Müslümanları geri getiremeyince onlara karşı düşmanca davrandı. Bedir, Uhud, Hendek savaşlarında müşriklerin yanında yer alarak İslâm’a karşı savaştı.

Kureyş müşriklerinden yaşlıların ölümünden sonra Müslümanlara olan kin yavaş yavaş siliniyordu. Amr, Hendek savaşından sonra da müşriklerin hareketlerinin sonuçsuz kalacağını, Müslümanların galip geleceğini anladı. İçinde İslâm’a karşı bir sevgi uyanmaktaydı. Nihayet müşriklerle ilişkisinin koptuğu, Hudeybiye anlaşmasına katılmayıp, İslâm’a gönül vermeye başladığı görüldü. Amr, Hicretin 8. yılı (629) Medine’ye geldi. Hz. Hâlid b. Velid’le birlikte aynı gün Hz. Peygamber’e tabi oldu.

Resullullah’a(s.a.v.) tabi olduktan sonra kendi kafasına göre takılmayan verilen her görevi sanki yanındaymış şuuruyla yapmaya başladı.

Mekke’nin fethinden önce Cüzam, Lahm, Kudaa, Amile, Beliy ve Uzre kabilelerinin bir araya gelerek Medine’yi kuşatmak amacında oldukları haberi Hz. Peygamber (s.a.v.)’e ulaştı. Resulullah(s.a.v.), Ensar ve Muhacirlerden oluşan üçyüz kişilik bir kuvvet hazırladı. Bu kuvvetin başına komutan olarak Amr’ı(r.a.) getirdi. Beliy ve Uzre kabilelerine uğramasını, akrabalarının yardımını sağlamasını da emretti.Beliy kabilesi Amr’ın dedesi Vail’in dayıları olurdu. Amr, Cüzamlıların yurduna vardığında onların hazırlığını ve yaptıkları yığınağı gördü. Peygamberimiz (s.a.v.)’den yardım istedi. İkiyüz kişilik takviye kuvveti gönderildi. Müşrikler, Müslümanlar karşısında direnç gösteremediler, her biri bir tarafa dağıldı. Amr(r.a.) da ordusuyla birlikte Medine’ye döndü.

Evet Amr(r.a.) itaatinin ilk meyvelerini toplamaya başlamıştı.Allah (c.c) onu zaferle şereflendirdi.

Amr(r.a.), Mekke’nin fethinden sonra Suva putunu yıkması için Hz. Peygamber (s.a.v.) tarafından görevlendirildi. Bir müddet sonra da Umman’a gitti. Umman hükümdarına Resulullah’ın(s.a.v.) mektubunu sundu. Hükümdarın ve çevresinin müslüman olması sonucu Umman valiliğine getirildi. Zekât ve sadakaların toplanmasında, dağıtılmasından Umman hükümdarıyla çevresinden yardım gördü. Hz. Peygamber’in vefatına kadar burada kaldı.

Evet yine kendisine verilen emri yeri getirmiş ve sebat ederek görev yerinde kalarak teslimiyeti göstermiştir.Ya bizler hayatlarımızda bizlere verilen görevlere aynı şuurla yaklaşıyor ve sebat ediyormuyuz.

Peki Allah’ın Rasul’u(s.a.v.) bu dünyadan en sevgiliye gittikten sonra nasıl bir hayat yaşıyor.Bizler nasıl bir hayat yaşıyoruz.

Hz. Ebu Bekir (r.a.) zamanında zekât ödemekten kaçınanlarla savaştı. Onlara boyun eğdirdi. Bu olaydan sonra Suriye’de başlatılmış bulunan İslâmî cihat için Şam’a gitmek istediğini Hz. Ebu Bekir’e açıkladı. Hz. Ebu Bekir (r.a.) kendisinin Umman’a bizzat Allah elçisi tarafından görevlendirildiğini bildirdi. Fakat isteğinede engel olmak istemedi. Bizans ordularının Suriye’den kovulduğu, İslâm’ın bölgeye hakim kılındığıEcnâdin, Şam ve Yermuk savaşlarında görev aldı. Filistin’in fethinde yararlılıklar gösterdi.

Kendisine Hz.Ebubekir (r.a) tarafında bir görevle ilgili mektuba o kadar muazzam bir cevap veriyor ki:Sen bir yaysın bense bir ok nereye atarsan oraya giderim.

Peygamberin vefatından sonrada hayatından itaat şuurunu çıkarmayan verilen  her görevi peygamberden alıyormuş gibi algılayarak yerine getirmeye devam ediyor.

Şimdide kendi hayatlarımızı bir gözden geçirelim.Sahabenin her biri bu şuurla yaşamışken bizlere ne oluyorda bu gün kendi heva ve heveslerimize göre hareket ediyor.Allah’ın kitabını hayatlarımızın rehberi olmaktan çıkarıyor ve Peygamberin sünnetini algılamıyor gibi yaşıyoruz.

Allah (c.c.) bizlere sahabeyi anlamayı ve onlar gibi itaatkar olmayı nasip etsin.

Selam ve dua buyurun.