TOPRAĞIN ALTI MI? TOPRAĞIN ÜSTÜ MÜ?

BİSMİLLAHİRRAHMANİRRAHİM

Bizlere Sırat-ı Müstakimi gösteren ALLAH(C.C.)’a hamd, hayat önderimiz olarak gönderilen Hz. Muhammed (s.a.v), O’nun nurlu izinden gidenlere selam olsun.

“O (insanoğlu)nun önünde, arkasında takip eden (melekler) vardır ki ALLAH(C.C.)’ın emriyle onu korurlar. Muhakkak ki bir toplum özlerini (iç dünyalarını ve güzel ahlaklarını) değiştirip bozmadıkça, ALLAH(C.C.)’ta onların durumlarını değiştirip bozmaz. ALLAH(C.C.) bir kavme kötülük dileyince, artık onu geri çevirecek yoktur. Onlar için O’ndan başka bir veli yoktur.” (Rad 11)

Tarihi kıssalardan birinde rivayet edilir ki; Emevi meliklerinden AbdulMelik bin Mervan hangi şehrin halkı asi ise o şehre Haccac Bin Yusuf Es-Sakafi’yi yani zulmü ile meşhur Haccac-ı Zalim’i gönderir. Bir defasında yine asi olan bir şehre Haccac-ı Zalim’i gönderir. Haccac o şehre vali olarak gittiği vakit şehir halkını toplayarak bir hutbe okur ve hutbe de şehir halkına;

“ Ey halk! Bu akşam filan yere ( şehrin dışında bir yeri tarif ederek) gidip orada toplanacaksınız. Bu gece sabaha kadar orada bir bina yapacaksınız. Şayet sabaha kadar bitmezse sizi cezalandıracağım” der.

Halk gidip tarif edilen yerde toplanır. Aralarında konuşmaya başlarlar. İçlerinden birisi “ Bu binayı biz sabaha kadar bitirebilir miyiz?” diye sorar. Çoğunluk “hayır” der. Aynı şahıs “ bitmediği takdirde yine ceza alacak mıyız? Der. Halk “evet” deyince “ O zaman hiç çalışmayalım. Hem çalışıp hem ceza almaktansa yarın cezamız neyse onu çekelim” der. İçlerinden başka birisi de şöyle der “ Buraya kadar gelmişken bari bir şeyler yapalım. Mesele yolun üzerine bir çukur kazıp üzerini kapatalım. Haccac sabahleyin geldiğinde belki atının ayağı oraya isabet eder de biz de kurtuluruz.” Bu teklif halkın hoşuna gider ve çukuru kazmaya başlarlar. Haccac sabah geleceğine tutar gece gelir. Bakar ki halk bina temeli kazacağına yolun ortasına çukur kazıyor. “Siz ne yapıyorsunuz” diye çıkışır. Halktan hazır cevap biri “ Biz yeryüzünde Hz. Ömer’in adaletini bulamadık da onu yerin altında arıyoruz” der. Bu cevabı işiten Haccac’ da kazmayı eline alıp kazmaya başlar. Halk merakla ne yaptığını sorar. Haccac; “ Ben de yeryüzünde Hz. Ömer’in önderlik ettiği o halis Müslümanları bulamıyorum. Onları yerin altında arıyorum” der. Yani Hz. Ömer’in idare ettiği halis Müslümanlar gibi olsaydınız, sizi idare edenler de Hz. Ömer (r.a) gibi adil olurdu. Haccac gibi zalim olmazdı.

“İdarecileriniz kötüleriniz, zenginleriniz cimleriniz olduğu, işlerinizi de kadınlarınıza danışarak yaptığınız zaman sizin için toprağın altında toprağın üstünden daha hayırlı olur.” (TİRMİZİ)

İçinde yaşadığıma toplumun hastalıklarından biri de aynen bu tarihi kıssada ki gibi, hep başkalarını suçlamak, kötülemek, eleştirmek. Kendini yeterli görmek, tamam görmek, takvalı, ihlaslı görmek, tevhidi hakkıyla anlayamamışken kendini temiz bir Müslüman görmek…

Oysa insanoğlu kendi hayatına şeriat mikroskobuyla bakmazsa, hep bir başkalarını eleştirir kendini değiştirmezse, bir başkalarının eksikliğini görmekten kendi eksiklerini görmezse Haccac-ı Zalim ve halkı arasında geçen olaydan daha farklı bir konuma gelemeyecektir. O halde bugün kendimize soracağız.

Biz İsfah’ın Cayy kasabasından, Suriye’ye, Suriye’den Musul’a, Musul’dan Nusaybin’e, Nusaybin’den Rum diyarına, Oradan Hicaz’a hidayet bulabilmek hakkı öğrenebilmek için, yolculuklara çıkan Selman’ları, toprak üstünde göremeyecek miyiz? Biz yeryüzünün yıldızları olan Hz.Selman el- Farisi’nin ışığıyla, hayatını aydınlatan, günümüz Selman’ları olamayacak mıyız?

Biz iman fedaisi olan, azgın müşriklerin işkencelerine maruz kalan güneşin en sıcak olduğu öğle vakitlerinde kızgın kumlar üzerinde caniler tarafından develere bağlatılarak sürüklenen İslam’ın ilk çilekeş ailesini, Sümeyye hatunları sadece tarih kitaplarında okuyup kapatacak mıyız kapağı? O kitabın bir sayfası da biz olmayacak mıyız?

“Ailene ne bıraktın?” sorusuna “Allah(Celle Celaluhu)’ın rızasını ve Rasulullah(sav)’ın sevgisini bıraktım” diyerek malının tamamını sadaka veren Hz. Ebu Bekir’in (r.a) izini takip eden İslam fedailerinin kervanına katılmayıp geride mi kalacağız?

Cihad duygusu ile şehitlik arzusu ile dopdolu olan Mü’min, Cihad meydanları onun için Allah(Celle Celaluhu)’a en yakın meydan olan, “Ben harp meydanında mücahede ve mücadeleden aldığım zevki, hiçbir zaman zifaf gecesinin keyfinden alamam“ diyen komutan Allah(C.C)’ın kılıcı Hz. Halid Bin Velid(r.a)’in askeri ne zaman olacağız?

Yoksa bu yazıyı okuyup sen de eski hayatına devam mı edeceksin?

Allah(Celle Celaluhu) bizleri halini iyiye doğru değiştirmeye çalışan ve Allah(C.C.)’ın onların halini iyileştirdiği hayırlı toplumdan kılsın. Amin

VELHAMDULİLLAHİRABBİLALEMİN