ÖMER BİN ABDULAZİZ (RH.A)-2

Hamd alemleri isteğine göre emsalsiz yaratan hiç bir varlığa ihtiyaç duymayan Allah(Celle Celaluhu)’a salat ve selam son resul ve insanlığın kurtuluş reçetesi olan Hz. Muhammed (sav)’e ve selam O’nun aline, ashabına ve bu İslami hayatı dert edinen tüm Müslümanlara olsun.

Bir önceki yazımızın son kısmında paylaşmış olduğumuz rivayetin, hayatını anlamaya çalıştığımız mübarek zat Ömer b. Abdülaziz’i işaret ettiğine şahit olmaktayız. Hz. Ömer (r.a) işaret ettiği kişi olmak çok önemli olmakla birlikte çok daha önemli bir vasfına işaret etmektedir oda ‘Yeryüzü zülüm ile dopdolu iken onu adaletle dolduracak bir oğlum olacak’ onun bu vasfını duymak nasıl bir şahsiyetin hayatına başladığımızı bizlere hatırlatıyor ve bizleri derinden bir heyecana itiyor. Yaşadığımız zaman diliminde adaletin kökünün kazındığı, zulmün marifet sayıldığı ve insanların bilhassa Müslümanların sesli ve sessiz çığlıklarının her yeri inletmekte olduğu şu zeminde bu mübarek zatın hayatını anlamakla kanayan yaralarımıza merhem ve adaletin kalıcı olarak hakim olması için bizlere örnek ve ilham olasını umuyoruz.

Ömer b. Abdülaziz Yarık Yüzlü’ lakabıyla anılırdı ve ona ‘Mervanoğullarının Yarık Yüzlüsü’ denirdi. Ömer b. Abdülaziz’in babası Mısır’da vali iken atı görmek için babasının ahırına girer, at da onun yüzüne vurup yarar. Babası da yüzündeki kanları silerek şöyle diyordu: Eğer sen Ümeyyeoğullarının ‘Yarık Yüzlüsü olacaksan ne mutlu sana!

Kardeşi Asbağ yüzündeki izi görünce dedi ki: Allahu Ekber! İşte bu, Mervanoğullarının hüküm sürecek olan yarık yüzlüsü! Ömer b. Hattab dedi ki: Çocuklarımdan yüzünde iz olan bir adam gelecek, yeryüzünü adaletle dolduracak. Ömer el-Faruk buna işaret eden bir rüya görmüştü. Onun dışında da bu rüyayı görenler olmuştur. Bu durum insanlar arasında yaygınlaşmıştı. Babasının, yüzündeki kanı, kardeşinin de yüzündeki izi görünce söyledikleri bunun için delil kabul edilirdi. İkisi de birer iyi dilekten ibarettir. Umulur ki, yeryüzünü adaletle dolduran ‘Yarık Yüzlü’ odur.

Ömer b. Abdülaziz Medine’de doğup büyümüştür. Küçük bir çocuk olmasına rağmen akıllı bir delikanlı olduğu sıralarda annesinin yakınlığından dolayı Ömer b. Hattab’ın oğlu olan Abdullah’ın yanına gider, sonra da annesinin yanına dönerek şöyle derdi: Anneciğim! Abdullah b. Ömer’i kastederek Ben dayım gibi olmak istiyorum. Annesi de öfkelenerek şöyle derdi: Kaybol, Sen mi dayın gibi olacaksın! Bu olay defalarca başından geçmiştir. Büyüyünce babası Abdülaziz b. Mervan Mısır’a vali olarak gitti. Sonra eşi Ümmü Asım’a mektup yazarak oğluyla birlikte Mısır’a gelmelerini istedi. O da amca Abdullah b. Ömer’e gelerek kocası Abdülaziz’in yazdığı mektuptan söz etti. O da dedi ki:

Ey kardeşimin kızı! O senin kocandır, git onun yanına. Çıkmak istediği sırada da şöyle dedi: Bu çocuğu Ömer’i kastederek bizim yanımızda bırak, çünkü sizin içinizden bizim ailemize en çok o benzemektedir. Annesi de onu kırmayarak Ömer’i onun yanına bıraktı. Abdülaziz’in yanına vardığında ise Ömer’i göremeyince dedi ki: Ömer nerde? O da Abdullah ile aralarında geçen konuşmaları anlattı. Abdülaziz buna sevindi. O da Kardeşi Abdülmelik’e mektup yazarak konuyu anlattı. Abdülmelik de ona her ay bin dinar ödenmesini emretti. Sonra Ömer kazasız belasız babasının yanına geldi.” Allah(Celle Celaluhu) rahmet etsin Ömer işte bu şekilde Ömer b. Hattab’ın ailesi içinde dayılarının arasında terbiye gördü. Kuşkusuz onlardan ve Medine’deki ashap topluluğundan fazlasıyla etkilenmiştir.

Kuşkusuz her birimiz insanın nerede ve hangi şartlarda yetiştiğinin kişiliği, karakteri, alışkanlıkları, bakış açısı ve kalıcı özelikleri üzerinde derin etkisi olduğunu bilmekteyiz, Ömer b. Abdülaziz’de de bunu görmekteyiz ve hayatının sonraki safhalarında da bunlara şahit olacağız. Küçük bir çocuğu biraz dikkatli takip ettiğimiz de aslında etrafındakiler gibi hareket ettiğini görüyoruz oturup kakmadan konuşmasına kısacası her haline sürekli etrafından beslendiğine şahit oluyoruz, bu konu bizlere çok derin mesajlar vermekte ve bu mesajların en belirgini çocuk yetiştirme konusundadır. Bu konuya daha özel bir örnek verecek olursak Enes b. Malik r.a daha sekiz yaşında annesi tarafından Medine’ye teşrif etmiş olan Allah Resulü sav oğlunu infak etmesiyle başlayan eğitim süreci amcası Enes b. Nadır’ın uhud da Allah(Celle Celaluhu) yolun da parça parça olması ile devam eden teyzesi ümmü haramın kıbrıs’ın fethinde şehid olması, kardeşi Bera b. Malik gibi kahraman bir mücahitle büyümesi ve diğer aile fertlerinin ilahi rıza için yapmış olduğu büyük fedakarlıklar içerisinde büyümesi Enes b. Malik gibi büyük bir şahsiyetin ortaya çıkmasına vesile olmuştur. Bu ve benzeri hadiseleri incelediğimizde insanın yetişme şartları ve ortamının insan üzerinde ne kadar büyük etkileri olduğunu görmekteyiz, bu bilgiler ışığında kendi neslimize yöneldiğimizde mevcut olan içler acısı toplumsal bozulmayı ve dezenformasyonun sebeplerini keşfede biliyoruz, bizler Allah(Celle Celaluhu) kitabında ve Resulullah (sav) sünnetinde şunu çok iyi öğrendik ki;

Gerçek şu ki, inkâr edenler, (insanları) Allah’ın yolundan engellemek için mallarını harcarlar; bundan böyle de harcayacaklar. Sonra bu, onlara yürek acısı olacaktır, sonra bozguna uğratılacaklardır. İnkâr edenler sonunda cehenneme sürülüp toplanacaklardır. (Enfal 36) 

Evet, onlar bizleri ve neslimizi saptırmak için yoğun bir çalışmanın içerisindeler ve bunu yapmaya devam edecekler, fakat bizler böyle zorlu zeminlerde nasıl hareket edeceğimizi ve almamız gereken tedbirleri Peygamberimizin, ashabın, onlardan sonra gelenlerin ve şuan ki gündemimiz olan Ömer b. Abdülaziz’in hayatlarından öğrenmekteyiz neslimize sahip çıkıp onları büyük bir gayretle örnek gösterilen neslin ve öncü olan bu mübarek insanların hayatlarıyla örtüşecek kimliklere ve vizyonlara sahip olmaları için mücadele edeceğiz.

Allah(C.C) cümlemizin yardımcısı olsun Amin.

ALLAH(Celle Celaluhu) hakkı hak bilip hakka sarılan, batılı batıl bilip batıldan içtinap eden kullarından eylesin.