بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحٖيمِ

Hamd  Alemlerin Rabbi olan Allah’a (cc) masustur. Biz O’na şükreder, O’ndan yardım diler, O’na tövbe ederiz. Nefislerimizin şerrinden ve amellerimizin kötülüğünden O’na sığınırız. Allah (cc) kimi hidayete ulaştırırsa o kişiyi saptıracak yoktur; kimi de saptırırsa onu hidayete ulaştıracak yoktur.  Salat ve Selam Peygamberimiz Hz. Muhammed (S.A.V) ‘e, Aline, Ashabına ve kıyamete kadar Allah yolunda adam olmanın ve adam kalmanın kavgasını veren bütün Müslümanların üzerine olsun…

İmansız insan, rüzgarın önündeki bir tüy gibidir. İstikrarlı değildir. Rüzgar onu nereye yönlendirirse oraya gider. İmansız bir insanın hiçbir değeri yoktur. Ayrıca o sürekli endişe içinde şaşkın bir durumdadır. Kendi varlığının sebebini  dahi anlamaktan acizdir.

İmansız bir insanın kalbi anlayamaz, gözleri görmez, kulakları duymaz. İmansız bir toplum sadece bir topluluktan öteye geçemez. Kendileri için medeniyetin ışıkları yansa bile bu böyledir. Çünkü orada güçlü olanın sözü geçer iyi olanın değil. O toplum refahın, zenginliğin sahibi olsa bile mutsuz bir toplumdur.

Karanlığı aydınlığa çeviren, ölü kalpleri diri vicdanlara döndüren, köleleri efendi yapan, zayıfları toplumların ve nesillerin önderleri haline getiren şey sadece ve sadece imandır, başkası değil. İşte bu yüzden ümmetlerin doğrulup yükselmeleri, zayıflıktan güçlü hale geçmeleri, düşüşten çıkışa çevrilmeleri kalplerin imanı tatmasıyla mümkün olabilir. İmanın nuru bir kez kalbe girdiğinde, kişinin gidişatı, yaşam tarzı anında değişir. Hepimiz biliriz ki bir insan cahiliye de farklı, İslama girdikten sonra çok daha farklı bir insan oluverir. Sanki Allah (cc) onu öldürüp tekrar diriltmiştir…

İşte yüce Sahabe Ebud Derda Uveymir Bin Amr (ra)’da imanın kendisini tamamen değiştirdiği kimselerdendi. Öyle ki iman onda cahiliye kalıntılarını tamamen yok etmiş, yerine sağlam bir kale inşa etmişti.

Ebud Derda (ra)  ve Abdullah bin Ravaha (ra) cahiliye döneminde birbirlerini seven , kardeş gibi yaşayan iki kişiydiler. İslam gelip de İbn Ravaha (ra) bu dini kabul ettikten sonra Ebud Derda (ra) ondan uzaklaştı. Tıpkı bugün müslümanların yaşadığı gibi. Tevhidi bir hayat yaşamaya başladıktan sonra dostlarımızın, akrabalarımızın,hatta en yakınlarımızın dahi bizden uzaklaşmaları gibi…

Günler geçip gidiyordu ama Ebud Derda (ra) hala şirk üzereydi. Günlerden bir gün  Ebud Derda (ra) her zaman ki gibi ticaretiyle meşgul olmaya başlamıştı. İşi bittikten sonra evine dönerken ibadet ettiği putunu görme arzusundaydı. Putun manası Alemlerin Rabbi’nin bildirdiği  günden beri gerçekliğini korumaktadır. Zamanın ve mekanın değişmesiyle yalnızca şekli değişir. Tıpkı bugün olduğu gibi.  Putun sadece taştan , heykelden olduğunu düşünenler kalplerinde yer eden Nefis putu, kadın putu,çocuk putu, iş putu, dünya  putu moda putu vb. putları hiçbir zaman idrak edemeyeceklerdir.

Ebud Derda (ra) eve geldiğinde aklına bile gelmeyen bir sürprizle karşılaştı. Birileri evine girip,  ( Abdullah bin Revaha ve Muhammed bin Mesleme) putunu kırmışlardı. O kırılmış olan putun parçalarını toplarken şöyle diyordu : ‘’Yazıklar olsun sana ! Kendini koruyamadın mı ‘’ ? Bu olaya şahid olan hanımı  Ümmüd Derda (r.anha)  ona şöyle dedi : ‘’ Eğer o bir kimseye fayda ya da zarara güç yetirebilseydi önce kendini korurdu ve kendine faydası olurdu. ‘’ Ebud Derda durdu , derin bir iç çekti kısa bir süre düşündü, artık akletmeye başlamıştı , yaptığı fenalık, içinde bulunduğu durum gözlerinin önünden bir film şeridi gibi geçti ve hanımı Ümmüd Derda (r.anha) dan bir kap su istedi bununla yıkandı, temiz elbiselerini  giydi ve Nebi (sallallahu aleyhi veselleme) gitti.Filmdi burada durduralım ve Abdullah Bin Ravaha (ra) ‘nın  Ebud Derda (ra) üzerinde izlemiş olduğu metot dan kendimize dersler çıkartıp yolumuza  devam edelim…

Abdullah Bin Ravaha (ra) iman edince Ebud Derda (ra) ondan uzaklaşmıştı. Ancak İbn Ravaha (ra) onu kendi haline hiç bırakmadı. İçine düşmüş olduğun şirkten, bataklıktan onu kurtarmak için mücadele etti. Bıkmadan, usanmadan, vazgeçmeden sürekli ona tevhidi anlattı. Ona acıyarak baktı ve cahiliyedeki arkadaşının ateşe gitmesine gönlü el vermedi. İbn Ravaha (ra) onun putunu kırarak bir hamle yaptı, ve Ebud Derda (ra) yı en iyi tanıyan olduğu için bu yolu izledi. Bizlerde doğru bir metodla onları incitmeden, nefislerine ağır gelecek yolları seçmeden çevremizdekilerin kalplerinde yer etmiş putları böyle kırmamız gerekir. Eğer ki onların ateşe gitmesini istemiyorsak verdiğimiz sözün bir gereği olarak bunu yerine getirmemiz gerekir.İbn Ravaha (ra) ‘ın çabasının boşa çıkmadığını Ebud Derda (ra) nın  yıkanıp yeni elbiseler giymesiyle anlayabiliriz…

‘’ Canımı gücü ve kudretiyle elinde tutan Allah’a yemin olsun ki ya iyilikleri emreder ve kötülüklerden nehyedersiniz, ya da Allah kendi katından yakın zamanda üzerinize bir azab gönderir. Sonra Allah’a yalvarıp dua edersiniz ama, duanız kabul edilmez.’’ ( Tirmizi Fiten 9 )

Devamla :  Ebud Derda (ra) nın geldiğini gören İbn Ravaha (ra) ona doğru yönelerek şöyle dedi. Ya Rasulullah ! onun bizi (cezalandırmak üzere ) talep etmek için geldiğini düşünüyorum dedi. Bunun üzerine Rasulullah ( S.A.V) : ‘’ O Müslüman olmak için geliyor. Rabbim bana Ebud Derda’nın Müslüman olacağını vaat etti.’’ Dedi. Ve böyle Allah azze ve celle onun kalbine imanı yazdı Elhamdulillah.

İslam güneşi Ebud Derda’nın (ra) kalbine doğduktan sonra ondan bir an bile uzaklaşmadı. Her yönüyle İslam’ı yaşıyordu. Sanki  Kuran ayetlerini yaşayarak, gerçek hayata geçirerek onları görünür kılıyordu.

Ebud Derda (ra) bir keresinde şöyle demişti : İslam dan önce ticaretle uğraşan birisiydim. İslam geldikten sonra ticareti ve ibadeti birleştirmek istedim. Baktım ki ikisi bir arada olmuyor, ticareti terk edip ibadete sarıldım.

Kardeşlerim !   Yaşama arzusu ve dünya fitnesi Tağuti sistemlerin  insanları içine sokmak istediği bir fitnedir. Kimi zaman mal, mülk, ticaret sevdası uğruna cihad meydanları, mücadele meydanları terk edilir. Bazen bu kalbe olumlu yönde gelir.Der ki nefis  İşlerini yoluna koy, ticaretini genişlet. İslam’a daha faydalı ol gibi düşüncelerle kalbe yerleşir ve kişi ilimden ve ibadetlerden uzaklaşır. Şunu unutmayalım ki Herkesin rızkı Levh-i Mahfuz da yazılmıştır. Bunun dışına Ademoğlu çıkamaz. Vallahi dünyaya cimri davranıp ahreti harcayanlar büsbütün aldanmışlardır.

Ebud Derda (ra) Der ki : Bana ne oluyor ki , sizi Rabbinizin kefil olduğu rızık için koştururken, kendisiyle emredildiğiniz ibadetlerde tembellik yaptığınızı görüyorum.Dünya haindir, Nimetleri devam etmez. Kötülüklerinden emin olunamaz. Yaşayan kimse imtihandan geçer, sürekli mal mülk peşinde koşan kimse ondan mahrum edilir. Kendini kötü durumlara sabretmeye hazırlamazsa, (başına bela geldiğinde ) aciz kalır.Vallahi Allah azze ve celle ahreti dert edinenlerin bütün dertlerini satın alır !!!

Muhammed bin Kab naklediyor : Soğuk bir gecede bazı kimseler Ebud Derda’ya (ra) misafir oldular. Onlara sıcak yemek gönderdi, ancak örtünecekleri bir yorgan göndermedi. İçlerinden biri durumu ona bildirmeliyim dedi. Diğerleri engellemek istedi ancak o dinlemeyip gitti. Kapıya gelip onu otururken gördü, eşi de yanındaydı. Döndü ve Seni de bizim gibi geceler halde görüyorum dedi. Ebud Derda (ra) :  Bizim göç edeceğimiz bir evimiz var. Yataklarımızı, yorganlarımızı oraya gönderdik.( bundan kastı  gelen rivayetler baz alınarak : Ahiret ve geceyi ibadetle geçirdikleridir.)Eğer bizde bunlar olsaydı, yatmanız için bunları kesinlikle size gönderirdik. Önümüzde bir yokuş vardır. Yükümüzün hafif olması ağır olmasından daha iyidir… Sana söylediklerimi anladın mı ?  Adam Evet dedi.

O bir yorganı dahi öyle görmüşken acaba bizim belimizi büken, sırtımızı kamburlatan  zevklerimizi ,rahatlığımızı, konforumuzu görseydi ne derdi. Yatağının eskidiğini söyleyip rahat yatamadığından şikayetçi olan şu nefsimi görseydi ne derdi acaba ? Ey Ebud Derda ! O adam anladı ama Vallahi biz seni anlayamadık….

Bakın ne diyor : Şayet siz ölümden sonra ne göreceğinizi bilmiş olsaydınız, iştahla yemek yiyemezdiniz. Kana Kana su içemezdiniz. Oturduğunuz evlerinize  giremezdiniz ve tepelere çıkıp göğüslerinize vurup kendi kendinize ağlar dururdunuz. Ben  kesilip sonrada meyvesi yenilen bir ağaç olmayı  temenni ederdim…

Günümüzde idealleri peşinde koşup hayaller kuran Ademoğlu keşke şu araba benim olsaydı, keşke biraz daha param olsaydı, keşke patron olsaydım da rahat etseydim hayalleri kurarken Hayatlarını Allah yolunda mücadeleye adamış Ashabı Kiram bir ağaç olmayı, bir koyun olmayı , bir bitki olmayı temenni ediyor.İşte Allah azze ve celleyi tanıyan ve O ‘nun azabından korkan bir topluluk timsali !

Diyor ki Ebud Derda (ra) : Talebe olmadan Alim olamazsın. Öğrendiklerinle amel etmediğin sürece de Talebe olamazsın. En çok korktuğum şey hesap günü durdurulduğumda  Öğrendiklerinle ne kadar amel ettin ? denmesidir. Bilmeyene bir kez, bilip de amel etmeyene yedi kez yazıklar olsun…AllahuEkber

İlah-i Kelimetullah ‘tan her işittiğimiz sözle Allah (cc) kartında bir hüccet bıraktığımızı unutmayalım. Alemlerin Rabbi’nin bu vesileyle bahanelerimizi bir bir ortadan kaldırdığının bilincinde olalım. Bakın İmam Gazali (rh.a) İnşaAllah yazdıklarım Ahirette aleyhime delil olarak önüme koyulmaz ! demiş. Bizlerde Amel sahamızı genişletelim ve Rabbani bir kul olma yolunda mücadele edelim ki öğrendiklerimiz aleyhimizde delil olmasın…

Ve yazımı Ebud Derda (ra) dan altın bir  nasihatle bitiriyorum.  Hanımı anlatıyor : Ebud Derda’nın (ra) üç yüz altmış kadar Allah için sevdiği kardeşi vardı. Namazlarda onların ismini zikrederek dua ederdi. Bununla ilgili bir şey söylediğimde şöyle dedi : Bir kişi kardeşi için onun gıyabında duada bulunursa, Allah (cc) onun için iki meleği  görevlendirir ve şöyle derler : Sana da bir misli verilsin ! şimdi Ey Ümmüd Derda !  Bana meleklerin dua etmelerini istemeyeyim mi ?… Meleklerin bize dua etmesi ve Alemlerin Rabbinin kalplerimizi pekiştirmesi için birbirimize bol bol dua edelim Allah (cc) bütün Müslümanlara rahmet etsin…

SELAM VE DUA İLE

AMELLERİMİZİN BİDAYETİ VE NİHAYETİ ALLAHU TEALAYA HAMD ETMEKTİR.