Ne Yapmalı da İman Etmeli?

BİSMİLLAHİRRAHMANİRRAHİM

Hamd  Alemlerin Rabbi Rahman Rahim din gününün sahibi Allah cc’ya mahsustur. Salat ve selam alemlere rahmet olarak gönderilen örneğimiz önderimiz Hz.Muhammed (SAV)’e ehli beytine ashabına ve tüm müminlerin üzerine olsun.

Günümüzde İslam dünyasının karşı karşıya bulunduğu en büyük mesele, ne gayrı müslimler arasında İslam’ı yaymak ne de yeni Müslümanlar kazanmaktır. Bunların hiç birisi İslam dünyası için problem değildir. Esas problem, Müslümanların İslamdan uzaklaşmaları, yüzlerini doğudan batıya çevirmeleri Avrupanın bayraktarlığını yaptığı sözüm ona medeniyet kervanına katılmaları, avrupanın üzerine oturduğu değerlere bağlanmaları ve onun izini takip etmeleridir. Bu yüzden biz bugün sadece coğrafi mevki, doğum yeri ve isim Müslümanı olduk. Müslümanlığımız nüfus cüzdanımızın yaprakları arasında sıkıştı kaldı. İslamın ruhundan tamamen uzaklaştık. Hatta bugünkü hayatımızı belgeleyen gelenek ve kanunları tanımayacak kadar yabancılaştık.

Çevremizi bir ahtapot gibi saran cehaletin, bu zifiri karanlığından sıyrılıp, bütün dünyaya ışık saçabilmemiz için, hayatımızın bütün cephelerine temel olacak şekilde dinimizle olan bağlarımızı yeniden kurup sağlamlaştırmamız gerekir. Şurası bir gerçektir ki kendimiz iman etmedikçe herhangi bir kimsenin bu dine iman etmesini isteyemeyiz. Bu iman da ancak bütün insanlara takdim edebileceğimiz doğru ve güzel bir numune ile mümkün olacaktır.

Bizler insanlığın kumandasındaki yerimizde yeniden sahip çıkmak istiyorsak, her şeyden önce, bütün tesirleri sözlerimizde ve hareketlerimizde görülebilen hakiki bir imana sahip olmamız gerekir.

Yüce kitabımız Kuran-ı Kerim ve Peygamberimiz (sav)’in hayatı, İslam aleminde yiğitlik ve iman ateşini yakabilecek, cehalet devirlerinde büyük bir inkılap doğurtabilecek tek yöntemdir. Peşinen teslim olmuş, zillet ve miskinlik bulutları karartmış uyuşuk bir milletten bugünkü cahiliyete meydan okuyan, yiğitlik ve mertlik duygularıyla coşup haykıran, modası geçmiş insan yapısı sahte nizamlarını tuzla buz eden zinde bir millet çıkarabilecek iki muazzam kuvvettir. Bugünkü İslam dünyasını yiyip bitiren en tehlikeli hastalık dünya hayatına haddinden fazla değer verip her şeyi onda aramak zaman zaman ortaya çıkan mide bulandırıcı hadiselere boş gözlerle bakmak ve hayata fazlasıyla değer vermektir.

Ne kadar acıdır ki, bugün İslam alemini hiçbir hadise harekete geçirmiyor, hiçbir hadise ilgilendirmiyor. Hiçbir sapıklık enterese etmiyor. Hiçbir kötülük harekete geçirmiyor. Fakat Kuran-ı Kerim ve Peygamber(sav)in hayatının tesiriyle şayet bu iki esas, kalbe yol bulabilirse imanla nifak, yakinle şüphe, yakın menfaatlerle ahiret yurdu, vücudun rahatıyla kalbin nimetleri tasasız bir hayatla şehitlik şerbeti arasında korkunç bir mücadele başlar. İşte dünya ancak, tıpkı bütün peygamberlerin kendi devirlerinde başlattıkları gibi bir mücadele ile rayına oturur, huzur bulur. O zaman İslam aleminin her köşesinde ve bütün Müslüman ailelerde;

“Biz sana onların haberlerini bir gerçek (olay) olarak aktarıyoruz. Gerçekten onlar Rablerine iman etmiş gençlerdi ve biz de onların hidayetlerini arttırmıştık.

Onların kalpleri üzerinde (sabrı ve kararlılığı) rabtetmiştik; (Krala karşı) Kıyam ettiklerinde demişlerdi ki: “Bizim Rabbimiz, göklerin ve yerin Rabbi’dir; ilah olarak biz O’ndan başkasına kesinlikle tapmayız, (eğer tersini) söyleyecek olursak, andolsun, gerçeğin dışına çıkarız.” (Kehf suresi-13 14)”

Ayetin ifade ettiği, tırnağından saçının son teline kadar iman yüklü genç nesiller yetişecektir. O zaman cennetin kokuları etrafa yayılacak, Asr-ı saadetin meltemi esecek ve hiçbir yönüyle eski dünyaya benzemeyen bir İslam alemi doğacaktır.

Kıpırdama bizden Tevfik Allah(cc)’dandır.

Velhamdulillahi Rabbil Alemin.