KALBİ HASTALIKLI KİMSE (MÜNAFIK)

Hamd yerleri ve gökleri emsalsiz bir şekilde yaratan yoktan var eden yarattıklarına sonsuz nimetler bahşeden insanoğlunu da İslam ile şerefli kılan Allah Celle Celaluhu’ya Salat ve selam son peygamber Hz. Muhammed(s.a.v)’e aline ashabına ve bugün de onun yolunu takip eden tüm Müslümanların üzerine olsun inşaAllah.

Üç sınıf insan vardır;

MÜMİN

KAFİR

MÜNAFIK

Bunların ilk ikisi olduğu gibidir yani mümin kalbiyle Allah’a ve Resulüne inandığı gibi diliyle de söyler ve söyledikleriyle de amel edendir.

Kafir ise kalbiyle Allah ve Resulünü inkar ettiği gibi diliyle de inkar eder ve o şekilde yaşar.

Fakat üçüncü sınıf insanı kalbiyle iman etmediği halde diliyle inandığını söyleyip insanları aldatan hatta haşa Rabbini dahi aldattığını düşünen kimsedir ki o yalnızca kendi kendini kandırır fakat bunun farkında değildir. İşte insanların en tehlikeli olanı bu insanlardır çünkü bukalemun gibi her ortamın rengine bürünerek o ortamdan kendi isteğine göre menfaat elde eder.

Zaten münafık kelimesine baktığımızda İçinden gerçek anlamda iman etmemiş olup, dışından Müslüman görünen kimse, aslî manasını değiştirmeden dilimize geçmiş olan münafık kelimesi İslâm toplumu içinde çeşitli sebeplerden dolayı ve menfaati icabı kendini Müslüman göstererek Allah’a, Resulüne ve Mü’minlere düşmanlığını gizleyen kimsedir. Malesef bulaşıcı bir hastalık gibi münafıkların ahlakı da insanlar arasında hızlıca ve sessizce yayılır. Bu yüzden nifak ehli iyi bilinmelidir ki kişi kendini bu nifak ahlakından korusun.

Abdullah İbni Amr İbni’l-Âs radıyallahu anhümâ’dan rivayet edildiğine göre Nebî sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurdu:

“Dört huy vardır ki bunlar kimde bulunursa o kişi tam münâfık olur. Kimde de bu huylardan biri bulunursa, onu terk edinceye kadar o kişide münâfıklıktan bir sıfat bulunmuş olur:

Kendisine bir şey emânet edildiği zaman ona ihanet eder.

Konuştuğunda yalan söyler.

Söz verince sözünden döner.

Düşmanlıkta haddi aşar, haksızlık yapar.”

Yine ayetlerle de münafık kime denir çok iyi bir şekilde anlayabiliriz.

Münafıklar, Müminleri bırakıp kâfirleri dost edinirler, Allah’ı aldatmaya çalışırlar, namaza tembel tembel kalkarlar, Allah’ı pek az zikrederler, ne müminlerden yana ne de kâfirlerden yana olurlar, ikisi arasında bocalayıp dururlar (Nisâ, 4/139, 142);

Kötülüğü emreder, iyiliğe engel olurlar, elleri de sıkıdır (Tevbe, 9/67);

Yalancıdırlar, yeminlerini kalkan edinirler, insanları Allah yolundan alıkoyarlar, gösterişlidirler, süslü konuşurlar, her gürültüyü kendi aleyhlerine zannederler (Münafikûn, 63/1-4).

Hz. Peygamber de, münafıkların konuştuklarında yalan söylediklerini, verdikleri sözde durmadıklarını, emanete hıyanet ettiklerini, düşmanlıkta aşırı gittiklerini bildirmiştir (Müslim, İman, 107; Buhârî, İman, 24).

Münafıklar görünüşte mümin oldukları için, dünyada Müslüman muamelesi görürler. Ancak âhirette cehennemin en alt tabakasına atılacaklardır (Nisâ, 4/145).

bakara suresinin 8,9,10. ayetlerin de Allah Celle Celaluhu münafıklığı bize açıkça bildirmektedir.

Kimi insanlar var ki; `Allah’a ve Ahiret gününe inandık ” derler, ama aslında inanmamışlardır. Bunlar Allah’ı ve müminleri aldatmaya çalışırlar. Oysa sadece kendilerini aldatıyorlar, ama bunun farkında değildirler. Onların kalplerinde hastalık vardır, Allah da bu hastalıklarını arttırmıştır, bu yakıncılıkları yüzünden onları acı bir azab beklemektedir.

İnsanların bu kesimini oluşturan kimseler Allah’a ve Ahiret gününe inandıklarını ileri sürerler, ama aslında bu dediklerine inanmış değillerdir. Onlar inkârcı olduklarını söylemeye ve “müminlere karşı gerçekten ne düşündüklerini açıkça ortaya koymaya cesaret edemeyen ikiyüzlü münafıklardır.

Onlar kendilerini sıradan halk kitlelerini aldatabilen zeki, hatta dahi kimseler sanırlar. Oysa Kur’an-ı Kerim onların bu eylemlerinin mahiyetini tanımlıyor. Bu tanıma göre onlar müminleri değil, doğrudan doğruya Allah’ı aldatıyor, daha doğrusu aldatmaya yelteniyorlar.

Onlar öyle ağır bir gaflet, bir sarhoşluk içindedirler ki, farkında olmadan sadece kendilerini aldatıyorlar. Çünkü yüce Allah onların aldatma girişimlerini biliyor. Bunun yanında müminler de yüce Allah’ın himayesi altında oldukları için O, onları bu aşağılık aldatma girişimi karşısında koruyor. Fakat o hilebazlar gaflet içinde yüzdükleri için kendi kendilerini aldatıyorlar, kendi kendilerine oyun oynuyorlar. Kendilerini aldatıyorlar; çünkü bu iki yüzlülükle kazançlı çıktıklarını, istedikleri kârı elde ettiklerini ve müminler arasında kâfirliklerini açıklamanın sakıncalarından korunduklarını sanıyorlar. Bunun yanında içlerinde kâfirlik gizlerken dışarda takındıkları münafıklık çehresi yüzünden kendilerini tehlikeye atmış, kendilerini kötü bir sonuca mahkûm etmiş oluyorlar. Fakat acaba münafıklar neden böyle çirkin bir yola başvuruyor, niçin böylesine bir hile yapmaya girişiyorlar? Sorunun cevabını yüce Allah veriyor:

Ayette  “Onların kalplerinde hastalık vardır.” deniliyor Yani karakterleri bozuktur, hasta ruhludurlar. Açık ve dosdoğru yoldan sapmalarına ve bu yüzden yüce Allah’ın bu anormalliklerini daha da arttırmasını hak etmelerine tek sebep ruhlarının hasta oluşudur ve bu hastalık günden güne kalplerinde artmaktadır neticesi ise ebedi olan cehennem hayatında en acı şekilde azap çekmektir.

Münafıklıkla ilgili pek çok hadis ve ayetler vardır ki burada sıraladığımız hadis ve ayetler gibi çok açıktır anlamamak mümkün değil. Bu alametler hangi kalpte olursa olsun mutlaka o kalp hangi ahlaka sahip olduğunu bilir.

Çünkü insanların dilleri yani zahirleri dahi yalan söyleyebilirken kalpler asla yalan söyleyemez kendine itiraf eder. Eğer o kalp münafıksa mutlaka kendisini münafık olarak bilir sadece zahirinde bu yalanını örtebilir fakat onu bile yapamaz yalnızca yalanını örttüğünü zanneder.

Medine devrinde o münafıklar kimi zaman Allah Resulünün arkasında namaz kılmış kimi zaman Müslümanlarla oturup kalkmış fakat kısa bir zaman sonrada arkasında namaza durduğu Allah Resulüne tuzaklar kuranlarla iş birliği yapmış, Müslümanları sıkıntıya sokmuş ne zaman bir savaş olsa daima yarı yolda bırakmış ve Müslümanlar içinde fitnelere sebep olmuşlardır. Şüphe yok ki Müslümanlara en büyük zararı münafıklar vermiştir.

Ayetler ve olaylar bu kadar açık iken bugünde sizce münafıklar yada münafıklık ahlakını üzerinde taşıyan kimseler yok mu? Tek yaptıkları Müslümanları karalamak hakikati yaşayanlara engel olmak ve İslam hakim olmasın diye kafirlerle iş birliği içinde olmaktır.

Sadece yapıyormuş mücadele ediyormuş gibi görünür Müslümanın yanında iman etmiş gibi kafirin yanında da onun gibi davranır.

Malik İbni Dinar(Rh.a) durumu bizlere özetliyor;

Eğer münafıkların kuyruğu olsaydı kalabalık oluşlarından dolayı müminler yeryüzünde ayak basacak yer bulamazlardı

Allah Celle Celaluhu Müslümanları münafıklardan ve onların bulaşıcı kalbi hastalıklardan korusun inşaAllah

VELHAMDULİLLAHİ RABBİLALEMİN