İSLAM’A DAVET

BİSMİLAHİRRAHMANİRRAHİM

Hamd övgü Alemlerin Rabbi, Rahman ve Rahim ve din gününün sahibi olan Allah’a (c.c.) aittir. Salat ve Selam Alemlere Rahmet olarak gönderilen Muhammed Mustafa Sallallahu Aleyhi ve Sellem’e olsun İnşallah onun yolunu izleyen tüm mümin ve Müslümanlar da selam olsun inşallah

“Hem bir davetçi, hem de bir baba olarak Nuh Aleyhisselam’ın örnekliği”

Nuh aleyhisselam’ın davetini Allah Celle Celalühü bize ulaştırmış ve bir davetçinin mesaisinin nasıl olması gerektiğini, O’nun şahsında bize örnek olarak sunmuş. O kavmini çağırırken;

“Azap size gelip çatmadan evvel, Rabbinize yönelip – dönün ve O’na teslim olun. Sonra size yardım edilmez.” (Zümer 54)

Rabbiniz size bağışlamayı vadediyor. Sadece döneminize bakar sadece gittiğiniz kötü yoldan vazgeçmenize bakar. Bu dili bu söylemi, bu üslubu bırakmayan ve üstelik uzun bir zaman içerisinde sebat eden Hz Nuh Aleyhisselam geldiği son nokta da adeta bir patlama ama patlamasını insanlara karşı değil, Allah Celle Celalühü’ya açılarak yapıyor.

Diyor ki Ya Rabbi artık ben bittim

“Sonunda Rabbine dua etti. Ya Rabbi ben yenildim” (Kamer  10)

Ben mağlubum demek Kur’an’da hiçbir yerde yok. Hz Nuh Aleyhisselam dilinden duyuyoruz. Ya Rabbi ben mağlup oldum. Ya Rabbi bu kadar zaman geçti üzerime düşeni yapabildiğim son noktaya kadar çaba harcayarak yaptım. Ya Rabbi, ama olmadı.

“Ve dedi ki Ya Rabbi sen bana, bunlara karşı yardım et” (Kamer 10)

İşte orada onlara karşı Nuh Aleyhisselam bitti ve Allah Celle Celalühü’den yardımını istedi ve öyle ifadeler kullandı ki;

“Ya Rabbi, yeryüzünde bir tane bile kafir bırakma.”  (Nuh 26)

“Çünkü sen onları bırakırsan kullarını saptırırlar.” (Nuh 27)

Bu öfke dolu bitmişlik, tükenmişlik. Bu umudunda bittiği yani bu kafirler Hz Nuh Aleyhisselam tüketmişler ama Hz Nuh Aleyhisselam onlara karşı öfkesinin patlamasını yaşamamış, Rabbine Ya Rabbi, Ben artık bittim.

Allah Celle Celaluhu, Hazreti Nuh’un bu son demde, bu son kertede tükenişini ve Allah Celle Celaluhu’ya çağrısını, Ya Rabbi, Ben bittim, Ben yenik düştüm, yardım et diye çağrısını bakın Allah Celle Celaluhu nasıl ifade ediyor.

“Nuh Bize seslendi, Biz ona ne güzel icabet ederiz” (Saffat 75)

Nuh bize seslenmiş, şimdi biz ona ne güzel icabet ederiz. Allah Celle Celaluhu icabet ettiği bir tek kafir bırakma değişimine tamam dedi.

“Şimdi sen bizim vahyimiz doğrultusunda bir gemi inşa edeceksin”  (Hud 37)

Ve Nuh Aleyhisselam, Allah Celle Celaluhu dedi ki; “Bugünden sonra kavminden hiç kimse iman etmeyecek”

“Gerçekten iman edenlerin dışında kesin olarak kimse inanmayacak. Şu halde onların yaptıklarından dolayı üzülme” (Hud 36)

Artık o sınır geçildi. İçlerinde en küçük bir hayır olanlar iman ettiler. Şu anda içlerinde hiçbir hayır olmayanlar kaldı. Yani zaman bundan sonra bir trilyonda uzasa bunlardan iman eden çıkmaz. Bunu bil ve rahat ol, Allah Celle Celaluhu ilmi ile neticeyi bitirdi.

Ama bu sonuç ne zaman geldi. Nuh Aleyhisselam elinden geleni en üst seviyede ortaya koyduktan sonra. Şimdi Allah Celle Celaluhu, bize O’nun davetini ve uslubunu öğretiyor.

“Doğrusu ben sizin için büyük bir günün azabından korkuyorum” (Şuara 135)

Nuh Aleyhisselam daveti üç sene, beş sene değil;

“Nuh’u kendi kavmine elçi olarak gönderdik içlerinde elli yılı eksik olmak üzere bin sene yaşadı”

Hani gündüz insanların işi gücü olur bizimle alakadar olmamıştır, gece gittim buldum daha sakin daha durur duyguları içine çekilmiş biraz daha merhametli olur yüz verir, daha açık olur diye bütün bu koşullara hep üzerime düşeni yaptım;

“Ben onları açıktan açığa çağırdığım gibi, Özelde de bunu denedim” (Nuh 8)

Tek tek buldum hani başkalarının yanına belki toplumun tepkisini üzerine çekmek istemiyordur, onun için beni dinlememiştir. Teke tek ayarladım, birebir buluştum, onlara tek söylediğim Rabbine dön, Rabbinize dönün aksi istikamette gitmeyin. Allah (c.c.) sizi bağışlayacak diyerek tüm çabasını ve gayretini ortaya koyduktan sonra Allah’a (c.c.) elini açıp onların helakı için dua etti kâfirlerden bir tane bile bırakma dedi. Allah Celle Celaluhu icabet edip artık, zalimler konusunda gelip bana yalvarma, yakarma iman etsinler diye iman etmeyecekler Ey Nuh demişken bile baba yüreği nasıl bir yürek ise Allah Celle Celaluhu huzuruna çıkıp dedi ki;

“Yarabbi benim oğlum var ya benim ailemdendir” (Hud 45)

Bazen anne ve babanın evladına yönelik Merhameti yarıştırıyor babanın ki çok gerilerde bırakılıyor gibi aslında tam da öyle değil. Bu sahnede Hz Nuh Aleyhisselam’ın görüyoruz üstelik kız evladına değil erkek evladına şefkatini hadi kız evladına olsa bu malum herkes biliyor babalar kız evlatlarına düşkündür ama oğullarına da düşkündür.

“Dedi ki; Yarabbi oğlum ehlimdendir” senin de vaadin haktır. Sen ehlimi kurtulacağına dair bir ümit verdin o da ehlimden kurtulsun diye Allah’ın huzuruna böyle bir hitapta bulunduğu Halbuki Allah Celle celaluhu, O’na zalimler konusunda bana hitap etmeyesin onlar boğulacaklar. Biz senin duanı kabul ettik. Sen gemiyi yapmaya bak sana iman edenlerin dışında sana iman edecek yok. Bunu da sana bildirmiştik. Hz Nuh Aleyhisselam hitapta bulundu. Buna rağmen, Merhamet edenlerin en merhametlisi olan Allah Celle Celaluhu yine, O’na kızıp azap etmedi.

“Ey Nuh O senin ehlinden değildir.” (Hud 46)

Bizim ehli diye kurtardıklarımız ona tâbi olanlar Mü’minler.

“Zaten orada Müslümanlardan bir ev halkından başka kimse bulamadık” (Zariyat 36)

Lut Aleyhisselam’ın ehlini kurtardık dedikten sonra, O’nun ehlini bu ayette ifade ediyor. O’nun ehli ona tabi olan Müslümanlar. Demek ki ehliyet ehil olmak her hanesinden sayılmak tıpkı Selman-ı Farisi’nin Resulullah Sallallahu Aleyhi ve Sellem’in hanesinden sayılması gibi o peygambere tabi olmakla, ümmet olmakla ardına düşmekle olan bir şey.

“Çünkü o salih olmayan bir iş yapmıştır. Öyleyse hakkında bilgin olmayan şeyi benden isteme gerçekten cahillerden olmayasın diye sana öğüt veriyorum” (Hud 46)

Allah Celle Celaluhu içerisinde biraz tenkit ve serzeniş bulunan bu sözlerin ardından Nuh Aleyhisselam hemen duygularını kontrol etti ve dedi ki;

“Ey Rabb’im, ben senden hakkında bilgim olmayan bir şey istemekten Sana sığınırım Eğer beni bağışlamaz ve esirgemezsen ben ziyana uğrayanlardan olurum” (Hud 47)

Allah Celle Celaluhu inşallah bize Nuh Aleyhisselam hem de davetinden, hem de babalığından örnek alabilmeyi nasip etsin.

Selamünaleyküm