HZ. MUHAMMED(SAV)’İN ÖRNEK HAYATI-3

Hamd alemlerin Rabbi, Rahman, din gününün sahibi olan ALLAH(C.C)’a mahsustur. Salat ve Selam kendisine uyulmadıkça kurtuluşun mümkün olmadığı son Peygamber Hz. Muhammed(sav)’e, O’nun aline, ashabına ve O’nun izinden giden tüm Mü’minlerin üzerine olsun İnşaAllah…

ALLAH(C.C) Resulü(sav)’nü, ALLAH(C.C)’ın bize bildirdiği şekilde tanımaya devam ediyoruz.

ALLAH(C.C) kitabında, ALLAH(C.C) Resulü(sav)’nün konumu ve değerini kullarına şöyle haber vermekte;

Allah’ın, (fethedilen) memleketlerin ahalisinden savaşılmaksızın peygamberine kazandırdığı mallar; Allah’a, peygambere, onun yakınlarına, yetimlere, yoksullara ve yolda kalmışlara aittir. O mallar, içinizden yalnız zenginler arasında dolaşan bir servet (ve güç) haline gelmesin diye (Allah böyle hükmetmiştir). Peygamber size ne verdiyse onu alın, neyi de size yasak ettiyse ondan vazgeçin. Allah’a karşı gelmekten sakının. Şüphesiz, Allah’ın azabı çetindir. (HAŞR 7)

Bu ayette aslında özelde ganimetlerin paylaştırılması emrinden haber vermektedir ama müfessirler genelde bu emrin; her emri kapsadığı, tüm hayatımızı ilgilendirdiği konusunda müttefiktir.

Yani tüm hayatımızda; yememizde, içmemizde, giyinmemizde, kazanmamızda harcamamızda, evlenme ve boşanmamızda, eğitimimizde, tüm ferdi, ailevi, sosyal ve içtimai hayatımızda Rasulullah(sav) bize neyi emretmişse, bize neyi vermişse onu alacağız. Nelerden men etmiş, neleri yasaklamışsa onlardan sakınacağız.

“Bize sadece Kur’an yeter, Kur’an’da görmediğimiz bir emir bizi bağlamaz” demeyeceğiz.

Buhari ve Müslim’in birlikte rivayet ettiğine göre İbn Mesud hutbede;

“ALLAH(C.C) şöyle şöyle elbise giyen kadınları lanetlemiştir.” Buyurur. Onun bu sözlerini duyan bir kadın gelip; Ey İbn Mesud! Ben senin bu dediğini ALLAH(C.C)’ın kitabında görmedim. Bunu nerden aldın? Diye sorunca İbni Mesud der ki;  “Ey kadın! Sen Haşr suresinin 7. Ayetini hiç okumadın mı? ALLAH(C.C) Resulü(sav) böyle davranan kadınları menetmiş ve ALLAH(C.C)’ın da lanetlediğini bize haber vermiştir.” der. Bu sözlerin üzerine kadın hemen ikna olur. Çünkü hep söylüyoruz; ALLAH(C.C) Resulü(sav) Kur’an’ın yaşayan halidir. Bu sebeple Kitap ve Sünnet asla ayrılmaz bir bütündür. Zaten gördük ki bu haberi ALLAH(C.C) Resulü(sav)’in verdiğini duyan kadın derhal razı olmuştur.

O halde bugün biz Müslüman olduğunu iddia edenlere de düşen; ALLAH(C.C) Resulü(sav)’nün emrettikleri ve yasakladıklarına tıpkı misali verilen kadın gibi şüphe etmeden ve zaman kaybetmeden teslim olmaktır.

Yine Rasulullah(sav)’ın, ALLAH(C.C)’ın katındaki değerini bizlere açıkça ifade eden ve dillerimizde yer eden “ ALLAH(C.C)’ı seviyoruz” iddiamızı nasıl ispatlarız, bunun yolunu bize gösteren bir Ayet-i Kerime Ali İmran 31. Ayete kısaca değinelim;

“ Deki; Eğer ALLAH(C.C)’ı seviyorsanız bana uyun ki, ALLAH(C.C)’ta sizi sevsin ve günahlarınızı bağışlasın. Çünkü ALLAH(C.C) çok bağışlayandır, çok merhamet edendir.”

Bakın bugün kime sorsak ALLAH(C.C)’ı seviyor musun? Diye, kuşkusuz çoğunluk “ Bu ne biçim soru elbette seviyorum” diyecektir. Ancak ALLAH(C.C) bu sevginin ispatını bir şarta bağlamış. Diyor ki Resulüne(sav); “Beni sevdiğini iddia edenlere deki: Eğer ALLAH(C.C)’ı seviyorsanız bana uyun…”

Hep diyoruz yine tekrarlayalım; Hz. Muhammed(sav)’in sözleri, fiilleri, bütün hayatı Kur’an’ın hayat bulmuş halidir. ALLAH Azze ve Celle’nin sevdiği hayat, yaşam biçimi, Rasulullah(sav)’in yaşadığı hayat olduğu için, ALLAH(C.C)’ın bizlere örnek gösterdiği, yaşamamızı emrettiği hayatta Resulün(sav) hayatıdır.

Peygambere ALLAH(C.C)’ın istediği şekilde inanmadan, onu kulluk örneği bilmeden, tüm hayatında, hayatın her anı ve her alanında ona tabi olmadan, onun İslam’ı yaşadığı gibi İslam’ı yaşayıp, adım adım onun ayak izlerini takip etmeden LA İLAHE İLLALLAH iddiası da boştur, ALLAH(C.C)’ı sevdiğimiz iddiası da boştur.

Hayatı, Resulün(sav) hayatına uymayan, ALLAH(C.C)’ın da sevgisini ve mağfiretini hak edemez. Çünkü ALLAH(C.C) kendisinin sevgisini kazanmanın yolunu kat’i nass’larla göstermiştir. ALLAH(C.C), Rasulullah(sav)’a tabi olup, onun ayak izleri üzerinden yürüyenleri sever.

Düşünün ki, birini çok seviyorum ya da sevdiğimi iddia ediyorum Onun da beni sevmesi için ne yaparım? O neyi severse bende onu sever ve uygularım. Neyi de sevmezse onu sevmem ve onun sevmediği işleri yapmaktan sakınırım. Bu, bir yaratılmışın sevgisin kazanabilmek, onu razı edebilmek için verdiğimiz mücadeledir. Bu insanın sevgisini kazanabilmek için bir çok alışkanlığımızı değiştirip, bir çok fedakarlıkta yaparız…

Peki, ALLAH(C.C)’ı sevdiğimizi iddia ettiğimiz halde, bizi sevmesini istediğimizi söylediğimiz halde; O’nun sevgisini ve rızasını kazanmak için hiç mücadele etmeden, hiçbir alışkanlığımızı değiştirmeyip, O’nun razı olduklarıyla şekillenmeden, bu iddialarımızı ispatlayabilir miyiz? Yani daha açık bir ifadeyle bizler hakkıyla Muhammeden Rasulullah demeden iddiamızı ispatlayabilir miyiz? HAYIR Maalesef!

Rabbim ALLAH(C.C) ve Resulü(sav)’nü gerçekten seven ve bunu da hayatıyla ispatlayan kullarından olmayı nasip etsin İnşaAllah!

Bir sonraki yazımızda kaldığımız yerden devam edeceğiz İnşaAllah…

VELHAMDULİLLAHİ RABBİL ALEMİN…