اَمْ لَهُمْ نَصٖيبٌ مِنَ الْمُلْكِ فَاِذاً لَا يُؤْتُونَ النَّاسَ نَقٖيراًۙ

“Yoksa onların mülkten bir nasipleri mi var? Öyle olsaydı insanlara zerre miktarı bir şey vermezlerdi.”

(NİSA 53.AYET)

GÜNÜN HADİSİ

18-“Esma bintu Ebî Bekr (R.A) şöyle demiştir: Ben güneş tu­tulması sırasında Âişe’nin yanına geldim. İnsanlar hep namaza dur­muşlar, Âişe de ayakta durmuş, namaz kılıyordu. Ben:

— İnsanlara ne oluyor ki (neden korkuyorlar)? dedim.

Âişe (güneş tutulması meydana geldiğini anlatmak için) gökyü­züne doğru eli ile işaret etti de:

— Subhânallâhi, dedi.

Ben:

— Bu bir (azâb için olan) âyet mi (yâhud kıyametin yaklaşması alâmeti mi)? diye sordum.

Âişe başı ile:

— Evet! diye işaret etti.

Rasûlullah (S.A.V) namazı bitirince, Allah(C.C)’a hamd ve sena eyledi. Son­ra şöyle buyurdu:

— “Ben cennet ve cehenneme kadar evvelce görmediğim hiçbir-şey kalmadı ki, bu makaamımda hepsini görmüş olmayayım. Bana vahyolundu ki, sizler kabirlerinizde Mesih Deccâl-yüzünden çekile­cek fitneye yakın bir imtihan geçireceksiniz. Mü’min yâhud müslim -râvî Fâtıma bintu’l-Munzir: Esmâ’nın bu iki lâfızdan hangisini söy­lediğini bilmiyorum, demiştir- o kimse, Muhammed hakkında sorul­duğunda:

— O Muhammed’dir; O bize beyyineler getirdi, biz de O’nun davetine icabet edip îmân eyledik! diyecek. Ona sorucu melekler tarafından:

— Sen iyi hâlde yat uyu! Biz senin kat’î inanmış kimse olduğu­nu bildik, denilir.

Münafık yâhud kalbinde şübhesi olan kimseye gelince -Fâtıma bintu’l-Munzir: Ben Esmâ’nın bu iki ta’bîrden hangisini söylediğini bilmiyorum, demiştir- o kimse de:

—Ben O’nun kim olduğunu bilmiyorum. Ben insanlardan işit­tim. O’nun hakkında birşeyler söylüyorlardı, ben de onu söyledim, diyecektir.”

KİTÂBU’L-İTİSÂM Bİ’L-KİTÂBİ VE’S-SÜNNETİ

(Allah(C.C)’ın Kitâbı’na ve Peygamberin(S.A.V) Sünnetine Sımsıkı Yapışıp Tutunmak Kitabı)

-BUHARİ– 18. HADİS