EN BÜYÜK SARHOŞLUK GAFLET

BİSMİLLAHİRRAHMANİRRAHİM

Hamd yerleri ve gökleri emsalsiz bir şekilde yaratan yoktan var eden, yarattıklarına bir düzen tayin eden  ve bizleri İslam’la şerefli kılan Allah Azze ve Celle’ye olsun . Salat ve selam alemlere rahmet olarak gönderilen son örneğimiz ve önderimiz H z. Muhammed s.a.v ‘e aline ashabına ve bugünde onun ve sahabesinin adımlarını takip eden tüm Müslümanların üzerine olsun

Sözlükte “terk etmek, önemsememek” anlamında masdar ve “dalgınlık, dikkatsizlik, yanılma, ihmal” manasında isim olan gaflet kelimesi, “bir şeyin gerekliliği ortada iken bunun idrak edilememesi ”nefsin kendi arzusuna uyması, zamanın boş geçirilmesi yeterince uyanık ve dikkatli davranılmadığı için insana ârız olan yanılgı hali” (Râgıb el-İsfahânî, el-Müfredât, “ġfl” md.) şeklinde tarif edilmiştir.

Rabbimiz, insanları “değerli” kılmıştır. Onu “imtihan etmek üzere” bu dünyaya göndermiştir. Kendisini tanıtan kitap ve peygamberlerinin yanında, imtihanın sebebi olan nefis ve şeytanı da var etmiştir. İnsanı, Allah(C.C)’ın yolundan çeldirecek düşmanlarına karşı, vahiyle, akıl ve iradeyle desteklemiş ve içinde-dışında kendisine dâvet eden sayısız ayetiyle varlığını hatırlatmıştır. Ancak insan, bütün bu hakikat ve davetlere gözünü “gafletle” kapatırsa, kulağına “gaflet perdesi” çekerse; hiçbir şey duyamaz, hiçbir şey göremez. Göz ve kulağındaki bu gaflet hâli, kalbine de akseder. Kalbin kör ve sağır kesilmesi ise, onun hayat damarlarının kuruması ve taşlaşması neticesini doğurur. Kalbi taş kesilen insan ise, artık canlılık emarelerini kaybetmiş bir kadavra hâlindedir.

Gafletin zıddı ise; zikirdir, imandır, hidayettir, takvadır. Kul ne kadar iman ve hidayet üzere ise, o kadar gafletten uzak; ne kadar gaflete dalmışsa o kadar Rabbinden bîhaberdir.

Cenâb-ı Hak şöyle buyurur:

“Kim Rahmân (olan Allah’ı) zikretmekten gâfil olursa, yanından ayrılmayan bir şeytanı ona musallat ederiz. Şüphesiz O şeytanlar, bunları doğru yoldan çıkardıkları halde bunlar doğru yolda olduklarını sanırlar.” (ez-Zuhruf, 36-37)

Seyyid Kutub(rh.a) bu ayetlerde şunları kaleme almıştır:

İnsan Allah(C.C)’ı anmaktan uzaklaştığı onun varlığını unuttuğu zaman şeytanın onu kontrolü altına almasını, onu istediği gibi yönlendirmesini, ona vesvese veren kötü bir arkadaş olmasını, kötülüğü süslü, çekici göstermesini gerektirmiştir. Bu ayetteki şart ve cevabı yüce Allah(C.C)’ın değişmez genel iradesini ifade etmektedirler. Bu iradeye göre sebebin ortaya çıkması ile birlikte sonuçta hemen ortaya çıkar. Yüce Allah(C.C) sonsuz ilmine göre bu şekilde karar vermiştir.

Şeytanlardan bu kötü arkadaşların görevi, arkadaşlarını Allah’ın yoluna girmekten alıkoymaktır. Öte yandan bu arkadaşlar kendilerini Allah’ın yolunda sanmaktadırlar:

“O şeytanlar bunları doğru yoldan çıkardıkları halde bunlar doğru yolda olduklarını sanırlar.”Bir arkadaşın arkadaşa yapabileceği en büyük kötülük budur. Arkadaşın: hedefe ulaştıran biricik yoldan alıkoymasıdır, sonra da ayılmasına veya sapıklığının farkına varıp tevbe etmesine fırsat vermemesidir. Tersine, hedefe ulaştıran. doğru ve düz yolda yürüdüğünü telkin etmesi, böylece can yakıcı akıbete yuvarlatmasıdır en büyük kötülük.

En büyük gaflet, küfür, şirk ve nifaktır. Allah(C.C)’ın varlığını inkâr etmek, O’nu yok saymak ve O’na yakışmayan sıfatlarla O’nu bilmeye, tanımaya çalışmaktır. Ancak Mü’minler için de gaflet söz konusudur.

Şeytan, Allah(C.C)’ı bilen, tanıyan, seven insanları da kandırmak için yollar arar. Bu yollardan birisi de, insanı, günaha ve isyana karşı pervasız kılmaktır. Bunun için de, kişiyi, Allah(C.C)’ın rahmet ve mağfiretinin sonsuzluğuna güvendirir.

“-Nasıl olsa günahlarımın hepsi affedilir. Rabbimin rahmet ve mağfireti sonsuzdur!” diyerek onu Rabbine isyana sevk eder.

Cenâb-ı Hak, kullarını bu hususta şöyle ikaz etmektedir:

“Ey insanlar! Rabbinize karşı gelmekten sakının! Ne babanın evlâdı, ne de evlâdın babası nâmına bir şey ödeyemeyeceği günden çekinin! Bilin ki, Allâh’ın vaadi gerçektir. Sakın ola ki dünya hayatı sizi aldatmasın ve şeytan, Allâh’ın affına güvendirerek sizi kandırmasın!” (Lokman, 33)

Kişi bu gaflet hastalığı sebebiyle ebedi kurtuluş yerine ebedi azaba düçar olacaktır. Gaflet uykusu bizim sandığımız gibi beden uykusuna benzemez uyuyan beden bir kaç hareketlede uyandırılabilir fakat gaflet uykusu demek kalbin ve ruhun batıl bataklığında uyuya kalması ve bundan dolayı gözünü kulaklarını ve kalbini batıl ile tıkamasıdır.

Gafletten kurtuluş için kalbi tasfiye, nefsi tezkiye edip gönlü mâsivâdan boşaltmak ve kâinattaki kudret, hikmet ve zerâfet tezâhürlerini değişik manzaralar hâlinde gönlünde seyredebilmek, zarûrîdir. Aksi halde insan, gafletten bir türlü kurtulamaz ve elindeki bir testi suyu bir ummân zannederek birçok hakîkat ve nasîblere karşı gözleri perdeli olur da gönlü, iki dünyâda da mahrûmiyyet içinde kalır. Bize düşen, beşerî tâkatler muhtevâsı içinde Yaratan’dan gâfil, yaratılış sebebinden de habersiz olmamak, kalbî bir hayatla Kur’ân-ı Kerîm ve sünnet-i seniyyeye muhabbet ve derin bir tefekkür ve bir vicdan muhâsebesidir.

Gaflet girdabından kurtulmak için en önemli vâiz ise ölümdür. Ölenler hâl dili ile sessiz sedasız fakat yüksek bir tonda geride kalanlara fırsat elde iken gafletten kurtulun, gözlerinizi uykudan açın ve uyanık bir kalp ile Hak yolundan gidin diye seslenmektedir.”

Ve bir Âlim şöyle der:

EY GAFLET UYKUSUNDA UYUYANLAR İYİ BİLİNİZ Kİ SİZİ YARATAN UYUMUYOR…

Allah azze ve celle gaflete dalmaktan gaflet içinde olmaktan her daim sakınan ve her halde Allah(C.C)’ı kalp ve akıl ile zikreden kullarından eylesin

VELHAMDULİLLAHİ RABBİLALEMİN