EBU’L A’LÂ MEVDUDİ’NİN BAKIŞ AÇISIYLA MERYEM SURESİ 32. VE 39. AYETLER ARASI

BİSMİLLAHİRRAHMANİRRAHİM

Hamd kendisinden başka ilah olmayan, mutlak manada tek güç ve kudret sahibi olan Allah’a mahsustur. Salat ve selam tüm peygamberlerin ve onları takip eden tabilerinin üzerine olsun.

32- “Anneme itaati de.(20/a) Ve beni mutsuz bir zorba kılmadı.”
33- “Selam üzerimedir; doğduğum gün, öleceğim gün ve diri olarak yeniden-kaldırılacağım gün de.”(21)
34- İşte Meryem oğlu İsa; hakkında kuşkuya düştükleri “Hak Söz”.
35- Allah’ın çocuk edinmesi olacak şey değil. O yücedir. Bir işin olmasına karar verirse, ancak ona: “Ol” der, o da hemen oluverir.(22)
36- Gerçek şu ki, Allah benim de Rabbim, sizin de Rabbinizdir. Öyleyse O’na kulluk edin. Dosdoğru yol budur.(23)
37- İçlerinden (birtakım) gruplar ayrılığa düştüler.(24) Artık büyük bir günü görmekten dolayı, vay küfre sapanlara.
38- Bize gelecekleri gün, neler işitecekler, neler görecekler. Ama bugün o zalimler apaçık bir sapıklık içindedirler.
39- İş(in) hükme bağlanıp biteceği, hasret gününe karşı onları uyar; onlar bir gaflet içindedirler ve onlar inanmıyorlar.

AÇIKLAMA

20/a. Burada kullanılan sözler “Ebeveynime hürmetkâr” değil, “Anneme hürmetkâr”dır. Bu da Hz. İsa’nın babasız olduğunun bir delilidir. Bu nedenle onun adı Kur’an’ın her yerinde Meryem oğlu İsa olarak geçer.
21. Beşikteki bu konuşma 21. ayette meleğin değindiği ayettir. “Allah, sürekli günah işleyen ve kötü amellere devam eden İsrailoğulları’nı cezalandırmayı dilediği için, Harun ailesinden, Hz. Zekeriyya’nın velayeti altında mabette kendisini ibadete adayan bakire bir kızı çocuk sahibi kıldı ve o kız, bu olağanüstü olay nedeniyle binlerce insanın biraraya toplanması için çocuğu kavmine getirdi. Daha sonra Allah, beşikteki çocuğu konuşturdu ve o, bir peygamber olduğunu söyledi. İsrailoğulları bu olağanüstü olayı Allah’ın bu ayetini (mucize) görmelerine rağmen Hz. İsa’nın (a.s) peygamberliğini inkar ettiler ve onu çarmıha germek için saraya götürdüler. Böylece Allah’ın gazabını hak etmiş oldular. (Ayrıntılar için bkz. Âl-i İmran, an: 44 ve 53; Nisa, an: 212- 213, Enbiya an: 88-89 Müminun an: 43)
22. 1-35 “ayetlerde İsa’nın (a.s) Allah’ın oğlu olduğu doktrininin” tamamen yanlış olduğu gösterilmiştir. Yahya’nın (a.s) mucizevi doğumu nasıl onu “Allah’ın oğlu” kılmıyorsa, Hz. İsa’nın (a.s) mucizevi doğumu da onu “Allah’ın oğlu” yapmaz. Çünkü doğumların her ikisi de aynı tür bir mucize sonucuydu. Nitekim Luka İncilinde her iki doğum olayı da aynı çerçeve içinde ele alınmıştır. Bu nedenle Hıristiyanların bu ikisinden birini Allah’ın kulu, diğerini ise Allah’ın oğlu kabul etmeleri tamamen tahriftir.
23. İsa’nın (a.s) yaptığı bu açıklamaya, Hıristiyanlara, Hz. İsa’nın da diğer peygamberler gibi tevhidi tebliğ ettiğini bildirmek üzere değinilmiştir. Şirk’i ise Hıristiyanlar, Hz. İsa’nın Allah’ın oğlu olduğunu iddia ederek icat etmişlerdi. (Bkz. Al-i İmran, an: 68, Maide, an: 100-101 ve 130, Zuhruf an: 57-58)
24. Yani Hıristiyan mezhebleri.