Çıkart Artık Gözlüğü!

                 BİSMİLLAHİRRAHMANİRRAHİM 

Hamd alemleri yoktan var eden rüzgarı estiren bulutları sevk eden mutlak Hakim Allah (azc)’ye mahsustur. Salat ve selam yaşayan Kuran Hz. Muhammed (sav)’e aline, ashabına, tüm mümin ve müminelerin üzerine olsun inşaAllah.

Şeytan insana, şirkten kurtulmayı çok zor ve karmaşık, tevhidi, ihlası ve imanı ise yaşanması imkansız gibi olağanüstü zor gösterebilir. Oysa bu, yalnızca şeytanın verdiği bir vesveseden ibarettir. Bilinmelidir ki, şirkten kurtulmak için samimi bir niyet ve tavır değişikliği yeterlidir. Bu niyet tashihi kişinin her şeye, herkese ve tüm olaylara karşı olan bakış açısını şirkten tevhide çevirecektir. Yani siyah gözlük takan birisinin etrafını görebilmek için her yeri tek tek aydınlatmasına gerek yoktur. Gözlüğünü çıkarması yeterlidir.

Şirk de her yeri karartan bu gözlük gibidir. Gözlüğü çıkarmadan zorlama yöntemlerle şirkten arınmaya çalışmak hem zor, hem de ümit kırıcıdır. Bir hamlede gözlüğü çıkarmak ise hem kolay, hem de tek etkili çözümdür. İnsanın şirk boyutundan Allah’ın razı olduğu iman ve ihlas boyutuna geçmesi de tek bir kararlılık hamlesi gerektirir. Bu da her ne durumda olursa olsun Allah’a güvenmek ve Kur’an’a bütünüyle ve samimi olarak uymaya karar vermektir. Bu samimiyet ve kararlılık, muhakkak beraberinde Allah’ın yardımını, hidayetini ve büyük bir nimetle rahmetini getirecektir.

Şeytan tabii ki, tevhidi ve ihlası çirkin, sıkıntılı ve ıstırap verici olarak göstermeye çalışacaktır. Halbuki gerçek eziyet, sıkıntı ve ıstırap şirktedir. Bu, dünyada da ahirette de böyledir. Taptığı sahte ilahları bırakarak sadece Allah’a yönelen bir insan boşlukta ve sahipsiz kalmaz; aksine tek gerçek ilah olan Allah’a sığınarak olabilecek en büyük huzur, güven ve rahatlığı kazanır. “Kim Allah’tan ittika ederse (korkup sakınırsa), (Allah) ona bir çıkış yolu gösterir ve onu hesaba katmadığı bir yönden rızıklandırır. Kim Allah’a tevekkül ederse, O, ona yeter. Elbette Allah, kendi emrini yerine getirip gerçekleştirendir.” (Talak, 2-3)

Şirkle tevhid arasındaki fark, çoğu zaman niyet ve bakış açısı farkıdır. Peygamberimiz (sav) Kabe’deki putları fiili olarak kırmış, Hz. Musa (as) yahudilerin edindiği altın buzağı heykelini yakıp küllerini denize savurmuştur. Hz. İbrahim(as) de ateşe atılma pahasına puthanedeki putları elindeki baltayla yerle bir etmiştir. Bunlar, sembolleştirilen şirklere karşı vurulan darbelerdir. Bugün de sembolleştirilen şirklere karşı aynı fiili müdahaleler yapılabilir; ama önemli olan öncelikle şirkin mantığını yıkmaktır. Gönül ve kafalardaki putlar yıkılmadan diğer putların yıkılması çok önemli olmayacaktır. Şirki gönül ve kafalardan yıkmak için, niyet ve bakış açısının değiştirilmesi gerekmektedir.

Bu nedenle, şirkten vazgeçip tevhide yönelen insanın yaşadığı büyük değişim, öncelikle kalpte ve zihinde meydana gelir. Dış görünüm olarak belki eski yaşamının bazı ögelerini devam ettirse bile, tamamen farklı bir bakış açısına ve kavrayışa sahip olur muvahhid insan. Eskiden atalarından gördüklerine, kendi tutkularına, birtakım insanların fikirlerine göre düzenlediği hayatını, şimdi sadece Allah’ın kitabına göre ve sadece O’nun rızası için düzenler. Böylece binlerce küçük ve sahte ilaha kulluk etmeyi, onları memnun etmek için uğraşmayı bırakarak, “birbirinden ayrı rabler mi daha hayırlıdır, yoksa Kahhar olan bir tek Allah mı?” (Yusuf, 39) diyen Hz. Yusuf gibi, sadece kendisini Yaratan’a teslim olur.

Ve Rasulullah(sav): Yegane önderimiz Rasulullah (sav), put kıran bir peygamber babanın, put kıran bir peygamber oğludur. Tek başına bir ümmet olan İbrahim (as), put kıran bir peygamber idi. O babanın oğlu, yani onun neslinden olan Rasulullah da, put kıran bir Peygamberdir. Rasulullah, hem kalplerdeki, hem beyinlerdeki putları ve putlaşmış fikirleri, akideleri kırıp parçalamış, hem de müşrik putperestlerin kendi elleriyle yapıp meydanlara diktikten sonra tapınılan put heykelleri paramparça edip kırmıştır. Rasulullah, hem putçu ideolojileri ortadan kaldırmış, hem de tapınılan ve putlaştırılan şeyleri yok etmişti.

Abdullah bin Mesud (ra) şöyle demiştir: Rasulullah (sas), Mekke’nin fethi günü Kabe’nin avlusuna girdi. Kabe’nin etrafında ibadet için dikilmiş üç yüz altmış put vardı. Rasulullah, elindeki değnekle bu putlara dürtmeye başladı (onunla dokunduğu her put, yüz üstü düşüyordu) ve şu ayetleri okuyordu: “Hak geldi, batıl yok oldu.” (İsra, 81) “Hak geldi, batıl ise, ne (birşey) ortaya çıkarabilir, ne geri getirebilir.” (Sebe, 49)

Hz. İbrahim’in putperestlerin yüzüne haykırdığını, çağdaş putçulara biz de tekrarlıyoruz: “Yuh olsun size ve Allah’tan başka taptıklarınıza! Siz aklınızı kullanmaz mısınız?” (Enbiya, 67)

VelhamdulillahiRabbilAlemin

Firdevs Meva