ALLAH(C.C) nasip ederse bu yazımızda bütün Müslümanların korktuğu, çekindiği ve maalesef tarih boyunca bir çok kişinin yakalandığı kibir hastalığından bahsetmeye çalışacağım Rabbim muvaffak kılsın ve bütün Müslümanları bu hastalığa düşmekten muhafaza etsin.

Büyüklenmek ve gurura kapılmak manasına gelen kibir, mümin bir kalpte asla bulunmaması gereken kötü bir huydur. Öyle ki, Hz. Peygamber (SAV), Müslümanları bu duygudan şiddetle sakındırmıştır. Şeytanın işlediği ilk günah olan kibir, onun Cenab-ı Hak tarafından lanetlenmesine ve genişliği gökler ve yer kadar olan cennetten çıkarılarak azabı hak etmesine sebep olmuştur.

Allah Teâlâ Hz Âdem’i (a.s.) yarattıktan sonra meleklerin kendisine secde etmelerini emretti. Şeytan; büyüklük taslayıp, Allah’ın emrine karşı çıkınca Allah onu rahmetinden uzaklaştırdı
Bu hususla ilgili olarak Allah Teâlâ şöyle buyurmaktadır:

Bakara 34. Bir zamanlar biz meleklere “Âdem’e secde edin”   dedik.  İblis hâriç hepsi secde ettiler.  O, yüz çevirdi ve büyüklük tasladı, böylece kâfirlerden oldu.

Sabuni bu ayeti şöyle tefsir etmektedir: Ey Muhammed! Kavmine, bizim meleklere “Âdem’e ibadet secdesi ile değilde, selam ve hürmet secdesi ile secde ediniz, dediğimiz zamanı hatırlat. İblis hariç hepsi secdeye kapanmışlardı. O, kibirlendi ve kendisine emrolunanı yapmaktan kaçındı. “Böylece o kibri ve kaçınması yüzünden kâfirlerden oldu” Zira o, Allah’ın Âdem’e secde edin, emrini çirkin buldu

İblisin kibir yapmasının sebebi Kendisini yaratılış maddesinden dolayı Hz. Âdem’den üstün görmesidir İblis’in bu durumunu ALLAH (cc) bize şöyle haber veriyor;

Sad 75: (Allah) Dedi ki: “Ey İblis, iki elimle yarattığıma seni secde etmekten alıkoyan neydi? Büyüklendin mi, yoksa yüksekte olanlardan mı oldun?”
76:Dedi ki: “Ben ondan daha hayırlıyım; sen beni ateşten yarattın, onu ise çamurdan yarattın.”

Taberi bu ayeti şöyle tefsir eder: Allah’ın secde emrine isyan eden İblis’e Allah şöyle dedi: : “Bizzat benim yarattığım Âdem’e secde etmekten seni alıkoyan nedir? Sen, büyüklük mü tasladın? Yoksa sen, kendini yükseklerde gören ve şımaranlardan mı oldun? Diye sordu.
İblis şu cevabı verdi: “Ben, senin secde etmemi emrettiğin Âdem’e secde etmedim. Zira sen beni ateşten yarattın, Âdem’i ise balçıktan yarattın. Ateş balçıktan daha üstündür. Zira ateş balçığı pişirir, yer ve bitirir.” Şeytan’ın bu durumu karşısında Cenab-ı Allah Ona şu ikazda bulundu

Araf 13: (Allah) buyurdu: “Öyleyse oradan in, orada büyüklük taslamak senin haddin değildir. Çık, çünkü sen aşağılıklardansın.”

Elmalılı Hamdi Yazır bu ayeti şöyle tefsir etmektedir: Cenab-ı Allah Şeytan’a şöyle dedi; sen büyüklenip kendi maddesinden dolayı övündüğün için Melekler toplumundan ve cennet makamından in. Çünkü cennet makamı kendisini büyük görenlerin, inkâr ve isyan edenlerin makamı olmayıp, kendini bilenlerin, alçakgönüllü olanların yeridir. Allah, büyüklenme iddiasında bulunanları küçültür, alçaltır ve küçük düşürür.
Aslında Şeytan şöyle düşünmekteydi: kendi maddesine güvendiğinden dolayı, fazilet ve hayırlığın özünden kendisine miras olduğunu, bu özelliklerin kendi elinden alınmayacağını, mutluluk makamından çıkarılmayacağını zannediyordu. Şeytan’ın bu zannı onu Allah’ın emirlerinden uzaklaştırıp, küçüklüğe ve hakarete mahkûm etti.

Kur’an’da kibir, Yüce Allah’a ve kullara ait olmak üzere iki boyutta ele alınır.
Yüce Allah bu sıfatla övülür ve bu sıfata layık tek varlığın kendisi olduğunu bildirilir.
Kulların kibirlenmesi ise Allah’ın en çok yasakladığı huylardandır. Çünkü kibirlenmek, kulların Allah’ın kullar için belirlediği sınırları aşmak ve O’na ait bir sıfata ortak olma iddiasıdır.

Kibir, itikadi ve ameli alanda etkili bir huydur. Kibir, iradeye bağlı olarak ruhta kökleşir ve bunun sonucu insanı inkara ve insanlara zulme yönelttiri Küfür ve inkârın en önemli sebebi kibirdir

Kibir; Sözlükte büyüklük demektir. Istılahta ise “tekebbür”den gelip büyüklenip hakkı kabul etmemek ve insanları hor ve küçük görmektir.

Abdullah bin Mes’ûd’dan (ra) şöyle rivayet edilmiştir.
Peygamber (sav)şöyle buyurdu: “Kalbinde zerre kadar kibir olan kimse cennete giremez.” Sahabenin biri: “İnsan elbise ve ayakkabısının güzel olmasını arzu eder”, deyince şunları söyledi: “Allah güzeldir, güzeli sever. Kibir ise hakkı kabul etmemek ve insanları küçümsemektir.” [Müslim, Tirmizî]

Hadisteki ifade, kibirli insanın cennete giremeyeceğini anlatmaktadır. Ancak buradaki kibir, Allah’a ve Peygamber (asm)’e karşı olan kibirdir. Böyle bir kibir (büyüklenme) haliyle küfür olacağından dolayı, böyle küfür manasındaki bir kibri taşıyan insanın cennete giremeyeceği muhakkaktır.

Ahlaki bir özellik olarak kibir, başkalarını küçük görmek ve onlarla alay etmek anlamıyla düşünülürse, bu özellik insanı dinden çıkaran bir özellik değildir. Ancak haramdır, insanı dinden çıkarabilecek fiiller işlenmesine sebep olabilir.

Kibir ile kendisini beğenmişlik arasında fark var bunu iyi anlamamız gerekir.

Ebu vehb el-merzevi söyle demiştir: İbnu’l Mubarek’e Kibir nedir? Diye sordum
“insanları aşağılamaktır” dedi
Kendini beğenmişlik nedir? Diye sordum bu soruma da “Sende olanın başkasında olmadığına inanmaktır namaz kılanlarda gördüğüm en kötü haslet de budur” dedi

Devamı gelecek inşaALLAH

VELHAMDULİLLAHİRABBİLALEMİN

The post KİBİR appeared first on Ebrar Medya.

Salat ve selam rehberimiz ve önderimiz, âlemlere rahmet olarak gönderilen Hz. Muhammed (sav)’e onun ehli beytine, dinin yaşanması konusunda bizlere örneklik teşkil eden Ashabına, bugüne kadar yaşamış ve yaşamakta olan tüm Müslümanların üzerine olsun.

İnsanlar, dünya hayatının cazibesi, çekiciliği ve güzelliği karşısında, kimi zaman nefislerinin isteklerine karşı çıkmayarak, yaratılışlarının nedeni olan asıl görev ve sorumluluklarını unuturlar.
Dünyanın kendilerine sunduğu fırsat ve imkânları değerlendirme gayesi ile zevk ve sefa içerisinde bir hayat sürmeye başlayan bazı kimseler, dünya hayatının geçici zevkleri peşinde koşarlarken Rablerinden kendilerine gönderilen ilahi mesajın hükümlerini önemsemez ve görmezden gelirler.

Oysaki dünya hayatı: İnsanın doğumundan ölümüne kadar yaşadığı süre, ömür. İnsan bu sınırlı hayatını dünyada geçirir; orada yaratıcısı tarafından sunulan nimetlerden faydalanır. İyi veya kötü işlerle bu hayatını geçirir. Sonunda Allah’ın huzuruna gider.

Allah, yapacağımız işlere göre bizi hesaba çekmek, iyi işlere mükâfat, kötü işlere ceza vermek üzere bu dünya hayatını yarattığından iyi ve kötü işleri peygamberleri ve kitapları aracılığıyla insanlara bildirmiştir.
Bu, Allah’ın rahmetinin bir eseridir. İnsanlar Allah’ın gönderdiği programa göre hayatlarını düzenlerlerse kurtuluşa ererler. Bunu düşünüp muhakeme etsinler diye Allah insanlara akıl da vermiştir.

Allah’ın bildirdiği emir-yasak ve tavsiyeler aklıselim ile birlikte insanı sırat-ı müstakime (doğru yola) götürür. İnsanda meleklerden farklı olarak, kötü yola sevk eden nefis ve şeytan vardır. İnsan nefis ve şeytanın saptırmalarına karşı daima uyanık olmalı, onlarla devamlı mücadele halinde bulunmalıdır.

Peki insan nasıl uyanık olacak?
işte dünya hayatına neden geldiğinin idrakına varırsa ve bu amaca uygun yaşarsa işte o zaman kurtuluşa erer bakın bu amacı ALLAH  Subhanehu ve Teala ayeti kerimede bu hakikati bizlere bildiriyor

Mülk 2- O hanginizin daha güzel amelde bulunacağını denemek üzere ölümü ve hayatı yaratandır. O Aziz’dir, Gafur’dur.

Yani ölümü ve hayatı ezel­den beri var eden ve takdir eden O’dur. Mükellef olmanın anlamını idrak etmeleri ve gereğini yerine getirmeleri için insanlara aklı O vermiştir. Böy­lelikle O onlara karşı amellerini sınayan bir kimsenin tutumu ile davrana­cak ve bundan dolayı amellerinin karşılığını verecektir ve böylelikle arala­rında Yüce Allah’a kimin daha itaatkâr, daha ihlaslı, hangilerinin amelinin daha hayırlı olduğunu onlara göstermiş olacaktır.

O güçlü, mutlak galip, kimse tarafından yenik düşürülemeyen ve kimsenin aciz bırakamayacağı, kahredici gücün sahibidir.
Bununla birlikte kendisine isyan edip, muhale­fette bulunduktan sonra günahlarından tevbe edip kendisine yönelen kim­seleri de mağfiret edendir, günahlarını örtendir.

İbni Ebi Hatim, Katade’den rivayetle Yüce Allah’ın: “Ölümü ve hayatı yaratandır.” buyruğu hakkında dedi ki:
Rasulullah (s.a.) şöyle derdi: “Şüp­hesiz Allah, Adem oğullarını ölüm ile zelil kılmıştır. Dünyayı hayat yurdu, sonra da ölüm yurdu kılmıştır. Ahireti ise önce amellerin karşılıklarının gö­rüleceği yer, sonra da ebedi kalıcılık yurdu olarak takdir buyurmuştur

İmam Kurtubî (R.A) şöyle buyurmuştur: “Süddî, ‘hanginizin daha güzel amel yapacağını’ ifadesini ‘hanginizin daha çok ölümü hatırlayacağını, ona güzelce hazırlanacağını ve ondan çokça korkup sakınacağını’ diye söylemiştir.

O zaman bir müminin dünyaya bakışı ölümü hatırlayıp salih ameller işleyip ölümden sonraki hayat için hazırlık yapıp ilahi rızayı kazanmak için mücadele etmesi gerekir ölüm müminin gözünde dünyayı küçültür dünya lezzetlerini yok eder.

Yok ölüm aklına gelmezse dünyaya dalar istek ve arzularının peşinde koşar ve sonu harap olur.

Nitekim Ebû Saîd el-Hudrî radıyallâhu anh’ın naklettiğine göre, (Ahmed İbn-i Hanbel, Müsned, III, 18)
Efendimiz sallâllâhu aleyhi ve sellem yere bir çubuk dikmişti. Sonra bunun yanına ikinci bir çubuk, biraz ilerisine de üçüncü bir çubuk diktiler.
Daha sonra ashâbına dönerek: Bunun ne demek olduğunu biliyor musunuz?” diye sordular.
Onlar her zaman yaptıkları üzere: Allah ve Rasûlü daha iyi bilir!” diye mukâbelede bulundular.
Peygamber Efendimiz sallâllâhu aleyhi ve sellem, kendisini merakla dinleyen ashâbına meseleyi şöyle îzâh ettiler:
Bu birinci çubuk insan, ikincisi onun eceli, üçüncüsü de istek ve arzularıdır. İnsan, kuruntular peşinde koşup dururken ecel önünü keser ve onu alıp götürür

Çocuklar deniz kenarında oynarken kumdan evler yapar, onunla bir müddet oynar, canları sıkılınca da kendilerini saatlerce oyalayan bu evi bir tekmeyle yerle bir ederler. Yahut kuvvetli bir dalga gelir, o evcikleri yutuverir.

Ölüm de aynen böyledir. Gelecek günlere dâir nice hayaller kuran, nice plânlar-projeler yapan insanoğlu, ölümü hatırlayınca gönül ufkunu acı bir hüzün kaplar. Zihnindeki plânları gerçekleştirmek üzere olan kimseler, “ha bugün ha yarın” diye çırpınıp dururken, ölüm her şeyi bir anda yıkıp dağıtıverir. Onca emek ve zahmet, çocukların kumdan evleri gibi yok olup gider.

Ölüm hepimizi yakalayacak, varacağımız yer topraktır. Arkadaşlarımız böcekler, konuşacaklarımız Münker ve Nekir melekleri, yatağımız mezar, devamlı duracağımız yer toprak, uğrak yerimiz kıyamet, son varacağımız yer ise Cennet veya Cehennemdir. Böyle olunca da en çok düşünülmesi gereken şey ölüm olmalıdır.

Ölümü unutan ahiretini harap eder dünyasını imar eder ve ölmekten korkar yani ölmek istemez bakın

Emevi halifelerinden Süleyman bin Abdülmelik devrinin büyük âlimlerinden Ebu Hâzım hazretlerine sorar: “Biz niçin ölümden korkuyoruz, hiç ölmek istemiyoruz sebebi nedir?”

O da şöyle cevap verir: “İki sebebi var.
Birincisi; siz dünyanızı mamur ettiniz, ahiretinizi harap ettiniz hiç kimse mamur yerden şen yerden virâne yere gitmek istemez.
İkincisi ise; siz malınızı dünyada bıraktınız, harcamadınız, hayırlı işlerde kullanmadınız, insan malından ayrılmak istemez. Allah için harcasaydınız, ahirete göndermiş olurdunuz. Malınıza kavuşmak için ölümü severdiniz!..”

Ahirete hazırlık yapmamakla ölüm gelmeden kendini öldürme
Ölümü unutanlarla yol yürüme
Çünkü gaflete alışmakla başlar çürüme!
Bize her an ölüm gelebilir her yerde
Emelimiz ecelimize olmuş perde
Biz düşmüşüz binbir derde
Ölümü unuttuğumuz günden bu yana umut bağlamışız gaflet içinde yaşayan namerde
Ölümü unutmadan yaşayan mü’min-i mertler nerede?

Ölüm, dirileri terbiye eden, ahlâklarını düzelten, ruhlarını kaplamış olan gaflet perdesini yırtan bir vaizdir. Ölümden ve ölenlerden ibret alıp ötelere hazırlık yapan mü’min azizdir.

VELHAMDULİLLAHİRABBİLALEMİN

The post AHİRETTE HUZUR: ÖLÜMÜ HATIRLAMAK appeared first on Ebrar Medya.

Salat ve selam rehberimiz ve önderimiz, âlemlere rahmet olarak gönderilen Hz. Muhammed (sav)’e onun ehli beytine, dinin yaşanması konusunda bizlere örneklik teşkil eden Ashabına, bugüne kadar yaşamış ve yaşamakta olan tüm Müslümanların üzerine olsun.

ALLAH(C.C)’a ve ahiret gününe iman etmiş her Müslümanın hedefi ALLAH(cc) rızasını kazanmak ve ALAH(C.C) müminlere vaad ettiği cennete girmektir tabi cennet insanın yaptığı amellerin karşılığı değil ALLAH’ın kendisinin rızasını kazanmak için dünyada salih amel işleyen Müslümanlara rahmetinin lütfunun ve kereminin bir ihsanıdır. Yoksa gerçekte insanların yaptığı bütün ibadetler, Allah’ın daha önce insana verdiği nimetlerin tam bir şükrü bile olamıyor.

İnsanı yoktan var etmesi, bin bir çeşit maddî manevî cihazlarla donatması, imanı nasip etmesi, her an muhtaç olduğu ışığı, havayı suyu ve gıdayı kendisine sunması, yeryüzünü kendisine bin bir çeşit nimetlerin dizildiği bir nimet sofrası halinde sergilemesi vs. gibi nimetlerin şükrünü eda etmekten çok uzak olduğumuz bir gerçektir.

Mü’minlerin cennete girmesi, Allah Teâlâ’nın lûtf u ihsânıyladır. Nitekim Allah Rasûlü sallâllâhu aleyhi ve sellem Efendimiz bir defasında:
Hiç kimse amel ve ibadeti sayesinde cennete giremez!” buyurmuştu.
Ashâb-ı kirâm hayretle:
Siz de mi yâ Rasûlâllah?” diye sordular.
Efendimiz sallâllâhu aleyhi ve sellem:Evet ben de Zira O’nun fazlı, rahmet ve mağfireti beni bürümedikçe ben de cennete giremem! Yaptığım ameller beni de kurtaramaz!..” buyurdular. (Buhârî, Rikāk, 18; Müslim, Münâfikûn, 71-72

Demek ki Allâh’ın rızâsını celbedecek olan ibadet, tâat, hizmet ve sâlih ameller için elden gelen bütün gayreti göstermekle beraber, bunlara güvenmeyip dâimâ Cenâb-ı Hakk’ın lûtfu keremine, fazl u ihsânına sığınmak, hepimiz için gerekli olan mühim bir kulluk edebidir ve bu kulluğu yerine getirenler yaptıkları amellerin faziletine göre cennetin bir kapısından girecektir.

Ahmed İbni Hanbelin(rh.a) Müsned: Her amel sahibi için ayrılan bir kapı vardır ki, onu işleyen kimse o kapıdan çağrılır.
şeklindeki hadisten anlaşılıyor ki, her amelin kendine mahsus bir kapısı vardır. Oysa, ameller, sekizden çok daha fazladır. Buna göre, bu sekiz kapı, cennetin esas kapıları olan dış kapılarından sonra söz konusu olan iç kapılar şeklinde anlamak gerekir.(İbn Hacer)

Zümer 73: Rablerinden korkup-sakınanlar da, cennete bölük bölük sevkedildiler. Sonunda oraya geldikleri zaman, kapıları açıldı ve onlara (cennetin) bekçileri dedi ki: “Selam üzerinizde olsun, hoş ve temiz geldiniz. Ebedi kalıcılar olarak ona girin

Rabblerine karşı muttakî davrananlar, hayatlarını Allah için yaşayanlar, Rabblerini hesaba katarak, Rabblerinin emirlerini yerine getirerek bir hayat yaşayan mü’minler de bölük bölük cennete sevk edilecekler Tabii bu gruplandırmalar imanlarına, iman derecelerine, amel derecelerine göre yapılacaktır Sonra kapılar açılıyor ve cennetin bekçileri, hizmetçileri onlara diyorlar ki: “Size selâm olsun. Allah’ın selâmı, selâmetliği, esenliği sizin üzerinize olsun. Ebedî selâmet yurdu olan cennet sizin olsun. Tehlikelerden, cehennemden, azaptan, gazaptan kurtuldunuz Rabbinizin hoşnutluğunu kazandınız ve işte buyurun Rabbinizin de sizi hoşnut edeceği bir hayatta, bir cennette ebedîyen kalmak üzere girin oraya.”
Bunu duyan, bu manzarayı gören mü’minler de diyecekler ki:

Zümer 74: (Onlar da) Dediler ki: “Bize olan va’dinde sadık kalan ve bizi bu yere mirasçı kılan Allah’a hamd olsun ki, cennetten dilediğimiz yerde konaklayabiliriz. (Salih) Amellerde bulunanların müfakatı ne güzeldir.

Melekler, muttaki kullara yukarıda zikrettiğimiz üç cümleyle hitap ettiği zaman muttakiler bu esnada ve cennete girdikten sonra şöyle diye­ceklerdir: Bize cennet nimetlerini vereceği ve bizi cennete gidecek yolun iman edip salih amel işleyenlerin cennet ehli olacağını sözünü veren ve sözünde duran ALLAH(C.C)‘a hamdolsun.

Bakara 82- İman edip salih amel işleyenler ise onlar cennetliktirler. Orada ebedî kalı­cıdırlar. ayet-i kerime cennete girmenin iman ve salih amel işleme şartlarının bir arada bulunmasına bağlı olduğunu göstermektedir

Allah’a, peygamberlerine ve ahiret gününe iman edip salih amel işleyen, üzerindeki gö­revleri yerine getirip haramı terk eden kimse ise cennetliklerdendir

İmam Ahmed de Hasan vasıtasıyla Mu’âz (r.a.)’dan şöyle rivayet et­miştir: Rasulullah (s.a.) buyurdu ki: “Cennetin anahtarları, Allah’tan baş­ka ilâh olmadığına şehadet etmektir.”
La ilahe illallah: Allah’ tan başka iah yoktur” sözü kelime-i tevhiddir ve Müslümanlığın giriş kapısıdır. Bu sözle alemlerin mutlak hakiminin Allah olduğu, gerçek hükümranlığın sadece O’na ait bulunduğu kabul edilmiş olur. Bu bakımdan kelime-i Tevhid, Cenab-ı Hakk’a teslimiyet ve itaat sözüdür ve bu sözün bedeli olarak ALLAH(C.C)’u Tevbe suresinin 111. Ayet-i kerime’de bir alışverişten bahseder;

Tevbe 111

Allah mü’minlerden, mallarını ve canlarını, kendilerine verilecek cennet karşılığında satın almış­tır. Çünkü onlar Allah yolunda savaşırlar, öldürürler ve öldürülürler. Bu, Tevrat’ta, İncil’de ve Kur’an’da Allah üzerine hak bir vaaddir. Allah’tan daha iyi sözü­nü yerine getiren kim vardır? O halde O’nunla yapmış olduğunuz bu alış verişinizden dolayı sevinin. İşte bü­yük kazanç budur. (Tevbe 111)

İnşaALLAH DEVAMI GELECEK

The post CENNET appeared first on Ebrar Medya.

Salat ve selam rehberimiz ve önderimiz, âlemlere rahmet olarak gönderilen Hz. Muhammed (sav)’e onun ehli beytine, dinin yaşanması konusunda bizlere örneklik teşkil eden Ashabına, bugüne kadar yaşamış ve yaşamakta olan tüm Müslümanların üzerine olsun.

Geçen ki yazımızda ALLAH(C.C) Müslümanları muhafaza etsin cehennemin katlarının iki tanesini yazmıştık inşaALLAH devamını ve onlara kimlerin gireceği konusunda ayet ve hadislerin bildirdiklerini nakletmeye çalışacağım ALLAH(C.C)’ın izni ve yardımıyla.

3:HUTAME Kırmak demektir. Kırmak ve un ufak etmek anlamındadır koğuculuk yapan insanları çekiştiren kaş, göz hareketleriyle insanlarla eylenen insanları ayıplayan cimri olanların gideceği yer Cehenneme bu ismin verilmesinin nedeni, içine herhangi bir şey atıldığında derinlik ve ateşi içinde onu parçalayacağı içindir.
Bunuda ALLAH (C.C) Hümeze suresinde bizlere bildiriyor

Hümeze 1: Arkadan çekiştirip duran, kaş göz hareketleriyle alay eden her kişinin vay haline
Müfessirler bu ayet hakkında: Çetin azap, helak ve yok olma, insanları ayıplama­yı, çekiştirmeyi, şeref ve haysiyetlerini zedelemeyi, göz ve kaşlarıyla giz­lice onlarla dalga geçmeyi âdet haline getirenlere olsun!
Hümeze, insanları arkadan çekiştirmeyi ve şeref ve haysiyet­lerini yaralamayı âdet haline getiren demektir. vezni, alışkanlık ifade eder. Çok lanet edip bunu alışkanlık haline getirene çok gülüp bunu alışkanlık haline getirene de denir.
Lümeze, insanları ayıplamayı, kaş ve gözle onları rahatsız et­meyi alışkanlık haline getiren demektir.
Tevsiri münir: İnsanları gıybet eden, ayıplayıp inciten herkese kınama, azap ve helak vardır.
Peygamber (s.a.) buyurdular ki: “Allah’ın kullarında en şerli­ler fısıltı ile dolaşanlar, dostların arasını açanlar ve suçsuzlara ayıp takan­lardır

2 :Ki o, mal yığıp biriktiren ve onu saydıkça sayandır.
O öyle biridir ki çokça mal biriktirip saymış, ek­silmesin diye sayısını korumuş ve hayra harcamamıştır. Veya gündüz mal toplamış gece de onu saymıştır. Gecesini de gündüzünü de bu işe tahsis etmiştir. Veya gelecek için, istikbal endişesiyle sürekli mal peşinde koş-muş, ama istikbalini garanti altına alma adına Allah için onu Allah yolunda harcamayıp tutmuştur. Yani malın hakkı ve hukuku ile değil de adediyle meşgul olmuştur. Malının sayısını, miktarını muhafaza etmiştir ama, ona ilişkin Allah’ın emirlerini zayi etmiştir. Taberî şöyle der: Malını toplayıp saymış, Allah yolunda harcamamış, Allah’ın o maldaki hakkını vermemiş, fakat onu toplayıp muhafaza etmiştir

3 :Gerçekten malının kendisini ebedi kılacağını sanmaktadır.
Allah Tealâ bütün bu zanları ve hesapları kınamıştır. Mal insanın değerini yükseltmez, başkalarını incitmeyi de gerektirmez. Sanıldığı gibi mal dünyada ebedî kalıcı değildir. Ebedî olan, Ali (r.a.)’nin buyurduğu gibi, ilim ve ameldir: “Mal bekçileri öldü. Alimler ise yaşıyorlar. Alimler zaman durdukça dururlar.”

4: Hayır; andolsun o, “hutame’ye atılacaktır. Böyle yapan kişi Hutame’ye atılacaktır. Andolsun ki o Huta-me’ye atılacaktır, diyor
Hutameİçine atılan her şeyi kırıp geçiren, ufalayıp yok eden manasına cehennemin isimlerinden birisidir.
Rabbimiz “Kella” diyerek söze başlıyor. Hayır hayır! İş sizin bildiğiniz gibi değildir. Vazgeçin bu anlayışlarınızdan! Değiştirin bu düşüncelerinizi! Andolsun ki mal toplayan, mal biriktiren ve onunla ebedîleşeceğini zanneden kişi, hayat programını bu inanca bina eden kişi mutlaka Hutame’ye atılacaktır. Böyle düşünenler, böyle yaşayanlar her şeyi yalayıp yutan, insanı insanlıktan çıkaran Hutame’ye atılacaktır.

5 :”Hutame”nin ne olduğunu sana bildiren nedir?
Bu soru, cehennem ateşinin durumunun korkunçluk ve dehşetini ifade eder. Yani, bu büyük ateşin hakikatinin ne olduğunu sana ne bildirdi? O, kemikleri kırıp ufalayan, etleri yiyen, hattâ kalplere saldı­ran Hutame’dir.

6 :Allah’ın tutuluşturulmuş bir ateşidir
O Hutame, Allah’ın tutuşturulmuş bir ateşidir. Ateşin Allah’a izafesi onun insanların dünyada bildikleri, tanıdıkları ateşlere benzemediğini ortaya koymak içindir. Çünkü aslında tüm ateşler Allah’a ait iken, burada bu ateşe özellikle Allah’ın ateşi denilmesinin sebebi budur. Bu ateş dünyadaki ateşlere benzemez. Sönmesi, hafiflemesi olmayan bir ateştir. Allah’ın emriyle yakılan ve sadece dünyadaki ateşler gibi maddî şeyleri yakmakla kalmayıp manevîyatı da yakan, her şeyi saran, gönüllere kadar uzanan, yürek yakan, yürek hoplatan bir ateştir.

Nitekim Tirmizî’nin Ebu Hureyre’den rivayet ettiği bir hadislerinde Allah’ın Resûlü bu hususu anlatırken şöyle buyurur:“ Cehennem ateşi kızarıncaya kadar bin sene yakılır. Sonra beyazlaşıncaya kadar bin yıl daha yakılır. Sonra siyahlaşıncaya kadar bin yıl daha yakılır. O artık simsiyahtır.”

7 :Ki o, yüreklerin üstüne tırmanıp-çıkmaktadır.
O öyle bir ateştir ki, acısı ve sızısı kalplere ulaşır ve onları yakar. Kurtubî şöyle der: Acı ve sızı, kalbe ulaştığında sahibi öldüğü için Yüce Allah özellikle kalpleri zikretti. Şu halde onlar, ölmek üzere olan insanın durumunda olurlar da ölmezler.
8: O, onların üzerine kilitlenecektir Şüphesiz cehennem üzerlerine kapatılmış ve kapıla­rı kilitlenmiştir. Onlara  rahatta ulaşmaz
9 :(Kendileri de) Dikilip-yükseltilmiş sütunlarda (bağlanacaklardır)

4:SEİR: Tutuşturulmuş ve alevlenmiş olmasından dolayı “es-Seîr” adı verilmiştir Buraya öldükten sonra dirilmeye ahirete hesaba çekilmeyi inkar edenlerin yeridir

Furkan 11: Daha doğrusu onlar kıyameti yalan­ladılar. Biz kıyameti yalanlayanlara alev alev yanan bir ateş(SEİR) hazırladık.
Müşriklerin Allah’ın birliğini inkâr etmelerinin, Hz. Peygamberin (s.a) risaletini yalanlamalarının, Kur’an ve peygamberliğe dil uzatmalarının kayna­ğı kıyamet gününü inkâr etmeleri, ahiret gününe inanmamalarıdır. Çünkü bu­na iman eden kimse basiretli olur ve sonunu düşünür, kötü inanca saplanmaz. Çünkü kıyamete, hesaba ve ceza görmeye yakînen iman etmeyen kimse sorum­luluğu anlayıp işlerin sonuçlarını düşünmeksizin, bir şeyi söylerken aklını ve basiretini kullanma yolunu gösteren delillerden istifade edemez Yani biz kıyameti ve kıyamet günündeki hesabı ve amellerin karşılığının verilmesini yalanlayan kimse için alevleri şiddetli, harıl harıl yanan, son derece sıcak acık­lı bir azap hazırladık.

5 SEKAR: Çok şiddetli sıcağa sahip olmasından dolayı “Sekar” adı verilmiştir.

Müddessir :40:Cennetlerdedirler. Sorarlar,
41 :Suçlulara;
42 :Nedir sizi Sekar’a sürükleyen?
43  :Derler ki: Biz namaz kılanlardan değildik.
44 :Yoksulu doyurmazdık.
45  :(Batıla)  Dalanlarla birlikte biz de dalardık.
Cennettekilerin cehennemdekilere onları aşağılamak için soru soruyorlar sizi sekara (yani cehenneme)sokan neydi onlar biz namaz kılanlardan değildik, ve düşküne yedirmezdik, fakire yemek vermez, karnını doyurma çaresini aramazdık. Yani Allah’ın emrini tanımaz, kullarına acımazdık ve dalanlarla beraber dalar dururduk, boş lakırdılar, boşuna işler, şunun bunun aleyhinde lehinde gereksiz sözlerle vakit öldüren, keyif ve zevkle ilgili boş şeylere dalan gafillerle beraber kendimizden geçer, dalar giderdik

6 CAHİM: Kat kat yanan, alevi ve ısı derecesi yüksek ateş.” anlamında gelir dünyada iken kibirlenen zulmeden kendini beğenen böbürlenenlerin gireceği yer

Duhan 47:Yakalayın onu, cehennemin ortasına sürükleyin.
48:Sonra azab olarak başına kaynar su dökün.
49:Tad bakalım; hani güçlü olan, değerli olan yalnız sendin?

Vâhıdî’nin Ebu Bekr el-Hârisî kanalıyla İkrime’den naklettiğine göre bir gün Hz. Peygamber (sa) yolda Ebu Cehl’e rastlamış. Ebu Cehl: “Sen de çok iyi biliyorsun ki Mekke halkının en güçlü olanı benim. Ne sen, ne sahibin bana hiçbir şey yapamazsınız. Ben Azîz ve kerim olanım.” demişti. İşte o Ebu Cehl’i Allah Tealâ Bedr günü müslümanlar eliyle öldürterek aşağıladı, kelimesiyle de kınadı ve onun hakkında “O azabı ve aşağılanmayı tat bakalım. Hani sendin o çok güçlü Aziz ve Kerim olan.” âyetini indirdi

7 HAVİYE: Yukarıdan aşağıya düşmek” anlamındaki hüviy kökünden isim olan hâviye “uçurum, derin çukur” mânasına gelir. Cehennemin en alt tabakası münafıkların yeridir

Nisa 145: Doğrusu münafıklar; cehennemin en alt tabakasındadırlar. Onlara yardımcı bulamazsın.

Şüphesiz ki münafıklar, âhiretle, bu gizli inkârlarının cezası olarak ce­hennemin en alt tabakasına atılacaklardır. Onları oradan hiç kimse kurtaramaya­caktır. Zira onlar, müminler için, açıkça kâfir olduklarını söyleyenlerden daha zararlı ve İslam için daha tehlikelidirler.

Abdullah b. Mes’ud, “Münafıklar, cehennem ateşinin en aşağı tabakasındadırlar.” ifadesinin izah ederken şöyle demiştir: “Münafıklar, üzerlerine kilit­lenmiş demir tabutlarda ateşin içine atılacaklardır.”

ALLAH(C.C) cehennemim dehşetini bizlere bildirirken onun içine girecek kişilerin yaptığı amelleri de bizlere bildiriyor bu yüzden herkes kendi nefsini hesaba çeksin acaba bu kötü ameller bizde var mı yok mu birde ALLAH (C.C) bizlere peygamberinden cehenneme girecek kişilerin vücudundan bahsediyor

Ebu Hureyre radıyallahu anh anlatıyor: “Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm buyurdular ki: “Kâfirin cehennemdeki bir azı dişi Uhud Dağı kadardır. Derisinin kalınlığı da üç gecelik yol mesafesidir.” Müslim, Cennet 44, (2851); Tirmizi, Cehennem 3, (2580, 2581, 2582).

Kâfir kişi cehennemde şüphesiz öyle iri yapılı olur ki dişi Uhud (dağın) dan muhakkak daha büyük olur ve vücûdunun dişinden büyüklüğü (de) herhangi birinizin vücûdunun dişinden büyüklüğü gibidir.” (İbn Mace, Zühd 38)

Ebu katede :ey cemaat sizi bu ateşten kurtaracak koruyacak var mı? Yoksa ona dayanacak sabrınız takatiniz var mı ? Sizin için en kolay olanı ALAH(cc) itaattir.
Ne güzel söylemiş eğer bu dünyada ALLAH(cc) istediği gibi ona itaat edersek ALLAH(cc) bizi cehennemden korur
RABBİM İHLASLI, İTAAT EDEN KULLARINDAN ETSİN (AMİN)

The post CEHENNEM 2 appeared first on Ebrar Medya.

Salat ve selam rehberimiz ve önderimiz, âlemlere rahmet olarak gönderilen Hz. Muhammed (sav)’e onun ehli beytine, dinin yaşanması konusunda bizlere örneklik teşkil eden Ashabına, bugüne kadar yaşamış ve yaşamakta olan tüm Müslümanların üzerine olsun.

ALLAH cc ahiret hayatında, sırat köprüsünden sonra insanoğlunun ebedi kalacağı iki yurt, Ya cennete ALLAH’ın cc lütfuyla girecek olanlar, Yada (ALLAH muhafaza)cehennemi hak edenlerin girecekleri O çılgın ateş olacak, buda kişinin dünya hayatında kendisine imtahan olarak verilen irade’i ALLAH’a cc karşı doğru bir iman ve salih amellerle değil de şeytanın peşine takılıp nefsinin istek ve arzularına uyarak kendi akıbetini kendisi belirledi.

Müddessir 38:Her nefis, kazandıklarına karşılık bir rehinedir

Evet.. Muhakkak bir meseledir ki: (Her nefis, kazanmış olduğu şeye bağlıdır.) Dünyadaki ibâdet ve itaatine göre mükâfata erer, inkâr ve isyanına göre de cezaya uğrar Yani her nefis ameli karşılığında alıkonulmuş ve onun karşılığında rehin olarak alınmış, kıyamet gününde daha önceden işlemiş olduğu ameller sebebiyle tutuklanmış olacaktır. Eğer hayır işlemişse bu onu kurtarır ve hürriyetine kavuştu­rur, şayet işlediği şer ise bu da onu helâka sürükler

Zümer 70 – Herkese ne amel yaptıysa karşılığı tam olarak ödenmiştir. O (Allah), onların yaptıklarını en iyi şekilde bilmektedir.

Demek ki orada insanlara bir hak, bir ayrıcalık tanınmayacaktır. ALLAHcc orada amelleri tartılacak, değerlendirilecektir. Çünkü dış görünüşü itibariyle aynı ameli işleyen pek çok insan vardır ki, iç dünyaları, niyetleri farklıdır. Kişilerin o amelleri hangi niyetle, hangi amaçla yaptıklarını bilen sadece Allah’tır. İhlâs ve samimiyetinin derecesini bilen sadece Allah’tır.

Zümer 71 – İnkâr edenler bölük bölük cehenneme sevkedilmektedir. Nihayet oraya vardıklarında kapıları açılır ve bekçileri onlara: “İçinizden size Rabbinizin âyetlerini okuyan, bu gününüzle karşılaşacağınıza dair sizi uyaran peygamberler gelmedi mi?” derler. Onlar da: “Evet geldi” derler. Fakat kâfirler üzerine azab kelimesi hak oldu.

Size sizlerden, içinizden, sizin cinsinizden elçiler gelmedi mi? Size Allah’ın âyetlerini okuyan, Allah’ın âyetlerini duyuran, Allah’ın âyetlerini izleyen, izlettiren peygamberler gelmedi mi? Sizi Allah âyetleriyle uyaranlar gelmedi mi? Karşı karşıya geleceğiniz bu günle sizi uyaranlar gelmedi mi? Size kıyameti, kıyametin hesabını, kitabını duyuranlar, cenneti ve cehennemi anlatanlar gelmedi mi?

Evet, bize içimizden peygamberler geldi ve Allah’ın âyetlerini getirip okudular, cenneti ve cehennemi haber verdiler. Biz, onları yalanladık, söylediklerini kabul etmedik

Zümer 72 – (Onlara): “Ebedî olarak içinde kalmak üzere girin cehennemin kapılarından” denir. Bak, büyüklük taslayanların yeri ne kötüdür!

Cehennem zebanileri, kâfirlere işte o sırada şöyle diyeceklerdir: “Siz, cehennemin yedi kapısından, cehennemdeki yerlerinize göre girin. Orada ebedi olarak kalacaksınız. Dünyada iken Allah’ın bir olduğunu söylemeye karşı böbürlenenlerin karargâhı ne kötür bir yerdir.

Günahkarlar, işledikleri suça göre, Cehennemin kapılarından girmek üzere çeşitli grublara ayrılacaklardır. Örneğin ateistler Cehenneme kendileri için ayrılan kapıdan gireceklerdir. Aynı şekilde münafıklar, müşrikler, nefse tapanlar, zalimler, gösterişliler, küfrün liderleri… vs. hepsi kendileri için ayrılan kapıdan Cehenneme gireceklerdir.

Hicr 44: Cehennemin yedi kapısı vardır. Onlardan her kapıdan girecek gruplar ayrılmıştır.

Hz.Ali’den rivayet edildiğine göre cehen­nem üst üste konmuş yedi kattır. Cehennem gittikçe alçalan derekelerdir. İblis’e tabi olanlardan herbir grubun belirli bir kapısı vardır.

İbn Kesir şöyle der: Herkes ameline göre bir kapıdan girer. Yine amel derecesine göre bir derekeye yerleşir.

İbn-i Cüryec ise bu yedi kapıdan her birinin, ait olduğu cehennem katlarının adlarını şöylece saymıştır: İlkinin adı “Cehennem” ondan sonra gelen “Leza” ondan sonra gelen “Hutame” ondan sonra gelen “Saîr” ondan sonra gelen “Sakar” ondan sonra gelen “Cahim” ondan sonra gelen “Hâviye” dir.”

1-Cehennem: “Derin kuyu” demektir. Cehennem adı sıcaklığından ve soğukluğundan dolayı verilmiş bir isimdir. Cehennem tabakalarına ait yedili tasnif sisteminde azabı en hafif olan en üst tabakadır. Burası tevhid ehli şirkten uzak dumuş ama  günahkâr mü’minlerin azap yeri olacak,  Bu durumda cehennem, genel olarak ahiretteki azap yerinin bütününün; özel olarak da en üst tabakasının adı olmaktadır
(Kur’an-ı Kerim’de 77 ayette geçmektedir.)

Nu’mân İbni Beşîr radıyallahu anhümâ’dan rivayet edildiğine göre, Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem’i şöyle buyururken işittim demiştir:Şüphesiz kıyamet gününde cehennemliklerin azâbı en hafif olanı, ayaklarının altına iki kor konulup da bu sebeple beyni kaynayan kişidir. Oysa o, hiç kimsenin kendisinden daha şiddetli azâb gördüğünü zannetmez. Halbuki kendisi, cehennemliklerin azâbı en hafif olanıdır.” (Buhârî, Enbiyâ 1, Rikak 51; Müslim, Îmân 362-364. Ayrıca bk. Tirmizî, Cehennem 12)

2- Lâzâ (alevli ateş): “Hâlis ateş” anlamına gelen kelime Kur’an’da bir yerde geçmekte ve “bedenin iç organlarını söküp koparan” diye nitelendirilmektedir ALLAHcc kendisine ihsanda bulunduğu nimetlere şükretmeyen(iman etmeyen) kişiler

Meariç 15:Fakat ne mümkün, çünkü o; halis alevdir. (Yani,o kâfir bu kuruntulardan vazgeçip bıraksın. Hiçbir fid­ye onu Allah’ın azabından kurtaracak değildir
16:Deriyi soyup kavurandır.
17:Yüz çevirip arkasına döneni çağırır.
18:Malını toplayıp kap içinde saklayanı da. Malı toplayıp onu kasa ve sandıklarda saklayıp depo eden ve o maldan Allah’ın ve fakirlerin hakkım ödemeyenlere seslenir.
Tefsirciler şöyle der: Bu âyet, cimrilik yapıp malı vermeyen, onu biriktirmeye düşkün olup hayır yolunda harcamayan ve Allah’ın ve fakirlerin hakkını on­dan çıkarmayan kimseler için bir tehdittir.
Hasan Basrî şöyle derdi: Ey Âdemoğlu! Allah’ın tehdidini işittin. Sonra da helal-haram demeden dünya malını topladın.
19:Gerçekten insan; hırsına düşkün yaratılmıştır. Şüphesiz insan sabırsız ve telaşlı bir tabiatla yaratılmıştır. Belâya sabredemez, nimetlere de şükretmez.
Tefsirciler şöy­le der. Hela’, çok hırslı ve sabrı az olmaktır Buradaki “insan” dan maksat, istisnanın da gösterdiği gi­bi, bütün insanlardır.
20:Başına bir fenalık gelince, feryadı basandır. Yani ona fakirlik isabet ettiğinde sabret­mez.
21:Kendisine bir hayır dokununca da çok cimridir. Allah onu zengin kılınca da, Allah yolunda harcamaz

Rabbim bu zümrelerden bizi uzak tutsun inşaALLAH  DEVAMI GELECEK

The post CEHENNEM appeared first on Ebrar Medya.

Hamd âlemlerin Rabbi, Maliki, ölümü ve hayatı biz kullarının hangisinin daha iyi amel işleyeceğini belirlemek için yaratan, yolundan gidildiği takdirde emniyetin elde edildiği Allah (Celle Celaluhu)’a aittir.

Salat ve selam rehberimiz ve önderimiz, âlemlere rahmet olarak gönderilen Hz. Muhammed (sav)’e onun ehli beytine, dinin yaşanması konusunda bizlere örneklik teşkil eden Ashabına, bugüne kadar yaşamış ve yaşamakta olan tüm Müslümanların üzerine olsun.

ALLAH(Celle Celaluhu) insanoğlunun tamamının dünyada yaptıkları amellerin hesabını sorduktan sonra artık her insan hak ettiği yani yaptığı ameller karşılığında gideceği yere (cennet veya cehennem) gitmek için cehennem ateşinin üzerinde sırat köprüsü kurulur. Bir ucu mahşer diğer ucu cennette gidecek. Bütün insanlar ordadırlar kimse kimseyi hatırlamaz herkesin dehşete düşeceği yerdir orası.

Hz. Âişe (r.a) nakleder: “Bir defasında Cehennem’i hatırlayıp ağladım. Rasûlullah Efendimiz (s.a.v) beni bu vaziyette görünce: Âişe, neyin var?» diye sordu. Cehennemi hatırladım da ağladım. Siz peygamberler kıyâmet günü âile fertlerinizi hatırlar mısınız? dedim.

Allah Rasûlü (s.a.v) şu karşılığı verdi: Üç yer vardır ki oralarda kimse kimseyi düşünmez:
1:Mîzan’da ameller tartılırken, terazinin hafif mi yoksa ağır mı geldiğini öğrenmeden,
2. “…İşte buyrun kitabımı okuyun!” (el-Hâkka, 19) deyinceye kadar amel defterleri verilirken, defterinin sağından mı, solundan mı, arkasından mı verileceğini bilmeden,
3. Bir de cehennemin sırtlarına Sırat Köprüsü kurulduğunda. Köprünün iki yanında pek çok kancalar ve sert dikenler vardır. Allah Teâlâ bu kancalar vasıtasıyla mahlûkâtından dilediğini yakalayıp cehenneme atar. İşte kişi bu kancalardan kurtulup kurtulamayacağını öğrenmedikçe kimseyi düşünemez.

Ebu Hureyre (ra) Peygamberimiz (asm)’den şöyle rivayet ediyor:“Cehennemin ortasına sırat (köprüsü) kurulur. Oradan peygamberlerden ümmetleri ile beraber geçenlerin ilki ben olacağım. Peygamberlerden başka o gün kimse konuşamaz, peygamberlerin sözleri de ‘Ey Allah’ım, kurtar kurtar.’ olur.” (Buhari ve Müslim’den naklen, Tâc, V, 377-378)

İşte o gün o esnada hiçbir ışık olmayacak göz gözü görmeyecek

Buhari’de Sevban r.a naklettiği hadiste: Yahudilerden biri Rasulullah(sav)’ın yanına geldi ve şöyle sordu; ALLAH(Celle Celaluhu) gökleri başka göklerle yerleri başka yerlerle değiştirecek insanlar nerde olacak? Rasulullah; insanlar karanlıklar içerisinde sırat köprüsünün yanında olacaklar.

Tam o esnada müminlerin amelince önünde bir nur belirlenecek.

Sırat üzerinde her bir mü’minin yalnız kendisinin faydalanacağı bir nûru vardır. Bu nurdan başkası faydalanamayacaktır. Kimse, başka bir kimsenin nûru içerisinde gidemeyecektir.

Tahrim 8:Ey iman edenler, günahlarınıza samimi bir tövbe ile Allah’a dönün! Umulur ki Rabbiniz, sizin kötülüklerinizi örter. Peygamberi ve onunla birlikte iman edenleri utandırmayacağı günde Allah sizi içlerinden ırmaklar akan cennetlere sokar. Çünkü onların nurları önlerinden ve yanlarından koşar da, ‘Ey Rabbimiz, nurumuzu tamamla, bizi bağışla; muhakkak sen her şeye kadirsin.’ derler.

Bu âyette, mü’minlerin nurlarından kastedilen, iman ve amelleriyle gelen nurlardır. Özellikle bu nurları Sırat üzerinde onları götürecek ve selamete çıkaracaktır. O gün Allah(Celle Celaluhu), Peygamberi ve ona uyan mü’minleri kâfirlerin önünde utandırmayacak, aksine onlara ikram edip aziz kılacaktır.
Ebussuûd şöyle der: Burada Yüce Allah(Celle Celaluhu)’ın rezil ettiği kâfir ve fâsıklara tariz(karşılık) vardır. O mü’minlerin nuru, sırat üzerinde onlar için ışık saçacaktır. Ayın gece karanlığında ışık saçtığı gibi, onların nuru da önleri­ni, arkalarını, sağlarını ve sollarını aydınlatır.

Başka bir ayeti kerimede ALLAH(Celle Celaluhu) şöyle buyuruyor;
Hadid 12:Mümin erkekleri ve kadınları, nurları önlerinden ve sağlarından koştuğunu gördüğün gün (melekler) “Bu gün size altından nehirler akan ve içlerinde ebedî kalacağınız cennetler müjdeler olsun.” (derler). İşte bu, büyük murada ermenin ta kendisidir.

İbni Mes’ud’un bu ayetin tefsiri sadedinde söylediğine göre insanlar amellerinin mikdarına göre sıratı geçecekler: Bir kısmının nuru dağ kadar, bir kısmınınki hurma ağacı kadar, bir kısmının da ayaktaki insan boyu kadar olacaktır. Nuru en az olanınki ise elinin başparmağında olacak, bir yanıp bir sönecek.
Katade şöyle dedi: Bize nakledildiğine göre Rasulullah (s.a.v) şöyle diyordu: “Müminlerden bazılarının nuru Medine’den Aden’e ve San’a’ya kadar aydınlatır. Kimisininki daha az olur. Hatta bazılarının nuru sadece iki ayağının yerini aydınlatır.”

Münafıkların ordaki Halini ise ALLAHcc şöyle bildiriyor

Hadid 13-  O gün, münafık erkekler ve münafık kadınlar iman edenlere “Bizi bekleyin, nurunuzdan bir par­ça alalım.” derler. “Arkanıza dönün de, bir nur arayın.” denilir. Hemen aralarına tek kapısı olan bir sur çekilir. Surun içinde rahmet, dış tarafında da azap vardır.

Münafıklar, azaptan kurtulan müminlerden kendilerini de beraber götürmelerini ve nurlarından istifade etmeleri için beklemelerini veya ağır olup buna fırsat vermelerini isteyerek onlardan yardım talep ederler. Ebu Ümame şöyle dedi: Mümine nur verilir kâfir ve münafık ise nursuz bırakılır.

Düşünün ki mü’minlerle münâfıklar bir aradalar. Belki Mahşer yerinde toplu haldeler. Allah mü’minlere diyecek ki: “Ey mü’minler! Haydi sizler cennete gidin!” Mü’minler şöyle nûrlarıyla birlikte, önlerini aydınlatan ışıklarıyla birlikte cennete doğru o mekândan ayrılıverince, münâfıklar karanlıkta kalıverecekler, etrafları kapkaranlık oluverecek, perişan olacaklar, müthiş bir kaos üzerlerine çöküverecek, kahrolacak, mahvolacaklar. O gün münâfık erkek ve kadınlar, iman ettiğini söyleyip te inanmamış olanlar, inanmadıkları halde iman gösterisinde bulunanlar, mü’minlere diyecekler ki: “Hey! Müslümanlar! Kardeşlerimiz! Arkadaşlarımız! Akrabalarımız!

Ne olur dönün bize biraz da, biz de bakalım! Ne olur bizim tarafa, bizden yana dönün biraz da, şu nûrunuzdan, ışığınızdan biz de istifade edelim! Ya da biraz bizden tarafa dönseniz de biz de ne yapacağımızı bir bilsek! Karanlıkta kaldık, ne yapacağımızı şaşırdık! Ne olur siz gidince biz kahrolduk. Biraz istifade etseydik nûrunuzdan.” Tam o esnada

Bir sur gerilecek aralarına. Mü’minlerle o münâfıkların arasına bir set çekilecek. Artık mü’minlerle beraberliklerine bir son verilecek. Müslümanlarla birlikte bulunamayacaklar. Çünkü aralarına bir sur gerilecek, bir engel konulacak. A’râf sûresinde ‘hicap’ deniyor buna. Öyle bir sur, öyle bir hicap ki, bir tarafı azap, diğer tarafı da rahmet olacak. Bir tarafa rahmet, öteki tarafa da azap kapısı olarak bir sur çekilecek. Münâfıklar tarafı azap üstüne azap olurken, müminler tarafıda rahmet olacaktır. Aralarında bir sur var ve mü’minler bir yanda, münâfıklar da öteki yanda olacak. Karanlıkta kalmışlar ama yine de müminleri görüyorlar. Müslümanların nûrlarıyla birlikte o ortamdan ayrılıp bir yerlere doğru gittiklerinin farkındalar. Onlara bağırıp çağırıyorlar.

Hadid 14:Münafıklar şöyle seslenirler: “Biz sizinle beraber değil miydik?.” Müminler: “Evet. Lakin siz kendi kendinizi belâya soktunuz, beklediniz, şüphe ettiniz, kuruntular sizi aldattı, nihayet Allah’ın emri geldi ve o çok aldatan (şeytan) sizi Allah hakkında da aldattı.” Derler

Yani münafıklar müminlere şöyle seslenirler: Biz dünyada sizinle beraber değil miydik, sizin yaptıklarınızı yapmıyor muyduk, sizinle beraber cumalarda hazır bulunmuyor muyduk, mescidlerde sizinle beraber namaz kılıyor. Arafat’ta beraber vakfe yapıyor, savaş meydanlarında beraber oluyor, diğer görevleri sizinle beraber eda ediyor ve İslâm’ın bütün amellerini yapıyorduk, bütün bunlarda beraber değil miydik?

Müminler de münafıklara şu şekilde cevap verirler: Yani dünyada ağzınızın ucuyla biz de Müslümanız diyordunuz, ama bu konuda samimi değildiniz. Sadece iman gösterisinde bulunuyordunuz. Hayatınızda, dünyanızda İslâm’la küfür arasında bir hayat yaşadınız. İslâm’la küfrü sarmaş dolaş yaşadınız. Biz Müslümanız dediniz ama izimlerin peşinden koştunuz.  Bir Müslümanlıktan Bir demokratlıktan dem vurdunuz. İslâm’a hiçbir zaman sıkı sıkıya bağlanmadınız. İnandık dediğiniz Allah(Celle Celaluhu)’ın istediği gibi bir hayat yaşamadınız. Siz başınıza belâ satın aldınız. Allah(Celle Celaluhu)’ın istemediği şeylerin peşine düştünüz.”

Evet, görünüşte bizimle beraberdiniz, ama siz inkârı gizleyerek münafıklık yapmak suretiyle başınızı belâya soktunuz, zevk ü sefaya, şehvet ve isyanlara dalarak kendinizi helak ettiniz, tevbeyi geciktirdiniz, müminlerin, hakkın ve haktan yana olanların başına felâket ve musibetler gelmesini bek­lediniz, din konusunda ve öldükten sonra dirilme meselesinde şüpheye düştünüz. Kur’an’ın indirdiklerini tasdik etmediniz, apaçık mucizelere iman etmediniz.

Boş kuruntular sizi aldattı. “Biz affolunacağız” dediniz dünya ve tûl-i emel sizi aldattı, nihayet ölüm gelip çattı. Şeytan sizi kandırdı, hatta size “Allah af edicidir, merhametlidir, size azap etmez.” dedi.

Mücahid, Dehhak ve Hasan-i Basri diyorlar ki: “Kıyamet gününde mü­minler, münafıkların nurlarının söndüğünü görünce rablerinden, kendi nurları­nın devam etmesini isteyeceklerdir Allah(Celle Celaluhu)’a şöyle diyerek dua ederler: “Ey Rabbimiz! Bu nuru üzerimize tamamla. Onu bizim için devamlı kıl. Bizi, karanlıklarda bocalar bırakma.
İbn Abbâs şöyle der: Bu, Allah(Celle Celaluhu) münafıkların nurunu söndürdüğü zaman, mü’minlerin yaptığı duadır. Korktukları için, cennete varıncaya kadar, bu şekilde Rablerine dua ederler.

Ebu Said el Hudrî’nin rivayetinde Peygamberimiz (asm) şöyle buyuruyor:Mahşerde muhakeme ve muhasebe işlerinden sonra Cehennemin üzerinde bir köprü (Sırat) kurulur. Allah şefaate izin verir. (Mü’minler) ‘Ya Allah selamet ver, selamet ver, diye dua eder durur.
Ya Rasulallah, köprü nedir?’ diye sorulduğunda; ‘Kaypak ve kaygan bir yoldur. Orada; kancalar, çengeller ve Necidde bilen sa’dan denilen sert dikencikler gibi dikenler vardır. Mü’minler amellerine göre kimi göz açıp kapayıncaya kadar, kimi şimşek gibi, kimi rüzgar gibi, kimi kuş gibi, kimi iyi cins yarış atları gibi, kimi deve gibi süratle geçerler. Mü’minlerden kimi sapasağlam kurtulur. Kimi de tırmalanmış (hafif yaralı) olarak salıverilir. Kimileri de cehennem ateşi içerisine dökülür.'” (Buhari, Müslim)

Ebû Sa’id el-Hudri’nin rivayet ettiğine göre, Sırat köprüsü, kıldan ince, kılıçtan keskindir. Sırat’ın uzunluğu bin senelik yokuş, bin senelik iniş ve bin senelik de düzlüktür. Bu mesafe bazı insanlar için olacaktır. Her bir kimsenin bu mesafeyi geçmesi, amelleri ile orantılı bir zamanda olacaktır. (Mansur Ali Nasıf, Tâc, V.394; Acluni, Keşfül-Hafa, II, 31).

Bazı ulemâya göre Sırat’ın kıldan ince, kılıçtan keskin olduğuna dair rivayetler, bu köprünün üzerinden geçmenin pek müşkil ve zor olduğundan kinayedir.

Mü’minlerin Sırat’ın üzerinden çabuk geçip geçmemeleri, onların haramlara yönelip yönelmemelerine bağlıdır. Kalbine haram işleme düşüncesi gelip de ondan hemen yüz çevirip uzaklaşan kimseler Sırat’tan çabuk geçecektir.

VELHAMDULİLLAHİRABBİLALEMİN

The post KİMSENİN KİMSEYİ HATIRLAMAYACAĞI YER (SIRAT) appeared first on Ebrar Medya.

Hamd âlemlerin Rabbi, Maliki, ölümü ve hayatı biz kullarının hangisinin daha iyi amel işleyeceğini belirlemek için yaratan, yolundan gidildiği takdirde emniyetin elde edildiği Allah (Celle Celaluhu)’a aittir.

Salat ve selam rehberimiz ve önderimiz, âlemlere rahmet olarak gönderilen Hz. Muhammed (sav)’e onun ehli beytine, dinin yaşanması konusunda bizlere örneklik teşkil eden Ashabına, bugüne kadar yaşamış ve yaşamakta olan tüm Müslümanların üzerine olsun.

Enbiya 1: İnsanları sorgulama (zamanı) yaklaştı, kendileri ise gaflet içinde yüz çeviriyorlar

Hesap günleri yaklaştı.” Mahşer günü. Burada insanlar, Rablerinin huzuruna çıkarılıp amellerinin hesabını verecekleri günün uzak olmadığı söylenerek uyarılmaktadırlar. Hz. Muhammed’in (s.a) peygamber olarak gelişi insanlığın tarihinin büyük bir bölümünün geride kaldığını gösteriyordu. Peygamber (s.a) de iki parmağını bitiştirip aynı noktaya temas etmiştir: “Ben bu iki parmağın birbirine bitiştiği gibi kıyamet gününe bitişik bir zamanda gönderildim. Bununla Allah(Celle Celaluhu)’ın Rasûlu (s.a) şöyle demek istiyordu: “Benimle kıyamet günü arasında başka bir peygamber gelmeyecek. Bu nedenle halinizi şimdi düzeltin, çünkü benden sonra müjdeleyen ve uyaran bir rehber gelmeyecektir.”

Enbiya 2: Rablerinden kendilerine yeni bir hatırlatma gelmeyiversin, onlar bunu mutlaka oyun konusu yaparak dinlemektedirler.

Yani, “Onlar, ne uyarılara kulak asıyor, ne akibetleri konusunda kafa yoruyor ve ne de Rasûlün mesajını (nasihat veya zikr) dinliyorlar.

İnsanlar mahşer alanına toplandıklarında

Fecr 21 – Hayır hayır, yer birbiri ardınca sarsılıp dümdüz olduğu zaman,

22 – Rabbinin emri gelip melekler sıra sıra dizildiği zaman,

23 – Ki cehennem de o gün getirilmiştir. İşte o gün insan anlar. Fakat bu anlamanın ona ne yararı var?

24 – “Keşke hayatım için bir şeyler yapıp gönderseydim.” der.

Abdullah İbn Mesud’dan rivayet edildiğine göre, Rasulullah (asm) şöyle buyurdu:

“O gün cehennem getirilecek. Onun yetmiş bin yuları (tutulacak kulpu) bulunacaktır. Her yularla birlikte yetmiş bin melek bulunacak. Onlar cehennemi o kulplardan tutup çekeceklerdir.” (Müslim, Cennet, 29; Tirmizi, Cehennem, 1)

Ümmetler içirisinde ilk hesaba çekilecek olan ümmeti muhammeddir

Gizli şirk olan riyâ ve gösteriş için kullukta bulunmanın çok hazin bir aldanış ve fecî bir âhiret iflâsı olduğu, şu hadîs-i şerîfte ne kadar da ibretli bir şekilde ifâde edilmektedir:  “Kıyâmet günü, aleyhlerinde ilk hükmedilen insanlar şunlardır:

Birincisi; şehîd edilen kimsedir. O, Allâh’ın huzûruna getirilir. Allah ona bahşettiği nîmetleri anlatır. O da, bunları îtirâf eder. Cenâb-ı Hak:

«–Öyleyse bunlara karşı ne yaptın?» diye sorunca adam:

«–Yâ Rabbi! Senʼin uğrunda şehîd edildim.» der.

Allah Teâlâ buyurur ki:

«–Yalan söyledin! Sen, yalnızca korkusuz ve cesur denilsin diye harbettin. Gerçekten öyle de denildi.»

(Sonra) onun hakkında emredilir ve ateşe atılıncaya kadar yüzüstü sürüklenir.

İkincisi; ilim öğrenen, başkalarına da öğreten, ayrıca Kur’ân okumakla da meşgul olan adamdır. O huzûra getirilir. Allah kendisine olan nîmetlerini anlatır. O da îtirâf eder. Cenâb-ı Hak:

«–Bunlara karşı ne yaptın?» diye sorunca adam:

«–İlim tahsîl ettim, onu başkalarına da öğrettim. Senʼin uğrunda Kur’ân da okudum.» der.

Allah Teâlâ buyurur ki:

«–Yalan söyledin! Sen ilmi, ancak âlim denilsin diye öğrendin; Kur’ânʼı da, ancak o kārîdir (kırâat ehlidir) denilsin diye okudun. Gerçekten, öyle de denildi.»

Sonra hakkında emrolunur ve ateşe, yani Cehennem’e atılıncaya kadar yüzüstü sürüklenir.

Üçüncüsü; Cenâb-ı Hakk’ın kendisini (imkân bakımından) genişlettiği, malın her çeşidinden verdiği adamdır. O getirilir. Allah ona verdiği nîmetlerini anlatır. O da bunları îtirâf eder. Cenâb-ı Hak:

«–Öyleyse bunlara karşı ne yaptın?» diye sorunca adam:

«–Hakkında infâk edilmesini emir buyurduğun hiçbir yol bırakmadım. Malımı ancak Senʼin yolunda harcadım.» der.

Cenâb-ı Hak buyurur:

«–Yalan söyledin! Onları ancak, cömerttir denilesin diye yaptın. Nitekim öyle de denildi.»

Sonra hakkında emredilir ve Cehennem’e atılıncaya kadar yüzüstü sürüklenir.” (Müslim, İmâre, 152)

Muaviye r.a bu hadisten çok ağladı ve Rasulullahın söylediklerinden şüpe yoktur dedi sonra şu ayeti kerimeyi okudu

Hud 15: Kim dünya hayatını ve onun çekiciliğini isterse, onlara yapıp ettiklerini onda tastamam öderiz ve onlar bunda hiç bir eksikliğe uğratılmazlar

Katâde şöyle der: Kimin niyeti ve gayreti dünyayı elde etmeye yönelikse, Allah onun iyi işlerinin karşılığını dünyada verir. Sonra, karşılığı verilecek hiçbir iyiliği kalmaksızın ahirete gider.
Şu dünyada yapılan her çalışma, harcanan her emek karşılığını görür. İster bu çalışmanın, bu emeğin sahibi bakışlarını yüce ufuğa dikmiş olsun, isterse çalışmalarını sadece yakın vadeli çıkarlarına, şahsi beklentilerine yöneltmiş olsun, farketmez, her iki durumda da kural geçerlidir. Fakat eğer insan dünya hayatı peşinden koşar, sırf onun çekici güzellikleri uğruna çaba harcarsa, bu dünyada çalışmalarının karşılığını alır; belirli bir sürenin sonuna kadar bu sonuçlardan yararlanır.

Fakat böyle bir kimseyi ahirette bekleyen tek akıbet, cehennem ateşidir. Çünkü orası için hiçbir hazırlık yapmamış, hiçbir şey biriktirmemiş, hatta orayı hiç hesaba katmamıştır. Dünya için yaptığı bütün çalışmaların karşılığını dünyada alır. Fakat bu dünya amaçlı çalışmalar ahirette geçersizdir, orada onlara hiçbir önem verilmez, bu tür çalışmalar, zehirli ot yiyerek karnı şişen devenin kabarmasına ve arkasından çatlamasına benzer, kof bir genleşme gibidir. Bu tablo, dünyadaki kof genleşmelere, sonunda çatlayıp ölmeye vardıran hastalıklı kabarmalara uygun düşen bir tasvirdir

Hud 16: İşte bunların, ahirette kendileri için ateşten başkası yoktur. Onların onda (dünyada) bütün işledikleri boşa çıkmıştır ve yapmakta oldukları şeyler de geçersiz olmuştur

Fakat (Onlar) öyle âhirete inanmayıp yanlızca gösteriş için, dünyevî bir maksat için amellerde bulunanlar (o kimselerdir ki, onlar için âhiretde ateşten başka birşey yoktur.) Çünkü onların bütün koşup durmaları dünyaya yöneliktir, bütün amelleri, dünyayı kazanma doğrultusundadır, amelleri Allah rızasını kazanmak için değildir. Artık onlar âhiretde ebedî bir azaptan başkasını hak etmiş değillerdir. (Ve) Onların dünyada iken (işlemiş oldukları şeyler) ameller (orada) âhiretde (boşa çıkmıştır) tamamen kaybolup gitmiştir. (Ve bütün işledikleri) haddizatında (bâtıl olmuştur) zira güzel bir itikada, Allah’ın rızasına kavuşma maksadına dayalı olmayan herhangi bir amelin uhrevî bir kıymeti bir faidesi olamaz.

ALLAH(Celle Celaluhu) çok değil ihlaslı ve devamlı amel istiyor

Keyf 104: Onların, dünya hayatındaki bütün çabaları boşa gitmişken, kendilerini gerçekte güzel iş yapmakta sanıyorlar.”

Yani onlar her ne yapmışlarsa Allah’ı ve ahireti düşünmeksizin bu dünya için yapmışlardır; dünya hayatını gerçek hayat olarak kabul ettikleri için, bu dünyada zengin ve başarılı olmak onların tek amacı haline gelmiştir. Onlar Allah’ın varlığına şehadet etseler bile, bu şehadetin ifade ettiği iki anlama dikkat etmemişlerdir: Hayatlarını Allah(Celle Celaluhu)’ın rızasını kazanacak bir şekilde geçirmek ve bu dünyada yapılan her şeyin hesabının verileceği o gün kurtuluşa erenlerden olmak. Onların bunu kavramamalarının nedeni, kendilerini her tür sorumluluktan uzak ve tamamen bağımsız olan akılcı hayvanlar olarak kabul etmeleri ve hayvanların çayırda yaptığı gibi bu dünyadaki tüm zevklerden faydalanmak istemeleridir.

Abdullah bin Huzeyfe söz mustakim olmaz amel olmadıkça söz amel istikamet bulmaz niyet olmadıkça söz amel niyet sıratım mustakime ulaştırmaz sünnete uymadıkça

Hesaba ilk namazdan başlar

Tirmizi:kıyamet günü kulun hesaba çekileceği ilk ameli namazdır eğer namazı düzgün olursa işi iyi gider kazançlı çıkar düzgün gitmese hüsrana uğrar

Namaz bir tevhid eylemidir

Ahmed bin hambel  ebu derda :dostum bana dediki parça parça kesilsende ateşe atılsanda ALLAH(Celle Celaluhu)’a ortak koşma namazı tek etme

Hz. Peygamber (asm) Efendimiz şöyle buyurmuştur:

“Hiçbir kul, kıyamet gününde, ömrünü nerede tükettiğinden, ilmiyle ne gibi işler yaptığından, malını nereden kazanıp nerede harcadığından, vücudunu nerede yıprattığından sorulmadıkça bulunduğu yerden kıpırdayamaz.” (Tirmizî, Kıyamet 1)

İnsanın hayatı kendisine Allah(Celle Celaluhu)’ın bir emanetidir; bu emanete hıyanet etmemesi gerekir. Bir insan, hayatını Allah’ın emirleri ve yasakları doğrultusunda geçirirse, emanete hıyanet etmemiş olur.

İslâmî anlayışa göre ilim, insana doğruyu ve yanlışı gösterir. Bilen kimse, öncelikle bilgisini hareketlerine hâkim kılar ve ona göre davranışlar ortaya koyar. Böylece başkalarına örnek oluşunun yanında, insanları bilgilendirme sorumluluğunu da taşır. Herkes, kıyamet gününde, Allah(Celle Celaluhu) huzurunda, bildiği kadarıyla vazifesini yapıp yapmadığından, ilmini hayatına uygulayıp uygulamadığından hesaba çekilecektir.

İslâm dini, insanın mal kazanması ve zengin olmasına engel olmaz. Tam aksine, çalışıp çabalamayı, elinin emeğiyle geçinmeyi ve başkasına muhtaç duruma düşmemeyi tavsiye eder. Bütün bu konularda koyduğu tek prensip, malı ve mülkü helâl yollardan kazanmak, haram yollara sapmamak ve malın hakkını vermektir.                                   Fakat sadece helal yollardan kazanmakla iş bitmemekte, kazancın nereye ve nasıl sarf edildiğinin de bilinci içinde olunması gerekmektedir.

The post DÜNYADA YAPTIKLARININ KARŞINA ÇIKACAĞI YER (HESAP) appeared first on Ebrar Medya.

Salat ve selam rehberimiz ve önderimiz, âlemlere rahmet olarak gönderilen Hz. Muhammed (sav)’e onun ehli beytine, dinin yaşanması konusunda bizlere örneklik teşkil eden Ashabına, bugüne kadar yaşamış ve yaşamakta olan tüm Müslümanların üzerine olsun

Yasin 51:Sura üfürülmüştür! Bak, işte kabirlerden, Rablerine doğru akın akın gidiyorlar.

Yasin 52:Eyvah bize! Yattığımız yerden bizi kim kaldırdı? Bu Rahman’ın uyardığı şeydi Resuller doğru söylemişler.” dediler.

Ogün insanlar yalın ayak başı açık anadan doğduğu gibi çırıl çıplak mahşer yerine doğru gitmektedir

Hz Aişe :ben haya ederim ey ALLAH(Celle Celaluhu)’ın rasulü, Rasulullah (s.a.v); ey Aişe insanlar o günün dehşetinden bırak başkasına bakmayı kendine bile bakamayacaktır.

İnsanlar kabirlerinden çıkmış  Rablerine doğru Akın Akın gidiyorlar. O gün Rabbine doğru başına ne geleceğini bile bile gidecekler haydi gitme hastayım, yorgunum de, işim var de bahane üret  şuan burada dünyada yaptığı gibi.

O kadar dehşetli sahne ki peygamberlerin dehşete düştüğü AN.

Cebrail a.s o gününün dehşetini anlatınca Rasulullah ağlamaya başladı. Rasulullah  şöyle buyurdu :ALLAH(Celle Celaluhu)gelmiş geçmiş bütün günahlarımı bağışladığını vaad etmedi mi?  bu nasıl dehşettir?

Cebrail  a.s;  evet vaad etti fakat büyük şiddeti görürsen hayret ve ızdırap içinde kalırsın. Rasulullah s.a.v; nasıl  hayret etmeyeyim o gün kibirli olan gururlu olan kimseler zillet içerisinde karıncalar gibi  ayaklar altında çiğnenecek

Nasıl hayret etmeyeyim: O gün kuşlar günahları olmadığı halde insanların arkasında başlarını öne eymiş halde hayret içerisinde dururlar  bütün vahşi hayvanlar insanlar gibi boyunlarını bükerek korkuyla beklerler

Kalem 43: “Gözleri korkudan dönmüş yüzleri zillet içerisinde bürünür  halbuki onlar sapa sağlamken  secdeye davet ediliyorlardı (onlar gitmiyordu)”

Yani, Kıyamet günü kim Allah(Celle Celaluhu)’a ibadet edenlerdendi ve kim de onu inkar edenlerdendi, açıkça ortaya çıkacaktır. Bu iş için herkesin Allah’ın önünde secdeye kapanması istenince dünyadayken ibadet edenler hemen secde edecekler, oysa dünyadayken inkar edenlerin bel kemikleri kaskatı kesilerek kilitlenecek ve onlar secdeye gidemiyecekler, zelil ve pişman olarak ayakta kalacaklardır.

Fahreddin Râzî şöyle der: Onlar kulluk için ve mükellefiyetten dolayı secdeye çağrılmaz­lar. Fakat dünyada secde etmedikleri için, kınamak ve azarlamak maksadıyla secdeye çağrılırlar. Sonra Allah(Celle Celaluhu) onların secde etme güçlerini ellerin­den alır, secde etmelerine imkân vermez. Neticede, elleri ve ayakları tu­tarken secdeye çağrıldıklarında yapmadıklarından dolayı hasret ve pişman­lıkları artar.

Yüzleri Niye zillete bürünecek biliyormusunuz?

Çünkü onlar dünyada yaptığı amelleri, günahları,yalanları her şeyin hesabını vereceğini anlıyor o yüzden yüzleri zillete bürünecek.

İnfitar 4: “Kabirler alt üst edildiği zaman, Herkes yaptığı ve yapmadığı şeyleri bilecek.”

Mevdudi : Yani insanın yaptıkları kronolojik olarak kaydedilmektedir ve insanın gözü önüne serilecektir. Yani, “Artık sen iyice görüyorsun ki Allah(Celle Celaluhu)’ın Peygamberi’nin sana haber verdiği şeylerin hepsi burada mevcuttur.

Kaf 22: (Ona) “Andolsun ki sen bundan gaflette idin. Şimdi gaflet perdeni açtık; artık bugün gözün keskindir” (denir.)

Taberi: buradaki hitap, mümin olsun kâfir olsun bütün insanlara yapılmıştır. Kıyamet gününde insanlara, dünyada iken gafil ol­dukları, kıyamette ise her şeyi görür oldukları bildirilecektir.

Ve insanlar 70 sene bekletilecek ALLAH(Celle Celaluhu) insanların yüzlerine bakmayacak.

İnsanlar Mahşer alanına 3 sınıf olarak gider

1:atın üzerinde suvari gibi giderler

2:Ayakta yürüyerek giderler

3:yüz üstü yürüyenler

1: Atın üzerinde suvari gibi gidenler muttakilerdir

2:Ayakta yürüyenler bunlar Müslümanların günah işlemiş tövbe etmiş ve Salih amel işleyenleridir

Bunlar 2 ruh hali vardır

A:biz çok günah işledik ALLAH(Celle Celaluhu) bizlere mutlaka azap edecek, korkuyorlar.

B:ALLAH(Celle Celaluhu) çok merhametlidir biz Müslüman olarak öldük derler.

3:yüz üstü gidenler dilleri lallaştırılmış gözleri körleştirilmiş kulakları sağırlaştırılmış insanlar.

Çünkü onlar dünyada ALLAH(Celle Celaluhu)’ın ayetlerine Nimetlerine kör sağır ve dilsiz gibi  yaşadılar.

İsra 97: “Kıyamet günü böylelerini kör, dilsiz ve sağır bir halde yüzleri üstüne sürerek haşr ederiz. Varacakları yer cehennemdir ki, alevi dindikçe kızgın ateşini körükleyiveririz.”

Kıyamet gününde onlar kör, sağır ve dilsiz olarak diriltileceklerdir, çünkü onlar bu dünyada iken hakkı görmediler, hakkı duymadılar, hakkı konuşmadılar. Kör, sağır, dilsizler gibi davrandılar.

Evet bügün biz hangi sınıftayız? Ahirete ne kadar yatırım yapıyoruz günlük hayatta, ALLAH(Celle Celaluhu)’ı ne kadar hatırlıyoruz,  Ne kadar hayatımıza ALLAH(Celle Celaluhu)’ı karıştırıyoruz.

Secde 12:”Mücrimleri, Rabblerinin huzurunda başları öne eğilmiş olarak: Rabb’imiz! Gördük işittik şimdi bizi dünyaya geri gönder de salih amel yapalım. Biz, artık kesin bir şekilde inandık.” derlerken bir görsen!”

Rabbim bana dünyada anlattı, senin ayetlerin hatırlatıldı, senin tehtidlerin ama ben önemsemedim  söz veriyorum bana fırsat ver tekrar dünyaya gideyim bak nasıl Salih ameller işleyeceğim ama bu pişmanlık fayda vermeyecektir.

İbrahim 48: “O gün yerküre başka bir yerküreye dönüştürülür. Gökler de öyle. Hepsi o Vahid ve Kahhar olan Allah(Celle Celaluhu)’ın huzurunda toplanır.”

İbni Abbas: O gün yeryüzünde ne bir çıkıntı nede bir çukur göremesin her taraf dümdüzdür.

İbni Mesut: O gün yer gümüş gibi beyaz temiz olur üzerinde hiç kan dökülmemiş hata işlenmemiştir.

İbrahim 49: “Ve sen günahkarları o gün zincirlerle birbirlerine bağlı olarak görürsün.”

kıyamet gününde, inkârları ve bozgunculukları yüzünden suçlu olanların, birbirlerine yaklaştırılmış olarak zincirlere vurulduklarını görürsün. Yahut elleriyle ayakları, birbirlerine yaklaştırılmış olarak zincirlenmiş olduklarını görürsün.

Allah teala(Celle Celaluhu) bu âyet-i Kerimede, kendisini inkâr eden kâfirlerin ve ona çeşitle şeyleri ortak koşan müşriklerin, serbestçe yürüyemeyeceklerini, birbirlerine zincirlerle bağlı olarak veya elleri kolları bukağılarla boyunlarına bağlanmış olarak toplanacaklarını beyan ediyor. Müminleri ise böyle bir duruma düşmekten sakındırıyor.

Tirmizi kıyame: Kıyâmet günü olunca güneş, kullara bir mil veya iki mil mesafede oluncaya kadar yaklaştırılacaktır. Güneş onları âdetâ eritecek ve amelleri miktarınca ter içinde kalacaklardır. Onlardan kimini topuğuna kadar alacak, kimini diz kapaklarına kadar alacak, kimini beline kadar alacak, kimine de basbayağı gem vuracaktır.

Tirmizi : mahşerde çok büyük sıcaklık ve susuzluk olacak güneş bir tavan boyu yaklaşacak İğne atsan yere düşmeyecek.

Müslim: güneş insanlara yaklaşacak insanlar amelleri derecesinde tere boğulacak İnsanlar telaşla birbirine bakıyor acaba bize ne olacak endişesi taşıyarak korkacaklar.

Rabbim o dehşetli günde bizleri muhafaza etsin. (AMİN)

The post HAŞIR (PİŞMANLIKLARIN FAYDA VERMEDİĞİ YER) appeared first on Ebrar Medya.

Hamd âlemlerin Rabbi, Maliki, ölümü ve hayatı biz kullarının hangisinin daha iyi amel işleyeceğini belirlemek için yaratan, yolundan gidildiği takdirde emniyetin elde edildiği Allah (c.c.)’a aittir.

Salat ve selam rehberimiz ve önderimiz, âlemlere rahmet olarak gönderilen Hz. Muhammed (sav)’e onun ehli beytine, dinin yaşanması konusunda bizlere örneklik teşkil eden Ashabına, bugüne kadar yaşamış ve yaşamakta olan tüm Müslümanların üzerine olsun

ALLAH(cc)ın imtahan için yaratığı şu arzda, insanlar yaptıklarının karşılığını hiç eksiltmeden alacaktır.

Zilzal 6- O gün insanlar ayrı ayrı gruplar halinde, ilahi divana çıkarlar ki, yaptıkları işler kendilerine gösterilsin.7- Artık kim zerre ağırlığınca hayır yapmışsa onu görür,8- Ve kim zerre ağırlığınca şer yapmışsa onu görür.

İnsanın yaptıklarının karşılığı ilk ölüm anında başlar. Kişinin yaşantısı nasıl öleceğini belirler ki, ALLAH(cc)ın istediği yaşantıyı yaşayan, kulluk görevini yerine getiren, hayatını iman ve cihad ilkesi üzerine inşa eden birisinin ölüm anında meleklerin nasıl selamladığını bizlere bildiriyor ALLAH(cc);

Nahl 32:Ki melekler, güzellikle canlarını aldıklarında “Selam size” derler. “Yaptıklarınıza karşılık olmak üzere cennete girin.”,

Ama yaratılış gayesine uygun bir hayat yaşamayan, şirkten, günahtan kaçmayan nefsinin istediği hayatı yaşayanlara gelince ALLAH(cc) onların ölüm anında meleklerin onlara yaptıklarını şu şekilde haber veriyor;

Enfal 50: Görseydin o inkar edenleri. Melekler onların canlarını alırken yüzlerine ve arkalarına vuruyorlar ve “Haydi yakıcı azabı tadın!” diyorlardı.

Hz Ali (r.a); Ey ALLAH’ın kulları ölüm var ölüm ondan kurtuluş yok dursanızda sizi yakalar kaçsanız da o size yetişir çünkü ALLAH cc onu size yazdı.  Ayık olun kabir ya cennet bahçelerinden bir bahçe ya cehennem çukurlarından bir çukur olacak. Ve kabir günde 3 defa seslenir;

BEN ZÜLMET EVİYİM BEN VAHŞET EVİYİM BEN  KURTLAR EVİYİM

Bera b. Âzib diyor ki:

“Resulullah (s.a,v.) ile beraber Ensar’dan bir adamın cenazesinde bulun­duk. Kabre vardığımızda kabrin henüz lahdi yapılmamıştı. (İçi tam olarak hazır­lanmamıştı.) Resulullah (s.a.v.) oturdu. Biz de onun çevresinde, başlarımızda sanki kuşlar varmış gibi sükunetle oturduk. Resulullah’ın elinde bir ağaç parçası vardı ve onunla yeri eşeliyordu. Başını kaldırdı ve şöyle buyurdu: “Kabir eza-bından Allah’a sığının.” Bu sözü iki veya üç defa tekrarladı.

MÜMİNİN ÖLÜMÜ

Ve sonra şöyle bu­yurdu: “Mümin bir kulun dünyadan kopup âhirete yönelme vakti gelince, onun yanına gökten, yüzleri güneşe benzeyen beyaz yüzlü Melekler iner. Yanlarında cennet kefenlerinden bi kefen ve cennet kokularından bir koku bulunur. O Me­lekler, can vermekte olan kişinin gözünün göreceği kadar bir uzaklıkta oturur­lar. Sonra Ölüm Meleği (Azrail a.s.) gelir, onun başucuna oturur ve şöyle der:

“Ey pâk ve temiz can, vücuttan çık. Allah’ın affına ve rızasına kavuş.”

Bunun üzerine su kabından bir damlanın akması gibi ruh vücuttan akıp çıkar. Melek onu alır ve diğer Melekler o ruhu, ölüm Meleğinin elinden, göz açıp kapayıncaya kadar bile bekletmeksizin alırlar. Cennetten getirdikleri o ke­fenin ve kokunun içine koyarlar. O ruhtan, yeryüzündeki en güzel misk’in koku­su gibi bir koku çıkar. Ve Melekler bu ruhu alıp yukarı çıkarlar. Hangi Melek topluluğuna uğrarlarsa onlar: “Bu güzel ruh kimin?” diye sorarlar. O ruhu taşı­yan Melekler, kişinin, dünyada çağırıldığı en güzel adını söyleyerek: “Bu, falan oğlu falandır.” derler.

Nihayet o ruhla birlikte dünya göğüne varırlar ve kapının açılmasını isterler. Kapı onlara açılır. Her katta bulunan ileri gelen kimseler o ruhu bir üst kata kadar yolcu ederler. Nihayet yedinci kat göğe ulaşırlar. Orada Allah Teâlâ şöyle buyurur: “Bu kulumun amelini yüksek katlardakinin içine yazın. Ve kendisini yeryüzüne gönderin. Çünkü ben onları oradan yarattım ve oraya döndürürüm. Tekarar oradan çıkaracağım.”

Bu kişinin ruhu tekrar vücuda döndürülür. İki Melek gelip yanına oturur ve ona şu soruları sorarlar: (Aralarında şu konuşma geçer)

— Rabbin kimdir?

— Rabbim Allah’tır.

— Dinin nedir?

— Dinim İslamdır.

— Size gönderilen bu adam kimdir?

— O Allah’ın Peygamberidir.

— Amelin nedir?

— Allah’ın kitabını okudum. Ona iman ettim ve onu tasdik ettim.

Bunun üzerine gökten: “Kulum doğru söyledi. Onun altına Cennetten ser­giler serin ve onu cennetten giydirin. Ona, cennete bakan bir kapı açın.” diye bir ses gelir. O kişiye cennetin havası ve kokuları gelir. Kabri, gözün görebileceği kadar genişler.

Yanına güzel yüzlü temiz elbiseli, hoş kokulu bir adam gelir. Ve ona: “Ben seni, sevindirici bir şeyle müjdeleyeyim. İşte sana vaad edilen gün bu­gündür.” der. Ölen kişi ona: “Sen kimsin? Yeryüzünden bile hayırlı bir haber getirdiğin belli oluyor.” der. O kişi: “Ben senin, dünyada işlediğin güzel ameli­nim” der. Bunun üzerine ölen kişi şöyle demeye başlar. “Ey rabbim, kıyameti kopar da cennetteki ebedi nimetlere kavuşayım.”

KAFİRİN ÖLÜMÜ

Kâfir bir kulun, dünyadan kopup âhirete yönelme vakti gelince de onun yanına gökten, siyah yüzlü Melekler iner. Yanlarında bir paçavra vardır. O Me­lekler can vermekte olan kişinin gözünün görebileceği kadar bir uzaklıkta otu­rurlar. Sonra ölüm Meleği (Azrail) gelir, onun başucuna oturur.

Ve şöyle der: “Ey habis can, bedenden çık ve Allah’ın gazabına uğra.

“Bunun üzerine ruh, ki­şinin vücudunun her tarafına yayılır. Melek o ruhu, ıslak yünün içinden kebap şişini çekercesine çekip alır. Ve diğer Melekler, göz açıp kapayıncaya kadar bile bekletmeksizin onu Ölüm Meleğinden alırlar. Ve onu, getirdikleri paçavranın içine koyarlar. O paçavradan, yeryüzündeki en pis kokulu leşten çıkan koku gi­bi bir koku çıkar. Melekler onu alıp yukarı çıkarırlar. Hangi Melek topluluğuna uğrarlarsa onlar “Bu habis ruh kimin?” diye sorarlar, O ruhu taşıyan Melekler,. kişinin dünyada çağırıldığı en kötü adını söyleyerek. “Bu falan oğlu falandır.” derler. Nihayet o ruhla dünya göğüne varırlar ve onun için kapıların açılması is­tenir. Fakat kapı ona açılmaz.”

Resulullah (s.a.v.) sözünün bu noktasında bu âyet-i kerimeyi okudu:

Araf 40= Şüphesiz ki âyetlerimizi yalanlayan ve onlara karşı büyüklük taslayanlara gö­ğün kapıları açılmaz. Ve deve iğnenin deliğinden geçmedikçe onlar cennete gi­remezler.

Resulullah (s.a.v.) sözlerine devamla buyurdu ki: “Aziz ve Celil olan Al­lah Teâlâ şöyle der: “Bunun amelini, yerin en alt katında bulunan siccîn’e ya­zın.” Bundan sonra onun ruhu aşağıya atılır.”

Resulullah (s.a.v.) sözünün bu noktasından şu âyet-i kerimeyi okudu.

Hac 31=  Kim Allah’a şirk koşarsa; gökten düşüp de kuşların kaptığı veya rüzgarın uçuruma attığı bir şeye benzer..

Ve sonra şöyle buyurdu: “Bu ada­mın ruhu vücuduna döndürülür. İki Melek gelip yanına oturur ve ona şöyle der­ler. (Aralarında şu konuşa geçer)

— Rabbin kimdir?

— Ha, ha, bilmiyorum.

— Dinin nedir?

— Ha, ha, bilmiyorum.

— Size gönderilen bu adam kimdir?

— Ha ha bilmiyorum.

Bunun üzerine gökten: “Kulum yalan söyledi. Altına ateşten yaygılar se­rin, kendisine, cehenneme bakan bir kapı açın.” diye bir ses gelir. Bu kişiye ce­hennemin sıcağı ve alevi gelir. Kabri sıkıştırıldıkça sıkıştırılır, kaburgaları birbi­rine girer. Yanına, çirkin yüzlü, pis kokulu bir kişi gelir ve ona: “Seni, hoşuna gitmeyecek bir şeyle müjdeleyeyim. İşte sana vaad edilen gün bugündür.” der. Ölen kişi de ona şöyle der: “Sen kimsin? Yüzün bile kötülüğü ifade ediyor.” O da: “Ben senin pis amelinim.” der. Ölen kişi: “Ey rabbim, sen kıyameti koparma.” der.

“Kabrinde kâfire doksan dokuz tinnîn (ejderha) saldırtılır ve kıyamet gününe kadar onu ısırırlar ve sokarlar ki, eğer onlardan birisi yeryüzüne üfleyecek olsa, orada hiçbir yeşillik kalmazdı.”

Amr bin Dînâr anlatır: “Medîne’de birisinin kız kardeşi vefât etti. O kimse şöyle anlattı: “Kızkardeşimi defnettiler. Kabri başından ayrıldık. Benim değerli bir yüzüğüm vardı. Kayboldu. Onun kabrine düştü zannıyla kabrine gittim. Kabrin lahdi üzerindeki tahtayı kaldırdım. Ateş alevleri yüzüme vurdu. Baktım, mezarın içi ateşle dolu. Tahtayı yerine koydum. Mezarın üstünü sıkıca kapatıp ağlayarak eve döndüm.

Annemden, kız kardeşimin huyunun nasıl olduğunu sordum. Bana; “İki kötü huyu vardı. Biri namazına gevşekti. İkincisi koğuculuk yapardı.” cevâbını verdi. Bundan anlaşılmış oldu ki, bu iki kötü huy, kabir azâbına sebeptir.”

ALLAH CC BİZİ BUNLARDAN MUHAFAZA ETSİN, KABİR HAYATINA EN GÜZEL ŞEKİLDE HAZIRLANANLARDAN EYLESİN.

The post KABİR appeared first on Ebrar Medya.

Hamd âlemlerin Rabbi, Maliki, ölümü ve hayatı biz kullarının hangisinin daha iyi amel işleyeceğini belirlemek için yaratan, yolundan gidildiği takdirde emniyetin elde edildiği Allah (c.c.)’a aittir.

Salat ve selam rehberimiz ve önderimiz, âlemlere rahmet olarak gönderilen Hz. Muhammed (sav)’e onun ehli beytine, dinin yaşanması konusunda bizlere örneklik teşkil eden Ashabına, bugüne kadar yaşamış ve yaşamakta olan tüm Müslümanların üzerine olsun

Cuma 8: De ki: Sizin kendisinden kaçtığınız ölüm, muhakkak sizi bulacaktır. Sonra görünmeyeni ve görüneni bilene döndürüleceksiniz.

 O size (bütün) yaptıklarınızı haber verecektir

“Nerede olursanız olun, Ölüm. size ulaşır. Sarp ve sağlam kalelerde olsanız bile Çünkü o kesin bir kaderdir. Korkunun ecele faydası yoktur. Sonra, kendisine hiçbir şey gizli kalmayan Allah’a döndürüleceksiniz. O size amellerinizin karşılığını verecektir. Burada bir tehdit ve korkutma vardır.

Nitekim kendi yatağında Ölen Hâlid İbn Velîd şöyle demiştir: Şu şu savaşlarda bulundum. Organlarımda ok ve kılıç yarası olmayanı yok. Ama işte ben yatağımda ölüyorum. Korkakların gözü aydın olsun.»

Lokman a.s oğlum ölüm öyle bir hükümdür ki sana mutlaka gelecek ancak sen onun ne zaman geleceğini bilmiyorsun o sana gelmeden sen ona hazırlan

Örnek = hayret edilecek durum bir insan kendisinin birazdan dövüleceğini bilse yiyeceği dayağı düşünmekten hiç zevk almazdı

Ölüm meleğinin her an kendisine ölüm pençesini saplıyacağını bildiği halde bundan her hangi bir korku üzüntü duymaz

Hasan-ı Basri (ra); Allah’ın kulundan vazgeçmesinin belirtisi, o kulun boş şeylerle oyalanması dır

Ünlü bir dokumacının özenle dokuyup sattığı bir top kumaşta bir kusur görülür ve dokumacıya iade edilerek bedeli geri istenir. Dokumacı parayı verir fakat iki damla yaş süzülür yanaklarından. sorarlar: Niçin ağlıyorsun? Kumaşı verdik diye bu kadar üzüleceksen alip gidebiliriz. Paranda sende kalır. Dokumacı cevap verir: Hayır kumaş için ağlamıyorum Onun bir kusuru görüldü ve geri çevrildi. Fakat, ya ömür boyu yaptıklarım…Allah’a arz olunduğunda böyle bir kusur yüzünden geri çevrilecek olursa, halim nice olur benim? Bir an bunu düşündüm de ağladım.
Hayat kumaş gibi değil ki, düzeltilsin ya da tekrar dokunsun!

Rasulullah İnsanlar uykudadır. Öldüklerinde uyanırlar!..

Aslında ALLAH cc insanoğlunu her gün öldürüp tekrar diriltiyor

Zümer 42= Allah, ölmekte olanın ölümünü zamanında, ölmeyenin de uykusun­da ruhunu alır; sonra ölümüne hük­mettiğini yanında tutar, ötekileri de belli bir süreye kadar salıverir. Şüphesiz bunda, düşünen bir top­lum için ibretler vardır.

ALLAH bu âyet-i kerimede, İlahlığın sadece kendisine ait olduğunu, bunun delilinin ise öldürme ve öldürtmenin onun tarafından gerçekleştirilmesi olduğunu beyan ederek buyuruyor ki: “Canlıların eceli gelince Allah onları öl­dürür. Sağ olanlar da uyku uyurken ölmüş gibi olurlar. Uyku uyuyanların bir kısmının eceli gelmişse uyku anında alınan ruhlarını tekrar vücutlarına iade et­mez. Böylece uykularından uyanamayıp ölürler. Uyku uyuyanların henüz eceli gelmemişse Allah onların ruhlarını tekrar vücutlarına iade eder. Onlar da uyanıp hayatlarına, ecelleri gelinceye kadar devam ederler.

Hz. Peygamber de şöyle buyurmuştur: “Uyur gibi ölecek, uykudan uyanır gibi dirileceksiniz.”

Şu kadar ki, ölüm tam ve kâmil bir irti­bat kopuşu iken, uyku bazı yönlerden eksik bir irtibat kopuşudur.

Uyku ile ölümün bazı bakımlardan birbirine benzemesi dolayısıyla -zira uyku küçük ölüm, ölüm ise büyük uykudur

Abdullah ibni Abbas” Allah, diriler uyuduğu zaman, onlarla ölülerin ruhlarını bir araya getirir. Onlar Allah’ın dilediği kadar birbirleriyle tanışırlar, görüşürler ve birbirlerine sorular sorarlar Dirilerin ruhları serbest bırakılır onlar tekrar be­denlerine dönerler. Diğerlerinin ruhları da geri dönmek isterler. Allah, ölmeleri­ni takdir ettiği kimselerin ruhlarını geri göndermez

Müslim’in Ümm-ü Seleme (r.a.)’den aktardığı şu hadistir: “Rasulullah (s.a.) (vefat etmiş olan) Ebû Se-leme’nin yanına girdi. Gözleri açık kalmıştı. Onları kapadı. Sonra şöyle bu­yurdu: “Şüphesiz ki ruh kabzedildiği zaman göz onu takip eder.”

Bir diğer Müslim rivayetinde de Ebû Hureyre (r.a.) şöyle demiştir: “Rasulullah (s.a.v) şöyle buyurdu: “Görmez misiniz ki, insan öldüğü zaman gözü nasıl dikilip kalıyor? İşte bu, onun gözünün, nefsini takip ettiği zaman olur.

Enam 60=Geceleyin sizi vefat ettiren (uyutan ) O’dur. Gündüzün ne kazandığınızı bi­len, sonra muayyen bir ecel tamamla­nıncaya kadar onda yine sizi dirilten­dir. Sonra dönüşünüz yalnız O’nadır. Sonra O işlediklerinizi size haber vere­cektir.

Velhamdulillahirabbilalemin

The post KİŞİNİN KIYAMETİ (ÖLÜM)-2 appeared first on Ebrar Medya.