ALLAH(C.C)’IM HÜKMÜN BENDE GEÇERLİ VE ADALETLİDİR

BİSMİLLAHİRRAHMANİRRAHİM

ALLAH(C.C)’a Hamd olsun, Resulüne Salat ve Selam olsun…

Geçen ay ki yazımıza devam ediyoruz…

“Müsned” de ve Ebu Hatim’in “Sahih”inde Abdullah B. Mes’ud(r.a)’ın rivayet ettiği hadiste Rasulullah(sav): “ Bir kula herhangi bir üzüntü veya tasa isabet eder de “ALLAH(C.C)’ım! Ben senin kulunum. Erkek ve kadın kullarının oğluyum. Benim canım senin elindedir. Hükmün bende geçerlidir. Kazan adaletlidir. Sana ait olan isimlerle senden istiyorum. Kur’an’ı kalbimin hayatı, gözlerimin nuru, üzüntümün cilası, tasamın şifası yapmanı istiyorum” derse ALLAH(C.C) onun hüzün ve tasasını alır ve bunların yerine sevinç verir” diye buyurdu.

HÜKMÜN BENDE GEÇERLİDİR VE ADALETLİDİR sözüne gelirsek; Bu 2 konuyu içermektedir.

1.Kulunda hükmünün geçerli olduğu

2.ALLAH(C.C)’a hamd ve O’nun adaletidir

O gerek sözleri, gerek filleri, gerek kaza ve kaderi, gerek emirleri ve yasakları ve gerekse sevap verip azap etmesi ile dosdoğru yoldadır. Kuşku yok ki O’nun haber verdiği haberlerin hepsi doğru, hükümlerinin hepsi adaletlidir. Emrettiği bütün emirlerinde bir fayda ve yasakladığı bütün yasaklarında zarar bulunmaktadır.

İslam demek adalet demektir. İslam öyle hak dindir ki kâinatın Hâlıkı, kâinatın Rabbi, bu dini insanların hidayeti için göndermiştir. İnsanlar arasında adaleti kaim kılmak için ve neyin adalet olup ve neyin adalet olmadığını bilmek insanların hakkı değil, bu ancak insanlarının hâlıkının, insanların Rabbinin işidir.

Herhangi bir başka kimsenin adaletle zulmün ayarını, ölçüsünü ortaya koyması caiz değildir. ALLAH(C.C) Mâlik, insanlar memluktür. Buna göre adaletin miktarını tayin etmek, ölçüsünü kararlaştırmak memluke düşen vazife değildir. Bu ancak Mâlik bulunan Hak Teala’ya aittir. Mutlak Mâlik O’dur. Emir veren de O ferman sahibi de O(C.C)’dur. İnsan istediği kadar yükselsin, yüksek makama erişsin, hatta insanlıktan daha üstün makama ulaşsa bile nihayet kendi zihni, kendi aklını kullanacaktır. Her ne şekilde olursa olsun insanın ilmi ve bilgisi sınırlıdır. İnsan aklı kıttır, yetersizdir. İnsan aklı isteklerden sıyrılmaz. Böyle olunca şu imkanda yoktur, aklı ve esası adalet üzere konmuş olan bir nizam kurabilsin.

ALLAH(C.C)’ın adaletinden, Resul’ünün(sav) hükmünden başka bir adalet YOKTUR.

İslam demek tam ve kâmil Adalet demektir. Noksansız… Eksiksiz…

İşte hadis-i şerifteki “hükmün bende geçerli ve adaletlidir.” Kısmını, böyle bir inanç ve teslimiyet ile söylersen, buhranlar, kavgalar, savaşlar, çıkmazlar kendini barışa, huzura, emniyete bırakacaktır. Şöyle bir misal verelim; Zaman zaman vücudumuzda hastalıklar meydana gelir ve bunlar için doktora gideriz. Duruma göre tedavi şekilleri de değişir. Hatta bazen durum öyle bir hal alır ki tedavi de bir o kadar ağır olabilir. Tadı acı ilaçlar, iğneler, belki ameliyat ve tedaviyi uygularken canın acır, ağzın tatsızlaşır, ekşir, gülümsemelerin belki kendini gözyaşına bırakır. Peki neden doktorun dediklerini bunca şeye rağmen uygularız? Tedavi olmak için.

İşte kul Rabbini, bir doktoru tanıdığından daha fazla tanırsa, şöyle diyebilecek “ Ya Rab hükmünden nasıl kaçarım sen benim iyiliğimi istersin bunda da hayır vardır, bana düşen sabırdır.”… Rabbimizin bu hükümleri fert ve toplumlarımızın sağlığı içindir. Sağlığı sadece bedenlerde arayıp, tedavi edenler, ruhlarının ne kadar hastalandığını bile fark edemediler. Hatta yaralar o kadar derinleşti ki hissiyat bile gitti… Bu yaraları İslam ilacı ile tedavi etmediğimiz sürece asla düzelemez, dünya ve içindeki her şey de bir araya gelse düzelemez, başka ilaçlar aramaya çalışanlar elleri boş döndüler ve elleri boş dönmeye devam edeceklerdir.

VELHAMDULİLLAHİ RABBİL ALEMİN