ACİL TEVHİDİ KULLUK ARANIYOR!

Hamd Allah Azze ve Celle’ye olsun salat ve selam Hz Muhammed s.a.v ‘e aline ashabına bugün de onun metodunu takip eden tüm Müslümanların üzerine olsun.

KULLUK: itaat etmek, tevazu göstermek daha açık bir ifadeyle kişinin bir kimseye isyan etmeksizin, ondan yüz çevirmeden itaat ve boyun eğmesidir. Biz bu kulluğun tecellisini en güzel kâinatta görebiliyoruz. Kainat Allah’ın kendisine yüklediği kulluğun sınırını asla aşmadan, isyan etmeden sürekli itaat halinde olarak kulluğun özünü nasıl olması gerektiğini göstermektedir. Dikkat edin onlara ne bir ceza nede bir mükafat var fakat nankör dediğimiz bir kedi, küçümsediğimiz bir sinek, basite aldığımız  gece ile gündüz asla rotadan şaşmadan bir tek  Allah’a boyun eğer bir vaziyette  daima itaat halindedir.

Peki ya cennet ve cehennemle muhatap tutulan insan ne halde ?

Bu soruyu anlayabilmek ve hayatlarımızda görebilmek için, nereye baksak aslında bizlere ne olduğunu açık bir şekilde gösteren Zariyat 56. ayeti kerimede idrak edebiliriz.

Ben cinleri ve insanları, ancak bana kulluk etsinler diye yarattım.

Bu kısacık ayet muazzam ve korkunç bir gerçeği kapsamaktadır ki bu gerçek iyice anlaşılmadan yeryüzünde beşer hayatı düzenli olmaz. Yeryüzünde sözünü ettiğimiz hayat ister kişisel hayat olsun ister toplum hayatı olsun isterse tüm devirler ve çağlar boyu bütün insanlığın hayatı olsun farketmez.

Bu kısacık ayet birçok anlam ve gayelerin ufuklarını açmaktadır ki bunların tümü hayatın üzerinde durduğu temel taşı sayılan bu muazzam gerçeğin içinde yer alır.

Bu gerçeğin kapsadığı ufuklardan birincisi şudur: Elbette ki cinlerin ve insanların var olmalarının, yaratılmalarının belirli bir gayesi vardır. Bu gaye bir görevde simgelenmektedir ki, kim bu görevi yerine getirirse varlık ve yaratılış gayesini gerçekleştirmiş olur. Yerine getirmeyen ya da yan çizen ise yaratılış gayesini yıkmış ve yitirmiş olur. Böyle birisi görevsiz, başı boş kalmış ve hayatı hedef ve değerini yitirmiştir. Hayatı, kendisini değerli kılan asıl anlamını yitirmiş olur. Böylece hayat yaratılış gayesinden sıyrılmış ve bunun sonucunda kişi dipsiz bir boşluğa yuvarlanmıştır. Bu durum kendisini ana sisteme bağlayan, koruyan ve ona ölümsüzlüğü sağlayan varlık kanunundan sıyrılıp kaçan herkesin başına gelir.

İnsanları ve cinleri varlık kanununa bağlayan bu belirli görev Allah’a ibadet veya O’na kulluktur. Ortada bir kul, bir de Rab olacaktır. İbadet eden bir kul, tapılan bir Rab… İşte bir kulun hayatı bütünü ile bu ilke üzerine olursa düzgün olur.

İşte bu göz kamaştırıcı gerçeğin bir diğer yönü de burada ortaya çıkıyor. Ve buna göre ibadetin anlamı sırf, birtakım sembolik davranışları yerine getirmekten çok daha geniş ve çok daha kapsamlı olduğu gerçeği ortaya çıkıyor. Çünkü cinler ve insanlar bütün hayatlarını belirli sembolik hareketleri yerine getirerek geçirmezler. Ve Allah Teala onlara bunu yüklemiyor. Aksine yüce Allah onlara hayatlarının büyük bir kısmını kuşatan ve meşgul eden başka birtakım faaliyetler yüklüyor. Bizler Allah’ın cinlere yüklediği faaliyet şekillerini bilmiyoruz. Fakat insandan istenen faaliyetlerin sınırını biliyoruz. Bunu Kur’an’dan yüce Allah’ın sözünden öğreniyoruz. “Hani Rabb’in meleklere `ben yeryüzünde bir halife yaratacağım’ demişti.” (Bakara, 30) Şu halde insan denen varlıktan yapması istenen amel, yeryüzünde Allah’ın halifesi olmaktır. Bu görev içinde yeryüzünün imarı da vardır. Bunun içinde yeryüzündeki güç ve enerji kaynaklarının, ham madde rezervlerinin ve gizli cevherlerin keşfedilmesi ve bunları kullanarak geliştirip yaşam düzeyinin yükseltilmesi gibi birtakım aktif faaliyetler gerekmektedir. Ayrıca evrenin genel kanunları ile uyum içinde olan mutlak sistemi gerçekleştirebilmek, yeryüzünde Allah’ın şeriatını hakim kılmak da halifeliğin gerekleri arasındadır.

Buradan açıkça ortaya çıkıyor ki; insanın yaratılış gayesi ve ilk görevi olan ibadetin anlamı sadece birtakım sembolik davranışları yapmaktan çok daha geniş ve çok daha kapsamlıdır ve halifelik görevi de ibadet kavramına kesinkes dahildir. O halde gerçek ibadet kavramı iki ana unsurda somutlaşır:

1- Allah ‘a ibadetin anlamını ruhlara yerleştirmek. Yani, düşünceye şunu kesin olarak yerleştirmeli ki, ortada bir kul, bir de Rab vardır. Kul kulluk eder, Rab’be ise ibadet edilir. Bunun ötesinde hiçbir şey yoktur, ve ortada bu konumdan ve bu bakış açısından başka bir şey yoktur. Ve şu varlık alemi tümü ile ikiye ayrılır: Bir ibadet eden ve bir de ibadet edilen ma’bud. İbadet edilen Rab, birdir. Ve herkes O’nun kullarıdır.

2- İbadet, vicdandaki her harekette, organların her işleyişinde, hayattaki her davranışta Allah’a yönelmektir. Bütün davranışlar ile samimi olarak Allah’a yönelmek, başka her türlü duygudan ve Allah’a ibadet etme motifi dışında her türlü motiften sıyrılmaktır.

ayet böylesine açık olan kulluğu bize açıklarken yani insanın dünyaya gönderiliş gayesinin ne olduğunu vurgularken insan Rabbini unutup yada Rabbiyle beraber sahte rabler edinerek hem dünya hayatını hem de ahiret hayatını mahvetmeye  başlamıştır.

Rabbinin özelliklerini bilmediği, öğrenmek içinde mücadele etmediği için Allah katında geçerli olmayacak bir kulluk sergilemektedir. Buda aslında şu demektir Allah’a tam bir kulluğun yok ise o zaman Allah’a isyan ediyorsun demektir.

ayetin açıklamasında da belirtildiği gibi asıl kulluk  belirli sembolleri yerine getirmekle tamam olmaz. Asıl kulluk hayatının tamamını kapsamasıyla olur. Bunu şu örnekle daha iyi anlayabiliriz:

Güneşli bir günde  namaz kılan kuran okuyan , sakal bırakan  bir amcamız bankaya doğru gider ve orada belli işlemler yapmak ister , işlemlerini uygulamaya alan kişi bir yandan amcanın işlemlerini yaparken sol eliyle de arada çayını yudumlar  amcamız hemen bunu fark edip sol elle yemenin caiz olmadığını söyler söylediği çok doğrudur fakat çalışanda neden sol eliyle içtiğini amcaya söyler ; amcacığım sol elimle çay içiyorum çünkü sağ elimle senin FAİZ  işlerini hallediyorum der…  durum tam olarak bu neye karşı çıktığımızı bilmeden neler yapıyoruz ,kulluk kime nasıl itaat  edildiğini bilmektir fakat şirk koşmayan kişi ancak bunu gerçekleştirebilir çünkü imanında şirk olmayan Allah’tan başkasını rab ve ilah olarak tanımayan kişi yaptığı ve yapacağı işlerin tamamını Allah’ın emir ve yasaklarına göre ayarlar.

sıkıntıya girse dahi rahatlıkta olsa dahi onu Kur’an ve sünnetin dışına çıkaracak hiçbir olanak yoktur. Allah’a ortak isnat etmez .Allah’a ortak isnat edenlerin hayatları paramparçadır . İnsanlarımı , nefsini mi  ailesini mi razı edecek kime göre yaşayacak kimler taktir  görecek kime göze dünyayı düzenleyecek .İmanda şirk varsa yani Allah ile beraber başkalarına da söz hakkı veriliyorsa orada bir düzen değil daima kaos olacaktır ki şu anlık dünyadaki  tablo tamda o.

Neler kaybetti insan kula kulluk uğruna

Ah bir erebilseydik kul olmanın şuuruna …

VELHAMDULİLLAHİ RABBİLALEMİN