TABERİ (RH.A)’NİN BAKIŞ AÇISIYLA YUNUS SURESİ 101. VE 105. AYETLER

101- Ey Muhammed, de ki: “Bir bakın göklerde ve yerde ne var? İman etmeyen bir kavme deliller ve uyarılar fayda vermez.

Ey Muhammed .kavminin müşriklerine de ki: “Göklerde Allanın birliğini gösteren, güneş, ay, gece, gündüz ve bulutlardan yağmurun yağması gibi nice şeyler ve olaylar var. Yeryüzünde de yine onun birliğini ve kudretini gösteren, dağlar, ırmaklar, yarılıp bitkiler çıkaran topraklar gibi nice deliller var. Eğer ak­lınızı kullanacak olursanız bunlarda sizin için büyük ibretler vardır. Fakat bu çeşitli deliller, AH ahin cezalandıracağını söyleyerek uyaran Peygamberlere iman etmemekte direnen bir topluluğa ne fayda verecektir ki? ^[1][130]

102- O inkarcılar, kendilerinden öncekilerin geçirdiği günlerin ben­zerinden başka bir gün mü bekliyorlar? Ey Muhammed, onlara:”Öyleyse bekleyin, Ben de sizinle birlikte beklemekteyim.” de.

O müşrikler, kendilerinden önce geçen Nuh, Âd ve Semud kavmi gibi, bizzat azabı görmekten başka neyi bekliyorlar? Ey Muhamnıed, o müşriklere de ki: “Allanın cezalandırmasını bekleyin ben de sizi nasıl cezalandırılacağınızı beklemekteyim. ^[2][131]

103- Nihayet biz Peygamberlerimizi ve bütün müminleri kurtarırız. Böylece iman edenleri kurtarmak bize haktır.

Sonra biz daha önce Peygamberlerimizi ve onlara iman edenleri kurtardı­ğımız gibi, Peygamberimiz Muhammed ve ona iman edenleri de kurtarırız. İman edenleri kurtarmamız bizim için şüphe götürmeyen bir gerçektir. ^[3][132]

104- Ey Muhammcd de ki: “Ey insanlar, benim dinimden şüphe etse­niz de, bilmiş olunuz ki, sizin, Allahtan başka taptıklarınıza ben asla ibadet etmem. Fakat ben, sizi öldüren AUaha ibadet ederim. Ben, iman edenler­den olmakla emrolundum.

Ey Muhammed, o müşriklere de ki: “Eğer sizler, sizi davet ettiğim dinim­den şüphe ediyorsanız şunu iyi bilin ki ben, sizlerin, Alİahi bırakıp ta taptıkları­nız put ve tanrılara asla tapmam. Fakat ben, Ömrünüz bittiğinde sizi öldüren Al-laha kulluk ederim. Rabbim bana, kendi katından gelenleri tasdik eden mümin­lerden olmamı emretti.

Görüldüğü gibi Âyet-i kerimede, Resuîullahın, müşriklere şunları söy­lemesi emrediliyor: “Siz benim dinimden şüphe ediyorsanız da bu, size yakış­mayan bir şeydir.Size yaraşan, duyup işitmeyen, zarar ve menfaat vermeyen put ve heykellere tapmanızda şüphe etmektir. Bu sebeple ben, sizin, Allah’tan başka taptığınız” put ve ilahlara tapmam. Zira ben, herşeyi yaratan, her canlıyı rıziklan-dıran, dirilten ve öldüren, faydalandıran ve zarar veren, yarattıkları üzerinde kahredici bir güce sahib olan AUaha kulluk ediyorum. Siz ise, başkalarına her­hangi bir zarar veremedikleri gibi kendilerini en âciz yaratıklara karşı dahi savu­namayan put ve heykellere tapıyorsunuz. Benim dinim mi şüphe edilmeye layık yoksa sizin dininiz mi? ^[4][133]

105- Hakka eğilerek yüzünüzü dine çevir. Sakın Allaha ortak koşan­lardan olma.

Yine rabbim bana dedi ki: “Ey Resulüm sen, İslam dini üzerinde kararlı ol, Yahudiliğe ve Hıristiyanlığa meyletme. Sakın sen, kulluğundan rabbine or­tak koşanlardan olma. ^[5][134]